به نقل از «ایرنا»

خاطرات ناپیدای یک هنرمند

تاریخ انتشار: ۲۱ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۷۶۱۱۴

ناصر رمضانی به مدد ذهن خلاق و دست هنرمند خاطرات ناپیدایش را بر بوم نقاشی به تصویر کشیده است. خاطراتی از سالهای دور، از آن هنگام که صیادان این نخستین ساکنان انزلی به مدد قوت شانه ها و پاهایشان تور سنگین از ماهی را بیرون می کشیدند.

ماندگارانی از مناظر دلربای بلوار، کشتی های در گذار و روشنایی های شهر بر آب رود و تالاب و دریا.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مناره، موزیک جیگا و ساختمان قندچیان، بنای دادگستری قدیمی و پلهای تاریخی. اندوه ماهی گیر چشم انتظار و شادمانی عروسی های محلی. شیروانی های سرخ، در میان سبز آبی طبیعت این شهر ساحلی، تالاب و لاله های آبی، ساحل و ماسه های طلایی.

خاطرات ناپیدا عنوانی است که ناصر رمضانی برای نمایشگاه اثارش در کافه گالری رافا در انزلی برگزیده است. نمایشگاهی که در آن شهر بندرانزلی را با تمام زیبایی هایش و خاطرات خوشش به تماشا نشست.

ناصر رمضانی ۴۰ سال است که عاشقانه و بی وقفه به نقاشی مشغول است. هنرمندانی چون زنده یاد عباس کیارستمی از مشوقان و خریداران کارهای ناصر رمضانی بودند. هم او یک بار در دیدار از کارگاه و نقاشی های رمضانی گفته بود «دنیایی از رنگ را اینجا نگه داشته ای! تهران سربی و دود گرفته است، این رنگ‌ها در تهران جیغ می‌زنند».

هنرمندی که خسته از تیرگی ها به دنبال روشنایی رنگهای شاد و روشن را بر بوم خود می نشاند، باشد که دنیای اطرافش را زیباتر کند.

آروین ایل بیگی منتقد هنری در آیین گشایش این نمایشگاه همزمان با معرفی سمن گیل تی تی و افتتاح کافه گالری رافا به بررسی اجمالی آثار این نقاش پرداخت.

وی با اشاره به ۴۰ سال فعالیت این هنرمند اظهار داشت: کارهای ناصر رمضانی را می شود به دو دوره زمانی تقسیم کرد.دوره نخست که وی با رویکردی اکسپرسیونیستی تلخ اندیش بیشتر به تصویر فیگورهای آدمهای انزلی پرداخته مثل کارگران و ماهی گیران فضایی تقریباً تیره اما پر احساسی را تصویر کرده است.

این منتقد افزود: رمضانی تنها هنرمند انزلی است که خیلی روی صید و صیادی تمرکز کرده و از آنجا که شاگرد هانیبال الخاص بوده روی مسائل اجتماعی کار می کرده و در آثارش سعی دارد به آدمها نزدیک شود.

ایل بیگی خاطرنشان کرد: از دوره ای به بعد کارهای رمضانی بیشتر امپرسیونیستی می شود و به شهر و مناظر شهری می پردازد. رنگها متنوع تر و شاداب تر می شود و نقاش از موضوعات بیشتر فاصله می گیرد. یک اتفاق جالب که در کارهای رمضانی می افتد این است که هنرمند در واقعیت دست می برد شهر خود را می سازد. جای مناره را عوض می کند، از بالا شهر را دیده و ساختمانی می کشد که وجود ندارد و بنای زشتی را حذف می کند، شهری را می کشد که دوست دارد، انزلی زیبایی که در ذهن دارد.

وی ادامه داد: رمضانی یکی از هنرمندان مسئول در این شهر است هنرمندی که تابلوهایش فروش نمی رود اما با هزینه سنگینی که نقاشی دارد مدام شهر خود را به تصویر می کشد. نسبت به جامعه مسئولانه رفتار می کند تلاش می کند ما را به آن معنا برساند که شهر می تواند اینگونه باشد و به آن برسیم.

آثار این نقاش از ۲۰ تیر به مدت یک ماه در کافه گالری رافا در خیابان تکاوران انزلی در معرض دید علاقمندان قرار داده شده است.

۶۰۳۰

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۷۶۱۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا سریال رمضانی حشاشین، جهان عرب را درنوردید؟

به گزارش مبلغ پایگاه مسلمنا در مورد سریال پرطرفدار حشاشین که این روزها در کشورهای عربی پرمخاطب شده است، نوشت:

با این که نیمه ماه مبارک رمضان است، خیابان‌های قاهره ناگهان خلوت شد. خدای من!!! انگار سریال حشاشین شروع شده است.

در هفته‌های گذشته توصیفاتی چنینی در کنار محتواهای شبکه‌های اجتماعی، خبر از فراگیری سریالی تاریخی- مذهبی در جهان عرب می‌دهد. فراتر از تحلیل‌های تکراری حول و حوش کیفیت بالای این سریال، از نگاهی دیگر اقبال به آن را باید در پدیده‌ «اسطوره‌طلبی دیرینه عربی» جست. بسیاری از افرادی که تجربه سفر اربعین را داشته‌اند، از حجم انبوه تصاویر شخصیت‌ها بر در و دیوار و خصوصاً سر درب موکب‌ها شگفت‌زده شده‌اند. از وفور شمایل حضرت عباس (ع) تا آیت‌الله صدر و فریبرز عرب‌نیا در نقش مختار در راهپیمایی اربعین.

این پدیده البته نه محدود به عراق و شیعیان است، نه محدود به این سال‌ها. پژوهش‌های مختلفی نشان داده‌اند که سه تمدن‌ کهن عربی (مصر، عراق و شامات) میل بیشتری به داشتن اسطوره و پیوند با آن را دارند و سریع‌تر از دیگران، یک شخصیت را در موضع اسطوره ای قرار می‌دهند. فراوانند نظریاتی که این اسطوره‌طلبی را به عنوان بخشی از فرهنگ عربی پذیرفته‌اند. این نظریات البته بیان می‌کنند که میل به داشتن/ساختن اسطوره در ادواری که ملت‌ها تحت ظلم و ناپایداری قرار می‌گیرند، بیشتر شده است.حالا به خیابان‌های خلوت قاهره برمی‌گردیم و مردمانی که سفره افطار را جمع نکرده اند، که شبکه المتحده آنها را پای سریال رمضانی حشاشین میخکوب کرده است. (گمشده مصر و جهان عرب)

در چهار دگرگونی سیاسی مصر در پانزده سال اخیر، هیچ یک از منتخبین سیاسی، آرای اکثریت را به همراه نداشته‌اند. در این بی‌ثباتی سیاسی و ناامیدی از منجی‌های حکمرانی، تماشای مردی که مقتدرانه تصمیم می‌گیرد، مخالفان را با هوشمندی شکست می‌دهد و با سپاهی نه چندان پرتعداد، هویتی شکست‌ناپذیر و البته کاریزماتیک برای خود می‌سازد؛ شاید سیمای همان اسطوره‌ای باشد که ملت مصر این روزها آن را کم دارند و از تماشای آن در دل تاریخ لذت می‌برند. (گمشده مصر و جهان عرب)

این سریال، حتی با وجود خطاهای فاحش تاریخی بسیار، با چنین رویکردی در کنار خلق شخصیت‌های باورپذیر خاکستری، پرداخت عجیب به جزئیات و البته ارائه داستانی گیرا، پر رمز و راز و احساسی، توانسته‌ کاری کند که دگربار همگان متوجه قدرت رسانه در ساختن روایت‌های تاریخی در قاب تلویزیون شوند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898389