روایت جالب از مدارا کردن امام سجاد(ع) در مقابل توهین یک مرد
تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۱۱۳۵۱
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از خصلتهای زیبای مردان الهی موضوع مدارا و تحمل دیگران است. این خصلت در گروی ویژگی صبر است. یعنی هر اندازه صبر انسان افزایش یابد میزان مدارای او نسبت به بدخلقی و بدرفتاری اطرافیان بیشتر میشود؛ از این جهت مدارا در لغت به معنای ملاطفت، نرمی و ملایمت آمده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیشتربخوانید: بلاهای خانمانسوز از دیدگاه امام علی (ع)
اهمیت مدارا تا جایی است که رسول گرامی اسلام (ص) در حدیثی فرمودند: «پروردگارم همان گونه که مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مدارا کردن با مردم نیز فرمان داده است؛ أَمَرَنى رَبّى بِمُداراةِ النّاسِ کَما أَمَرَنى بِأَداءِ الفَرائِضِ» (کافی (ط-الاسلامیه) ج ۲، ص ۱۱۷) شاید کلیدواژه قرآنی عفو و زیبا سخن گفتن در آیات قرآن ناظر بر مسئله مدارا باشد. خداوند در آیه ۱۹۹ سوره اعراف میفرماید: «خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِین؛ عفو و گذشت را پیشه کن و به کار پسندیده فرمان بده و از نادانان روى بگردان».
امام رضا (ع) ضمن تفسیر آیاتی از قرآن و با اشاره به آیه ۱۹۹ سوره اعراف، یکی از خصلتهای مؤمنان را مدارای با مردم معرفی کرده و فرمود: «تا سه خصلت در مؤمن نباشد مؤمن واقعى نشود. یک راه و روش از پروردگارش و یک روش از پیغمبرش و یک روش از امامش». تا آنجا که فرمود: «و، اما روشى که از پیغمبرش باید داشته باشد مدارا کردن با مردم است که خداوند عز و جل پیغمبر خود را به مدارا با مردم مأمور کرد و فرمود: «خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِین؛ گذشت داشته باش و مردم را به نیکى وادار و از نادانان روى بگردان» (الخصال، ج۱، ص ۸۲)
یکی دیگر از آیاتی که حاکی از مدارا نسبت به مردم است، آیه ۱۳۴ سوره آلعمران است. خداوند در این آیه وقتی از ویژگی متقین سخن به میان میآورد، میفرماید: «الَّذینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْکاظِمینَ الْغَیْظَ وَ الْعافینَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنین؛ آنان که در گشایش و تنگ دستى انفاق مىکنند و خشم خود را فرو مىبرند و از [ خطاهاىِ]مردم مىگذرند؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد.»
نقل است مردى از اقوام امام سجاد علیهالسلام در برابر آن حضرت ایستاد و سخنان تندى به ایشان گفته و دشنامش داد. حضرت پاسخش نگفت تا آن مرد رفت؛ و، چون از نزد آن حضرت رفت، امام علیهالسلام به همنشینان خود فرمود: آنچه این مرد گفت شما شنیدید؟ اکنون دوست دارم همراه من بیایید تا نزد او برویم و پاسخ مرا به او بشنوید؟ گفتند مىآییم و ما دوست داریم تو هم پاسخ او را بگویى و ما هم (آنچه میتوانیم) باو بگوییم. پس آن جناب به راه افتاد در حالی که این قسمت از آیه ۱۳۴ سوره آلعمران را میخواند: «وَ الْکاظِمینَ الْغَیْظَ وَ الْعافینَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنین».
پس ما (از خواندن این آیه) دانستیم چیزى به نخواهد گفت: (راوى) ادامه میدهد آن حضرت بیرون آمد تا به خانه آن مرد رسید؛ پس صدا زده فرمود: به او بگویید على بن الحسین است. پس آن مرد در حالى که آماده شرارت بود از خانه بیرون آمد و شک نداشت که آن جناب براى تلافى آنچه از او سر زده آمده است. پس على بن الحسین به فرمود: اى برادر تو اندک زمانى پیش از این نزد من آمدى و آنچه خواستى به من گفتى. پس اگر آنچه گفتى در من هست، هم اکنون من از خداوند براى آن چیزها آمرزش میخواهم و اگر چیزى به من گفتى که در من نیست، پس خدا ترا بیامرزد. راوى میگوید آن مرد (که چنین دید) میان دیدگان آن حضرت را بوسید و گفت: بله من چیزى که در تو نبود به تو گفتم و من بدان چه گفتم سزاوارترم. راوى حدیث گوید آن مرد حسن بن حسن بود. (الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج۲، ص ۱۴۵)
بنابراین مدارا نقش بسیار سازندهای در زندگی خانوادگی و اجتماعی انسان دارد. در امان ماندن دین و دنیا، سرازیر شدن خیر و برکت، پایداری دوستی و صمیمیت، پوشیده ماندن عیوب، از بین رفتن کینه و دشمنی و... از آثار و برکات رفق و مدارا است.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/
برخورد جالب امام سجاد (ع) با فردی که به ایشان ناسزا گفتمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: دانستنی ها ائمه اطهار تفسیر قرآن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۱۱۳۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تخریب بقیع؛ اهانت به آیات الهی
هشتم شوال مصادف است با سالروز تخریب قبور ائمه بقیع(ع) توسط گستاخترین مردم و کژفهمترین افراد بشر که با این کار، آیه شریفه «فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ» را هتک و به حریم بهترین بندگان خداوند اهانت کرده و اجر رسالت را که براساس آیه شریفه «قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی» مودت و دوستی آلپیامبر(ع) بود، پایمال کردند.
این روز تاریخی، هرگز نباید فراموش شود. در چنین روزی، مظلومیت شیعه و ائمه آن(ع)، دوباره به جهانیان نشان داده شد و باید به همه بشریت فهماند همواره حق و حقیقت، مورد هجوم و تعدی باطلپرستان قرار دارد و اهل باطل تمام سعی خود را در نابودی حقیقت حتی در آثار تاریخیشان خواهند داشت؛ ولی زهی خیال باطل، چرا که خداوند اراده کرده است: «أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ».
40 چهارشنبه را میهمان کلمات گهربار و حیاتبخش حضرت علی بن موسیالرضا(ع) هستیم و همراه خوانندگان، شرح یک حدیث رضوی را در گفتوگو با اساتید حوزه و دانشگاه بررسی خواهیم کرد. شرح حدیث این هفته را در محضر فقیه عالیقدر و استاد دروس خارج حوزه علمیه قم آیتالله حاج شیخ محسن فقیهی هستیم تا از جام معرفت کلمات رضوی، جان تشنه خویش را سیراب کنیم.
با عرض تسلیت هشتم شوال، سالروز تخریب قبور ائمه بقیع(ع)؛ بفرمایید آیا در سیره امام رضا(ع) درباره اهمیت قبرستان بقیع و زیارت آن، روایاتی وارد شده است؟
روز هشتم شوال که توسط برخی از بزرگان به نام روز جهانی بقیع نامگذاری شده است، یادآور حمله وحشیانه وهابیان کورباطن به قبور مظلوم ائمه بقیع(ع) است که بحق، روزی فراموشنشدنی و غمبار برای شیعه است. در همین ابتدا از همه حوزههای علمیه، مردم شریف و شیعیان در سراسر جهان درخواست دارم در این روز بزرگ و جهانی، یاد ائمه مظلوم بقیع(ع) را گرامی بدارند و در فضائل آنها مجلس وعظ، خطابه و سخنرانی تشکیل دهند و صدا و سیما و رسانههای دیگر نیز این روز را تعظیم کنند و به همه بگویند تخریب قبور ائمه بقیع(ع)، اهانت به آیات شریفه الهی در ضرورت مودت و احترام و اطاعت اهلبیت پیامبر(ع) است و تاریخ هرگز این هتک حرمت را فراموش نخواهد کرد.
اما اینکه پرسیدید در سیره امام رضا(ع) آیا بقیع مورد عنایت بوده و سخنی در کلمات آن حضرت در این باره آمده؛ عرض میکنم بله. همانطور که در سیره سایر ائمه(ع) درباره این قبرستان مطهر توصیههایی شده، در سیره امام رضا(ع) نیز در چند موضع، سفارش و توصیههایی درخصوص این قبرستان مقدس وجود دارد.
یک مورد اینکه آن حضرت با تأسی به اجداد و پدران طاهرشان، به بقیع میرفتند و بر مدفونان بقیع سلام میدادند و از خداوند متعال برای اهل آن طلب مغفرت میکردند. ابنحمزه طوسی در کتاب «الثاقب فی المناقب» از علی بن اسباط نقل میکند: ذهبت إلی الرضا(ع) فی یوم عرفة. فقال لی: «اسرج لی حماری» فأسرجت له حماره، ثمّ خرج من المدینة إلی البقیع یزور فاطمة(س)، فزار و زرت معه. فقلت: سیدی علی کم أسلّم؟ فقال لی: سلّم علی فاطمة الزهراء البتول، وعلی الحسن والحسین، وعلی علی بن الحسین، وعلی محمّد بن علی، وعلی جعفر بن محمّد، وعلی موسی بن جعفر علیهم أفضل الصلاة وأکمل التحیّات. فسلّمت علی ساداتی ورجعت.
علی بن اسباط میگوید: در روز عرفه، خدمت امام رضا(ع) رفتم. حضرت به من فرمود: مرکبم را آماده کن. پس آماده کردم. حضرت به سمت بقیع رفتند تا فاطمه(س) را زیارت کنند. آن حضرت زیارت کردند و من هم زیارت کردم. پس پرسیدم: آقای من! بر کدام یک از مدفونان سلام دهم؟ فرمود: سلام کن بر فاطمه زهرا(س) و بر حسن و حسین و بر علی بن الحسین و محمدبن علی و جعفربن محمد و موسی بن جعفر(ع)، پس سلام دادم بر سروران خودم و بازگشتم.
یا در روایت دیگری آن حضرت به خاطر عظمت و احترامی که بقیع در نزد ایشان داشت، دوستداران و شیعیان خود را امر کردند دوستان و پیروان خود را در این مکان دفن کنند.
محدث نوری در خاتمه مستدرک الوسائل روایتی را نقل میکند: «قال أبو النضر: سمعت علی بن الحسن یقول: مات یونس بن یعقوب بالمدینة فبعث إلیه أبوالحسن الرضا(ع) بحنوطه وکفنه وجمیع ما یحتاج الیه...» یونس بن یعقوب در مدینه از دنیا رفت، علی بن موسیالرضا(ع) افرادی را برای غسل و حنوط و کفن وی فرستادند و به دوستان خود و پدرشان امر فرمودند بر جنازه یونس بن یعقوب حاضر شوند و به آنها فرمود: این شخص از دوستداران امام صادق(ع) و از شاگردان آن حضرت است که در عراق زندگی میکرده و اکنون در مدینه از دنیا رفته است و فرمود: قبرش را در بقیع حفر کنید. پس اگر اهل مدینه گفتند او عراقی است و در بقیع دفنش نمیکنیم، به آنها بگویید او از شاگردان و یاران امام صادق(ع) است که در عراق ساکن بوده، اگر مانع ما شوید و نگذارید او را در بقیع دفن کنیم، ما هم نخواهیم گذاشت دوستداران و یاران خود را در بقیع به خاک بسپارید. سپس امام رضا(ع) به یکی از شاگردان خود، محمد بن حباب فرمان داد به بقیع برود و بر جنازه یونس بن یعقوب نماز بخواند.
این روایات نشان میدهد قبرستان بقیع از تقدس خاصی نزد حضرت رضا(ع) برخوردار بوده است و متأسفانه در زمان ما، قومی خشن و جاهل به نام وهابیها، بدون توجه به سابقه بقیع نزد پیامبر و اهل بیت طاهرین آن حضرت(ع)، اینچنین لکه ننگی بر صفحه تاریخ ایجاد و این قبرستان مقدس و مطهر را هتک کردند.
به سیره پیامبر و اهل بیت آن حضرت(ع) در اهمیت بقیع اشاره فرمودید. اگر امکان دارد مواردی از این روایات را برای خوانندگان رواق ذکر کنید.
معاویه بن وهب گوید: پیامبر خدا(ص) همواره به بقیع میرفتند و برای دفن شدگان در آن طلب مغفرت میکردند...». (آقا رضا همدانی، مصباح الفقیه، ج۲، قسمت ۲، ص۴۷۱)
یا روایتی که علامه بزرگوار مجلسی(ره) از اهتمام حضرت صدیقه طاهره(س) به زیارت مدفونان در بقیع نقل میکند: «زهرا(س) به قبرستان بقیع میرفت و بر سر قبر شهدا و سربازان فداکار اُحد مینشست و اشک میریخت. علی بن ابیطالب(ع) هم برای آسایش فاطمه زهرا(س) سایبانی در بقیع بنا کرد که بعدها بیت الأحزان نامیده شد.(مجلسی، بحارالأنوار، ج۴۳، ص۱۷۷)
امام صادق(ع) نیز با تأسی به پدران بزرگوارشان، در بقیع حضور مییافتند. سمهودی میگوید: «جعفر بن محمد این محل را محل استجابت دعا میدانست و فرموده است: در تمام اماکنی که پیامبر خدا دعا میکرد و محل آمد و شد آن حضرت بود، برای دعا شایسته و به استجابت نزدیک است». (قاضی سمهودی، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، ج2، ص218)
به نظر حضرتعالی، علاوه بر اهمیت بقیع از نظر اینکه قبور چهار تن از ائمه بزرگوار شیعه(ع) در آنجا مدفون هستند، چه چیز دیگری میتواند این اهمیت را آشکار سازد؟
بقیع، شامل بخشهای مهمی از تاریخ صدر اسلام است. در طول بیش از 14 قرنی که از هجرت میگذرد، همیشه یادآور روزهای بزرگی بوده که هرکدام، از اسناد اساسی تاریخ در معرفی اسلام و رسالت حضرت رسول(ص) است.
حفظ آثار موجود در بقیع، حفظ مبانی توحیدی و قرآن کریم است و از صدر اسلام تا زمان تخریب این قبور، همیشه میان مسلمانان، با عظمت، قداست و اعتبار خاصی بوده است. واقعاً باید غصه خورد و سوگوار بود که این مشاهد توسط جاهلان روزگار تخریب و خسارات بزرگی به تاریخ اسلام به واسطه تخریب این اسناد تاریخی وارد شد.
هدف شوم و خبیثانه دشمنان در این اهانت بزرگ، از بینبردن پشتوانههای تاریخ اسلام و اسناد و آثار خارجی و عینی تاریخ بود؛ آثار و مشاهدی که تا دنیا برقرار است باید محفوظ بماند و در پاسداری و حفاظت از حریم آنها، نهایت اهتمام مبذول شود. هیچ کدام از ادیان، افتخار این پشتوانهها را نداشت و این اماکن مقدس، حصار محکم و استواری بود که در حقیقت، حافظ سوابق صدر اسلام است.
به هر حال این جنایت، فراموششدنی نیست و همه مسلمانان باید بکوشند این واقعه دلخراش را همه ساله، روز مصیبت اعلام و اهتمام کنند این آثار نوسازی شود. بهخصوص حرم ائمه طاهرین؛ امام حسن مجتبی، امام زینالعابدین، امام محمد باقر و امام جعفر صادق(ع)؛ این مفاخر بینظیر اسلام و بشریت.
مریم احمدی شیروان