به نقل از «ایرنا»

پر کردن هدفمند اوقات فراغت جوانان ضروت امروز جامعه است

تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۹۷۶۷۹

ناصر خوش خبر روز دوشنبه در نشست کارگروه اجتماعی و فرهنگی خراسان جنوبی افزود: برنامه های اوقات فراغت باید منجر به نشاط، شادابی، استعدادیابی و تقویت هویت ایرانی اسلامی شود.

وی بیان کرد: برخی کارکردهای اوقات فراغت به ویژه کارکردهای ثانونی آن منجر به کاهش آسیب های اجتماعی می شود لذا از این نوع برنامه ها برای جمع کردن جوانان و نوجوانان بایستی نهایت استفاده را ببریم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار خراسان جنوبی اظهار داشت: جمع کردن این تعداد از جمعیت جوان و نوجوان در کلاس های مختلف اگر با برنامه نباشد و از قبل نیازها احصا نشده باشد، نمایشی از کمیت برنامه هاست که شاید از نظر بیننده خوشایند باشند اما از لحاظ تاثیرگذاری باید پاسخگوی وجدان خود باشیم.

وی عنوان کرد: دستگاه هایی که در صف مقدم برنامه ریزی پیرامون اوقات فراغت هستند از اردیبهشت ماه برنامه های خود را اعلام می کردند اما برخی دستگاه ها هنوز برنامه ها را اعلام نکرده اند.

خوش خبر یادآور شد: از لحاظ کمی تعداد برنامه های اوقات فراغت استان جای خوشحالی دارد اما از نظر کیفی و غنای برنامه ها هنوز اطلاع چندانی نداریم لذا دستگاه های ذیربط بایستی برنامه های غیرموثر را حذف و برنامه هایی متناسب با سلایق نسل جوان طرح ریزی کنند.

وی گفت: صرفاً نباید یک دستگاه را متولی اوقات فراغت دانست لذا اعتباراتی در طول سال در حوزه فرهنگی و اجتماعی در اختیار دستگاه های اجرایی قرار می گیرد که اگر بخشی از برنامه ها برای چنین شرایطی در نظر بگیریم برای ارایه خدمت توفیقاتی به دست خواهیم آورد.

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی هم گفت: بحث اوقات فراغت یکی از آسیب هایی که در درون خود دارد پر کردن اوقات است در حالیکه هدف اصلی در برخی جاها فراموش می شود.

حسین عباس زاده افزود: نرخ جمعیتی که اعلام شد به ویژه در شهرک های اقماری و روستاها که کمتر توجه می شود با سرانه زیرساختی که برای دوره های آموزشی تفریح و سایر مدنظر است با هم هخوانی ندارند.

وی بیان کرد: خیلی جاها نیازمند حداقل ها برای برگزای کلاس های صنایع دستی هستیم و با کمبود بودجه مواجه می شویم.

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی اظهار داشت: در طول سال یکسری برنامه های روتین و هدفدار برگزار می شود در حالیکه ارزیابی کیفی انجام نمی شود.

۷۵۵۷* ۶۰۵۴

منبع: ایرنا

کلیدواژه: جوانان کشور اوقات فراغت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۹۷۶۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیماری فردگرایی و افول جنبش دانشجویی

به گزارش خبرنگار مهر، مهدی متولیان، فعال فرهنگی در یادداشتی به موضوع وارفته گی جنبش دانشجویی و فردگرایی نسل جدید که در تضاد با فعالیت اجتماعی در جنبش دانشجویی و تشکّلی مثل بسیج است، پرداخته است. او این پیشنهاد را مطرح کرده که شاید بهتر است از خیر تشکل‌های سنتی بگذریم و به اشکال نوین تشکل - مثلاً تشکل مجازی – رو بیاوریم.

متن این یادداشت به شرح زیر است؛

امروز در جلسه‌ای حضور داشتم که بحث از وارفته‌گی جنبش دانشجویی بود و از سخنان اخیر رهبر انقلاب در ملاقات رمضان گذشته با دانشجویان یاد شد:

"...توقّع بنده از تشکّل‌ها خیلی زیاد است. این مقداری که شما راجع به توقّع از دولت و نظام و شخص حقیر و مانند این‌ها این‌جا بیان کردید، بدانید چند برابرش من از شما توقّع دارم... اوّلین توقّع این‌که شما باید در محیط دانشجویی اثر بگذارید؛ این اثر دیده نمی‌شود، کم دیده می‌شود. شما تشکّلید. تشکّل‌ها باید در درجه‌ی اوّل، نگاهشان به داخل دانشگاه باشد؛ شماها در درجه‌ی اوّل، نگاهتان بیش‌تر به بیرون دانشگاه است. به بیرون دانشگاه [هم] نظر داشته باشید؛ همین‌طور که گفتم، دغدغه‌مند باشید، انتقاد کنید، اشکال داشته باشید، راه حل ارائه بدهید، این‌ها خوب است، امّا از این خوب‌تر، از این لازم‌تر این است که شما به داخل دانشگاه نگاه داشته باشید؛ روی دانشگاه کار بکنید. تشکّلهای ما در دانشگاه‌ها کم کار می‌کنند؛ انصافاً این کم‌کاری وجود دارد..." (بیانات ۱۹/۱/۱۴۰۳)

در مقایسه با زمان دانشجویی ما، حدود ۲۰ سال پیش، امروز برای جنبش دانشجویی نا و رمقی نمانده و از آن تأثیرات اجتماعی و مطالبه‌گری‌های جریان‌ساز دیگر خبری نیست... در آن جلسه ما این را حمل بر ضعف مدیریت دانش‌گاه و امثالهم می‌کردیم، اما یکی از دوستان گفت: دقت داشته باشید که نسل امروز نسبت به نسل گذشته به‌شدت فردگراتر شده است و آمارها و تحلیل‌ها هم شاهدند که جامعه‌ی ایران به‌سرعت به سمت فردگرایی می‌رود؛ و پیش خودم گفتم چه راست ‌گفت!

همین ابزارهای تکنولوژیک که به‌طور گسترده در اختیار فرزندان ماست و آن‌ها را به طرز نگران‌کننده‌ای خانه‌نشین کرده، یکی از لوازم این فردگرایی است و البته عوامل دیگر که گفتن‌اش در این مقال نمی‌گنجد.

اما فعالیت اجتماعی در جنبش دانشجویی و تشکّلی مثل بسیج، دقیقاً پرورنده‌ی روحیه‌ی جمع‌گرایی و در تضاد با این میل عمومی نسل جدید قرار دارد. برای این باید چه فکری کرد؟ شاید بهتر است اساساً از خیر تشکل‌های سنتی بگذریم و به اشکال نوین تشکل - مثلاً تشکل مجازی – رو بیاوریم؟!

اما واقعیت این است که فردگرایی، مسلخ زندگی و تفکر دین‌مدارانه است. فردگرایی ملازم فرو رفتن هرچه بیش‌تر در منیت و خودبنیادی است. و منش بنده‌ی باایمان خدا، دقیقاً نفی منیت و خودبنیادی است. این مهم‌ترین وجه تضاد دین الهی با دین مدرنیسم است. پس بروز این وضعیت در جامعه‌ی ایرانی را فی‌نفسه باید یک بیماری انگاشت که خود منشأ پیدایش انواع بیماری‌های روحی و روانی در آحاد جامعه خواهد بود. این فردگرایی با آن خلوت‌گزینی هر از گاه که برای تفکر و بازنگری در خویشتن توصیه شده، هیچ مناسبتی ندارد.

این فردگرایی رفته‌رفته منجر به کوته‌بینی، تنگ‌نظری و خودخواهی فرد، در عین ناتوانی و عجز از حل مسائل فردی و اجتماعی می‌شود. این فردگرایی تکنولوژیک تفکر و قوه‌ی عاقله‌ی عمومی را پایین می‌کشد و هوش جمعی را مختل می‌کند. هم‌چنین بلندنظری و آینده‌نگری را ضایع می‌کند. با چنین وضع و حالی چه‌طور باید جامعه‌ی آینده را به دست نسل جدید سپرد تا بسازند؟ یا چه‌طور می‌توان به توسعه‌ی معنوی و روحی جامعه امید بست؟

اما دقیقاً به‌ترین درمان برای این بیماری، تقویت، توسعه و تنوع‌‎بخشی به تشکّل‌های اجتماعی، و از سوی دیگر جامعیت بخشیدن به تشکّل مردمی است و البته ما آن تشکّل جامع را هم‌اکنون در اختیار داریم: بسیج. اما چه‌قدر برای آن تبلیغ می‌کنیم و نسل‌های جدید را به فعالیت در آن تشویق و ترغیب کرده‌ایم؟ به‌ویژه بسیج سازندگی هم در کانسپت تفکر دینی، یک حرکت جذاب و بسیار انسان‌پرور است که با وجود گسترش فوق‌العاده‌ی آن تا امروز، اما در حیث کلی سطح تماس ناچیزی با جمعیت جوان کشور دارد.

به تصور حقیر باید مسئولین دست از دیدن نوک بینی‌شان بردارند و برای راحتی و فراغت امروزشان، تشکّل‌های عمومی و به‌خصوص دانشجویی را تضعیف نکنند. امروز روزی است که باید صِرف فعال بودن‌ و رونق گرفتن تشکل‌ها - صَرف نظر از اثرگذاری‌شان – یک اولویت اجرایی در حوزه‌ی فرهنگ عمومی شود. حتی اگر هم‌سو با ایده‌ی نظام اسلامی نباشند...

کد خبر 6086084 مهتاب چابوک