به نقل از «شریان»

کودک مشهور روز حمله داعش به مجلس کجاست؟ + تصاویر

تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۸۵۴۶۰

نخستین همایش بیماران مبتلا به MPS درحالی با حضور کودک معروف حادثه تروریستی برگزار شد که این کودک توانست صدای این بیماران را به گوش مسؤولان برساند.

به گزارش شریان نیوز،همه چیز از یک عکس آغاز شد، عکسی که به سرعت در فضای مجازی و رسانه‌های خارجی و داخلی دست به دست، می‌شد؛ عکس وقوع حادثه تروریستی در مجلس شورای اسلامی را روایت می‌کرد، سوژه این عکس ماجرای نجات یک کودک خردسال بود که توسط عکاسان به ثبت رسیده بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تصویر آن‌قدر تاثیرگذار بود که تا چند روز تیتر اصلی رسانه‌های دنیا شد.

عکس دست به دست چرخید، همه آن را دیدند و شجاعت کسانی که کودک را نجات دادند، تحسین کردند. اما سؤالی که باید مطرح می‌شد و همه از آن می‌پرسیدند و کسی درباره آن نپرسید، این بود که این کودک خردسال در مجلس شورای اسلامی چه می‌کرد؟

صاحب عکس کودکی است به نام «عماد»؛ در همان روز‌ها برای جویا شدن دلیل حضورش در مجلس و شرح ماجرا به سراغ خانواده کودک رفتیم، مادر «عماد» درباره علت حضورشان در روز حمله تروریست‌ها به مجلس گفت: اهل گرگان هستیم. عماد مبتلا به «ام‌پی‌اس» نوع دو است، در این بیماری آنزیم کبد در بدن تولید نمی‌شود؛ هم‌اکنون عماد باید پیوند مغز استخوان شود و در صورتی که خون مورد نظر پیدا نشود باید پیوند کبد صورت گیرد. با انجام پیوند کبد نیز ۵۰ تا ۸۰ درصد امکان بهبودی وجود دارد.

مادر توضیح داد: برای دریافت کمک به درمان فرزندم و ملاقات با نمایندگان به مجلس رفته بودیم که این حادثه رخ داد، چند ساعت بعد از وقوع حادثه طبقات اول مجلس پاکسازی شد، مأموران امنیتی خودشان را به روی سقف رساندند، جلیقه ضد گلوله پوشیدیم و ماموران با شکستن شیشه طبقه اول ما را به آنجا منتقل و جان ما را نجات دادند.

*درمان عماد ادامه دارد

همان شب با مراجعه خانواده عماد به خبرگزاری فارس، این خبرگزاری در راستای تحقق مسئولیت اجتماعی خود گزارشی از دلیل مراجعه این خانواده به مجلس و همچنین توضیحاتی در خصوص بیماری این کودک دو ساله منتشر کرد، همچنین با تشکیل یک کمپین از خیران و مردم خواست تا دست یاری به سمت این خانواده دراز کنند که خوشبختانه بسیاری از خیران ایرانی و مقیم خارج با تماس‌های فراوان برای تقبل هزینه‌های درمانی «عماد» اعلام آمادگی کردند که در نهایت مبلغ قابل توجهی برای درمان بیماری عماد توسط خیران جمع آوری و در اختیار این خانواده قرار گرفت که صرف هزینه‌های درمانی او شد.

اکنون حدود دو سال از آغاز درمان عماد می‌گذرد، این کودک با حمایت خیرین، چندین بار تحت عمل جراحی قرار گرفته و درمانش همچنان ادامه دارد. پدر عماد می‌گوید: وضعیت درمانی فرزندم در حال طی شدن است و اکنون نیز برای طی کردن مراحل گفتاردرمانی آماده می‌شود؛

«عماد» حالا شده نماینده کودکان مبتلا به «ام پی اس»، شاید تا قبل از آن روز معدود افرادی از این بیماری اطلاع داشتند و توجه جدی از سوی وزارت بهداشت و سایر نهاد‌ها به این کودکان صورت نمی‌گرفت، اما با پیگیری‌های خانواده عماد و همکاری‌های نهاد‌های مختلف پس از گذشت دو سال حالا خانواده‌هایی که فرزند مبتلا به این بیماری را دارند، دور هم جمع شده‌اند تا نخستین گردهمایی بیماران «ام پی اس» را برگزار کنند.

*بیماران «ام پی‌اس» خندیدند

سالن آمفی تئاتر بیمارستان نورافشار مملو از جمعیت است، کودکان مبتلا به این بیماری به همراه خانواده‌هایشان در این همایش حضور پیدا کرده‌اند، در لابه‌لای جمعیت چهره برخی از بازیگران و فعالان اجتماعی که برای حمایت از این بیماران حضور یافته‌اند به چشم می‌خورد. در میان بیماران افراد بزرگسال هم به چشم می‌خورد، اما اغلب آن‌ها کودکانی هستند که به دلیل بروز بیماری رشدشان با اختلال مواجه شده و اغلب کوتاه‌قامت هستند.

کودکان شیرین‌زبان و معصومی که امروز از کنار هم بودن خوشحالند و امشب درد‌های بیماری کمتر آزارشان می‌دهد، مراسم با اجرای چند آهنگ شاد و برنامه طنز عمو‌های فیتیله‌ای آغاز می‌شود، با اجرای مراسم دقایقی صدای خنده کودکان و خانواده‌هایشان در فضای سالن می‌پیچد و شادی در چهره کودکان موج می‌زند.

با خانواده‌های این بیماران که به صحبت می‌نشینی از مشکلاتی که این بیماری برایشان به وجود آورده، سخن می‌گویند و توضیح می‌دهند: نخستین و اصلی‌ترین درمان برای این بیماران، پیوند مغزاستخوان و دومین راه، آنزیم‌درمانی است که صرفا در جلوگیری از پیشرفت بیماری و بهبود شرایط فعلی بیمار موثر خواهد بود، دارو‌هایی که با قیمت تمام شده ٢٦ الی ٣٠ میلیون تومان، در فهرست دارو‌های یارانه‌ای قرار دارند، اما سایر مداخلات درمانی مورد نیاز این بیماران از جمله کاردرمانی (برای جلوگیری از دفرمه شدن استخوان‌ها) و حتی آزمایشات اولیه برای تشخیص بیماری، از پوشش ناچیز بیمه برخوردار است یا فاقد پوشش بیمه‌ای است که هزینه سنگینی به خانواده بیماران وارد می‌کند.

*درمان بیماران «ام پی‌اس» در ۸ مرکز درمانی

ساعتی از شروع مراسم نگذشته بود که مهدی شادنوش، رئیس مرکز مدیریت پیوند وزارت بهداشت برای سخنرانی در جایگاه حاضر شد، وی در سخنان خود به تشریح اقدامات انجام شده توسط وزارت بهداشت برای این بیماران پرداخت و گفت: در حال حاضر برای هر فرد مبتلا به «ام‌پی‌اس» در کشور پرونده قطعی داریم و دیگر بر اساس اظهارات فردی رفتار نمی‌شود.

وی با اشاره به اینکه این کار توسط ۸ قطب در سراسر کشور اتفاق افتاد، توضیح داد: در گذشته برای برخی از خدمات، بیماران باید از راه‌های دور به تهران می‌آمدند، اما امروز با وجود ۸ قطب فعال در کشور، بیماران مبتلا به «ام‌پی‌اس» می‌توانند به این مراکز مراجعه کرده و خدمات مربوطه را دریافت کنند. همه اطلاعات بیماران تا پایان خرداد امسال جمع‌آوری شده، کمیسیون‌های پزشکی آن در حال برگزاری است و تا پایان امسال می‌دانیم دارو‌های گران‌قیمت مربوطه باید برای کدام بیماران استفاده شود و افرادی که باید پیوند مغز استخوان شوند تا بهبود قطعی پیدا کنند، چه کسانی هستند.

وی در بخش دیگری از سخنانش توضیح داد: تا پایان خرداد ماه بررسی‌های ما ادامه خواهد یافت و اگر نتایج بررسی‌های ما نشان دهد این بیماران قابلیت درمان قطعی با BMT را دارند، می‌توانند با مراجعه به مراکز مربوطه معرفی شده، به صورت رایگان خدمات را دریافت کنند.

*ماهانه ۴ میلیون تومان هزینه دارو می‌دهیم!

پس از سخنرانی نماینده وزارت بهداشت در این مراسم مجری برنامه از خانواده‌ها خواست تا سوالات و مشکلات خود را در خصوص این بیماری مطرح کرده و پاسخ خود را بگیرند. ابتدا مادر یکی از بیماران با تشریح بیماری فرزندش از گرانی هزینه‌های تهیه دارو سخن گفت که هزینه تأمین دارو‌ها بسیار زیاد است و ما باید ۴ درصد از هزینه تأمین دارو را بپردازیم، حدود ۴ سال است که هزینه‌های سنگین دارو گریبان ما را گرفته و ماهانه ۴ میلیون تومان برای تهیه دارو می‌پردازیم!

این مادر با گلایه از مسؤولان سازمان غذا و دارو توضیح داد: سازمان غذا و دارو توجهی به درخواست‌های ما نمی‌کند و هر زمان که به این سازمان مراجعه می‌کنیم، بدون دریافت پاسخ مشخصی باید آنجا را ترک کنیم.

*در انتظار دریافت دارو هستم!

پدر یکی دیگر از بیماران که از مشهد برای بیان مشکلات خود در این گردهمایی حضور یافته بود، توضیح داد: حدود ۸ ماه است که بیماری فرزندم تشخیص داده شده، اما دارویی دریافت نکرده‌ام، شادنوش در خصوص مشکل این پدر توضیح داد: هزینه هر دوره درمانی حدود سیصد میلیون تومان است و گرانی دارو باعث شده تا روند کار به کندی پیش رود، اما قول می‌دهیم تأمین دارو برای این کودک تسریع پیدا کند.

*برای ما فیلم بازی نکنید!

برادر یکی دیگر از بیماران با انتقاد از مسؤولان وزارت بهداشت گفت: برای ما فیلم بازی نکنید! صادقانه با ما حرف بزنید، برادر من ۱۴ سال است که دارو دریافت می‌کند، اولین فردی بود که قرار بود تحت عمل پیوند قرار گیرد، اما یک سال است که دارو‌های تقلبی وارد کشور شده و تأمین دارو را مختل کرده است.

شادنوش در حالی که نام این بیماران را برای پیگیری مشکلاتشان بر روی کاغذی می‌نوشت در پاسخ به انتقاد‌های صورت گرفته توضیح داد: ما برای تمام کمی و کاستی‌های موجود از بیماران عذرخواهی می‌کنیم، اما وزارت بهداشت برای کاهش آلام این بیماران تلاش خواهد کرد.

«ام پی‌اس» چیست؟

در حاشیه این مراسم زهرا هادی‌پور متخصص ژنتیک بالینی در گفتگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس، با بیان اینکه حدود ۱۰ سال است که با بیماران مبتلا به MPS در ارتباط هستیم، توضیح داد: این بیماری دارای تیپ‌های ۱، ۲، ۳، ۴، ۶، ۷و ۹ است که برخی از انواع این بیماری زیرگروه‌های دیگری دارد.

وی گفت: «ام‌پی‌اس» نوعی بیماری ژنتیک بوده و فرد مبتلا از بدو تولد با این بیماری درگیر می‌شود، اما ممکن است شدت آن کم باشد و علایم آن به‌زودی بروز نکند.

هادی‌پور ادامه داد: آزمایش‌ها برای تشخیص این بیماری ارزان‌قیمت هستند و در برخی از موارد این آزمایش‌ها به صورت رایگان به بیمار ارائه می‌شود.

متخصص ژنتیک بالینی در خصوص روش درمان بیماری MPS توضیح داد: این بیماری معمولاً به دلیل کمبود نوعی آنزیم خاص بروز می‌کند که بیماران می‌توانند با تزریق هفتگی یا هر دو هفته یکبار علایم آن را کاهش دهند، ولی باید توجه کنیم که برای تأثیرگذاری بهتر درمان بیماری باید زودتر تشخیص داده شود.

وی افزود: این بیماری تمام اعضای بدن را درگیر می‌کند و در مواقعی مشکلاتی برای سیستم شنوایی و تنفسی بیمار نیز به وجود می‌آورد. همچنین تغییرات ظاهری از دیگر علایم «ام‌پی‌اس» به شمار می‌رود.

هادی‌پور خاطرنشان کرد: هر چه درمان و تشخیص زودتر انجام شود، بروز علایم آن با تأخیر مواجه خواهد شد و لازم است سایر گروه‌های پزشکی مانند بیهوشی و دندانپزشکان نیز اطلاعات کافی در مورد این بیماری دریافت کنند.

شناسایی هزار بیمار «ام پی‌اس»

متخصص ژنتیک بالینی ادامه داد: آگاهی خانواده‌ها در زمینه این بیماری از جمله مواردی است که باید مدنظر قرار گرفته شود به دلیل اینکه تعداد بسیاری از این بیماران در جامعه هنوز شناسایی نشده‌اند، اما تاکنون توانسته‌ایم حدود هزار نفر از این بیماران را شناسایی کنیم.

وی با بیان اینکه وزارت بهداشت پوشش خوبی برای تأمین دارو‌های این بیماران در نظر گرفته است، گفت: ارائه خدمات توانبخشی و تهیه برخی تجهیزات مانند ویلچر از جمله مواردی است که این بیماران به آن نیاز دارند.

هادی‌پور در پایان گفت: «ام‌پی‌اس» بیماری مسری نیست و افراد جامعه نباید هیچ نگرانی در این زمینه داشته باشند، این افراد می‌توانند مانند سایرین به مدارس و حتی دانشگاه‌ها بروند و باید برای بهبود روحیه آن‌ها شرایط مناسبی فراهم شود.

هرچند وزارت بهداشت طی سال‌های اخیر اقدامات مناسبی برای کمک و تهیه دارو‌های این بیماران انجام داده است، اما صدای گلایه این بیماران همچنان از گوشه و کنار کشور به گوش می‌رسد؛ بیمارانی که نیازمند درمان‌های گران توانبخشی بوده و بسیاری از آن‌ها توانایی مراجعه به شهر تهران برای دریافت این خدمات پرهزینه را ندارند.

منبع: فارس

منبع: شریان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۸۵۴۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چگونه داروی تلخ به کودک بدهیم؟ از گول زدن حس چشایی تا مذاکره با کودک!

چگونه به کودک داروی تلخ بدهیم؟ احتمالا به عنوان یک والد خود را لای منگنه احساس می‌کنید! از یک طرف سلامتی فرزندتان به مصرف دارو وابسته است و از طرف دیگر نمی‌توانید کودک کم‌سن خود را برای خوردن این ماده‌ی بدمزه متقاعد کنید!

اگر بخواهیم در اصل ماجرا شیرجه بزنیم و تعدادی از راهکارها را بیان کنیم، باید بگوییم:

1ـ دلیل دارو خوردن را برای کودک توضیح دهید. برای این کار می‌توانید از داستان، انیمیشن یا نقاشی استفاده کنید.

2ـ قدرت حس چشایی کودک را کاهش دهید. به عنوان مثال سرد بودن زبان، قدرت چشایی را کم می‌کند؛ پس قبل از دارو دادن، به کودک یک نوشیدنی خوش‌طعم سرد یا بستنی بدهید. (از یخ هم می‌توانید استفاده کنید.)

3ـ همدلی کنید و به کودک نشان دهید که عدم تمایل او به خوردن دارو را درک می‌کنید.

4ـ زمان‌هایی که دارو مزه‌ی بهتری دارد و کودک قرص یا شربت را راحت‌تر می‌خورد، او را تشویق کنید تا برای خوردن داروهای تلخ هم انگیزه و همکاری بیش‌تری داشته باشد.

5ـ شربت را در کنار زبان و پشت گونه بریزید؛ در این ناحیه جوانه‌‌‌های چشایی کم‌تری قرار دارد و تا کودک متوجه عمق فاجعه شود، دارو را قورت داده است!

6ـ برای بعضی از داروها، امکان ترکیب کردن دارو با یک غذا یا نوشیدنی دیگر وجود دارد؛ با پزشک مشورت کنید و در صورت امکان از این روش بهره بگیرید
در ادامه به راهکارهای بیش‌تری می‌پردازیم و هر مورد را با رسم شکل بیان می‌کنیم!

درک کودکان از دارو چگونه است؟
 
طبق تحقیقات کاترین هامین و همکاران، کودکان آگاهی سطحی و منفی‌ای نسبت به دارو دارند و درک کاملی از اطلاعات پزشکی ندارند. از سن پایین دارو و پزشک برای کودکان تداعی کننده درد و خطر بوده و به همین دلیل کودکان ما به شدت به آموزش های مناسب نیاز دارند تا با دارو خوردن ارتباط برقرار کنند.

این آموزش ها باید از سن پایین و متناسب با سن فرزندمان باشد تا بتواند در دارو خوردن همراهمان باشد و مقاومت نکند. هم چنین در کشورهای پیشرفته جهان از سنین پایین و در مدرسه آموزش های بهداشتی و پزشکی لازم به کوکان داده می‌شود.

 

Mixing the medicine with a small amount of liquid or soft food may make it more appealing
ترجمه: ترکیب دارو با مقدار کمی غذای مایع، مثل یک سس طبیعی ممکن است دارو دادن به کودک را آسان‌تر کند.

منبع: kidshealth

 

چگونه داروی تلخ به کودک بدهیم؟

دارو دادن به کودکی که درکی از مسائل پزشکی و دارو ندارد، دشوار است. با این حال باید سعی کنید مسئله را از دریچه‌ی نگاه کودک ببینید؛ سپس می‌توانید دلیل مقاومت او را بهتر درک کنید و در گام بعدی به دنبال راه‌حل باشید.

در ادامه راهکارهایی را برای سنین مختلف بیان می‌کنیم.

1ـ ابتدا خودتان کمی از دارو را بخورید!

این کار به درک بهتر مزه‌ی دارو و درک بهتر کودک کمک می‌کند. هنگامی که دارو را می‌چشید، متوجه می‌شوید که در دهان چه طعم یا حالتی ایجاد می‌کند، این مزه تا چه مدت زمانی باقی می‌ماند و با چه نوشیدنی‌ها یا خوراکی‌های دیگری می‌توان طعم بد دارو را از بین برد.

2ـ دلیل مقاومت کودک را پیدا کنید

معمولاً کودکان به سه دلیل از خوردن دارو ممانعت می‌کنند؛ ناآگاهی نسبت به دلیل مصرف دارو، دوست نداشتن بافت یا مزه‌ی دارو و مشکل در بلعیدن دارو. به عنوان مثال اگر قورت دادن قرص برای کودک دشوار است، می‌توانید آن را به قطعات کوچک‌تری تقسیم کنید.

برای سایر دلایل نیز در این بخش، راه‌حل‌های گوناگونی را بیان می‌کنیم.

3ـ دلیل مصرف دارو را به صورت جذاب و ساده برای کودک توضیح دهید

اگر یک نفر با قاشق به شما حمله کند و بگوید بیا این غذای عجیب و تلخ را بخور، چه عکس‌العملی خواهید داشت؟! احتمالا می‌گویید «چرا باید زبان و دهانم را به این طعم بد آغشته کنم؟!» پس اگر فرزندتان در سنی قرار دارد که می‌توانید با او صحبت کنید، دلیل مصرف دارو را با استفاده از داستان، انیمیشن یا نقاشی برایش توضیح دهید.

می‌توانید به او بگویید که ویروس‌ها به بدنش حمله کرده‌اند و سربازهای بدن به نیروی کمکی نیاز دارند؛ بنابراین هرچند که خوردن دارو ناخوشایند است، اما او باید به سربازها کمک کند. همچنین می‌توانید قوه‌ی خلاقیت خود را به کار بگیرید و تصویر سربازها و ویروس‌ها را روی کاغذ نقاشی کنید. به این صورت، کودک درک بهتر و شفاف‌تری از خوردن دارو پیدا می‌کند و همکاری بیشتری خواهد داشت.

4ـ از شکلی از دارو استفاده کنید که خوردن آن برای کودک راحت‌تر است

با آزمون و خطا می‌توانید متوجه شوید که کودک با خوردن کدام شکل از دارو راحت‌تر است؛ به عنوان مثال برای برخی از کودکان قورت دادن شربت سختی کم‌تری دارد یا ممکن است فرزندتان قورت دادن یک‌باره‌ی قرص را ترجیح دهد.

علاوه بر این، برخی از داروهای تلخ مثل استامینوفن، به شکل‌های طعم‌دار نیز در داروخانه‌ها وجود دارد. با انتخاب شکل مناسب دارو، سختی این موضوع را برای کودک کاهش دهید.

5ـ با تشویق کردن در کودک انگیزه ایجاد کنید

هنگامی که فرزندتان داروهای خوش‌طعم‌تر را می‌خورد، او را تشویق کنید؛ به عنوان مثال بگویید: «هورااااا، آفرین چه کار خوبی کردی که دارو خوردی. الان کلی به گلبول های بدنت کمک کردی و سربازهای بدنتو قوی کردی.» جملات تشویقی را متناسب با روحیه‌ی کودکتان بسازید.

این کار کمک می‌کند تا به طور کلی کودک برای خوردن دارو همکاری بیش‌تری داشته باشد و برای دادن داروهای تلخ، با چالش کم‌تری رو به رو شوید.

6ـ همدلی را فراموش نکنید

یکی از نکات مهم در پروسه‌ی فرزند پروری، به رسمیت شناختن احساسات کودک است. گفتن جملاتی همچون «درک میکنم که مزه‌ی دارو را دوست نداری.» یا «متوجه هستم که دارو خوردن برایت ناخوشایند است.» به کودک نشان می‌دهد که در یک تیم هستید و با شما همکاری بیش‌تری خواهد داشت.

در مقابل، ناچیز شمردن احساسات ناخوشایند کودک، لجبازی کودک و پرخاشگری او را افزایش می‌دهد.

7ـ از دارو دادن با زور و کتک بپرهیزید!

تصور کنید که فرد دیگری دست و پای شما را می‌گیرد و یک ماده‌ی غذایی بدمزه را وارد دهانتان می‌کند؛ چه احساسی خواهید داشت؟ بنابراین تا حد امکان از دارو دادن با شیوه‌های خشن دوری کنید! شاید در آن لحظه به هدف خود برسید؛ اما در بلند مدت کودک احساس می‌کند که در مورد بدنش اختیاری ندارد و پرخاشگر یا لجباز می‌شود.

8ـ حس ترس یا اضطراب را به کودک منتقل نکنید

اگر با صورتی در هم و غمگین یا با حالت تدافعی به کودک نزدیک شوید، دارو خوردن را برای او ترسناک‌تر می‌کنید! بنابراین خود را شاداب نشان دهید، کودک را در آغوش بگیرید و او را نوازش کنید، حس آرامش را انتقال دهید و با جملات تشویقی، استرس کودک را کاهش دهید.

9ـ در زمان‌های ثابتی به کودک دارو بدهید

اگر دارو خوردن باید تا چند روز ادامه داشته باشد، در ساعت‌های مشخصی این کار را انجام دهید. قوانین و روال‌های ثابت و منظم، به کودک آرامش می‌دهد و یاد می‌گیرد که فلان ساعت، مخصوص فلان کار است. به عنوان مثال می‌توانید بعد از هر وعده‌ی غذایی یا قبل از دیدن انیمیشن یا بازی عصرگاهی، به کودک دارو بدهید.

10ـ بگذارید کودک هم در پروسه‌ی دارو خوردن مشارکت داشته باشد

کودکان دوست دارند حس کنند که اختیار عمل دارند و می‌توانند در کارها مشارکت داشته باشند. بنابراین می‌توانید از کودک بخواهید که دارو را از بین بقیه‌ی قرص‌ها پیدا کند، یا مثلا قرص را از ورق آن بیرون بیاورد، فنجان آب را پر کند یا لیوان را در دست بگیرد، قرص را خودش در دهانش بگذارد و ... با این اقدامات کوچک، میزان همکاری کودک را افزایش دهید.

11ـ حس چشایی را خنثی کنید!

اما برای کودکانی که در سنین پایین‌تر قرار دارند، شاید تعدادی از راهکارهای قبل جوابگو نباشد. پس می‌توانید با گول زدن حس چشایی، تلخی دارو را کمتر کنید.

اما چگونه؟

·   همان‌طور که در بخش مقدمه هم گفته شد، سردی زبان، حس چشایی را کاهش می‌دهد. پس قبل از دادن دارو، از نوشیدنی‌ها یا خوراکی‌های سرد و خوش طعم استفاده کنید.

·   اگر دارو به شکل شربت است، می‌توانید خود شربت را داخل یخچال بگذارید تا سرد باشد و مزه‌ی آن کم‌تر احساس شود.

·   گرفتن بینی کودک، احساس کردن طعم تلخ دارو را کاهش می‌دهد. (بو بخش بزرگی از طعم است.)

·   در صورت امکان و با مشورت با پزشک، دارو را با نوشیدنی یا غذاهای نرم دیگر ترکیب کنید. (البته دارو را در مقدار کمی از غذا یا نوشیدنی بریزید که کودک بتواند تمام آن را بخورد و دوز لازم را دریافت کرده باشد.)

·   قرص یا شربت را در نقطه‌ای از دهان کودک بریزید که جوانه‌‌های چشایی کم‌تر هستند.

·   زبان را خشک کنید! بزاق دهان تأثیری زیادی در چشیدن مزه‌‌ها دارد. پس می‌توانید زبان کودک را با یک دستمال خشک کنید و بلافاصله قرص یا داروی تلخ را روی زبانش بگذارید.

·   در بعضی از مواقع، استفاده از نی می‌تواند کمک‌کننده باشد. در حقیقیت، با نی زبان را دور می‌زنید و شربت تلخ را مستقیما وارد گلو می‌کنید.

·   کنار زبان و پشت گونه، ناحیه‌ی مناسبی برای گذاشتن دارو است. در این نقطه، جوانه‌‌های چشایی کم‌تر هستند.

·   یک لیوان آب یا نوشیدنی خوشمزه در کنار خود داشته باشید و بلافاصله بعد از دارو آن را به کودک بدهید تا طعم تلخ سریع‌تر از زبان پاک شود.

نکاتی برای دارو دادن به نوزاد

دارو دادن به نوزاد با حساسیت و چالش بیش‌تری همراه است. در این بخش به نکات اختصاصی برای دارو دادن به نوزاد می‌پردازیم.

·   برای دارو دادن از سرنگ یا قطره‌چکان استفاده کنید.

با سرنگ می‌توانید میزان دارو را بهتر اندازه‌گیری کنید و وارد کردن آن به دهان کودک راحت‌تر خواهد بود.

·   در سایت web md گفته می‌شود که دارو را درست قبل از غذا خوردن به کودک بدهید. وقتی کودک شما گرسنه است، احتمال قورت دادن او بیشتر است. اگر نوزاد شما احساس ناخوشایندی پیدا می‌کند، شیر دادن بعد از آن می تواند آرامش بخش باشد. همیشه برچسب را بخوانید یا با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که دادن داروی خاصی قبل از غذا مشکلی ندارد.

·   کودک را در حالت نشسته قرار دهید. قورت دادن دارو در حالت خوابیده دشوارتر است و خواباندن کودک خطر خفگی را افزایش می‌دهد.

·   می‌توانید با کمک فرد دیگری این‌کار را انجام دهید. از فرد مقابل بخواهید نوزاد را به صورت نشسته در آغوش بگیرد و او را نوازش کند. سپس با دست دهان کودک را به آرامی باز کنید و دارو را در دهان کودک بریزید.

·   از خالی کردن یک‌باره‌ی دارو خودداری کنید. بگذارید نوزاد آرام آرام دارو را قورت دهد و همزمان با قورت دادن او، سرنگ را قطره قطره خالی کنید.

·   می‌توانید گونه‌ی کودک را نوازش کنید تا دهانش را باز کند و سپس سرنگ را بین دندان‌ها یا لثه‌های نوزاد قرار دهید.

·  از دکتر داروخانه مشورت بگیرید و اگر این امکان وجود دارد، دارو را با مقدار کمی شیر ترکیب کنید.

·   در عین حفظ آرامش، سرعت عمل داشته باشید تا نوزاد کم‌تر اذیت شود.

·   همچنین می‌توانید آواز‌های آرامش‌بخش بخوانید. لحن آرامش‌بخش صدا، احساس امنیت و حس آرامش را در نوزاد افزایش می‌دهد.

 کلام آخر

در پاسخ به سوال «چگونه داروی تلخ به کودک بدهیم؟» باید بگویم آشنا شدن با دنیای کودکان و دریچه‌ی نگاه آن‌ها، کلید حل معماست. زمانی که مسائل را از زاویه‌ی دید کودک می‌بینیم، می‌توانیم راه‌حل‌‌‌های بهتری برای گذر کردن از چالش‌ها پیدا کنیم.