استاد دهه هفتادی دانشگاه امام صادق (ع) در برنامه «عصر جدید» / تعبیر نابغه قرآنی به صحبت‌های رهبر انقلاب درباره حمایت از جوانان
تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۷۹۹۴۹
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، نابغه‌ای قرآنی که در پایین‌ترین سن به بالاترین درجه علمی رسیده و حالا در سن ۲۰سالگی پس از گذراندن دوره دکتری، یکی از مدرس دانشگاه امام صادق(ع) است.
او چندی پیش با حضور در برنامه تلویزیونی «عصرجدید» توانست استعداد هوشی و همچنین توانایی بدنی خود را در رشته ورزشی «پارکو» به نمایش بگذارد و در مدتی کوتاه از فعالیت‌های خود بگوید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مشروح این مصاحبه را در زیر بخوانید:
سلام عرض میکنم خدمت شما آقای بیلکار و از اینکه امروز دعوت ما را پذیرفتید، ممنون هستم. مخاطبان تاحدودی در برنامه «عصرجدید» با شما آشنا شدند، اما ممنون میشم بار دیگر خودتان را برای خوانندگان این گفت‌وگو معرفی کنید؟
محمد سعید بیلکار هستم. متولد ۲۲ مهر ماه سال ۷۷ فرزند سوم خانواده و دو برادر بزرگ‌تر از خودم به نام‌های محمد امین و محمد علی دارم. پدرم بازنشسته شرکت نفت و مادرم خانه‌دار و مدرس قرآن کریم اصالتاً اهل کَن یکی از محله‌های قدیمی تهران هستیم.
خیلی از خانواده های مذهبی فرزندان خودشان را محدود به یک چارچوب خاص میکنندفضای خانه و اهالی آن همه مذهبی هستند؟
از پایه خانواده ما مذهبی هستند و دایی‌ام هم سن و سال‌های من که بود، شهید می‌شود. او ۱۳ سال مفقود الجسد بود تا اینکه یکسال قبل از به دنیا آمدنم پلاک و استخوان‌هایشان پیدا می‌شود. به همین دلیل اسم من را سعید هم اسم دایی‌ام می‌گذارند. خانواده من هم از سمت مادری و هم پدری هر دو مذهبی هستند و از همان ابتدا هم بنیه مذهبی عقل‌گرا و تفکرگرا داشتند، بعضا ما شاهد خانواده‌های مذهبی هستیم که فرزندشان را در یک چهارچوب محدود می‌کنند، اما در حقیقت خانواده من به این شکل نبوده و شما مصداق آن را در حرفه ورزشی من پارکور شاهد هستید.
از چه سنی حفظ و قرائت قرآن را شروع کردید؟ مادرتان استاد شما بود؟
الحمدالله در دور دبستان از هوش خوبی برخوردار بودم، اما نه به این معنا که دانش آموز برتر باشم. از خاطرات بچگی یادم هست که در سن ۷ سالگی وقتی از سرویس مدرسه جا ماندم و به خانه برگشتم حتی در مسیر با آقای راننده سر اینکه پول پاره به مردم می‌داد بحثم شد. این توانایی ارتباطی من بود، اما جرقه حفظ قرآن من از شش سالگی آغاز شد، در آن سالها من مهد قرآن می‌رفتم و حفظ اشاره قرآن را به اندازه یک سوره شروع کردم و بعد از آن در هر سال چند سوره از قرآن را حفظ کردم تا به سن ۱۱ سالگی رسیدم در ۱۱ سالگی دوست من صالح اِستَکی که خود او هم از حافظان کل قرآن است تصمیم به حفظ قرآن گرفتیم و با مادرانمان این مسئله را در میان گذاشتیم.
و بعد از آن بود که تصمیم گرفتید جهشی تحصیل را ادامه بدهید؟
شروع حفظ ما از جامعة القرآن بود و خیلی جالب است که ما هر روز از کَن به میدان امام حسین می‌آمدیم. شاید این فاصله ۳۰ کیلومتر یا بیشتر بود، اما ما یک سال و ۳ ماه این مسیر را هر روز رفتیم. حفظ قرآن من از سال ۸۸ تا ۸۹ به مدت یک سال و ۳ ماه طول کشید و همواره الحمدالله در زمینه حفظ موفق بودم و در بخش‌های مختلف آزمون جزو نفرات اول تا دوم محسوب می‌شدم و با تشویق‌های خانواده‌ام بحث حفظ را به شدت جدی پیگیری کردم.
هم زمان با دوره دبستان حفظ قرآن را شرع کردید، مدرسه را چه کردید؟
همیشه گفته‌اند سالی که نکوست از بهارش پیداست این برای همه ادوار مختلف زندگی ما وجود دارد. خوشبختانه خانواده من به کیفیت کارهایم خیلی مُسِر بودند و دنباله رو بحث حفظ قرآن بودند در سال‌های اول حفظ مدرسه نمی‌رفتم و توانستم ۱۵ جز از قرآن را حفظ کنم، اما در همان سال بعد از اینکه به طور کامل ۳۰۰ صفحه از قرآن را تحویل دادم معدل درسی‌ام بالای ۱۹.۹۰ شد و این برای من خیلی ارزشمند بود.
این تربیت قرآنی در دوران تحصیل شما در دبستان شکل گرفت، چه اتفاقی افتاد که وارد دانشگاه الهیات شدید و به صورت جهشی از مقطع دبستان و راهنمایی وارد دانشگاه شدید؟
الحمدالله مدارس ما در زمینه حفظ همکاری خوبی با خانواده‌ها دارند و می‌گویند شرایط با خودتان فقط به شرطی که امتحانات میان‌ترم و پایان ترم را با قبولی از آن بگذرند، من بعد از حفظ قرآن کریم متوجه شدند یک حافظ قرآن می‌تواند با توجه به تسلط به درس‌های عربی، انگلیسی و درس الهیات در آزمون ارشد الهیات شرکت کند به این شکل که اگر این فرد در کنکور رتبه خوبی بیاورد و در آزمون حفظ قرآن ۸۰ درصد نمره قبولی آن را به دست آورد می‌تواند وارد رشته ارشد الهیات شود.
یعنی ما در هر سنی حافظ قرآن باشیم، می‌توانیم کنکور ارشد بدهیم؟
این اتفاق فارغ از اینکه در چه دوره تحصیلی هستید می‌تواند رقم بخورد من این آزمون را شرکت کرده‌ام و تا آخر دروس ارشد نیز درس‌های پایه راهنمایی را به صورت غیر حضوری خواندم و در سن ۱۳ سالگی توانستم وارد رشته الهیات شوم. ۱۴ ساله بودم که رتبه چهارم کنکور الهیات را بدست آوردم و در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شدم و به موازتش در کنکور ادبیات عرب شرکت کردم و رتبه دوم دانشگاه آزاد را کسب کردم.
دکتری چه طور؟
بعد از دفاع پایان‌نامه ارشد در سن ۱۶ سالگی کنکور دکترا دادم به این شکل که آزمون دکترا یک آزمون کتبی و شفاهی دارد، در آزمون کتبی رتبه دوم را کسب کردم جالب این است که وقتی به پدرم گفتم او خیلی شیرین و آرام به من گفت: سعید جان چی می‌شد رتبه یک می‌شدی؟ (با خنده)
خیلی از جوان های هم سن و سال شما به دنبال مشوق یا کسی هستند که همراه و پشتیبان آن ها باشد، فکر کنم خانواده برای شما نقش مهمی را ایفا کرد، درسته؟!
شخصیت کلیدی که در زندگی من خیلی اثر گذاشت برادر بزرگ‌ترم بود محمد علی دقیقا مانند شخصی که کار‌های من را پیگیری می‌کرد مثل یک پشتیبان کنارم بود و با تسلطی که در من داشت تمام کارهایم را در دست گرفت، من تأثیر خانواده‌ام را قطعی می‌دانم، اما در حوزه ما هم سختی‌های خاص خودش را دارد.
می‌توان گفت خانواده شما همه کاره فعالیت های شما بودند؟ چون الان شاید خیلی از جوان ها که صحبت ما را می خوانند، بگویند که خانواده های ما نگاه و نقشه راهی برای ما ندارند.
خانواده من در حفظ قرآن موثر بودند، اما در رشته پارکور تخصص خاصی نداشتند حتی وقتی من وارد این رشته شدم تا مدتی با مخالفت اطرافیانم روبرو شدم، اما الحمدالله تلاش و پشتکارم برای همه نتیجه خوبی را حاصل کرد.
من این سوال را با یک مثال و باور پاسخ می‌دهم، من در سن ۱۴ سالگی به این نتیجه رسیدم که در بحث‌های علمی هوش خوبی دارم، اما صدای مطلوبی ندارم، من همیشه نمرات و رتبه‌های درسی خوبی داشتم، اما هیچ وقت در مباحث قرائت و تلاوت قرآن قاری خوش خوانی که مشهور شود نبودم، در صورتی که وقتی الان به صوت‌های قرآنم گوش میکنم می‌گویم که در آن سالها هم در سطح خوبی حضور داشتی، ولی متأسفانه باوری که در آن سالها برای من جا افتاده بود ورای این تصور بود. در واقع هر کس در عرصه‌ای که وجود دارد باید به باور برسد و به استعداد خود ایمان داشته باشد تا به موفقیت دست پیدا کند این همان باوری است که فردی باید درون خودش تقویت کند من به زندگی نگاه رکوردی دارم هر وقت ما توانستیم با ماشینی ۱۸۰ تا سرعت بریم در دفترچه ماشین همان ۱۸۰ ثبت می‌شود حالا شاید با این ماشین ده‌ها کیلومتر سرعت رفته باشیم، اما نهایت سرعت یعنی همان ۱۸۰ ثبت شده است و این نشان می‌دهد که ظرفیت ما بیشتر از ۱۸۰ هم می‌تواند باشد، اما هنوز ما خودمان را کشف نکرده‌ایم.
افراد بزرگی که به جایی می رسند یا ما از زندگی آن ها اطلاعی پیدا نمی کنیم یا برای آن ها اسطوره سازی انجام می شود. اسطوره سازی به این معنا که ما می آییم حقیقت آن آدم را به گونه دلخواه خودمان تعریف می کنیم. از جمله تحریف هایی که در اسطوره سازی ما انجام می شود رسیدن به آن مرتبه غایی دانشمندان است. متاسفانه این اتفاق برای رسیدن به مرتبه علمی دکتری و تیم ملی جوانان ما افتاده است که خط پایان برای خود کشیدن و دیگر بعد از آن ادامه نمی‌دهند.
چه فرقی بین شما و دیگر افراد هست؟ می شود گفت شرایط خیلی خارق العاده‌ای برای رسیدن به این موفقیت ها را طی کردید؟
من می گویم انسان به هر نقطه ای می تواند برسد. منم سوم یا چهارم دبستان هیچ فرقی با دیگر دوستانم نداشتم، کماینکه امروز هم فرقی با دیگران ندارم. هر اتفاقی تو زندگی من کاملا دلیِ است. حتی من هنوز به خاطر مشغله کاری و علمی که داشتم گواهینامه نگرفتم و هنوز با مترو و اتوبوس رفت و آمد می کنم. یک بار کل کلاس ها را رفتم و چون آزمون قبول نشدم دیگر زمانی برای آزمون دوم نگذاشتم و هنوز گواهینامه من مانده است.
خیلی از اتفاقات در زندگی من نشد، و این نشدن‌ها دلیل موجهی نیست که بخواهیم از سرعت ۱۸۰ کم کنیم. یک ماشین اگر با سرعت بیست هم برود، باز خللی در آن سرعت ۱۸۰ وارد نمی شود.
اگر از همان روزهای اول به جای موفقیت با شکست روبرو می شدید؟ به طور مثال نمره خوبی در معدل بدست نمی آوردید یا در حفظ قرآن رتبه اول یا دوم کسب نمی کردید. باز هم به راهتان ادامه می دادید؟
من تا اینجا چیزی از شکست هایی که خوردم نگفتم. اگر حذف هم می شدم باز در آن زمان حتما جای انتخاب داشتم. البته حذف شدن هر فرد بی دلیل نیست.
من کارشناسی ارشد ترم یک نمره دوازده گرفتم، نمره شانزده و پانزده گرفتم و معدلم در ترم اول ارشد شانزده و پنجاه بود. ترم دو شانزده و نود تا اینکه تا ترم های آخر به هفده رسید. برای من شانزده یا هفده معدل خوبی نیست. ولی من با فضای دانشگاه آشنا نبودم و همان جا می توانستم انتخاب کنم که دانشگاه در این سن جایی برای من نیست و خیلی ها به من گفتند که شما بدرد این فضا نمی خوردید، یادم هست استادی به من گفت که شما معنی پژوهش را نمی دانید.
من پایان نامه ارشدم را باید خیلی سریع تحویل می دادم. رتبه دو کنکور دکتری آمده بود اما من هنوز از پایان نامه ام دفاع نکرده بودم و اگر تمامش نمی کردم رسما رتبه دو کنکورم ملغا بود. در جایی بحثم با پدرم بالا گرفت. درواقع کم کاری از من بود و پنج ماهی من سمت تدوین پایان نامه نرفته بودم و مجبور شدم در یک ماه روزی شانزده ساعت وقت بگذارم و آن را تمام کنم. این از جمله اشتباهاتی بود که من داشتم.
جنس شکست ها مشخص است. خیلی از چیزهای شخصی را نمی شود نقل کرد. من هم در سن پانزده تا شانزده سالگی بارها شکست خوردم چه بسا شکست های بزرگی بود که اینجا قابل نقل نیست. هر آدمی سختی خودش را دارد، این من هستم که می توانم انتخاب کنم، اگر شکست را انتخاب کنم تا انتها با شکست ها روبرو هستم و اگر در پی موفقیت باشم در ادامه راه با موفقیت روبرو خواهم بود. صدها شکست می تواند برای این پیروزی را بسازد که آن را در «پارکو» یاد گرفتم.
چی شد که «پارکو» را انتخاب کردید و وارد این رشته شدید؟ همان طور که اول مصاحبه خودتان گفتید، شاید وجه خوبی برای اطرافیانتان نداشته باشد؟
من پارکور را از جامعه القرآن آشنا شدم. دوستی در آنجا پارکو کار می کرد، وقتی فیلم هایش را برام فرستاد من خوشم آمد و جذب این رشته شدم. ابتدای امر که وارد این رشته ورزشی شدم به خاطر محیط متفاوتی که داشت یکه خوردم، اما همین تفاوت کمک خیلی بزرگی به من کرد، چراکه مشکلی که مذهبی های ما دارند، داریم خودمان را از بقیه اقشار جامعه جدا می کنیم و به نوعی طبقاتی بندی انجام می دهیم. به عقیده من این نوع تفکر تا الان به جامعه ضربه زده است و اگر ادامه پیدا کند باز هم دچار آسیب خواهیم شد.
در پارکو خیلی زود برای من این تفاوت برطرف شد. چرا که خیلی زود با کسی آشنا شدم که کاملا نسبت به من متفاوت بود و من مجبور بودم که با او معاشرت صمیمی داشته باشم، البته در این مسیر سختی های زیادی وجود داشت و همچنین توانستیم کمک های بسیاری به همدیگر کنیم و تا حدودی فضای فکریمان را تعدیل کنیم.
اصلا پارکو چی هست؟ و شما چند ساله مشغول به آن هستید؟
حدود 8 سال است که خودم پارکو کار می کنم. پارکو یعنی رد کردن موانع و رسیدن از نقطه «الف» به نقطه «ب» در سریعترین زمان است. واژه‌اش فرانسوی است. آن چیزی که در پارکو وجود داشت من در مباحث علمی پیدا نکردم. درس خواندن تا حدودی خسته کننده است و این ورزش و پارکو بود.
بین ورزش و علم چگونه تعادل را برقرار کردید؟ چه از نظر زمانی و چه مفهمومی؟ بین معنای علم شما و ورزش ما فاصله خیلی زیادی وجود دارد؟
مسئله علمی من در آن علاقه وجود داشت، از سمتی هم وقتی وارد پارکو می شوید دیوانه وار علاقمند به او می شوید، به شما هیجان، اعتماد به نفس و انرژی می دهد. شما وقتی می توانید مانعی را در پارکو رد کنید پس می توانید با این ذهنیت موانع زندگی هم رد کنید و از آن ها بگذرید. این عشق به پارکو تا حدی زیاد بود که من کنار درسم روزی دو تا سه ساعت تمرین را هم داشتم و اصلا نمی توانستم برای یک روز هم که شده پارکو را کنار بگذارم. اگر تمرین نمی کردم، درس هم نمی خواندم.
زندگی شما فقط درس و ورزش است؟ چقدر جوانی کردید؟
من هم مثل بقیه پسرها دستی به بازی های رایانه ای دارم و فوق العاده بازی های ps4 علاقه دارم و شاید باورت نشود که من کل این عید را با دوستانم فقط بازی می کردیم.
چرا در برنامه تلویزیونی «عصر جدید» در رشته ورزشی خودتان شرکت نکردید؟
واقعا من واکنش جامعه مذهبی را نسبت به ورزشم نمی دانستم. برای همین تا قبل از اینکه برنامه را ببینم نگران این بودم که نکند، این حرکت من بیش از حد ساختار شکنی باشد. حالا فکر کنید در برنامه عصر جدید صحبت های من اول نبود و فقط از من حرکاتم را می دید؟! صد در صد با من مخالفت می شد، یا اصلا صحبت نمی شد و می گفتند سعید بیلکار حافظ قرآن هم هست. حتما بعد از برنامه می گفتند که این فرد شانیت قرآن را پایین آورده است. اما الحمد الله آن چیزی که به نظرم معجزه آسا بود، معرفی پارکو به عنوان ابزاری ساختار شکن معرفی شد، نه چیزی که شان قرآن را پایین بیاورد.
تدریس را از چه سنی و از چه دانشگاهی شروع کردید؟
من تدریسم را از سن شانزده سالگی در کارگاه های آموزشی دانشگاه تهران شروع کردم و پس از آن به وسیله اعتماد اساتیدم تدریس در جاهای دیگر را هم تجربه کردم.
حامی خاصی داشتید که توانستید در این سن کم استاد دانشگاه شوید؟ بالاخره سن هم شرط هست!
چه کسی می تواند از من حمایت کند؟؟!! همیشه افراد گله مند هستند که رابطه ندارند، اما این افراد یک چیزی از خودشان بروز دادند که شناخته شدند. من آن جسارت را داشتم که از اساتیدم خواستم تا تدریس کنم. این جسارت به من خیلی کمک کرد. من این جسور بودن را از خانواده ام یاد گرفتم و آن را اتفاقی مثبت قلمداد می کنم.
دانشجویان به شما اعتماد می کردند؟
بله این اعتماد وجود داشت، من یاد دارم که بعد از چند روز تدریس یکی از دانشجویانم گفت، استاد تا امروز کجا بودید؟! ما ترم پیش هم این درس را خواندیم اما چنین مباحثی را درک نکردیم. خیلی‌ها کم کم من را شناختند و از من درخواست ورکشاپ کردند. من هیچ وقت به دنبال این نبودم که ورکشاپ بزارم تا دانشجویان را جذب کنم، بلکه این دانشجویان بودند که من را به برپایی کارگاه های علمی مجاب می کردند.
ورودتان به دانشگاه امام صادق(ع) چگونه بود؟
روزی یکی از دوستان به من گفت که دانشگاه امام صادق (ع) استاد یار می گیرد، من هم به دانشگاه ورود کردم و در مصاحبه آن شرکت کردم، آنجا سوال هایی از من پرسیده شد که آقای فکری متصدی مصاحبه اساتید وارد بحث شدم و وقتی بیرون آمدم مطمئن بودم که در دانشگاه امام صادق (ع) پذیرش نمی شوم. یک ماه از مصاحبه‌ام گذشت تا اینکه مدیرگروه زبان عربی تماس گرفتند و من تدریس را در دانشگاه امام صادق (ع) شروع کردم.
آقای بیلکار چرا از حضورتان را در مسابقات قرآنی کشور نداریم؟ و بیشترین حضور شما در مباحث علمی است؟
من از سن یازده سالگی بالای دویست تا سیصد اجرای قرآنی داشتم و مقامات استانی و کشوری دارم، اما به یک مرحله رسیدم که باید بین راه مسابقاتی و غیرمسابقاتی انتخاب می کردم. دقیقا انتخاب من حافظ تاثیرگذار بود، اما نه از راه مسابقات. ما ده ها حافظ با مقام بین المللی داریم، اما تاثیری آنچنانی در مباحث قرآنی نداشتند. من سعی کردم حافظی باشم که آن جرقه تاثیرگذاری را داشته باشم. درواقع رسیدن به مسابقات اهداف من نبود و نیست.
شما از جوانان کشور هستید و بیشترین مطالبه رهبری از جوانان این کشور است.
تعبیر من از فرمایشات رهبری این است که هرکسی باید باور کند که قرار نیست دیگری او را رشد دهد. هر کسی باید باور کند که خودش آینده ساز کشور خودش است. منبع پیشرفت کشور من جوان هستم. به عقیده من مهمترین چیز این است که در حوزه کار و تحصیل این خود جوان است که باید همت داشته باشد.
چقدر قرار است که منتظر باشیم تا اتفاقی برایمان رخ بدهد.
شما دو دیدار متفاوت با رهبر انقلاب داشتید، برایمان از این دیدارها می گویید؟
ما دو دوره خدمت ایشان رفتیم. دوره اول مختص حفاظ نور بود که ایشان درباره تربیت ده میلیون حافظ قرآنی گفته بودند. ابتدا یک همخوانی داشتیم و چند تلاوت که در حد سلام و دیدار با حضرت آقا بود و آن چنان وقت نشد که با ایشان صحبت کنیم، اما در دیدار دوم من و چهار نفر از قاریان و حافظان خدمت آقا رفتیم. وقتی پیش حضرت آقا رفتیم برای ایشان سوال بود که آیا همه شما چهار نفر در سن کم مشغول تحصیل در کارشناسی ارشد هستید؟! گفتیم: «بله»، ایشان خرسند شدند و به ما احسنتم گفتند. اما متاسفانه آن دیدار هم مجال بیشتری نبود که به خواهیم از مشکلات و دغدغه دیگر جوان ها برایشان بیان کنیم.
من از جمله جاهایی که نتوانستم جسارت به خرج بدهم، دیدارهای رهبری بود. چراکه دوست داشتم درباره مشکلات جامعه قرآنی بگویم و از دغدغه جوانان بگویم.
حال و روز خوبی این روزها ندارمآقای بیلکار خیلی سریع چند سوال می پرسم. وضع مالی خوبی دارید پارکو کار می کنید؟
در حد متوسط. من هم باشگاه را دارم و هم تدریس هایم را، اصلا وضع مالی آنچنانی ندارم. هم حد کم داشتم و هم زیاد.
اگر باز به عقب برگردید تا این اندازه فشرده درس می خوانید و این راه را می روید؟
بله! حتما. حتی با چیزهایی زودتر آشنا می شوم و خیلی زودتر با رشته های الهیات و قرآن آشنا می شوم.
احوال این روزهای شما؟
متاسفانه حال و روز خوبی ندارم و سزاوار این همه بازتاب منفی نیستم.
و صحبت پایانی؟
تشکر میکنم از شما.
من در «عصر جدید» دیده شدم، اما بزرگترین بیننده و شنونده خداست و اتکا می کنم به این دو آیه که «أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ»، «إِنَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ».
گفتگو از محدثه نعمتی
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: قرآن برنامه تلویزیونی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۷۹۹۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای احقاق حقابه سیستان از همه اهرم‌ها استفاده نمی‌کنند | عده ای آب ژرف می خواهند و عده ای دیگر از آب دریای عمان !
به گزارش همشهری آنلاین، آیت‌الله مصطفی محامی روز سه شنبه ضمن حضور در دانشگاه علوم قرانی زاهدان در نشست پرسش و پاسخ دانشجویان اظهار کرد: در حوزه حقابه سیستان بنده سخنرانی‌ها و پیگیری‌های متعددی طی پنج سال گذشته داشته‌ام و عنوان کردم که ظاهرا خود آقایان در استان خشکسالی را باور نکرده‌اند و تازه ۲ سال است که موضوع حقابه سیستان تبدیل به یک مطالبه عمومی شده است و حتی رئیس جمهور نیز هنگام حضور در استان نسبت به این مساله موضع گرفتند.
وی بیان کرد: پیگیری‌هایی هم از سوی وزارت امور خارجه صورت گرفت اما بنده در خطبه‌های نماز جمعه عنوان کردم که آقایان آن گونه که باید کار نکرده و از همه اهرم‌ها استفاده نکردند.
امام جمعه زاهدان گفت: بخشی از این مشکلات حاصل از کم کاری ماست چرا که مسوولان گزارش دادند که با وجود خشکسالی‌ها میزان بارندگی سالانه در جنوب استان طی این سالها ۲ میلیارد متر مکعب بوده در حالی که حقابه سیستان از افغانستان ۸۰۰ میلیون متر مکعب است و اگر در استان سدهایی ساخته شود می‌توان این بارندگی‌ها را مهار کرد و از آن در مصارف مختلف بهره برد و در این صورت دیگر نیازی به حقابه یا استفاده از آب دریای عمان و دستگاه آب شیرین کن نیست.
وی اظهار کرد: مشکل دیگر به خود مردم سیستان بر می‌گردد چرا که اتفاق نظر ندارند و هر کس حرف خود را می‌زند جهات سیاسی، قومی و حزبی را دنبال می‌کنند و برای نمونه یک نفر بحث آب ژرف را مطالبه می‌کند و فرد دیگر بر استفاده از آب دریای عمان تاکید دارد و هنوز توافقی صورت نگرفته که در این صورت مسوولان در مرکز کشور نیز ترتیب اثری نخواهد داد.
آیت الله محامی گفت: هزینه‌های زیادی در منطقه سیستان صورت گرفته اما طرح‌های اجرا شده بر اساس کارشناسی لازم نبوده با وجود اینکه در منطقه سیستان نیروهای شایسته و کارشناس کم نبوده است.
وی با بیان اینکه قرآن کتاب هدایت است و ما به عنوان مسلمان باید نهایت بهره را از آن ببریم افزود: با وجود همه این ویژگی‌ها توجه کافی به قرآن صورت نگرفته است و به همین دلیل است که پیامبر اکرم(ص) با گلایه مطرح می‌کنند: "یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا" خداوندا قوم من قرآن را مهجور قرار دادند و آنگونه که باید به آن نپرداختند.
امام جمعه زاهدان با بیان اینکه فعالیت‌های علمی و پژوهشی در رابطه با قرآن کریم صورت گرفته اما کافی نیست و باید در عرصه‌های مختلف به کار و فعالیت بپردازیم تصریح کرد: رشته‌های قرآنی که در مراکز علمی و دانشگاهی طراحی شده بیشتر به مباحث جانبی می‌پردازد هر چند که مباحث مهمی است اما کمتر به اصل معانی قرآن پرداخته شده و این یکی از آسیب‌های کار است و دانشجویان دانشگاه علوم قرآنی باید در کنار واحدهای درسی به سراغ معانی و معارف قرآن نیز بروند.
وی اظهار کرد: قرآن کریم با علوم دیگر متفاوت است از این جهت که اگر تزکیه و پاکی دل نباشد ارتباط و فهم درستی از آیات و روایت کسب نکرده و به عمق قرآن پی نمی‌برند و با همین قرآن که کتاب هدایت است بسیاری از افراد هدایت شده و برخی نیز گمراه خواهند شد و گمراه شدن آنان به علت وجود نقص در خود آنهاست و اگر می‌خواهیم از هدایت قرآن بهره‌مند شویم باید به دل بپردازیم و دلمان را صاف و پاک کنیم.
آیت الله محامی در پاسخ به سوالات و مطالبات دانشجویان مبنی بر تامین منابع مالی و تجهیز دانشگاه، پیگیری حقابه سیستان، جلب توجهات به سوی دانشگاه علوم قرآنی و جذب اعضای هیات علمی در دانشگاه علوم قرآنی زاهدان گفت: جهت تامین منابع مالی و تجهیز دانشگاه علوم قرانی در گذشته هم صحبت‌هایی صورت گرفت و مسوولان دانشگاه باید در این جهت تدابیری اتخاذ کنند و از ظرفیت خیرین بهره‌گیری کنند و در مواقع مورد نیاز بنده نیز قادر به پیگیری هستم.
وی در پاسخ به درخواست یکی از دانشجویان مبنی بر جلب کردن توجهات به سوی دانشگاه علوم قرآنی اظهار کرد: بخشی از کار به خود شما بر می‌گردد و باید در جامعه حضوری فعال داشته و توجه‌ها را جلب کنید تا مردم تاثیرگذاری شما را ببینند و همواره درخواست استفاده از این ظرفیت را داشته باشد.
نماینده ولی فقیه در سیستان و بلوچستان گفت: افزایش تعداد اعضای هیئت علمی حرف منطقی است و دانشگاه باید در این حوزه برنامه ریزی داشته باشد چرا که اگر این کار صورت نگیرد به تدریج باعث تضعیف رشته و دانشجویان خواهد شد.
کد خبر 846743 منبع: ایرنا برچسب‌ها ایران و افغانستان خبر مهم استان سیستان و بلوچستان آب و هوا - ایران خشکسالی
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟