Web Analytics Made Easy - Statcounter

دریافت 6 MB

میلاد عرفان‌پور مدیرمرکز موسیقی حوزه هنری در گفتگو با خبرنگار مهر درباره تازه‌ترین فعالیت‌های این مرکز توضیح داد: باشگاه طنز مرکز موسیقی حوزه هنری گروهی از هنرمندان خلاق و پویای اهل موسیقی هستند که پیش از این تجربه‌های جالب توجهی را در عرصه موسیقی طنز انجام داده و دغدغه‌هایی که در عرصه‌های مختلف دارند که می‌خواهند آنها را با زبان موسیقی بیان می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: مقوله طنز یکی از فضاهای موثری است که می‌توان با شیوه‌ها و روش‌هایی که نمی‌توان به دلایلی آنها را در فضای جدی مطرح کرد، سراغ آن رفته و نابهنجاری‌ها، رفتارهای بد اجتماعی، اتفاقات سیاسی و حتی سیاست خارجی را با این زبان مطرح کرد. اتفاقاً بر همین اساس بود که ما تصمیم گرفتیم با بهره‌مندی از فضای کاری یک گروه جوانی که در حوزه موسیقی طنز فعالیت می‌کنند، به این خط تولید موسیقی نگاه جدی‌تری کرده و باشگاه طنز مرکز موسیقی حوزه هنری را راه‌اندازی کنیم.

مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری گفت: آنچه ما برای تولید آثاری در حوزه موسیقی طنز به آن توجه داشته و داریم ارائه فضایی است که هدف آن صرفاً خنداندن نیست بلکه تصمیم داریم با ایجاد یک فضای طنز برخی از مفاهیم مهم و حتی تلخ را به مخاطبان ارائه دهد. چرا که ما معتقدیم جامعه کنونی ما تشنه ورود به یک فضای جدیدی از موسیقی است که تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است.

عرفان‌پور به انتشار قطعه «الو ترامپ» به‌عنوان اولین اثر منتشر شده از سوی باشگاه طنز دفتر موسیقی حوزه هنری اشاره کرد و توضیح داد: همان‌طور که این موضوع جزو وظایف ماست تا از شخصیت‌های خوب قدردانی کنیم، از سوی دیگر لازم است که رفتار شخصیت‌های بد را هم هجو کنیم کما اینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی هم چندی پیش روی این موضوع تاکید داشتند و گفتند: «پیامبر اکرم (ص) به یکی از شاعران از صحابه خود دستور دادند که مشرکان را هجو کند و امروز نیز مواردی همچون رقص شمشیر «جاهلیت مدرن» در کنار «جاهلیت قبیلگی» یا قرار گرفتن دولتی همچون عربستان سعودی در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل، مسائلی است که به‌جدّ، جای هجودارند.»

این شاعر و ترانه‌سرا در پایان گفت: چنین رویکردی به هجو از هنرهای ماست که متاسفانه در سال‌های اخیر کمتر به آن پرداخته شده و ماجرای رقص شمشیر ترامپ در میان اعراب طی سفر خود به عربستان بهانه بسیار مناسبی شد تا قطعه اول باشگاه طنز را با این اتفاق تولید کنیم.

کد خبر 4645214 علیرضا سعیدی

منبع: مهر

کلیدواژه: مرکز موسیقی حوزه هنری موسیقی ایرانی تک آهنگ دونالد ترامپ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۱۷۸۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

به جایی در موسیقی رسیدیم که بعضی‌ها با زیر ابرو برداشتن و شلوار پاره درآمد میلیاردی دارند...| مدیران ما برده ستاره‌ها شده‌اند!

به گزارش همشهری آنلاین، در ابتدای این نشست، مسعود کوثری درباره وضعیت موسیقی در سال ۱۳۵۷، موسیقی کاباره‌ای، کوچه‌بازاری، گل‌هایی ملی و پاپ صحبت کرد و اذعان کرد: در سال‌های اخیر در موسیقی سمفونیک دچار فروپاشی شدیم.

او ادامه داد: بازار اقتصادی و سیاست‌های هنری دولت‌های بعد از انقلاب اسلامی چندان پر رونق نیست و در این زمینه مقصر بوده‌اند. ما در مدیریت موسیقی ایران نتوانستیم به اقتصاد موسیقی سر و سامان دهیم و به دلیل همین اقتصاد کوچک، بسیاری از استعدادها فرصت بروز ندارند. در موسیقی خانواده‌گرایی و مهاجرت پنهان نیز زیاد داریم که گاهی برخی هنرمندان ما مجبور می‌شوند، مهاجرت و ترک وطن را بپذیرند.

صدا و سیما پول‌های میلیونی به خوانندگانی می‌دهد که حتی زحمت خواندن به خودشان نمی‌دهند

رضا مهدوی نیز در ابتدای صحبت‌های خود با اشاره به عملیات «وعده صادق» در چند روز گذشته گفت: موسیقیدان در این واکنش مهم نظام باید کار خودش را نشان دهد؛ چرا الان هنرمند ما در سکوت است؟ اگر هنرمندان مثل نظامی‌ها جواب دندان شکن ندهند، قافیه را باخته‌اند؛ منظورم واکنشی است مثل کارهای فرهنگی شهید آوینی که کارستان می‌کرد.

او ادامه داد: امروز صدا و سیمای ما پول‌های میلیونی به خوانندگانی می‌دهد که حتی زحمت خواندن به خودشان نمی‌دهند و پلی‌بک می‌کنند. اگر شهید آوینی زنده بود این وضعیت را برنمی‌تابید. او واقعا موسیقی‌شناس بود.

این هنرمند در بخش دیگری از سخنانش گفت: ما دهه ۶۰ پرباری برای موسیقی بعد از انقلاب اسلامی داشتیم. چهره‌هایی آمدند و جانانه با وجود محدودیت‌ها کار کردند؛ هرچند که برخی محدودیت‌ها را برنتابیدند و رفتند و برخی خودی‌ها که از بیگانه بدترند، به آنها بی‌مهری کردند. جناب استاد میرزاده نابغه موسیقی بود؛ بیش از ۷۰ درصد از موسیقی جنگ و انقلاب را تنظیم کرد اما هیچ وقت اسمش جایی نیامد و حقوقی هم نمی‌گرفت اما هیچ وقت از او تجلیل نشد. اسفندیار قره‌باغی قبل از انقلاب قرار بود در ایتالیا اپرا بخواند اما چون انقلابی بود، ماند و غیر از سرودهای انقلابی نخواند اما هیچ‌وقت در جشنواره فجر از او تجلیل نشد. این بی‌مهری‌ها باعث شد، بعد از دهه ۷۰ مسیر را گم کنیم.

مهدوی تاکید کرد: موسیقیدانان قبل انقلاب اسلامی، همان وفادارترین موسیقیدانان بعد از انقلاب اسلامی بودند، اما بی‌مهری دیدند. ما از بعد از دولت سازندگی به موسیقی‌ای چسبیدیم که اهالی‌اش با زیر ابرو برداشتن و شلوار پاره درآمد میلیاردی کسب کردند.

این پژوهشگر با اشاره به کم‌کاری متولیان موسیقی در برهه زمانی فعلی اظهار کرد: گروه تنبورنوازان که قطعه «مردان خدا» را به اذن امام (ره) زنده در تلویزیون اجرا کردند، الان کجا هستند؟ این گروه چه شد؟

ما نسل جوان را از دست دادیم

بخش دیگری از این نشست به عوامل حذف برخی گونه‌های موسیقی مثل موسیقی گل‌هایی اختصاص داشت که مسعود کوثری در این باره توضیح داد: یکی از دلایلش این است که مرکز حفظ و اشاعه با نگاهی اگزوتیک و موزه‌ای درست شد و این روحیه در افراد وجود داشت. نکته دوم اینکه یک نوع خصلت خانقاهی در سبک آموزش مرکز حفظ و اشاعه وجود داشت و روحیه اهل اخوت در این افراد دیده شد که در نهایت هم خیلی‌ها مثل زنده‌یاد لطفی نتوانستند با آن کنار بیایند و از مرکز بیرون آمدند. نکته سوم‌ اینکه تعریف مشخصی از سنت وجود نداشت. خود سنت در ارتباط با مدرنیته پیدا شده است. تعریف درستی از موسیقی سنتی وجود نداشته است و خود اهالی مرکز حفظ و اشاعه نتوانستند چندان شکوفا شوند.

این استاد دانشگاه درباره وضعیت فعلی موسیقی پاپ نیز گفت: موسیقی در جهان وارد مراحل جدیدی شده است که با گذشته بسیار متفاوت است. ما بهره موسیقیدانان تا سال ۵۷ را بردیم اما نتوانستیم، استفاده کنیم. ما نسل جوان را از دست دادیم. آمدیم موسیقی را درست کردیم و آدم میانسال جذب کردیم. نسل جوان‌ از دست ما در رفت و ذائقه‌اش عوض شد. در عرصه موسیقی مدیران لایقی داشتیم که شیوه مدیریتشان آنها را ناکارآمد کرده بود. محدودیت‌هایی که به آنها اعمال شده بود، نمی‌گذاشت تمام و کمال کار کنند.

یادمان باشد، «پول» تولید هنر نمی‌کند

رضا مهدوی نیز در این باره با بیان مثالی گفت: آقای سراج سال۶۰ اثری را با حوزه هنری تولید کردند که ۱۵ دقیقه بود و سال‌ها مداوم از رسانه ملی پخش می‌شد اما دیگر رسانه آن را پخش نمی‌کند. آیا دست‌هایی در کار است یا آگاه نیستند؟ شاید هم به اشتباه فکر می‌کنند زمانش گذشته است! اگر همچین فکری دارند پس باید مولانا پژوهی را هم کنار بگذارند. سنت یعنی اصول! در همین حوزه هنری زمانی که هیئتی اداره می‌شد، آثار خوب بیرون می‌آمد اما از وقتی تبدیل به سازمان اداری شد، ساز و کار تغییر کرد. یادمان باشد، «پول» تولید هنر نمی‌کند.

مدیران ما برده ستاره‌ها شده‌اند!

او در بخش دیگری از سخنانش درباره نحوه مدیریت فعلی موسیقی اظهار کرد: مدیران ما برده ستاره‌ها شده‌اند. در نوروز چهره‌های سینمایی را با میلیون‌ها پول دعوت می‌کنند اما در این برهه تاریخی و بعد از عملیات مهم «وعده صادق» که بیانگر اقتدار نظامیان و مهندسان ایرانی است، «باز هوای وطنم آرزوست» را پخش نمی‌کند!

مهدوی معتقد است: ما برنامه‌های تخصصی را تعطیل کردیم اما جشنواره‌هایی برگزار می‌کنیم که رسما «شو» هستند. الان فقط شرکت‌ها و موسسات موسیقی آمده‌اند و می‌گویند خواننده روی صحنه چه بخواند و چه بپوشد؟ کنسرتشان هم پر می‌شود؛ چون برای خواننده‌شان در اتوبان بیلبورد می‌گیرند اما کسی برای موسیقی دستگاهی این کار را نمی‌کند. متاسفانه مدیریت‌های موسیقی در ایران «پول» را انتخاب کردند.

مسعود کوثری نیز در بخش دیگری از این نشست درباره نسبت موسیقی فعلی به انقلاب اسلامی گفت: بهتر است به جای رابطه موسیقی با انقلاب راجع به رابطه موسیقی با فرهنگ ایران صحبت کنیم. ما هیچ تصویری از رابطه موسیقی با فرهنگ نداریم. بهتر است یک بازنگری در این باره انجام شود.

در حق ایرج «کم‌لطفی» شد

رضا مهدوی نیز در همین باره گفت: در حق برخی هنرمندانمان کم‌لطفی کردیم؛ مثلا در حق ایرج کم‌لطفی شد. اگر سال‌ها به انزوا نمی‌رفت، زودتر پا به عرصه می‌گذاشت، درجه سه‌ها درجه یک نمی‌شدند. مدیریت یکپارچه راهکار ماست. این‌همه وقت گذاشتند و سند موسیقی نوشتند، حالا یک عده می‌گویند اجرا نمی‌کنیم. عده‌ای از بزرگان موسیقی می‌گویند چرا با ما درباره سند مشورت نشد؟ خب چرا مشورت نکردند؟

مسعود کوثری نیز درباره سند موسیقی اظهار کرد: سندنویسی هیچ فایده‌ای ندارد. ما صدها سند و شورا درست کردیم و هیچ‌وقت راه به جایی نبردیم؛ پیش از هرچیزی باید صداهای مختلف را در ایران بشنویم و آن را لحاظ کنیم.

کد خبر 845104 منبع: ایسنا برچسب‌ها موسیقی ایرانی كنسرت موسيقى خبر مهم موسیقی - چهره - ساز - آلبوم - اجرا

دیگر خبرها

  • از انتشار آهنگ جدید خواننده انقلابی تا غوغای دروازه بان تیم ملی
  • تصویب کلیات سند ملی محتوا در شورای ملی فضای مجازی کشور
  • فراخوان اجرا در تماشاخانه‌های مهر و ماه حوزه هنری منتشر شد
  • فراخوان نخستین دوره المپیاد ملی آموزش هنر در سیستان و بلوچستان منتشر شد
  • رضا مهدوی: دنبال دانلود غیرقانونی هستیم، نماز هم می‌خوانیم!
  • پاسخگویی به بیش از ۸۷ هزار تماس با سامانه تلفنی ۱۴۱ در چهارمحال و بختیاری
  • به جایی در موسیقی رسیدیم که بعضی‌ها با زیر ابرو برداشتن و شلوار پاره درآمد میلیاردی دارند...| مدیران ما برده ستاره‌ها شده‌اند!
  • موسیقی ایران مدیریت یکپارچه می‌خواهد/ مرثیه‌ای برای موسیقی دهه ۶۰
  • اولین تماس مورینیو با بازیکنان رم بعد از برکناری؛ آقای خاص حال اندیکا را جویا شد
  • روایتی هنری از تنوع قومیتی