به نقل از «خبرگزاری میزان»

تاثیر بسته شدن تنگه هرمز بر پایگاه‎های نظامی آمریکا، امنیت اسرائیل و زیرساخت‌های نفتی کشور‌های عربی

تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۱۸۲۸۵

خبرگزاری میزان- امریکن کانزرویتیو در گزارشی به موضوع تشدید تنش های آمریکا و ایران پرداخته و پیامدهای بروز درگیری در تنگه هرمز را مورد بررسی قرار داده است. تاریخ انتشار: 04:00 - 25 تير 1398 - کد خبر: ۵۳۳۳۴۰ به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان؛ تشدید سیاست‌های خصمانه آمریکا علیه ایران که منجر به افزایش تنش‌ها میان واشنگتن و تهران و نیز در منطقه شده، توجهات بسیاری را به اهمیت استراتژیک تنگه هرمز به عنوان گذرگاه عمده انرژی جهان جلب کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امریکن کانزرویتیو در گزارشی با پرداختن به موضوع مطرح شدن بستن تنگه هرمز، نوشت وقوع منازعات منطقه‌ای در این تنگه راهبردی تاثیرات جهانی را در پی خواهند داشت.
تصمیم ایران مبنی بر کاهش تعهدات هسته‌ای مندرج در توافق هسته‌ای که یک سال پس از خروج یکجانبه آمریکا از این توافق روی داد، در واقع واکنش تهران به کمپین "فشار حداکثری" آمریکا علیه ایران به منظور امضای توافق جدید بود.   گزارش در ادامه با اشاره به تلاش‌های ایران برای یافتن راه حل در راستای حفظ این توافق می‎نویسد: بسته شدن تنگه هرمز به معنای به خطر افتادن نه تنها ۳۶ پایگاه نظامی آمریکا در منطقه بلکه امنیت اسرائیل به عنوان اولویت دولت آمریکا در منطقه و نیز زیرساخت‌های نفتی در کشور‌های عربی حاشیه خلیج فارس است.   ضمن این که در صورت مسدود شدن کامل این تنگه، ۳۰ درصد عرضه جهانی نفت قطع خواهد شد. این امر می‌تواند به منزله نابودی اقتصاد جهانی باشد.
در پایان گزارش آمده است، این موارد در کنار هم می‌توانند اهمیت تنگه هرمز را بیش از پیش نمایان کنند.
انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: تنگه هرمز ایران آمریکا خطرات احتمالی تنش ایران و آمریکا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۱۸۲۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عضو «پنهان» النقب؛ واکاوی همکاری نظامی- امنیتی اردن و صهیونیسم

خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: فارغ از مذاکرات دیپلماتیک یا بیانیه‌های سیاسی آنچه در روابط بین‌الملل حائز اهمیت است، اقدامات «اعمالی» نه «اعلامی» کشورها در عرصه میدانی است. پس از عملیات طوفان الاقصی کشورهای عربی منطقه به ویژه اردن به دلیل میزبانی از جمعیت قابل توجه فلسطینی‌تبار و در حال داشتن همجواری جغرافیا با کرانه باختری سعی کرده است تا چهره‌ای همراه با ملت فلسطین و مخالف با نتانیاهو از خود به نمایش بگذارد. ارسال هوایی کمک‌های بشردوستانه یا فراخواندن سفیر این کشور از سرزمین‌های اشغالی گوشه‌ای از پروپاگاندای امان برای فرونشاندن خشم عمومی اردنی‌ها نسبت به نسل کشی جاری در باریکه غزه بود.

برخلاف کارزار دیپلماتیک اردنی‌ها، آنچه در سیزدهم آوریل اتفاق افتاد همکاری عملی سیستم پدافند اردن با شرکای آمریکایی- فرانسوی برای محافظت از آسمان اسراییل بود. با آنکه برخی منابع خبری مانند وال استریت ژورنال و اکونومیست از همکاری اطلاعاتی ریاض- ابوظبی با تل‌آویو خبر می‌دهند، اما این اردن بود که در میدان عمل به کمک صهیونیست‌ها شتافت. در ادامه این یادداشت سعی خواهیم کرد تا با تمرکز بر مفاد مورد توافق در نشست امنیتی النقب به بررسی همکاری‌های نظامی- امنیتی اردن با رژیم صهیونیستی بپردازیم.

النقب؛ سنگ بنای ائتلاف عبری- عربی

بیست‌وهشتم مارس ۲۰۲۲، وزرای خارجه آمریکا، مصر، امارات عربی متحده، بحرین و مراکش در صحرای النقب جمع شدند تا درباره ایجاد سازوکار امنیتی- اقتصادی علیه محور مقاومت به بحث و تبادل نظر بپردازند. نکته جالب توجه آن است که در آن زمان ملک عبدالله برای دیدار با محمود عباس راهی کرانه باختری شده بود و ایمن صفدی نیز در دوحه حضور داشت. عدم حضور مقامات اردنی در آن نشست سبب شد تا برخی کارشناسان تصور کنند که اردن به دلیل بدبینی به عادی سازی روابط میان اسراییل و کشورهای حاشیه خلیج فارس یا بیم به خطر افتادن گفت‌وگوهای امنیتی با تهران از حضور در این نشست انصراف داده است. زمانی این گمانه‌زنی‌ها تقویت می‌شد که وزیر خارجه اردن بارها بر این نکته تاکید کرده بود که هرگز کشورش عضو سازوکاری ضدایرانی نخواهد شد. با این حال آنچه که از دید رسانه‌ها به دور مانده بود «نیاز حاکمیت اردن به همراهی با افکار عمومی داخلی» و «توافق ۱۵ ساله دفاعی میان آمریکا و اردن» بود.

پس از شکست ترامپ و قدرت گیری دموکرات‌ها در واشنگتن، اردن در کنار قطر تبدیل به شرکای غیرناتو آمریکا شده و و امان تبدیل به نقطه تمرکز نیروهای آمریکایی در حوزه شرق عربی شد. به عبارت دیگر اردن تبدیل به مرکز پشتیبانی، لجستیک و عملیات سنتکام در قبال کشورهای سوریه، عراق و فلسطین اشغالی شد. هم‌اکنون ۳ هزار نیرو آمریکایی در پایگاه الازرق حضور عملیاتی دارند. براساس توافق امضا شده میان اردن و دولت آمریکا، واشنگتن متعهد شد تا از مرزهای خاکی- هوایی این کشور عربی دفاع نماید. به عبارت دیگر اردن در ازای دریافت کمک ۴۲۵ میلیون دلاری از واشنگتن، آسمان خود را در اختیار سیستم‌های پدافندی- آفندی سنتکام و به دنبال آن رژیم صهیونیستی قرار داد. چنین توافقی به مقامات آمریکایی اجازه می‌دهد تا بدون احساس نیاز جدی برای دریافت مجوز سیاسی از امان وارد درگیری مستقیم با نیروهای مقاومت شوند. شکل‌گیری چنین ائتلاف نظامی میان اردن- آمریکا عملاً این کشور را تبدیل به بخشی از سازوکار امنیتی النقب کرده، بدون آنکه نیازی به حضور آشکار این کشور عربی در مقابل دوربین‌های تلویزیونی باشد.

لزوم ارسال سیگنال هشدار به امان

اردن به دلیل داشتن مرز مشترک با چهار کشور سوریه، عراق، پادشاهی سعودی و فلسطین اشغالی دارای ارزش ژئوپلیتیکی قابل توجهی برای هر یک از بازیگران فعال در عرصه منطقه است. شاید به همین دلیل آمریکایی‌ها با کاهش نیروهای نظامی خود در ترکیه- قطر و انتقال آنها به اردن سعی کردند تا در قلب منطقه شرق عربی مستقر شوند. با توجه به افزایش سطح تنش‌ها میان ایران و رژیم صهیونیستی لزوم اصلاح رفتار اردن بیش از پیش احساس می‌شود. مقامات اردنی مدعی اند که با هدف محافظت از جان شهروندان و جلوگیری از کشیده شدن دامنه جنگ به این کشور اقدام به مقابله با موشک‌ها و پهپادهای ایرانی کردند.

این ادعا در حالی مطرح می‌شود که این کشور عربی هیچ اقدام جدی برای محافظت از جان فلسطینی‌ها، حفظ حرمت مسجد الاقصی یا جلوگیری از تشدید شهرک سازی در کرانه باختری انجام نمی‌دهد. سوالی که مطرح می شود این است که چگونه دستگاه امنیتی اردن افراد علاقه مند به مقاومت را شناسایی و دستگیر می‌کند اما برای حمایت از مسلمانان غزه اقدام به ترک پیمان‌های امنیتی با تل‌آویو نمی‌کند؟ واقعیت آن است که حکام اردن در مقام گفتار درمانی سعی دارند تا خود را بازیگری «بی طرف» و حامی آرمان قدس نشان دهند اما در عمل پیاده نظام غرب و بخشی از پازل امنیتی سنتکام در برابر محور مقاومت هستند.

کد خبر 6085311