معصومه مهرعلی از اساس اخلاق در آیین آواز می گوید
تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۷۵۸۱۵
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ سی و چهارمین نشست تخصصی آموزشی آیین آواز سه‌شنبه 28 خرداد، ساعت 18 در فرهنگسرای ارسباران برگزار می‌شود.
«اخلاق در هنر آواز» موضوع مهمترین بخش این نشست یعنی مبحث فنی و تئوریک است که با حضور معصومه مهرعلی مدرس باسابقۀ آواز و دکتر حشمت‌الله ریاضی نویسنده، فیلسوف و مولوی‌پژوه ارائه خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این نشست همچنین خوانندگانی همچون لطفعلی سیلانی، دکتر امیرحسین رحمتی، رضا بهادری و حامد شکراللهی به اجرای آواز خواهند پرداخت.
آواز لطفعلی سیلانی را که در دستگاه سه‌گاه اجرا می‌شود نیما سیلانی (بربط)، حسن رستگاری (تار) و حمیدرضا معین (تمبک) همراهی می‌کنند. اجرای ساقی‌نامه در سه‌گاه پایان‌بخش برنامۀ این گروه خواهد بود.
دکتر امیرحسین رحمتی دندانپزشک و از شاگردان محسن کرامتی نیز آوازی را در دستگاه همایون مجید رهنما (نی‌نواز)، میلاد میری (نوازنده تار) و وحید علیزاده (نوازنده تمبک) به همراه تصنیف «کلبۀ من» اثر پرویز یاحقی با شعر بیژن ترقی اجرا خواهد کرد.
محمد باقری‌درگاه خواننده‌ای که از اصفهان (یکی از دو پایتخت مهم آواز ایرانی) به آیین آواز می‌آید نیز در کنار سعید خرم‌جو نوازنده تار، آواز مرکبی را در دستگاه‌های نوا و سه‌گاه اجرا می‌کند.
حامد شکراللهی خواننده جوان هم آوازی را در دستگاه شور روی سرودۀ مشهور «آمدی جانم بقربانت...» از زنده‌یاد شهریار در همراهی با داریوش قانع (نوازنده نی) و محمدمهدی گرجی (سه‌تار) ارائه خواهد کرد. اجرای قطعه ضربی نیاز و نیز تصنیف ماه من از دیگر بخش‌های برنامۀ ارائه شده توسط این گروه خواهد بود.
سلسله نشست‌های تخصصی آموزشی آیین آواز با همت علی شیرازی ارائه‌ای است از کانون موسیقی ارسباران که علاوه بر ارائه مباحث فنی و تئوریک به تجلیل از بزرگان موسیقی آوازی و همچنین معرفی آوازخوانان گمنام یا کمتر شناخته‌شدۀ جوان و میانسال اختصاص دارد.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: فرهنگسرای ارسباران محسن کرامتی آیین آواز علی شیرازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۷۵۸۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاکبان مشهدی که نوازندگی دوتار را با قوطی روغن نباتی شروع کرد
همشهری آنلاین: ویدئویش چند وقت پیش در شبکه‌های مجازی وایرال شد؛ «غلامعلی حیدری»، پاکبانی که با دوتارنوازی‌اش همه را شوکه کرده است. فیلم دوتارنوازی‌اش در جشن پاکبانان کلانشهر مشهد را هم سید مجتبی خداداد حسینی، همکارش در اینستاگرام منتشر کرد؛ همکاری که خودش هم پیش‌تر با رجزخوانی با لهجه مشهدی علیه طالبان در فضای مجازی وایرال شده بود. حیدری حالا در گفت‌وگو با همشهری از دوتارنوازی‌ها و عشقش به این‌ساز می‌گوید.
درباره سید مجتبی خداداد حسینی اینجا بخوانید:پای‌قصه پاکبانان رضوی
شروع نوازندگی
دوتار جزو سازهای مضرابی است که بیشتر با ناخن نواخته می‌شود؛ ۲سیم روی بدنه‌ای از جنس چوب توت یا گردو و افرا، اما نخستین دوتار «غلامعلی حیدری» دو سیم بود و یک قوطی حلبی ۵کیلوگرمی روغن نباتی. او که حالا ۵۱ساله است، این دوتار را از ۱۲سالگی داشته و حالا روایت می‌کند که اهل صالح‌آباد شهرستان تربت جام است؛ شهرستانی که خیلی‌ها در آن‌ساز می‌زنند و آواز می‌خوانند و اتفاقا با دوتار هم شهره شده است. پسرعموهای غلامعلی هم نوازنده بودند و پدرش هم آواز می‌خواند. او از همین جا و از همین خانواده عاشق دوتار شد، اما پدرش به‌دلیل شرایط مالی امکان خریدساز را نداشت. این بود که با یک قوطی حلبی ۵کیلوگرمی یک دوتار درست کرد و همان هم شد شروع نوازندگی او.
ساز جدید و دنیای جدید
«سازم را همه‌جا با خود می‌بردم، هر روستا یا شهری که می‌گفتند یک استاد هست که کار نوازندگی و آواز می‌کند می‌رفتم تا یاد بگیرم، راهش مهم نبود.» این را «غلامعلی حیدری» روایت می‌کند که از ۱۲ تا ۱۷ سالگی با همان قوطی حلبی عشقش را به نوازندگی حفظ کرد. بالاخره اما روزهای خوب هم رسید. دست و بال پدر بازتر شد و توانست دوتار واقعی برایش بخرد: «نمی‌دانید چقدر خوشحال بودم. ساز حلبی را دور انداختم. دوتار جدید شد وصله جانم و همه جا با خودم می‌بردمش، مثل گوشی تلفن که حالا یکسره دست بچه‌هاست. کاست‌های استادان را می‌گرفتم و گوش می‌دادم تا به‌صورت گوشی و ذهنی یاد بگیرم. نت‌خوانی بلد نبودم، اما همیشه می‌گفتم خدایا می‌شود یک روز من نوازنده شوم.» استادش در دوتار نوازی محسن عسگریان بود؛ نوازنده‌ای که صدای دوتار را صدای هنر و فرهنگ خراسان می‌داند و او را میراث‌دار ذوالفقار عسگریان، نوازنده و خواننده موسیقی نواحی خراسان می‌دانند.
جدایی و وصل
دوتارنوازی «غلامعلی حیدری» ادامه داشت تا اینکه یک حادثه او را از سازش جدا کرد. سال۱۳۸۴ بود که برادر بزرگ‌ترش را در سانحه تصادف از دست داد. می‌گوید: «با خودم فکر کردم ساز بزنم که چه بشود؟ دیگر دنبال نوازندگی نرفتم. داغ بدی بود. دو تار را فروختم، زیرا حتی منبع درآمدم هم نبود و با جاروکشی در شهرداری بیشتر می‌توانستم درآمد کسب کنم. آن موقع یک سالی می‌شد که در شهرداری مشغول شده بودم.» اما ماجرای وصل دوباره او و ساز دوتارش به روزهایی برمی‌گردد که سمت حرم رضوی و در محدوده پنج‌راه، مثل همه روزهای دیگر کارش را انجام می‌داد و صدای «کریم کریمی» خواننده و دوتارنواز نواحی خراسان دوباره هوایی‌اش کرد: «شب که به خانه رفتم به همسرم گفتم باید دوباره ساز بخرم. نمی‌توانم بدون دوتار سر کنم.»
دوتارنوازی در شهرداری مشهد
حالا «غلامعلی حیدری» با بهانه و بی‌بهانه دوتار می‌زند. نوازندگی‌اش را ابتدا سید مجتبی خداداد حسینی، پاکبان همکارش فهمید و بعد بقیه. حالا دیگر اگر شهرداری مشهد برنامه ای داشته باشد، خیلی وقت‌ها او می‌رود و ساز می‌زند یا با لباس محلی تربت‌جام یا با همین لباس پاکبانی؛ خیلی فرقی نمی‌کند. مهم این است که همکارانش به او افتخار می‌کنند. حیدری، عاشق دوتار است و می‌خواهد تا زنده است نوازندگی کند و حتی این‌ساز را به پسر و دو دخترش هم یاد داده و دوست دارد شهرداری از همه پاکبان‌ها و کارکنانی که هنری دارند، حمایت کند.
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد