روش‌های بهبود و درمان اختلال اوتیسم
تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۹۳۸۱۶
درخود ماندگی یا اوتیسم نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص که در ۳ سال اول زندگی ظاهر میشود میشود.
اوتیسم با تأثیر بر روی مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت برقراری ارتباط را مختل می‌کند. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌کند. در بعضی موارد رفتارهای خودآزارانه و پرخاشگری نیز دیده میشود.
این کودکان با تأخیر در ارتباط و الگوهای ارتباطیِ کلیشه‌ای و محدود خود، فشارهای روانی بسیاری را بر خانواده‌ها و به‌خصوص مادران وارد می‌کنند. بنابراین برنامه‌هایی برای حمایت از خانواده‌ها و آموزش راهبردهای سلامت روانی ضروری می‌باشد.
معصومه محمدی، مدیرکل بهزیستی چهارمحال و بختیاری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با تأکید بر اینکه اختلال اوتیسم در ۳ سال نخست زندگی تشخیص داده میشود، اظهار کرد: در شرایط خاص ممکن است این اختلال قبل از ۱۸ ماهگی نیز تشخیص داده شود.
وی با بیان اینکه متأسفانه بسیاری از والدین وجود این بیماری را در کودکشان انکار می‌کنند، تصریح کرد: در صورت تشخیص به موقع و آغاز درمان تا حد قابل توجهی می‌توان به بهبود وضعیت کودکان مبتلا به این اختلال اقدام کرد بنابراین تأخیر در شروع درمان امر نگهداری و درمان را هم برای والدین و هم نهادهای حمایتی دشوارتر می‌کند.
شناسایی ۵۶ فرد مبتلا به اوتیسم در چهارمحال و بختیاری
محمدی با اشاره به فعالیت یک مرکز تخصصی اوتیسم در استان، گفت: مرکز آموزشی-توانبخشی اوتیسم شهرکرد تنها مرکز تخصصی در استان است که به امور کودکان مبتلا به اوتیسم در امر غربالگری، تشخیص، درمان، آموزش، مددکاری و … می‌پردازد.
وی در این خصوص ادامه داد: این مرکز مراجعات کل استان به بهزیستی را تحت پوشش قرار می‌دهد و در حال حاضر ۵۶ کودک و نوجوان جامعه هدف در استان شناسایی شده و از خدمات این مرکز استفاده می‌کنند که تمهیداتی جهت آموزش والدین کودکان مبتلا به اوتیسم نیز وجود دارد تا آنان نگهداری و آموزش فرزندشان را در منزل انجام بدهند.
محمدی در خصوص آمار و رده سنی افراد تحت پوشش این مرکز در استان، بیان کرد: در سال ۹۷، ۳۵۰ کودک مشکوک به اوتیسم به بهزیستی مراجعه کردند که در رده سنی ۲ تا ۱۶ سال قرار داشتند اما افراد بالای ۱۶ سال نیز با تشخیص کمیسیون پزشکی، از خدمات بهزیستی بهره‌مند می‌شوند.
وی تأکید کرد: افراد مبتلا به اوتیسم بالای ۱۶ سال از خدمات آموزشی اداره بهزیستی بهره‌مند شده و در زمینه معرفی به مراکز آموزش استثنایی و حرفه‌آموزی حمایت می‌شوند ضمن اینکه خدمات درمانی برای افرادی که قابل برگشت نیستند و با بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند، در قالب خدمات توانبخشی منظم و مستمر و خدمات سیار در منزل، ارائه میشود.
احداث مدرسه ویژه مبتلایان به اوتیسم در حال حاضر میسر نیست
محمدی با بیان اینکه مرکز آموزشی ویژه کودکان اوتیسم در استان وجود ندارد، ادامه داد: نگهداری، ارائه خدمات و آموزش به این کودکان، شرایط خاص، بستر و زیرساخت لازم را می‌طلبد از جمله اینکه بر طبق دستورالعمل، هر ۳ تا ۵ کودک نیاز به یک کارشناس آموزشی و مددکاری دارد و فراهم آوردن این امکانات با توجه به کمبود بودجه در استان در حال حاضر میسر نیست.
وی تصریح کرد: کودکان مبتلا به اوتیسم در استان در صورت توانایی، به مدارس عادی می‌روند و کلاس‌های ضمیمه نیز با همکاری آموزش و پرورش استثنایی و با ظرفیت دو دانش‌آموز مبتلا به اوتیسم برگزار میشود که آموزش‌های مکمل را به این کودکان ارائه می‌کنند.
اختلال اوتیسم منشأ ناشناخته دارد
در ادامه فرود نیکوبین، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی و صاحب امتیاز مرکز آموزشی-توانبخشی اوتیسم شهرکرد با بیان اینکه اختلال عصبی و رشدی اوتیسم هیچ منشأ عصبی و رشدی مشخصی ندارد، اظهار کرد: درخود ماندگی و فروپاشیدگی مشکلی است که در مبتلایان به اوتیسم مشاهده میشود اما منشأ و درمان مشخص این اختلال، جز ناشناخته‌های علمی بشر است.
وی با اشاره به سن طلایی یادگیری کودک تا قبل از ۵ سال، ادامه داد: توجه به تشخیصِ بهنگام بیماری، روند بهبود و چه بسا درمان مبتلایان به اوتیسم را سریع و ثمربخش می‌کند که سن تشخیص و مداخله بهنگام تا قبل از ۵ سالگی است.
نیکوبین با تأکید بر اینکه درمان مبتلایان به اوتیسم دارویی نیست، گفت: همه درمان‌هایی که برای اوتیسم تعریف شده، روانشناختی هستند چرا که این مشکل، اختلالی مزمن است که خدمات توانبخشی و مددکاری ارائه شده به بیمار در سنین مختلف، تفاوت دارد.
وی درمان در سنین پایین را مبتنی بر رفتارسازی در کودک دانست و ادامه داد: در سنین پایین درمان‌گر تلاش می‌کند کودک را به ایجاد تکلم وا دارد و در زمینه خودیاری آموزش‌هایی به کودک ارائه کند.
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در استان با اشاره به اینکه رفتارهای کودکانِ درخودمانده برای والدین و درمان‌گران مشکل آفرین و ناراحت کننده است، ادامه داد: این رفتارها ممکن است نامناسب، تکراری، تهاجمی و خطرناک باشد که با مداخلات کارشناس مددکار می‌توان این اوضاع را بهبود بخشید.
وی نقش مهم و کلیدی آموزش و توانبخشی را در این خصوص یادآور شد و افزود: این دو مقوله تمام فرایند درمان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، ضمن اینکه روان‌درمانی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
نیکوبین در خصوص نقش درمان‌گر و والدینِ آموزش دیده در بهبود وضعیت کودکان مبتلا به اوتیسم، خاطرنشان کرد: این افراد باید بتوانند تمام نقص‌های موجود در کودک مبتلا به اوتیسم، از جمله در زمینه تکلم، ارتباط با اطرافیان، کنش‌ها و واکنش‌های نابهنجار، خودآزاری و … با ایجاد مهارت‌ها و قابلیت‌های تکلم، ارتباط و… مدیریت کنند.
روش‌های بهبود و درمان اختلال اوتیسم
وی تصریح کرد: روش‌های فراوانی برای بهبود مشکلات اجتماعی، کلامی، حواس و رفتارهای اختلالی تهیه شده است که روش ارتباط با تبادل تصویر و داستان‌های اجتماعی از جمله این روش‌ها هستند.
نیکوبین در تشریح روش «ارتباط با تصویر»، گفت: این روش، شیوه مناسبی برای شروع گفتار و برقراری ارتباط در کودکانی است که قادر به صحبت نیستند و به کودک آموزش داده میشود که چگونه می‌تواند نیازهای خود را از طریق نشان دادن تصاویر برآورده کند.
وی با اشاره به شیوه درمان در روش «داستان‌های اجتماعی»، تصریح کرد: با داستان‌ها به کودک آموزش داده میشود که چگونه احساسات و منظور دیگران را درک کنند که در این روش یک داستان براساس یک موقعیت و شرایط خاص با اطلاعات فراوان تهیه شده و کودک از طریق گوش کردن به آن کمک می‌فهمد چه واکنش یا پاسخی را باید از خود بروز بدهد.
گزارش از خدیجه نادری‌بِنی
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: اوتيسم منطقه چهارمحال و بختیاری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۹۳۸۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وسواس فکری چیست و چطور درمان میشود؟
دکتر زهرا غلامی حیدرآبادی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: تمام روزم برای اینکه بررسی کنم که هیچ چیز اشتباهی اتفاق نمی‌افتد، سپری شد. صبح یک ساعت طول می‌کشد تا از خانه بیرون بیایم، چون مطمئن نیستم که همه وسایل برقی را خاموش کرده باشم و تمام پنجره‌ها را قفل کرده باشم. سپس شش بار بررسی می‌کنم که آیا شومینه گازی خاموش است، اما اگر اوضاع درست به نظر نرسد، باید دوباره از اول همه این کار‌ها را مرور کنم.
وی گفت: ولی باز در آخر هم از همسرم می‌خواهم دوباره همه آنها را برایم چک کند. در محل کار همیشه عقب هستم، چون همه چیز را چند بار مرور می‌کنم مبادا اشتباهی کرده باشم. اگر چک نکنم، به حدی احساس نگرانی دارم که نمی‌توانم تحمل کنم.
این روانشناس ادامه داد: اختلال وسواس فکری عملیِ شدید ممکن است توانایی کار کردن منظم، نقش داشتن در زندگی خانوادگی یا حتی کنار آمدن با افراد خانواده را برایتان غیرممکن نماید.
وی افزود: آیا افراد دارای اختلال وسواس فکری عملی کنترل خود را از دست می‌دهند؟ خیر، با اینکه این افراد با اختلال وسواس فکری عملی دائما نگران از دست دادن کنترل خود هستند، در واقع این اتفاق نمی‌افتد. حتی ممکن است آنها با این سوال مواجه باشند که آیا در حال ابتلا به جنون و یا در شُرف دیوانگی هستند. آنها معمولا با اینکه مقصر این اختلال نمی‌باشند، از وضعیت خود شرمسارند و سعی در پنهان سازی آن می‌نمایند. شما نگران از دست دادن کنترل خود هستید، ما می‌دانیم که این امر بسیار نادر است.
غلامی گفت: روبروی رفتار اجباری مقاومت کنید، نه افکار وسواسی. برای کاهش اضطراب و درک اینکه آیا این افکار ناشی از مشکل اختلال وسواس فکری عملی هستند، می‌تواند مفید باشد.وسواس فکری افکار، تصاویر و تکانه‌هایی هستند که مرتبا در ذهن فرد تکرار می‌شوند و به نظر می‌رسد خارج از کنترل فرد هستند و علی رغم میل او به ذهنش می‌آیند.اگر به اختلال وسواس مبتلا باشید، این فکر‌ها می‌تواند هم ناراحت کننده و هم ناتوان کننده باشد.
وی گفت: در وسواس فکری ترس از مرگ فرد می‌ترسد که مبادا در اثر یک اتفاقی عزیزانش بمیرند. نگرانی درباره اینکه مبادا دیگران به خاطر شما بیمار شوند. ترس شدید از اینکه یک اتفاق وحشتناک برای فرد عزیزی اتفاق بیفتد. فکر اینکه مبادا با کسی تصادف کنید یا ناخواسته به کسی آسیب برسانید. احساس نیاز شدید برای مرتب و منظم کردن چیز‌ها تا وقتی که نحوه قرارگرفتن آنها مرتب به نظر بیاید.
غلامی گفت: معمولا افکار وسواسی آن قدر ناتوان کننده است که انجام کار‌های روزمره برایتان سخت میشود. معمولا این وسواس‌ها این قدر آزار دهنده هستند که فرد سعی می‌کند با انجام اعمال وسواسی یا افکار وسواسی دیگری از شر آنها خلاص شود. اجبار یا وسواس عملی رفتار‌هایی هستند که باید بار‌ها و بار‌ها انجام شود تا اضطراب ناشی از افکار وسواسی فرد کاهش یابد. اگر وسواس آلوده بودن دارید، ممکن است احساس کنید که مجبور هستید دستان خود را بار‌ها بشویید یا بار‌ها از ماده ضدعفونی کننده استفاده کنید تا نگرانی ناشی از آلوده بودن دست هایتان کاهش پیدا کند.
وی افزود: وقتی فکر وسواسی به ذهن فرد مبتلا می‌آید بسیار نگران میشود و تلاش می‌کند آن را به طریقی از ذهن خود خارج کند و این مساله باعث میشود که این افکار دوباره و بدتر از قبل بازگردند و طبیعی است که اضطراب بیشتری در فرد ایجاد کرده و باید تلاش بیشتری برای سرکوب و خارج کردن آن افکار از ذهنش بکند و این چرخه ادامه پیدا می‌کند.
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی ازدواج و خانواده
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت