«مزه شناس»؛ دیالکتیک تناول در چین
تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۳۸۱۰۱
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، «مزه شناس» نوشته لو ونفو و با ترجمه مرضیه بهرادفر مدتی است که توسط انتشارات ققنوس راهی بازار کتاب شده است، کتابی که به واسطه علاقه یک فرد به غذا خوردن، به روایتی از تاریخ معاصر این کشور میپردازد.
به بهانهای انتشار این کتاب، هادی معیرینژاد، نویسنده و منتقد، نقدی را بر این اثر نوشته است که در ادامه میخوانید: «مزه شناس رمانی از ادبیات چین است که به تازگی و از چینی به فارسی ترجمه شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خوردن و غذا به عنوان یکی از نیازهای اصلی و مهم بشر همواره نقش بالایی در فرهنگ و تمدن بشری داشته است و این عنصر در پدیدههای اجتماعی مثل انقلاب نیز دچار تحولاتی میشود که مستقیما با تغییرات نظام ارزشی در هر انقلاب مرتبط است.
لو ونفو در «مزه شناس» بر روی چند شخصیت متمرکز است که هرکدام نماد و یا نمایندهی جریانی در حرکت حدودا صد ساله چین به سمت نظامیست که گرچه عنوان کمونیستی را یدک می کشد اما در این حال بزرگترین سرمایه داران دنیای معاصر را نیز در خود جای داده است.
این تحولات به شکلی دقیق و با زبانی حاوی طنزی بطئی و درونی در مزه شناس پیش روی خواننده قرار میگیرد.نظام دیالکتیکی که در آن خوردن و شکم بارگی به عنوان ارزشی واپس گرایانه و متعلق به دوران سرمایه داری توسط افراد انقلابی از طبقهی کارگر و دهقان جامعه چین مورد حمله قرار میگیرد و بعد از اتمام تحولاتی مثل انقلاب فرهنگی مائو و جهش سریع به جایی میرسد که همان فرد شکمباره به عنوان پرطمطراق مزه شناس دوباره بر صدر مینشیند و احترام میبیند.
جوزیه نماینده قشر سرمایه دار،همان فرد شکم باره است که از صبح تا شب کاری جز خوردن ندارد و گائوشیاوتینگ نمایندهی قشر کارگریست که به بهای زندگی خانواده اش در منزل اجاره ای متعلق به جوزیه باید پادوئی اورا بکند و بساط سوروسات او را بچیند.
این عقده و تحقیر اجتماعی سبب میشود که بعد از انقلاب، گائو با تمام توانش بکوشد تا علیه او و نظام ارزشی مبتنی بر شکمبارگیش قیام کند و از بد یا خوب روزگار مدیر رستورانی شود که روزی پاتوق جوزیه و همپالگیهایش بوده.
اما همه چیز به همین نحو پیش نمیرود و کم کم گائو با انتقادات تندی از طرف همان قشر کارگر روبه رو میشود که چرا آگاهانه فرهنگ شهرش سوجو را که مبتنی بر غذاهای اصیل و قدیمیست از بین برده. او حتی از طرف بائوکننین که نماینده دیگری از یک طرز تلقی در انقلاب چین است حتی تا پای محاکمه و مجازات سخت هم میرود اما دوباره چنان که انقلاب چین بعد از دوران مائو به تجدید نظر در دیدگاههای افراطی پرداخت، مشمول عفو شده و دوباره بر مسند سابق مینشیند.
این بار او مجبور است فردی چون جوزیه که روزی تنها انگیزه اش برای انقلاب مبارزه با شکم پرستی او بود را به عنوان استاد آشپزی به رستوران دعوت کند و عنوان پر طمطراق مزه شناس را که اعضای حزب به او داده اند را بپذیرد. در نهایت این دیالکتیک تاریخی هم از جوزیه و هم از گائو شخصیتهای جدیدی میسازد که ما امروزه نظیر آن را در چین معاصر میبینیم افرادی که گرچه نمایندگان بزرگترین کشور کمونیستی جهانند اما جیبهایشان هم از دلار و یوآن خالی نیست؛ مردمی که روزگاری حدود سی میلیون نفرشان بر اثر گرسنگی در سالیان میانی انقلاب چین تلف شدند اما اکنون به عنوان خوش خوراکترین و دست به جیبترین توریستهای جهان در شهرهای چون پاریس و رم انگشتنما هستند.
«مزهشناس» لو ونفو بسیار یادآور «قلعه حیوانات» جورج اورول است با همان طنز انتقادی ظریف که برخی پایسختی های ایدئولوژی را در چالش با نیازهای طبیعی انسان مثل خوردن و خوشگذرانی به چالش میکشد با این تفاوت که این اثر در چین منتشر شده است.
در قسمتی از کتاب که نقطه اوج کتاب است یکی از رفقای قدیمی گائو به نام کله گنده که راهنمای معنوی او بوده به او میگوید: سرمایه دارها میگویند میگوی تفت داده شده از گوشت ریش ریش شده با کاهو خوشمزه تر است، عوام هم بعد از چشیدن میگوی تفت داده شده همین عقیده را خواهند داشت. پس اگر پولی به دستشان برسد دوست دارند همان میگو را بخورند. اما تو برعکس ، می خواهی گوشت ریش ریش شده با کاهو را به زور توی دهان مردم بچپانی. تا الان هم احترامت را نگاه داشتهاند که چیزهای بدتری به تو نگفتهاند
«مزه شناس» با ترجمه خوب مرضیه بهرادفر رمان بسیار خوبی برای آشنایی با ادبیات چین است و میتوان آن را در یک روز خواند و لذت برد.»
۲۵۸۲۴۳
کد خبر 1277983منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: نویسنده نقد کتاب معرفی کتاب بازار کتاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۳۸۱۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
میان وعده هایی سالم برای کودکان
بنا به این گزارش، همانگونه که خوردن وعدههای غذایی سالم و مغذی برای رشد و تکامل کودکان توصیه میشود، استفاده از نوشیدنیهای مفید نیز مستثنی نیست. اکثر کودکان عاشق نوشیدنیهای شیرین و رنگارنگی هستند که چیزی جز شکر و اسانس نیستند. حال چگونه خانوادهها میتوانند سالمترین نوشیدنیها را برای کودک خود انتخاب کنند.
دکتر سمیرا ابراهیماف متخصص تغذیه درباره اهمیت نوشیدن مایعات برای کودکان میگوید:
بچهها باید آن قدر مایعات در طول روز استفاده کنند که همیشه رنگ ادرار روشنی داشته باشند. به غیر از ادرار اول صبح، که رنگاش فرق میکند نباید رنگ آن تیره باشد. میتوان از آب خالص یا نوشیدنیهای سالم دیگری برای آنها استفاده کرد. آب میوه طبیعی یا بهتر از آن اسموتیها هستند، که در آن میوه را با کل پوستاش در مخلوط کن میریزند و به صورت مایع در میآورند. از اسموتیها میتوان هم به عنوان منبعی از مایعات استفاده کرد و هم فیبر میرساند. نوشیدنیهای سنتی مانند شربت خاکشیر را هم داریم که دانههای آن میتواند به سلامت دستگاه گوارش بچهها کمک کند این به شرطی است که با شیرینی خیلی کم درست شود. این نوشیدنی میتواند به بچههایی که در محیطهای باز بازی میکنند و ساعتهای طولانی بیرون هستند، کمک کند.
وی درباره مصرف آب میوهها و نوشیدنیهای دیگر موجود در بازار برای کودکان گفت:
نوشیدنیهای صنعتی موجود در بازار چند نوع هستند. یک سری از آب میوهها قسمت عمدهشان شکر و مقداری اسانس است که سالم نیستند اما آب میوههای صنعتی که روی آنها صد درصد طبیعی قید شده است، مشکلی ندارند.
نوعی دیگراز نوشیدنیها بر پایه لبنیات هستند که هر چه لبنیات در آنها سادهتر باشد یعنی شیر ساده باشد. خیلی بهتر است. برای بچههایی که اصلا شیر نمیخورند اگر بتوانید شیر را در خانه طعم دار کنید و به آنها بدهید، خیلی خوب است. قاعدتا شیرهای طعمدار بیرون مخصوصا شیرکاکائوها چون شیرینی خیلی زیادی دارند. انتخاب خوبی نیستد. ولی گهگاه استفاده از آن مشکلی ندارد.
این متخصص تغذیه درباره خوردن بستنی و اینکه محدودیتی باید برای دادن آن به بچهها داشته باشیم میگوید:
بستنیهای یخی چیزی جز آب، شکر و اسانس نیستد. این نوع بستنیها برای زمانی است که فرد احساس تشنگی زیادی کند در این صورت می توان از بستنی یخی فقط به عنوان یک مزه استفاده کرد. نباید جای ثابت در رژیم غذایی بچهها به خاطر رنگهایی که به آن اضافه میشود داشته باشد.
بستنیهایی هم که بر پایه شیر هستند به هر حال درصد چربی بالایی و شکر زیادی دارند بنابراین آزاد بودن بچه در استفاده از هر تعداد از آنها، قابل قبول نیست. چون اگر بچه مستعد پر وزنی باشد خوردن بستنی باعث میشود که کالری اضافه بگیرد و چاق شود. اگر هم بچه بدغذا باشد و انتخابهای محدودی داشته باشد با خوردن بستنی سیر میشود و همان چند انتخاب محدود را هم که قبلا داشت الان دیگر ندارد.
به بستنی باید به عنوان یک میان نگاه کرد و هر روز استفاده نشود. مگر این که کمبود وزن در بچه خیلی زیاد باشد که بخواهیم با خوردن بستنی جبران کنیم. ولی به هر حال بهتر است در فاصله غذاها خورده شود. مثلا 2 ساعت بعد از وعده اصلی، تا به آن کالری اضافه نشود و جلوی دریافت وعده بعدی را نگیرد.
ابراهیماف در پاسخ به سوالی درباره این که، اهمیت کدام یک از گروههای لبنی بیشتر است، گفت:
هر کدام از گروههای لبنیات خاصیت خاص خودشان را دارند. ترکیباتشان در مقادیر مشخص تقریبا شبیه همدیگر است. توصیه میشود از همه این گروهها استفاده کنند. اگر شیر نمیتواند بخورد. میتوان از آن در غذاها به صورت فرنی، شیر برنج، ماست، دوغ کم نمک، کشک استفاده کرد.
وی در پایان در باره مضرات نوشابه بر رشد کودکان میگوید:
این نوشیدنی باعث سیری کاذب در بچهها میشود چرا که به دلیل داشتن قند، قند خون آنها را بالا میبرد، در نتیجه میلی به غذا پیدا نمیکنند. این قند همچنین باعث خرابی دندان در کودکان نیز میشود. گازی هم که در نوشابه وجود دارد ممکن است برای بعضی از بچهها مشکلات گوارشی ایجاد کند. نوشابه مانع از جذب کلسیم نیز میشود بنابراین میتواند در رشد بچهها اختلال ایجاد کند.
منبع: خبرگزاری ایسنا