درآمد باور نکردنی بعضیها از برگزاری کنسرتها
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۳۴۰۱۳
فرهیختگان نوشت: از قدرتهای موسیقی یا مافیای موسیقی حرف میزنیم. پدیدهای که مانند همهجا با ورود پولهای بیرویه به دنیای موسیقی پا گذاشت و چنان قوی بود که انگار هیچکس توان مقابله با آن را ندارد. برخی از بازار کنسرتهای خوانندگان، درآمدهایی باور نکردنی کسب میکنند.
خوانندگان مستقل هرازگاهی اعتراضی میکنند و دیگران هم گویا تشخیص دادند که حرف نزنند تا همان آب باریکهشان قطع نشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هرچند نمیشود رقم دقیقی بهدست آورد، اما برای دو سطح از تولید آلبوم به دو عدد عجیب میرسیم. فرض کنید شما یک خواننده معمولی هستید که میخواهید آلبومی را با هشت قطعه منتشر کنید. شما باید برای این کار رقمی نزدیک به ۶۰۶ میلیون تومان کنار بگذارید. این شرایط برای یک آلبوم حرفهای و قوی، ویژهتر است. نزدیک به رقم یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان هزینه این آلبوم میشود.»
درحالیکه همه میدانند تولید آلبوم فقط ضرر است چرا باید فردی پیدا شود و پیامدهای این ضرر را بهجان بخرد. مهمترین دلیل تولید آلبوم برای خوانندگان و تهیهکنندگان، بهرهبرداری از آنها در کنسرتهاست. درواقع کنسرتها منبع اصلی درآمد تهیهکنندگان هستند. البته اگر کمی خوششانس باشند و بتوانند خارج از ایران، مخاطبان خود را پیدا کنند، میتوانند بهصورت دلار درآمد کسب کنند.
با اینکه در شهرهای مختلف کشور، کنسرتهای متعددی برگزار میشود، اما مرکز اصلی و کانون توجه، تهران است. سالنهای اصلی را با هم مرور کنیم: سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی، ۲۱۰۰ صندلی دارد. مرکز همایشهای برج میلاد ۱۷۰۰ صندلی، اریکه ایرانیان ۸۰۰ صندلی و تالار وحدت ۹۰۰ صندلی دارند. بیایید تصور کنید میانگین بلیت کنسرت ۹۰ هزار تومان است. یعنی یک سانس برگزاری کنسرت، درآمد ۱۸۹ میلیون تومانی بههمراه دارد. البته که هزینههایی چون اجاره سالن، اداره اماکن، نور و تجهیزات و صدا، گروه و خواننده، تبلیغات رسانهای و درصد سایتهای بلیتفروشی از آنها کسر میشود. نهایتا برای هر سانس در بدبینانهترین حالت، ۸۰ تا ۹۰ میلیون تومان برای کنسرتگذار میماند. این عدد را برای دو سانس در یک شب محاسبه کنید. حالا این رقم را در تعداد کنسرتهای داخلی و خارجی هر خوانندهای که خودتان دوست دارید ضرب کنید و ببینید چرا یک تهیهکننده حاضر است برای یک آلبوم و برای یکبار، رقم یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان هزینه کند. تهیهکننده با خواننده قراردادی معمولا پنج ساله میبندد و در هر زمان و مکانی که او بخواهد باید اجرا کند.
محسن رجبپور، مدیر برنامههای حامد همایون، سال ۹۶ در گفتوگو با «صبح نو» گفته بود: «در کشوری که دنیا فکر میکند در آن کنسرت برگزار نمیشود یا برگزاری کنسرت با محدودیت روبهرو است، ما توانستهایم در مدت زمان پنج ماه در نیمه نخست سال ۹۶، حدود ۲۳۹ اجرا داشته باشیم. بهجز چهار یا پنج استان در تمام ایران کنسرت برگزار کردهایم.»
درست شنیدهاید. ۲۳۹ اجرا در پنج ماه. ماشین حسابتان را حتما همراه داشته باشید. بدیهی است که هزینهها در دو سال قبل پایینتر از الان بوده و ملاک محاسبه اعدادی نیست که در این گزارش آمده است. اما باز هم عدد شگفتانگیزی فقط برای یک خواننده و تهیهکننده بهدست میآید. این طوری است که برخی تهیهکنندههای خاص از کنسرتهای یک خواننده، درآمد ۵ میلیاردی در سال دارند.
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۳۴۰۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عدم پاسخگویی تعرفههای آندوسکوپی و کولونوسکوپی به هزینهها
به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، کامران باقری لنکرانی، در نامهای به سعید کریمی معاون درمان وزارت بهداشت، عنوان داشت: ضمن تشکر از مساعی جنابعالی در ارتقای خدمات سلامت کشور از جمله اصلاح دستورالعمل ارائه خدمات مختلف نظیر کولونوسکوپی، همانگونه که مستحضرید تعرفههای پروسیجرها همچون آندوسکوپی و کولونوسکوپی حتی با لحاظ کردن هر دو بخش فنی و حرفهای، در حال حاضر کفاف هزینههای نگهداشت و استهلاک این دستگاهها را نمیدهد.
در این شرایط، تحمیل هزینههای اضافهتر به واحدهای ارائه خدمت چه در بخش دولتی و چه خصوصی، برای خدماتی که برای حفظ کیفیت درمان و ایمنی بیماران ضروری هستند و در تعرفههای مزبور نه در جز فنی و نه در حرفهای لحاظ نمیشوند، باعث فشار مضاعف مالی هم به ارائه کنندگان خدمت و هم بیماران گردیده است.
از جمله خدمات ضروری که در کنار پروسیجرها ارائه میشود میتوان به مواردی همچون پالس اکسی متری، رگ گیری، تزریق سرم و دارو، بررسی وضعیت بیمار، مشاوره قبل و بعد از پروسیجر و…، اشاره نمود.
از طرف دیگر برخی از تجهیزات مصرفی آندوسکوپی و کولونوسکوپی که غیر سرمایهای و یکبار مصرف هستند و بعضاً تهیه آنها برای بیماران امکان پذیر نیست و لزوماً توسط مراکز درمانی، بیمارستان، کلینیک و یا توسط پزشکان در مطب شخصی تهیه میشوند که از مهمترین این موارد میتوان به لوازم مصرفی همچون پنس بیوپسی، سوزن اسکلروتراپی، هموکلیپس، اسنیر، تهیه وسایل ضد عفونی، دهانی، کیت اپرئاز لباس بیمار، داروهای لازم سدیشن و…، نام برد که در حال حاضر با چالش تقبل هزینه توسط بیمهها در برخی از استانها روبرو شده است. حتی برخی از خدمات که دارای تعرفه هستند بعضاً توسط سازمانهای بیمه گر در صورتحسابهای ارسالی مورد پذیرش قرار نمیگیرند و باعث تضییع حقوق بیماران و ارائه کنندگان خدمت میشود که به موارد زیر میتوان اشاره کرد:
۱- ویزیت بیمار قبل و بعد از پروسیجر و مشاوره پزشکی
۲- کد ۹۶۰۱۸۰ اکسیژن تراپی با نازال یا ماسک
۳- کد ۹۶۰۰۱۰ پایش و ارزیابی مثل فشار گرفتن. کنترل علائم حیاتی و پالس اکسی متری
۴- کد ۹۶۰۱۵۵ برای رگ گرفتن
۵- کد ۹۶۰۱۷۰ برای تزریق هر داروی وریدی
۶- لیست وسایل مصرفی یکبار مصرف ویژه هر بیمار
با توجه به موارد فوق، از جنابعالی درخواست میشود ضمن اعلام این موارد به معاونین درمان دانشگاه علوم پزشکی، بیمههای پایه و تکمیلی، تاکید گردد که موارد اعلامی مازاد بر تعرفه اندوسکوپی و کلونوسکوپی بوده و در صورت ارائه خدمت و تهیه وسایل مزبور با درج در صورتحساب بیماران، قابل پرداخت از طرف بیمهها هستند.
امید است با تاکید و پیگیری جنابعالی، وضعیت ناهماهنگ فعلی که در برخی از استانها باعث برخورد بین بیماران، بیمهها و ارائه کنندگان خدمت گردیده است و بر کیفیت خدمات و ایمنی آنها تاثیر گذار بوده، به سرعت حل شود.
انتهای پیام/