به نقل از «مشرق»

طیف‌بندی پنج‌گانه اصلاح‌طلبان از درون

تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۸۴۲۹۷

اگر این مقاله حجاریان را همزمان با آگاهی وی از دو سطح مذاکره اصلاح‌طلبان با نظام و جناح مقابل بدانیم باید بپذیریم که وی به شدت نگران قرار گرفتن در اقلیت است.

به گزارش مشرق، «عبدالله گنجی» در سرمقاله روزنامه «جوان» نوشت:

بالاخره جناب حجاریان به میدان آمد و آنچه تاکنون انگ غیریت به اصلاح‌طلبان تعبیر می‌شد را به‌عنوان یک واقعیت پذیرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در یادداشتی در سایت علوی تبار (مشق نو) از اصلاح‌طلبان دسته‌بندی متفاوتی را ارائه کرده است. نگارنده قبلاً آن‌ها را به سه دسته

۱- مشروطه‌خواهان (محوریت ایشان و…)

۲- جمهوریخواهان (سروش، اکبر گنجی و…)

۳- تساهل‌گرایان سیاسی، فرهنگی (عارف، کواکبیان، پزشکیان و…) تقسیم کرده بودم.

اما جناب حجاریان ضمن پذیرش سه‌طیفی بودن جریان اصلاحات آن را به ۱- چپ خط امامی ۲- اصلاح‌طلب ۳- جنبش سبز تقسیم و تکلیف همگان را روشن کرد.

طبیعتاً ایشان خود را نماینده طیف اصلاح‌طلب می‌داند، اما صاحب دو کرسی دیگر را مشخص نمی‌کند و نقش خود در انحراف اولی و تولد سومی را نیز مشخص نخواهد کرد. از دسته‌بندی ایشان چنین فهمیده می‌شود که خط امامی‌ها کسانی هستند که به نظام جمهوری اسلامی احساس تعلق می‌کنند.

بیشتر بخوانید:

فعال سیاسی اصلاح‌طلب: عارف کناره‌گیری کند تاجزاده: باید به ترامپ شماره تلفن بدهیم! کارنامه شهرداری در دست چپ اصلاح‌طلبان

اصلاح‌طلبان کسانی هستند که در حال مبارزه با نظام و نوبه‌نو کردن طرح‌های ناکام هستند و جنبش سبز به مرزبندی حداکثری با نظام رسیده و پوستین اپوزیسیون پوشیده است. اعتراف به همترازی جنبش سبز با اپوزیسیون اولین باری است که از یک اصلاح‌طلب صادر می‌شود. وی با صراحت می‌گوید که اصلاح‌طلبان با چپ خط امامی متفاوت هستند و تجدیدنظرطلبی را با صراحت می‌پذیرد. سیر ترسیمی این است که جریان چپ در مسیر کمال‌گرایی خود از خط امامی به اصلاح‌طلبی و از آنجا به جنبش سبز رسیده و در حال پرت شدن از ایوان نظام جمهوری اسلامی به پایین است. ایشان نقطه عزیمت اصلاح‌طلبی را سال ۱۳۷۶ می‌دانند و معتقدند از آن موقع «خط امامی دست‌آموز» و «اصلاح‌طلب دست‌آموز» نیز شکل گرفت. اگرچه منظور فاعلی خود را نمی‌گوید، اما منظور او حاکمیت است.

در این بخش از نوشته وی نکته مهمی نهفته که فهم اصلاح‌طلبی را راحت‌تر می‌نماید؛ اینکه اصلاح‌طلبی جریانی نبود که در نظام تعریف شود و، چون نظام به آرایش سیاسی نیاز داشت در موازات ما به تولید دو نحله «دست‌آموز» اقدام کرد. جدا از اینکه این ادعا هم توهین به اصلاح‌طلبان است و هم توهین به نظام، اما نشان می‌دهد که هر اصلاح‌طلبی که دل در گرو نظام داشته باشد دست‌آموز است که البته قبلاً با ادبیات دیگری همچون «اصلاح‌طلبان بدلی» معرفی می‌شد. با این اوصاف از نگاه ایشان اکنون جریان اصلاح‌طلبی دارای پنج طیف است که عبارتند از: چپ خط امامی، اصلاح‌طلب، جنبش سبز، چپ خط امامی دست‌آموز و اصلاح‌طلب دست‌آموز و توضیح نمی‌دهد که اجزای این آش شله قلمکار چگونه در دیگ اصلاح‌طلبی پخت و پز می‌شوند.

نکته بسیار مهمی که ایشان بدان معترفند این همانی دانستن جنبش سبز و راهبرد «فشار از پایین» است که آن را با صراحت اعلام می‌کند و علت ناکامی جنبش سبز را عدم قدرت «چانه‌زنی از بالا» در ساخت قدرت می‌داند. اما جناب حجاریان نمی‌تواند امروز و پس از ۱۰ سال برای رسمیت بخشیدن به آنچه جنبش سبز می‌نامند پشتوانه تئوریک تولید کند، زیرا آن یک «رفتار» بود که براساس مهندسی فریب رأی‌دهندگان به موسوی سازمان یافته بود و یکی، دو سال قبل از انتخابات با محوریت خود ایشان طراحی شده بود که قله همه کدهای آن اعلام پیروزی موسوی قبل از باز شدن حتی یک صندوق رأی بود؛ بنابراین حجاریان نمی‌تواند و حق ندارد نقش خود را در ایجاد آن مخفی کند، زیرا هم او بود که در جلسات مربوطه با صراحت می‌گفت: «من معتقد به تئوری جین شارپ هستم».

اصلاح‌طلبان باید تأمل نمایند که تقسیم‌بندی اخیر ایشان و نام‌گذاری نحله‌های پنج‌گانه زمانی صورت می‌گیرد که اصلاح‌طلبان در دو سطح وارد مذاکره شده‌اند که از قضا هر دو سطح در روزنامه‌های این جریان در ۲۶ خرداد با تیترهای اصلی برجسته شده است. یک سطح مذاکره با شورای نگهبان است که هم سخنگوی شورا تأیید کرده و هم جناب عطریان‌فر هدف آن را «اعتمادسازی» می‌داند. شاید شرکت‌کنندگان در این جلسه از نگاه حجاریان همان خط امامی‌ها یا اصلاح‌طلبان دست‌آموز باشند که به تعبیر ایشان به دنبال «گدایی قدرت» هستند. اما سطح دوم جلسات و مذاکرات با اصولگرایان است که در تیتر روزنامه کارگزاران با عنوان «آغاز گفت‌وگوی اصلاح‌طلبان- اصولگرایان» آمده است و قبلاً حجاریان نیز بر لزوم آن تأکید کرده بود، اما اکنون درصدد اخلال و برچسب زدن بر شرکت‌کنندگان است. حجاریان در مقاله مذکور تلاش می‌کند جناح مقابل را نیز دسته‌بندی کند.

در دسته‌بندی سه‌گانه‌ای که از اصولگرایان ارائه می‌دهد تلاش می‌کند باور آن‌ها به مردم‌سالاری و انتخابات را مسدود نشان دهد.

وی معتقد است جناح مقابل از سه طیف طرفداران امارت، خلافت و حکومت اسلامی تشکیل شده است. البته این تقسیم‌بندی در یک قافیه به تنگ آمده ترسیم شده است و بسیار آبکی، بدون استدلال و بدون معرفی کرسی‌های نمایندگی هر یک است. قبلاً درباره نحله حکومت اسلامی، آیت‌الله مصباح را محور معرفی می‌کردند. این در حالی است که مصباح و شاگردانش دارای حزب سیاسی «پایداری» هستند، در انتخابات همانند بقیه شرکت می‌کنند، پیروز می‌شوند و شکست می‌خورند و هر دو نتیجه را به رسمیت می‌شناسند،، اما جناب حجاریان و برخی دوستان اصرار دارند آن را جوهری نبینند چراکه با شاخص‌های دموکراسی غربی انطباق صددرصدی ندارند.

درباره خلافت اسلامی نیز دست به فریب خود زده‌اند چرا که ایشان بهتر از بقیه می‌دانند که در سیاست‌ورزی و مباحثات و مجادلات کلامی تشیع، واژه «خلافت» مربوط به غیر است. نه بار معنایی آن را می‌پذیرند و نه با کلام امامیه مورد تأیید قرار می‌گیرد. امارت را نیز معلوم نیست از کجا می‌آورد، اما ممکن است یک نفر در یک تریبون چنین گفته باشد آیا این قابل تعمیم است؟ اگر قابل تعمیم است پس می‌توان انکار مهدویت و عصمت توسط اکبر گنجی یا ازدواج سفید یا کشف حجاب حقیقت‌جو را به نحله‌ای از جریان اصلاحات منتسب دانست.

اگر این مقاله حجاریان را همزمان با آگاهی وی از دو سطح مذاکره اصلاح‌طلبان با نظام و جناح مقابل بدانیم باید بپذیریم که وی به شدت نگران قرار گرفتن در اقلیت است و محصول بیست و چند سال ایده‌پردازی و آسیب جسمی خود را بر باد رفته می‌یابد و برای باز کردن جای خود و حلقه همسو تلاش می‌کند. نشانه‌های این تأیید در درون اصلاحات نیز قابل مشاهده است. آنجا که موسوی لاری گفت: «حجاریان در اقلیت است» یا صادق خرازی از عقلای اصلاح‌طلب خواست آلودگان اصلاح‌طلب را تصفیه کنند. به نظر می‌رسد عقلای اصلاح‌طلبان می‌خواهند مسیر خود را در دوراهی روشنفکری و اپوزیسیون بازی یا بخشی از ساخت قدرت و نظام بودن روشن کنند بنابراین ممکن است دست و پا زدن «اصلاح طلبان مشروطه‌خواه» برای اختلال در این تصمیم و این روند باشد.

منبع: مشرق

کلیدواژه: وعده های روحانی بازار سکه و ارز قتل همسر نجفی شهید نصیری اصلاح طلبان اصولگرایان سعید حجاریان عبدالله گنجی مذاکره

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۸۴۲۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانشگاه تهران در میان ۱۰ دانشگاه اول خاورمیانه قرار گرفت

بر پایۀ ویرایش ۲۰۲۴ میلادی «سکیمگو»، دانشگاه تهران در میان ۱۰ دانشگاه اول خاورمیانه جای گرفته است، این در حالی است که دانشگاه تهران در ویرایش پیشین این نظام رتبه‌بندی در جایگاه یازدهم خاورمیانه قرار گرفته بود.

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به نقل از دانشگاه تهران، جایگاه ملی دانشگاه تهران در ویرایش ۲۰۲۴ میلادی «سکیمگو» بدون تغییر، در برابر ویرایش پیشین این نظام رتبه‌بندی، مانده و پس از دانشگاه علوم پزشکی تهران دوم شده است.

نخستین هدف آزمایشگاه «سکیمگو» از انتشار سیاهة دانشگاه‌های برتر، نه رتبه بندی مؤسسه ها، بلکه ارائۀ یک ابزار فراگیرِ علم سنجی برای سیاست‌گذاران، مؤسسه ها، و مدیران پژوهشی است. از این رو، آن‌ها می‌توانند برون‌داد‌های پژوهشی خود را تحلیل و ارزیابی کنند و راه‌هایی برای بهبود بیابند.

رتبه بندی «سکیمگو» از فراگیرترین نظام‌های رتبه بندی جهانی مؤسسه‌های آموزشی، پژوهشی، و بهداشتیِ دولتی، و خصوصی در جهان به شمار می‌رود. پژوهش، نوآوری، و تأثیر اجتماعی سه بُعدی هستند که ۲۰ سنجۀ کلیدیِ ارزیابی مؤسسه‌ها را در این نظام پوشش می‌دهند.

بهترین امتیاز دانشگاه تهران در ابعاد گوناگون ارزیابی این نظام رتبه‌بندی در بعد «پژوهش» به دست آمده که در آن در جایگاه ۲۹۰ جهان جای گرفته است. بعد «پژوهش» در این نظام رتبه‌بندی به دنبال سنجش برون‌داد‌های پژوهشی دانشگاه است. شمار انتشارات دانشگاه (که یکی از پژوهشگران دانشگاه در اثری پدیدآور نخست باشد)، شمار انتشارات در پایگاه «اسکوپوس»، همکاری بین‌المللی، انتشارات با کیفیت، میزان استنادها، و انتشارات دسترسی آزاد از سنجه‌های کلیدی برای اندازه‌گیری این بعد هستند.

افزون بر رتبه‌بندی کلی / فراگیر، «سکیمگو» مؤسسه‌ها و دانشگاه‌های جهان را از دیدگاه موضوعی نیز ارزیابی و رتبه‌بندی می‌کند. بر پایۀ ویرایش تازۀ نظام رتبه‌بندی موضوعی «سکیمگو» در سال ۲۰۲۴ میلادی، دانشگاه تهران در زمینه‌های «بازرگانی، مدیریت، و حسابداری»، «علوم جوی» و «مهندسی معماری» جایگاه نخست خاورمیانه، در زمینه‌های «جنگلداریم، «زمین‌شناسی»، «مهندسی عمران و سازه»، «مهندسی صنایع و تولید»، «مهندسی مکانیک» و «جغرافیا، برنامه‌ریزی و توسعه» رتبه دوم خاورمیانه و در زمینه‌های «علوم فضا و سیاره‌شناسی»، «اقتصاد، اقتصادسنجی و امور مالی» و «ساختمان و ساخت‌وساز» رتبه سوم خاورمیانه را به دست آورده است.

بر اساس ویرایش ۲۰۲۴ این رتبه‌بندی، دانشگاه تهران در دو زمینه علمی «بازرگانی، مدیریت و حسابداری» و «مهندسی معماری» جزو ۵۰ دانشگاه اول جهان قرار دارد.

آزمایشگاه «سکیمگو» در ویرایش سال ۲۰۲۴ میلادی نام ۱۹۷ مؤسسۀ ایرانی (از بخش‌های دولتی، بهداشت، آموزش عالی، و خصوصی) را در میان مؤسسه‌های برتر جهان آورده است. بر پایه این سیاهه، دانشگاه «علوم پزشکی تهران» در جایگاه نخست ملی و ۴۵۲ جهان جای گرفته است. در ویرایش پیشین این نظام، ۱۹۴ مؤسسة ایرانی در میان برترین‌های جهان جای گرفته بودند.

بر پایۀ گزارش سال ۲۰۲۴ میلادی نظام رتبه‌بندی جهانی «سکیمگو» «Chinese Academy of Sciences» پیشتاز است و «Ministry of Education of the People's Republic of China»، «Centre National de la Recherche Scientifique»، «Harvard University»، «University of Chinese Academy of Sciences»، «Tsinghua University»، «Harvard Medical School»، «Zhejiang University»، «Helmholtz Gemeinschaft»، و «Google International LLC» در جایگاه دوم تا دهم جهان هستند.