حیوان آزاری نمایشگر نوعی از خشونت پیدا و پنهان در جامعه است/ شهرداریها، صدا و سیما و آموزش و پرورش باید طبیعت دوستی را آموزش دهند
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۹۳۷۰۲
این روزها تصویر کشتن یک توله خرس در سوادکوه در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود. این نمونه جدید از حیوان آزاری این سؤال را مطرح میکند که دلیل اینکه برخی افراد با وجود تأکیدات دینی و فرهنگ مهربانی و نوع دوستی ایرانی و اسلامی دست به چنین حرکات زشت و خشنی میزنند، چیست؟
دکتر امانالله قرایی مقدم جامعه شناس و پژوهشگر اجتماعی در گفتوگو با قدس آنلاین در خصوص پدیده حیوان آزاری گفت: در فرهنگ اصیل ایرانی – اسلامی هیچ گاه حتی یک خط یا یک اشاره در باره حیوان آزاری عنوان نشده بلکه سفارشهای دینی و فرهنگی نظام آموزشی که از گذشتههای دور در اشعار شاعران گرانقدری چون سعدی به ما رسیده بر این اصل تأکید دارند که حتی آزار دادن مورچهای به دلیل جان داشتن نکوهیده و خارج از فرهنگ انسانی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در این باره افزود: فرهنگ توجه به حیوانات همواره در روستاهای ایران از پدر به فرزندان و به صورت عینی آموزش داده شده است، متأسفانه حیوان آزاری نیز نمایشگر نوعی از خشونت پیدا و پنهانی است که در بخشهای مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی در جامعه نهادینه شده که در پارهای از اوقات در قالب آزار و اذیت حیوانات به نمایش گذاشته میشود.
ضرورت آموزش رعایت حقوق حیوانات
این استاد جامعه شناسی اظهار داشت: آنچه به عنوان خشونت در حق حیوانات دیده می شود نوعی از تعدی است که به لحاظ اقتصادی یا فرهنگی و اجتماعی به انسانها روا داشته شده است، عدم آموزش لازم دولتی به مردم و عدم حمایت از مردم در افزایش آگاهی های لازم با آموزشهای متناسب است که منجر به آزار واذیت حیوانات به دست افرادی میشود که متأسفانه کم سواد یا بیسوادند یا آموزشهای لازم را در جهت رسیدن به فرهنگ مطلوب ایرانی – اسلامی ندیدهاند.
امان الله قرایی مقدم جامعه شناس گفت: لایه فرهنگی خاص جامعه که معتقد است آزار و اذیت حیوانات خلاف جهت احترام به طبیعت و عدم اجرای عدالت در حق ساکنان زمین است باید توانایی خود را در آموزش رسانی به لایه عامی که همچنان در برخی اوهام و خرافات مانده است ارتقا دهد. متأسفانه همچنان شاهد حضور شکارچیان یا افرادی هستیم که همانند اجداد خود به آویختن سر حیوانات یا پهن کردن پوست آنها در زیر پای خود افتخار میکنند؛ در حالی که در فرهنگ ایرانی و اسلامی حتی حیوانات دارای حقوق مخصوص به خود هستند.
وی با انتقاد از عدم آگاهی بخشی لازم در ممانعت از حیوان آزاری در مدارس بیان داشت: ارتقای آگاهی جامعه نسبت به اهمیت حضور و زندگی حیوانات در طبیعت مسألهای است که ازدید آموزش و پرورش و رسانه ها بخصوص صدا و سیما مغفول مانده و متأسفانه قانون هم در این زمینه ورود قابل اعتنایی نداشته که میزان جرم و مجازات حیوان آزاری را به اطلاع عموم جامعه برساند. در نتیجه فقدان قانون لازم و عدم آگاهی دهی به جامعه عدهای از افرادی که از سطح سواد کمی برخوردارند همچنان با آسیب زدن به طبیعت و کشتار حیوانات به اشکال مختلف محیط زیست را به چالش میکشند.
استاد جامعه شناسی تصریح کرد: فعالیت شبکههای اجتماعی بستر خوبی برای مبارزه و الزام نمایندگان مجلس به تدوین قوانین حمایت از حیوانات است؛ تأکید بر عدم حیوان آزاری و اهمیت زندگی حیوانات درطبیعت و تاثیر آن برچرخه زندگی انسانها موضوعی است که حتما باید در کتب آموزش و پرورش از همان پیش دبستانی بر آن تأکید تا فرهنگ سازی شود، در غیر این صورت تکه تکه کردن بدن حیوانات توسط برخی سودجو یا بیسواد دور از انتظار نیست.
وی در پایان از برخی ارگانهای دولتی و غیر دولتی خواستار این موضوع شد: شهرداریها به جای نصب بیلبوردهایی با محتواهای غیر فرهنگی و نامناسب بهتر است به تبیین اهمیت محیط زیست، صاحبان جنگلها که همان حیوانات هستند و آموزشهای دینی و فرهنگی ممنوعیت حیوان آزاری بپردازند و رسانه ملی نیز در کنار آموزش و پرورش و سایر نهادهای مربوطه رسالت خود را به خوبی ایفا کند؛ تاکید بر این نکته که حیوان آزاری در دین و در فرهنگ ایرانی ناپسند و رفتاری غیر اخلاقی و انسانی است تنها از طریق آموزش و فرهنگسازی ایجاد میشود.
انتهای پیام/
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: اسلام بی سوادی جامعه شناس حیوان آزاری فرهنگ اصیل ایرانی فرهنگ ایرانی اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۹۳۷۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انس عمومی با ادبیات کهن پارسی؛ یکی از مسیرهای حفظ حافظهی فرهنگی جامعه
سید مجید امامی، معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر شورای فرهنگ عمومی درمورد تصویب برنامه ملی انس عمومی با ادبیات کهن پارسی در شورای فرهنگ عمومی بیان کرد: انس عمومی با ادبیات کهن پارسی، یکی از مسیرهای جدی حفظ حافظهی فرهنگی جامعه ما و افزایش اتصال آن با مخازن معرفتی و هویتی است و از طرف دیگر، نشاط انسجام، ادب و هویتی که خود ادبیات پارسی میتواند در زندگی روزمره ایجاد کند کمتر مورد توجه بوده است.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: به نظرم میآید خاطره و حافظه ما از زبان پارسی غیر از ارتباط ادبیات کهن پارسی است که در کتابهای درسی وجود دارند و متأسفانه، با رویکرد ترجمه کار میشوند؛ به طوری که انگار اشعار به زبان مغولی هستند و زبان ما تا حدی با آن زبان فاصله گرفته است که بچهها ترجمه آن را کلمه به کلمه مینویسند و در واقع، بیشتر به سمت واژه سالاری رفته ایم. البته حفاظت زبان و لحن مدیران و مسئولان و مبلّغان از واژهها بسیار مهم است تا جایی که طبق قانون، آنها نباید از واژههای بیگانه استفاده کنند.
امامی مطرح کرد: در موارد دیگر، گاهی بحث زبان گریبانگیر مردم شده است. مثلاً میتوان به نامگذاری فرزندان اشاره کرد که روی آن هم کار میکنیم. اما چیزی که میتواند خاطره خوشی برجای بگذارد انس عمومی با زبان پارسی است.
وقتی یک کودک یا نوجوانی مشاعره میکند و یا از ضرب المثلهای پارسی استفاده میکنیم و داستانها و مفاهیم موجود در نظم و نثر نظامی و سعدی و فردوسی و... را میخوانیم خیلی حال خوش و بهجت و معرفت ما افزایش پیدا میکند.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور گفت: در یکی دو سال گذشته بدنبال چنین مسیری بودیم. البته تقریباً الان آماده شده است و دستگاههای مختلف به ویژه نهادهایی مثل آموزش و پرورش خودشان به صورت توافقی با هم، درمورد این برنامه پیشنهاداتی دارند و روی این موضوع کار میکنیم تا انس عمومی را افزایش دهیم و هدف گذاری ما واقعاً مهم است. چون مثلاً وقتی از مردم در یک پیمایش میپرسیم پنج شاعر ایرانی را پشت سر هم نام ببرند تعداد کمی میتوانند این کار را انجام دهند؛ به طوری که شاید کمتر از ۳۰ درصد بتوانند نام پنج شاعر ایرانی را پشت سر هم نام ببرند. این در حالی است که وقتی انس با این شعرا به وجود بیاید علاوه بر شاعران معروف، نام دیگر شعرا را هم بیان میکنند و علتش این است که آثارشان را خوانده اند.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ساير حوزه ها