به نقل از «بسیج نیوز»

آنچه خانواده ها باید درباره تربیت دینی فرزند بدانند

تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۰۲۲۱۴

به گزارش سرویس بسیج  طلاب و روحانیون خبرگزاری بسیج، زهره مجذوبی،  در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در همدان درباره عوامل موثر در تربیت دینی فرزندان، اظهار کرد:تربیت دینی برای کودک امری ضروری و حیاتی است، چراکه او در زندگی آینده نیازمند به ستون پایداری است که به هنگام تزلزل به آن متکی باشد.

وی ادامه داد: در تربیت دینی هدف آن است که رابطه‌ای بین کودک و خدا ایجاد شود و در سایه آن وابستگی شکل بگیرد، به گونه‌ای که در آینده قادر باشد خواسته‌ها و تمایلات نامشروع را به بند کشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

استاد حوزه خواهران همدان بیان کرد: در حقیقت، هدف از تربیت دینی آن است که تمام رشته‌های حیاتی انسان به خداوند وصل و هر عملی برای خداوند انجام شود. در چنین تربیتی قصد داریم که تعادل بین ماده و معنا ایجاد شود و در سایه آن تشویش و اضطراب، ترس‌ها و دلهره‌ها که منشأ ایجاد بسیاری از رذایل اخلاقی است در زندگی انسان کاهش یابد و بین نفس انسان و زندگی آشتی برقرار باشد.

پدر و مادر عالی‌ترین نقش را در تربیت دینی بر عهده دارند

مشاوره مدرسه علمیه الزهرا(س) همدان ادامه داد: والدین نخستین کسانی هستند که با فرزندان خود در تماس اند و عالی‌ترین نقش را در زمینه پرورش و تربیت و رشد شخصیت فرزند ایفا می‌کنند. دامان پدر و مادر اولین محیط مقدسی است که  می‌تواند شایسته‌ترین فرزندان را تربیت کند.

وی اضافه کرد: باید توجه کرد که والدین از یک سو منتقل کننده خصایص و ویژگی‌های وراثتی یعنی عامل وراثت هستند و از سوی دیگر عامل محیطی محسوب می‌شوند.

مجذوبی عنوان کرد: استعدادهای نهفته کودکان با پشت سر گذاشتن دوران حیات در دامان پدر و مادر و عبور از مراحل اولیه زندگی اندک اندک بیدار شده و قوای آنان یکی پس از دیگری به فعالیت درمی‌آید و زمانی فرا می‌رسد که خود را در برابر پدر و مادر مستقل احساس می‌کند.

وی ادامه داد: فرد در چنین مرحله‌ای خود را مانند دیگران دارای اراده و تصمیم می‌داند و در این زمان است که از محیط کوچک خانواده وارد مدرسه می‌شود و در آنجا با فضای تازه‌ای آشنا می‌شود و قدم در محیط‌های وسیعی می‌گذارد.

این کارشناس تربیتی خاطرنشان کرد: ضرورت اقدام برای تأمین زندگی و رفع نیازهای انسانی فرد را ناگزیر از همکاری با سایر افراد اجتماع می‌کند و همین امر فرد را بیش از بیش تحت تأثیر خلق و خوی دیگران قرار می‌دهد.

آموزگاران، استعداد افراد را در جهت معارف الهی سوق دهند

 استاد حوزه خواهران همدان تأکید کرد: بعد از پدر و مادر، آموزگاران بیشترین نقش را در تربیت کودکان و نوجوانان بر عهده دارند، چراکه آموزگاران، اساتید اخلاق، عالمان دینی، وعاظ و سخنوران و همه افرادی که به گونه‌ای در ارتباط با مسائل علمی و دینی هستن، مسئولیتی سنگین و رسالتی عظیم بر دوش دارند.

وی افزود:این افراد باید بکوشندتا استعدادهای دانش‌آموزان را در جهتی مثبت و هم سو با معارف الهی حرکت کرده و به تعلیم و تربیت نوجوانان و جوانان آنچنان که شایسته است، بها دهند.

این کارشناس تربیتی تشریح کرد: دوستان و معاشران نیز دارای تأثیرگذاری بالایی در تربیت فرد هستند چراکه تأثیرپذیری و تأثیرگذاری در روابط روزانه امری طبیعی است لذا نباید این موضوع را نادیده گرفت.

مجذوبی خاطرنشان کرد: چگونگی تعلیم و تربیت در هر حکومتی بستگی به زمام‌داران و افرادی دارد که در رأس آن حکومت قرار دارند؛ تجربه نشان داده که ملت‌ها از نظر اندیشه، دین و فرهنگ خود تابع حکومت‌هایی هستند که بر آنها فرمان می‌رانند.

تأثیر شگفت‌انگیز وسایل ارتباط جمعی و فضای مجازی در تربیت

مشاور مدرسه علمیه الزهرا(س) همدان گفت: نقش وسایل ارتباط جمعی اعم از رادیو، تلویزیون، فیلم، روزنامه و  همچنین فضای مجازی هم در پروش استعدادها و بالا بردن سطح آگاهی افراد نقش مهمی دارند و هم تأثیر شگفت‌انگیز در رفتار، گفتار و اخلاق مخاطبان. این امر تا حد عمیق و فراگیر است که در بسیاری از موارد تلاش معلمان اخلاق و مربیان را تحت الشعاع قرار می‌دهد، لذا مسئولیت گردانندگان و طراحان رسانه‌های گروهی به مراتب به لحاظ وسعت قلمرو و کثرت مخاطب از واعظین و سخنواران بسیار سنگین‌تر است.

منبع: بسیج نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۰۲۲۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اگر مراقب خودتان باشید، فرزند سالم‌تری خواهید داشت/ خطرات استرس مادر بر جنین

اخیرا مطالعه جدیدی در دانشگاه نورث وسترن انجام شده است که نشان می‌دهد مادرانی که در دوران بارداری استرس بیشتری را متحمل شده‌اند، نوزادانشان در ۳ ماهگی با احساسات منفی از قبیل ترس‌، غم و ناراحتی، بیشتر درگیر خواهند شد. این تحقیق نشان می‌دهد که مسیر رشد و تربیت کودک از قبل به دنیا آمدن آغاز می‌شود.

مطالعات قبلی نشان می‌دهند که اضطراب مادران در دوران بارداری با کیفیت خلقی و رفتاری نوزاد ارتباط مستقیمی دارد.

در ادامه به شرح بیشتر این مطلب که آخرین مطالعه صورت گرفته در این زمینه به شمار می‌رود، می‌پردازیم.

یکی از محققان این مطالعه معتقد است که استرس غالبا به عنوان یک ساختار ثابت بررسی و در نظریه‌های مختلف، عاری از هر گونه تغییر شناخته می‌شود. به صورتی که یا کسی دچار اضطراب هست یا نیست! اضطراب دارای ابعاد متفاوتی است که ممکن است در هر فرد به صورت متفاوت بروز کند؛ پس نمی‌توان گفت هر کس به علائم شایع و پرتکرارتر استرس مبتلا نیست، به طور حتمی اضطراب ندارد.

استرس در زندگی روزانه بسیاری از جنبه‌های مهم را تحت تاثیر قرار می‌دهد و این مسئله یکی از جنبه‌های موثر در ایجاد روش‌های تحقیقاتی جدید به شمار می‌رود که به محققان کمک می‌کند بتوانند مطالعات دقیق‌تری بر این موضوع داشته باشند.

نظریه دیگری که در این تحقیق به دست آمده، این مفهوم را می‌رساند که مادران هنگامی که حتی با کوچک‌ترین استرس‌های روزانه دست و پنجه نرم می‌کنند، همزمان باعث می‌شوند کودکانشان در آینده احساسات منفی بیشتری داشته باشند.

درک بیشتر والدین از ماهیت اضطراب می‌تواند به مدیریت شرایط کمک کند. به عنوان مثال اگر مادر پیش از بارداری دچار استرس‌های بیش از اندازه باشد، با دانش صحیح از این مسئله، قبل از اقدام به باروری سراغ درمان می‌رود و از بروز اتفاقات منفی در آینده جلوگیری می‌کند.

پژوهشگران بیان کردند که سن ۳ ماهگی برای اندازه‌گیری احساسات منفی‌، یک شاخص اولیه محسوب می‌شود و طبیعی است که این مطالعه و بررسی باید تا سنین بالاتر هم ادامه یابد تا بتوان نظریه‌های قطعی و نهایی را اعلام کرد. آن‌ها همچنین شاخص دوم را سن ۳ سالگی تعیین کردند تا بدانند شرایط محیطی، تاثیرات منفی یا مثبتی طی این مدت در کودک ایجاد کرده است یا نه.

والدین می‌توانند کودکان را در بهبود شرایطشان یاری کنند و حتی اگر در دوران بارداری باعث ایجاد برخی احساسات ناخوشایند در فرزندشان شدند، با رفتارهای صحیح و ایجاد محیطی امن و آرام برای آن‌ها، قدمی به سوی رفع ناآرامی‌های روحی‌شان بردارند.

مطالعات نشان می‌دهند که پیوند مادر_فرزند و سیر تربیتی کودک مربوط به دوران پیش از تولد است. به صورتی که تمام رفتارهای مادر به شکل مستقیم بر جنین تاثیر می‌گذارد. به دلایل ذکر شده لازم است برای داشتن فرزندی با اضطراب کمتر، والدین بیشتر از خودشان مراقبت کنند.

منبع: northwestern

ترجمه: تکتم شریفی نژاد – خبرنگار تحریریه جوان قدس