توسعه مجتمع گلخانهای امانآباد
تاریخ انتشار: ۳ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۷۵۷۴۲
محصولات این گلخانهها شامل گل رز، کاکتوس، گوجه، توتفرنگی، خیار و... است که از کیفیت خوبی برخوردار بوده و سهم بسزایی از بازار این محصولات را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که اکثر گلخانهداران امانآباد فارغالتحصیلان بخش کشاورزی هستند که با استفاده از دانش روز کار گلخانهداری را انجام میدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یک کارشناس کشاورزی در این زمینه با اشاره به اینکه از مهمترین مزایای تولید محصولات گلخانهای افزایش کیفیت و تولید محصول است میگوید: افزایش تولید در واحد سطح نسبت به هوای آزاد، تولید بیش از یک محصول درسال، افزایش کیفیت محصول تولیدی، صرفهجویی در مصرف آب، استفاده از اراضی غیرقابل کشت، نداشتن وابستگی تولید به شرایط محیطی و امکان بازاریابی مناسب و تنظیم برنامه کشت مطابق با نیاز بازار، تداوم کار و تولید محصول در همه فصول، ایجاد فرصتهای شغلی مناسب برای جوانان و فارغالتحصیلان بخش کشاورزی از مزیتهای کشت گلخانهای است که باید به آن توجه جدی داشت.
«علیرضا عباسی» بیان میکند: فضای گلخانهای را میتوان به خوبی کنترل کرد و با یک مدیریت دقیق به تولید محصول کیفی، سالم و عاری از مواد آلودهکننده و بهرهوری مصرف آب دست یافت. همچنین با توجه به اینکه شرایط آب و خاک ایران مستعد کاشت محصولاتی همچون خیار، گوجه فرنگی، فلفل، توت فرنگی و انواع صیفی به صورت گلخانهای است، باید مسئولان کشور به منظور توسعه کشت گلخانهای مشوقهای مناسبی را برای کشاورزان در نظر بگیرند.
وی ادامه میدهد: با توجه به خشکسالیهای اخیر و اینکه بیشترین بازدهی مصرف آب در کشت گلخانهای است و با وجود تجهیزات دقیقتر، کنترل عملیات آبیاری محصولات برای کشاورز بیشتر امکانپذیر است، حرکت به سمت رفع مشکلات و توسعه کشتهای گلخانهای در کشور و استان مرکزی که دارای ۲ شهر گلخانهای امانآباد اراک و آوه ساوه است ضروری است.
این کارشناس کشاورزی بر حل مشکلات گلخانهداران و توسعه این نوع کشت تأکید میکند و میافزاید: برای رسیدن به تولید کیفی و تأمین نیاز داخل و امکان صادرات باید علاوه بر رفع مشکلات گلخانهداران، شرایطی را فراهم آوریم که کشت گلخانهای توسعه بیشتری پیدا کند. البته لازمه این کار داشتن مهارت و تخصص است که باید افراد علاقهمند به قبل از ورود به این نوع کشت آموزشهای لازم را ببینند.
عباسی میافزاید: قطعاً اصلاح قوانین و مقررات بانکی نیز در این بخش از اهمیت زیادی برخوردار است. تسهیلاتی که بانکها در اختیار گلخانهداران قرار میدهند، باید شرایط و زمان مناسبی داشته باشد تا برای بازپرداخت تسهیلات مشکلی ایجاد نشود. وی میگوید: مسئولان استان نیز باید علاوه بر رفع مشکلات موجود بستر فروش محصولات گلخانهداران را فراهم کنند و اجازه ندهند محصولات سایر استانها وارد مرکزی شود تا گلخانهداران ضرر نکنند و مجبور شوند محصولات خود را به دلیل نداشتن بازار معدوم کنند. مسئولان علاوه بر جلوگیری از ورود محصولاتی که در استان تولید میشود، باید برای گلخانهداران استان بازار فروش داخلی و امکان صادرات را فراهم کنند. این کارشناس کشاورزی معتقد است در صورتی که خواهان حل مشکلات گلخانهداران هستیم، باید زمینه برای حضور در بازارهای داخلی و خارجی را مهیا کنیم، اما برای این مهم نیاز به شرکتهای مدیریت صادرات است که باید مسئولان برای آن چارهاندیشی کنند.
پیشبینی حدود ۵۰۴ فرصت شغلیرئیس سازمان جهاد کشاورزی استان مرکزی نیز با اشاره به اینکه مجتمع گلخانهای امانآباد اراک در زمینی به مساحت ۱۰۷ هکتار ایجاد شده است میگوید: قرار است در این مجتمع ۱۲۹ قطعه گلخانه ایجاد شود. این در حالی است که تاکنون ۱۰۲ واحد ساخته و بهرهبرداری شده وعملیات اجرایی و ساختوساز ۹ واحد در دست پیگیری است و ۱۸ واحد نیز در مرحله اخذ مجوز قرار دارند.
«مجید آنجفی» بیان میکند: سبزی و صیفی همچون خیار، گوجه، فلفل، گل و گیاه زینتی همچون گل رز و همچنین آلوئه ورا ازتولیدات این مجتمع به شمار میروند. علاوه بر این، حدود ۵۰۴ فرصت شغلی مستقیم نیز برای این مجتمع پیشبینی شده است. وی میافزاید: تولیدات این مجتمع جنبه اقتصادی پیدا کرده است، اما برخی مشکلات مانند آسفالت نبودن خیابانهای مجتمع، معوقات و بدهی بانکی و... هنوز وجود دارد که امیدواریم با پیگیریها، کمک و حمایت مدیریت ارشد استان این مشکلات نیز به زودی برطرف شود، البته بخش عمدهای از مشکلات همچون تأمین آب، اضافه بناها و برق رفع شده است.
واگذاری مجتمع امانآباد به سرمایهگذاراستاندار مرکزی با اشاره به اینکه مشکل آب مجتمع گلخانهداران روستای امانآباد اراک رفع شده و مشکل تأسیسات نیز با پیگیریها و تلاش همهجانبه در حال رفع است میگوید: با اقدامات صورت گرفته در ۱۳ ماه گذشته در این مجتمع، سرمایهگذار را به شرایطی رساندهایم که فضای مناسب را در اختیار دارد و میتواند به دغدغه خود که تولید است بپردازد.
«سید علی آقازاده» بیان میکند: همه مسئولان مربوطه برای حل مشکلات مجتمع گلخانهداران امانآباد تلاش کردهاند. ما نیز جلسات لازم را در این مورد برگزار خواهیم کرد تا مشکلات کاملاً رفع شود و تولید افزایش یابد. وی ادامه میدهد: رفع مشکلات واحدهای تولیدی شهرک گلخانهای امانآباد شهرستان اراک با کمک دستگاههای مربوطه را میتوان از جمله اقدامات موفق در استان مرکزی دانست که باید سایر حوزهها از این تلاش و پیگیریها برای رفع مشکلات حوزه خود الگوبرداری کنند. استاندار مرکزی اظهار میکند: برای بررسی و رفع مشکلات باقی مانده واحدهای تولیدی شهرک گلخانهای امانآباد ملاقاتها و دیدارهایی با نمایندگان مردم استان در مجلس شورای اسلامی و مسئولان مربوطه انجام شده و اقدامات لازم در این زمینه در دستور کار استانداری قرار گرفته است.
کد خبر 445161منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: استان مرکزی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۷۵۷۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتشاردهندگان ۸۰درصد گازهای گلخانهای جهان معرفی شدند/ آمریکا در صدر
طبق نتایج یک بررسی جدید، از زمان اجرای موافقتنامه اقلیمی پاریس در سال ۲۰۱۶، ۵۷ شرکت تولیدکننده نفت، گاز، زغالسنگ و سیمان بهطور مستقیم در ایجاد ۸۰درصد انتشار جهانی دیاکسید کربن بخش انرژی فسیلی نقش داشتهاند. این گروه قدرتمند شامل شرکتهای دولتی و شرکتهای سهامی چندملیتی است.
به گزارش شانا بهنقل از هفتهنامه بررسی تحولات بینالمللی انرژی و تغییر اقلیم مدیریت کل امور اوپک و روابط با مجامع انرژی، بر اساس مطالعه مؤسسه «کربن مجرز دیتابیس» (Carbon Majors Database) اگرچه دولتها در سال ۲۰۱۵ طی موافقتنامه پاریس متعهد شدند گازهای گلخانهای را کاهش دهند، اما بیشتر تولیدکنندگان بزرگ جهان تولید سوختهای فسیلی و انتشار گازهای گلخانهای مرتبط با آن را طی هفت سال پس از اجرایی شدن موافقتنامه اقلیمی در سال ۲۰۱۶ در مقایسه با هفت سال پیش از آن افزایش دادهاند.
در پایگاه دادههای مؤسسه یادشده، اطلاعات ۱۲۲ شرکت از بزرگترین انتشاردهندگان تاریخی جهان جمعآوری شده است. با بررسی اطلاعات این شرکتها، محققان دریافتند ۶۵ درصد شرکتهای دولتی و ۵۵ درصد شرکتهای بخش خصوصی تولید سوخت فسیلی خود را در هفت سال اخیر افزایش دادهاند.
از میان این شرکتها، بزرگترین انتشاردهنده گازهای گلخانهای شرکت اکسون موبیل ایالاتمتحده است که در طول هفت سال گذشته با انتشار ۳.۶ گیگاتن دیاکسید کربن، ۱.۴ درصد کل انتشار جهانی را به خود اختصاص داده است.
شرکتهای شل، بیپی، شورون و توتالانرژی هرکدام با سهم حدود یک درصد انتشار جهانی در رتبههای بعدی قرار داشتند. با این حال، بارزترین روند افزایش انتشار طی هفت سال اخیر، مربوط به رشد فزاینده انتشار شرکتهای دولتی و غیردولتی، بهویژه در بخش زغالسنگ آسیا است.
تحقیقات پایگاه دادههای Carbon Majors از این نظر مهم است که با تخصیص انتشار کربن به شرکتهایی که از استخراج و تولید سوختهای فسیلی سود میبرند، به جای افرادی که بعدها آنها را سوزانده و کربن آن را به جو تخلیه میکنند، به تغییر روایت درباره مسئولیت بحران اقلیمی کمک میکند.
ریچارد هید، بنیانگذار مؤسسه «کربن مجرز دیتابیس» گفت: این برای شرکتها از نظر اخلاقی مذموم است که به توسعه اکتشاف و تولید سوختهای کربنی با علم به مضر بودن محصولاتشان برای چند دهه ادامه دادهاند.
وی تأکید کرد: مصرفکنندگان را سرزنش نکنید، زیرا بهدلیل تصرف دولت توسط شرکتهای نفت و گاز، آنها مجبور به مصرف نفت و گاز شدهاند.
اطلاعات پایگاه دادههای یادشده که سال ۲۰۱۳ ایجاد شده است، شامل مقایسه روند انتشار بلندمدت دیاکسید کربن از انواع سوختهای فسیلی از سال ۱۸۵۴ است و روند انتشار اخیر را از زمان اجرای موافقتنامه پاریس در سال ۲۰۱۶ شامل میشود.
روند تاریخی انتشار ۱۲۲ نهاد مورد بررسی از آغاز انقلاب صنعتی (از سال ۱۷۵۱) تاکنون به ۱۴۲۱ گیگاتن معادل دیاکسید کربن میرسد. این نهادها که ۷۲ درصد از انتشار ناشی از سوخت فسیلی و سیمان را به خود اختصاص میدهند، شامل ۷۵ شرکت خصوصی، ۳۶ شرکت دولتی، ۱۱ دولت، ۸۲ واحد تولید نفت، ۸۱ واحد گاز، ۴۹ واحد زغالسنگ و ۶ کارخانه سیمان میشود.
از منظر رتبه جهانی انتشار تاریخی، تولید زغالسنگ بخش دولتی چین با سهم ۱۴ درصد در انتشار تاریخی دیاکسید کربن، با فاصله زیاد بیشترین سهم را دارد. بهطوری که انتشار این بخش، بیش از دو برابر انتشار اتحاد جماهیر شوروی سابق است که در رتبه دوم قرار دارد و بیش از سه برابر بیشتر از انتشار شرکت نفت سعودی آرامکوست که در رتبه سوم قرار دارد.
در این رتبهبندی شرکتهای بزرگ نفت آمریکایی شورون (۳ درصد) و اکسون موبیل (۲.۸ درصد) در رتبههای چهارم و پنجم قرار دارند و پس از آنها، شرکت ملی نفت ایران و گازپروم روسیه در رتبههای ششم و هفتم هستند. پس از آنها، دو شرکت اروپایی بیپی و شل هرکدام با سهم بیش از ۲ درصد قرار دارند. رتبه دهم این فهرست متعلق به شرکت زغالسنگ هند (Coal India) است.
ظهور آسیا در قرن بیستویکم زمانی بهعنوان یکی از مناطق مؤثر در انتشار جهانی کربن آشکار میشود که سوابق تاریخی با دادههای دوره هفت ساله ۲۰۲۲-۲۰۱۶ مقایسه شود. در این دوره، سهم زغالسنگ چین به بیش از یکچهارم کل انتشار دیاکسید کربن افزایش یافته است، همچنین سهم شرکت آرامکوی عربستان سعودی به حدود ۵درصد میرسد. در واقع ۱۰ شرکت برتر انتشاردهنده کربن در این دوره هفت سال اخیر نهادهای دولتی چین و روسیه به همراه کشورهای هند و ایران هستند. انتشار شرکتهای سرمایهدار غربی به غیر از شرکت اکسون موبیل که با سهم ۱.۴ درصد در رتبه یازدهم قرار دارد، به نیمی از میانگین تاریخی خود نمیرسند.
ممکن است در آینده تصویر انتشار جهانی و سهم کشورها دوباره تغییر کند. ایالاتمتحده بزرگترین تولیدکننده نفت و گاز جهان است. جو بایدن رئیسجمهوری آمریکا به چند پروژه اکتشافی جدید مجوز اعطا کرده است. کشورهای حوزه خلیجفارس نیز در حال برنامهریزی برای افزایش تولید نفت و گاز خود هستند.
هماکنون شرکتهای نفتی بزرگ اکسون موبیل، شورون، بیپی و شل همگی دارای اهداف خالص انتشار هستند، اگرچه تعاریف آنها از این هدف و روشهای دستیابی به آن متفاوت است. بسیاری از شرکتهای موجود در این فهرست سرمایهگذاریهایی در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر انجام دادهاند. با این حال تحلیل تازه نشان میدهد بیشتر شرکتهای نفتی تولید خود را پس از موافقتنامه پاریس افزایش دادهاند.
ریچارد هید، بنیانگذار مؤسسه «کربن مجرز دیتابیس» استدلال میکند که تولیدکنندگان سوخت فسیلی موظفاند آسیبهایی را که به اقلیم وارد کردهاند، بپردازند.
وی به پیشنهاد میا موتلی، نخستوزیر کشور جزیرهای باربادوس، درباره شرکتهای نفت و گاز اشاره میکند که حداقل ۱۰ سنت به ازای هر دلار درآمد نفتی به صندوق ضرر و زیان (Loss&Damage) کمک کنند.