کلاسیک؛ مثل نبرد ایران مقابل چشم بادامی‌ها
تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۹۹۶۹۹
ای اف سی گزارش خود را با بازی حماسی پلی آف انتخابی جام جهانی ۱۹۹۸ بین تیم‌های ایران و ژاپن آغاز می کند؛ روزی که سامورایی‌های آبی برای نخستین بار جواز حضور در این تورنمنت را به دست آوردند.
ایرانی‌ها به عنوان یکی از قدرت‌های برتر فوتبال آسیا، پس از ۲ دهه ناکامی و حسرت در انتخابی جام جهانی و بدنبال آخرین و تنها حضور آنان در این تورنمنت یعنی سال ۱۹۷۸، دلیل قانع کننده و بزرگی داشتند که باور کنند این بار می‌توانند این حسرت را سر بزنگاه جام جهانی ۱۹۹۸ پایان دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تیم ملی با ظهور نسل جدیدی از ستاره‌ها از جمله «خداداد عزیزی»، «علی دایی» و «کریم باقری» که به دوران اوج فوتبالی خود رسیده بودند، سال پیش از آن در جام ملت‌های آسیا پس از پیروزی ۳ بر صفر مقابل عربستان و انهدام ۶ بر ۲ کره جنوبی، با ایستادن بر سکوی سوم آسیا، خط و نشان پر رنگی کشیده بود.
آنها در مسیر رسیدن به پاریس، این روند را با مجموعه‌ای از بردهای بزرگ استمرار بخشیدند اما تساوی بدون گل خانگی مقابل کویت که با شکست ۲ بر صفر خارج از خانه مقابل قطر همراه شد، برای آنان به قیمت از دست رفتن فرصت صعود مستقیم به فرانسه و برای «محمد مایلی‌کهن» سرمربی وقت این تیم به قیمت شغلش تمام شد و تمام این اتفاقات در فاصله ۹ روز مانده تا پلی‌آف رخ داد.
در حالی که ایران امیدوار بود به جام جهانی برگردد، ژاپن هیچ امیدی نداشت اما سامورایی‌ها جام ملت ها را در سال ۱۹۹۲ در خاک خودی فتح کرده بودند و چشم بادامی‌ها در میانه راه انقلابی فوتبالی قرار داشتند به ویژه اینکه یک سال بعد از آن یعنی زمانی که جِی‌لیگ ژاپن شکل گرفته بود.
تشکیل لیگ داخلی در سال ۱۹۹۳ برای ژاپنی‌ها موفقیت چشمگیر و مشهوری را به ارمغان آورد اما همزمان، سالی بود که فوتبال ژاپن بی‌رحمانه ترین ضربه تاریخ خود را متحمل شد؛ زمانی که آنها با لمس بلیت جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا تنها چند ثانیه فاصله داشتند اما تک گلی که در دقایق پایانی مقابل عراق دریافت کردند رویای آنان را درهم شکست؛ دیداری که در قصه‌های عامیانه ژاپن به «شکنجه گاه دوحه» مشهور شد.
با توجه به اینکه هر ۲ تیم به ترتیب در گروه‌های مرحله انتخابی خود سوم شده بودند، تک بازی پلی آف در زمینی بیطرف در مالزی تکلیف تیمی که به طور مستقیم راهی فرانسه می‌شد را روشن می‌کرد و بازنده با یک شانس مجدد باید در پلی آف بین قاره‌ای به مصاف استرالیا می‌رفت.
ایران در فاصله کوتاهی مانده تا این بازی، «والدر ویرا» برزیلی را روی کار آورده بود و این در حالی بود که «کازویوشی میورا» فوق ستاره آن روزهای ژاپن که در مرحله انتخابی ۱۴ گل به ثمر رسانده بود (شامل ۶ گل مقابل ماکائو و ۴ گل در برابر ازبکستان)، در ترکیب ثابت ژاپنی‌ها قرار گرفت.
میورا با ۵۳ گل ملی و کسب عنوان آقای گل جی‌لیگ در سال ۱۹۹۶، چهره ای نمادین برای ورزش ژاپن محسوب می‌شد اما این «ماساشی ناکایاما» هم تیمی وی بود که با گل دقیقه ۴۰ خود، تیم تحت هدایت «تاکشی اوکادا» را پیش انداخت.
آن گل ارتشی را که ژاپنی‌ها به عنوان هوادار به همراه آورده بودند، به وجد آورد اما زمانی که پاس رو به عقب آهسته خط دفاعی با اشتباه بچه گانه دروازه بان موجب شد تا بهترین بازیکن جام ملت‌های سال ۱۹۹۷ یعنی عزیزی، در فاصله یک دقیقه مانده تا پایان نیمه نخست، همه چیز را به تساوی بکشاند، حس ناامیدی به جا مانده از چهار سال پیش شروع به پدیدار شدن کرد.
ژاپنی که یک نیمه از ایرانی‌ها پیش بود، با پرواز جادویی دایی و ضربه سری دقیق وی، خود را ۲ بر یک عقب افتاده دید؛ دایی با خوشحالی بعد از گل همیشگی خود دور تا دور زمین می چرخید و طبیعی هم بود؛ او در عرض ۱۸ ماه فوق العاده سی و یکین گل ملی خود را به ثمر رسانده بود.
رویای جام جهانی ایران پس از ۲۰ سال انتظار حالا در یک قدمی آنان بود و در سوی دیگر قاره کهن، زخم های شکنجه دوحه ثانیه به ثانیه می‌رفت که سر باز کند!
سرمربی ژاپن بلافاصله ترکیب تیم را تغییر داد و «واگنر لوپز» و «شوجی جو» را به زمین فرستاد اما این شوجی بود که امیدهای تیمش را زنده و در دقیقه ۷۶ ضربه سر دایی را جبران کرد تا بار دیگر بازی به تساوی کشیده شود.
قانون گل طلایی در وقت های اضافه، تنها راه برای روشن شدن تکلیف تیم برنده پس از تساوی ۲ بر ۲ تیم ها در پایان ۹۰ دقیقه تلاش بود؛ جایی که سرمربی ژاپن را مجبور کرد تا آخرین برگ خود را رو کند؛ «ماسایوکی اوکانو» مهاجمی با تنها یک گل ملی و بدون حتی یک دقیقه بازی در مرحله انتخابی!
ایران خسته شده بود و ایده توشی ناکاتا تازه سرحال آمده بود؛ اوکانو در چند موقعیت فرصت گل زدن را از دست داد و زمانی که مهاجم اوراواردز از فاصله ۵ متری دروازه توپ را به آسمان فرستاد، اوکادا در نهایت بهت و ناباوری صوت خود را در میان دستانش مخفی کرد.
هنگامی که دایی در دقیقه ۱۱۸ بازی، در کمترین فاصله ممکن از باز کردن دروازه ژاپن ناکام ماند، تقریباً معلوم بود که تکلیف بازی در ضربات پنالتی مشخص خواهد شد اما اوکانو چند ثانیه بعد نقش یک قهرمان را بازی کرد و حرکت ناتمام ناکاتا را در برابر دروازه «احمد رضا عابدزاده» به سرانجام رساند و ژاپن را به اولین جام جهانی تاریخ خود فرستاد.
اما بعد از آنچه اتفاقی افتاد
پس از اینکه رویای جام جهانی ایرانی‌ها به دست ژاپنی که بهترین شب خود را سپری می‌کرد، تا حدودی در هم شکسته می‌نمود، تنها شانس آنان برای نوشتن تاریخ خود، پلی‌آف مقابل استرالیا بود.
تیم ملی که در بازی رفت در برابر ۱۲۰ هزار هوادار خودی در تهران با استرالیا به نتیجه‌ای بهتر از تساوی یک بر یک دست نیافته بود، پس از اینکه در بازی برگشت در ملبورن با ۲ گل عقب افتاد، حسرت طولانی خود را ادامه دار می‌دید اما گل‌های دقایق ۷۵ و ۷۹ که توسط کریم باقری و خداداد عزیزی به ثمر رسید، فراموش نشدنی ترین شب تاریخ فوتبال را برای ایرانی ها به یادگار گذاشت.
هم ایران و هم ژاپن در مرحله گروهی جام جهانی ۹۸ فرانسه حذف شدند اما این حذف شدن، خالی از لحظات و نتایج فراموش نشدنی هم نبود چرا که ایرانی‌ها پس از برد ۲ بر یک آمریکا اولین پیروزی تاریخ خود را در جام جهانی جشن گرفتند و این در حالی بود که ناکایاما نخستین گل ژاپن را در رقابت‌های جام جهانی در شکست ۲ بر یک این تیم مقابل جامائیکا به ثمر رساند.
علی دایی با ادامه روند گلزنی خود با ۱۰۹ گل در ۱۴۹ بازی ملی، به آقای گل تاریخ فوتبال جهان در عرصه بین المللی بدل شد و گل سرنوشت ساز اوکانو در مالزی، آخرین گل وی لقب گرفت.
ناکاتا با سپری کردن دورانی درخشان در ایتالیا، به یکی از بزرگ ترین نمادهای فوتبال ژاپن بدل شد.
در سوی دیگر، میورا که اکنون ۵۲ سال دارد همچنان در لیگ دسته دوم فوتبال ژاپن برای تیم یوکوهاما توپ می‌زند و دارنده رکورد مسن‌ترین بازیکن فوتبال جهان است.
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۹۹۶۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکنش بازیکنان و سرمربی ژاپن به حذف تلخ از جام ملت ها
به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتسال ژاپن به دنبال تساوی برابر تاجیکستان در آخرین دیدار مرحله گروهی جام ملت‌ها ۲۰۲۴ آسیا در گروه C پس از قرقیزستان و تاجیکستان در رده سوم قرار گرفت و از راهیابی به مرحله یک چهارم نهایی باز ماند و همچنین نتوانست جواز صعود به جام جهانی ۲۰۲۴ ازبکستان را کسب کند.
کنیچیرو کوگوره سرمربی تیم ملی فوتسال ژاپن پس از حذف از رقابت‌های جام ملت‌های آسیا گفت: من مطمئن هستم که بهانه‌های زیادی برای توجیه حذف وجود دارد اما در دنیایی که در آن هستیم به جای بهانه، باید دلایلی برای مبارزه پیدا کنیم و من معتقدم که این نتیجه در حالی رخ داد که ما بیشترین تلاش خود را انجام دادیم.
من به عنوان سرمربی هدایت این تیم ملی را بر عهده دارم و معتقدم که من مسئول نرسیدن به هدفمان برای حضور در جام جهانی هستم. مطمئنم انتقاداتی وجود خواهد داشت، اما نمی‌توان عملکرد یه مربی را تنها با یک بازی سنجید و پیروزی در یک بازی دلیلی بر خوب بودن یک مربی نیست و شکست در یک بازی هم دلیل بر بد بودن او نیست. هنوز به اینکه آینده من و تیم به کجا می‌رسد هیچ نظری ندارم اما امیدوارم در آینده اتفاقات به گونه‌ای رخ دهد که بتوانم به فوتسال ژاپن کمک کنم.
توموکی یوشیکاوا که در سال ۲۰۱۹ عنوان بهترین بازیکن سال فوتسال آسیا را از آن خود کرد در خصوص دیدار با تاجیکستان گفت: هنوز خیلی چیزها وجود دارد که با آنها کنار نیامده ام. کسب این نتیجه برابر تاجیکستان و گلی که از این تیم دریافت کردیم تقصیر من بود. نمی دانم چه بگویم اما احساس می‌کنم من مسئول باخت هستم.
پیرس ایگور دروازه بان برزیلی الاصل تیم ملی فوتسال ژاپن گفت: بسیار متأسفم. واقعاً ناامید کننده است. تیم ملی ژاپن در جام جهانی لیتوانی و در آخرین جام ملت‌های آسیا که قهرمان شد عملکرد خوبی داشت. می‌خواستم فوتسال ژاپن را هیجان انگیزتر کنم. اما متأسفانه این بار نتوانستم این کار را انجام دهم. من واقعاً احساس ناامیدی می‌کنم.
همه تا آخر با تمام وجود جنگیدند. تیم خیلی متحد بود و نمی دانم چرا پیروز نشدیم. آرتور (اولیویرا)، کازویا شیمیزو و فابیو (فیوسا) پیش از بازی‌ها مصدوم شدند، اما فکر می‌کنم همه بازیکنان تیم ملی ژاپن بازیکنان خوبی هستند و خوب بازی کردند. من هنوز نمی‌توانم ذهنم را مرتب کنم و هیچ کلمه‌ای برای توصیف این باخت ندارم.
بسیار از شما متشکرم. همه همیشه به من لطف داشتند. با وجود اینکه زبان ژاپنی من آن‌قدرها خوب نبود اما مربی و همه بازیکنان همیشه با من خوب بودند. من واقعاً افتخار می‌کنم که ژاپنی هستم و می‌توانم برای تیم ملی ژاپن بازی کنم. این شادترین لحظه در فوتبال من بود که توانستم نماینده ژاپن باشم. همیشه و از صمیم قلبم از شما قدردانی می‌کنم.
کنتارو ایشیدا یکی دیگر بازیکنان تیم گفت: با تغییر سرمربی به آقای کوگوره مقابل بسیاری از کشورهای جهان بازی کرده ایم و نمایش‌های خوبی از خود نشان داده ایم و شک ندارم که فوتسال ژاپن می‌تواند با تیم‌هایی از سراسر جهان رقابت کند. در عین حال، طبیعی است که سطح کلی آسیا در حال پیشرفت است و من فکر می‌کنم که نحوه تعامل ما با بقیه جهان و آسیا باید تغییر کند.
من گریه کردم، اما بیشتر احساس ناامیدی کردم زیرا فکر می‌کردم می‌توانم کار بیشتری انجام دهم.
آنتونیو ماسانوری هیراتا هم گفت: من نمی دانم چه بگویم. ناامید کننده است و نمی گویم تمام تلاشم را نکردم. اما احتمالاً دلیلی وجود دارد که چرا ما برنده نشدیم، بنابراین نمی‌توانم در حال حاضر احساساتم را بیان کنم. باید به جام جهانی می‌رفتیم تا فوتسال را در ژاپن تقویت کنیم. نمی دانم به همه بازیکنان و هواداران ژاپنی، از جمله آنهایی که در لیگ فوتسال ژاپن هستند، چه بگویم. از اینکه نتوانستم تیم را به جام جهانی ببرم ناامید هستم.
در سال ۲۰۱۶ نتوانستم (به جام جهانی) برسم و این بار هم نتوانستم به آن برسم. با این حال، این بدان معنا نیست که من تسلیم شوم زیرا شخصاً می‌خواهم به جام جهانی بروم. هر اتفاقی هم بیفتد بهتر می‌شوم و از نظر روحی قوی‌تر می‌شوم. من نمی دانم در حال حاضر برای پیشرفت چه کاری انجام دهم، اما می‌خواهم ژاپن را به جام جهانی ببرم بهترین عملکرد را با تیم ژاپن در جام جهانی داشته باشیم.
برای رسیدن به این هدف، همه باید یک گام بهتر شوند. این پایان زندگی نیست، و من فکر می‌کنم هرکسی که بتواند یک چالش دیگر را قبول کند، می‌تواند از پس آن بر بیاید. بنابراین امیدوارم تسلیم نشویم و با هم پیش برویم.
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام