به نقل از «قدس آنلاین»

پرونده مشکلات «میامی» کی بسته می شود؟

تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۶۷۵۵۲

روستای میامی در۵۰ کیلومتری مشهد قرار دارد و به لحاظ وجود مرقد مطهر امامزاده یحیی‌بن‌زید از گذشته‌های دور یکی از اماکن گردشگری شاخص در خراسان رضوی و کشور شناخته می‌شود.

برای رفتن به این روستا پس از گذر از میدان اروند به سوی  شهرک رضویه  حرکت می‌کنیم. هرقدر که پیش می‌رویم نشانه‌های حیات شهری کمرنگ و کمرنگ‌تر شده و وسعت زمین‌های بایر و خشک چنان القا می‌کند که کیلومترها از آبادی و رفاه خبری نخواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  خط مرزی آسفالت

سرانجام پس از گذر از روستاهایی همانند خادم‌آباد، سالارآباد و قازان به روستای میامی می‌رسیم. پس از دوراهی به مسیری خاکی وارد می‌شویم. چند عابر زیرچشمی ما را زیر نظر دارند. به سراغ یکی از آن‌ها می‌رویم و از مشکلاتشان می‌پرسیم. مردی میانسال محتاطانه می‌گوید: پس از حرم امام رضا(ع) بیشترین زائران را در خراسان رضوی، بقعه امامزاده یحیی بن زید دارد، اما امکانات ما کافی نیست؛ مهم‌ترین مسئله هم جاده است که به هیچ وجه مناسب تردد زائران و مسافران نیست. از دیگر مشکلات ما بیکاری است؛ به دلیل خشکسالی، بسیاری از جوان‌ها برای کار به مشهد رفتند و با رونق ساخت‌وساز در مشاغلی مانند جوشکاری مشغول ‌شدند، اما در سال‌های اخیر به دلیل رکود ساخت‌وساز، این افراد دیگر کار و درآمدی ندارند. البته خوشبختانه امسال کشاورزی کمی بهبود یافته است.

وی می‌افزاید: زیارتگاه، به‌طور بالقوه در کاهش بیکاری و رونق روستا اثرگذار بوده اما به دلیل اینکه پرداخت اجاره مغازه‌های محدوده امامزاده در توان اغلب روستاییان نیست، برخی کسب‌وکار خود را تغییر داده‌اند. همچنین از آنجا که پس از دوراهی اغلب خودروها مسیر آسفالت منتهی به زیارتگاه را برای تردد انتخاب می‌کنند، پیشنهاد کردیم بخشی از روستا که در منطقه  خاکی قرار گرفته، آسفالت و بهسازی شود تا خودروها از یک مسیر وارد شده و از مسیر دیگر خارج شوند، تا بدین ترتیب این منطقه نیز همانند بخشی  که درحال حاضر آسفالت شده از مزایای اقتصادی ورود گردشگران  بهره‌مند شود.

  طرحی که در فاز تحقیقاتی ماند

برای گفت‌وگو با دهیار به راهنمایی روستاییان به محل دهیاری می‌رسیم که به گفته ساکنان در آن همیشه باز است. حیاط وسیع، خلوت و متروکی را پشت سر می‌گذاریم و به ساختمانی نقلی می‌رسیم.

شاهی،   دهیار جوان میامی نیز با اشاره به اینکه از چالش‌های جدی منطقه، مشکلات زیست محیطی است،   می‌گوید: جنس خاک به گونه‌ای است که آب و فاضلاب بالادست به مناطق پایین دستی نفوذ می‌کند؛ ازهمین رو نبود شبکه جمع‌آوری فاضلاب از مشکلات جدی این روستاست.

 بودجه دهیاری نیز اجازه اجرای شبکه فاضلاب را به ما نمی‌دهد. البته اواخر پاییز ۹۶ برخی مسئولان شهری و بخشدار وقت برای بازدید آمدند و قول دادند تا ۲۲ بهمن تجهیزاتی را برای ساماندهی فاضلاب تهیه کنند. همچنین با مراجعه‌های بعدی اعلام کردند اوایل سال ۹۷ برای انجام مطالعات تکمیلی اقدام می‌کنند که این مرحله نیز تا تیر سال گذشته تکمیل شد. قرار بود این کار برای اجرا به فاز مناقصه وارد شود که اعلام کردند سازمان برنامه و بودجه، اعتباری برای اجرای این موضوع ندارد.

وی در ادامه می‌افزاید: در ماه‌های گذشته با مدیریت حرم امامزاده یحیی‌بن‌زید گفت‌وگوهایی صورت گرفته که با تعامل با یکدیگر قضیه  آسفالت، فضاسازی و جدول‌گذاری   روستا را جدی‌تر دنبال کنیم. درپی آن نقشه‌برداری‌هایی صورت گرفته و منتظریم از سوی بنیاد مسکن نیز حمایت‌هایی انجام شود.

 

  کانون ذخیره پساب‌ها و پسماندها کوچه پسکوچه‌های خاکی

روستا را که پشت سر می‌گذاریم با چاله‌های کوچک و بزرگی  روبه‌رو می‌شویم که حالا به گندابی مبدل شده‌اند. یکی از روستاییان که مشغول کندن زمین است، می‌گوید: در اجرای طرح انتقال آب و فاضلاب از لوله‌های غیراستاندارد استفاده شده، به همین دلیل در روزهای گذشته حجم فراوانی از فاضلاب به خانه ما وارد شده. به یک شرکت خدماتی برای باز کردن مسیر آب مراجعه کرده اما نتیجه‌ای نگرفتیم و هنوز محل خرابی لوله مشخص نیست و هر از گاهی فاضلاب در منزل ما نشت می‌کند.

وی ادامه می‌دهد: جاده و آسفالت را هم که دیدید. وضعیت اتوبوس‌ها هم مناسب نیستند و بیشترشان فرسوده بوده و هیچ امکان سرمایشی و گرمایشی ندارند، درحالی که این منطقه توریست‌پذیر است و باید امکانات مرتبی داشته باشد. یکی از اهالی نیز در ادامه تأکید می‌کند:  به مردم این روستا ظلم مضاعفی  شده، چرا که در گذر زمان ضعیف و محروم بوده و ضعیف و محروم نیز مانده است.

وی همچنین می‌گوید: بسیاری از مشکلات ما دردسرهای تمام روستاهای منطقه است و تنها به میامی خلاصه نمی‌شود؛ برای نمونه جاده این منطقه بسیار باریک و نامناسب  بوده و هیچ‌گونه  نشانه و علائم راهنمایی نیز ندارد و به دلیل تصادفات متعدد به عنوان محور پرخطر شناخته می‌شود. در ماه‌های گذشته چندین نفر از اهالی این منطقه در همین جاده فوت کرده‌اند. همچنین از شگفتی‌های این ناحیه وجود ساختمان‌های فراوان ذخیره پساب‌ها، پسماندها و تصفیه‌خانه‌های  شهر مشهد  در محدوده شهرک رضویه است. واقعاً مدیران و برنامه‌ریزان در زمان ایجاد این مراکز نسبت به جانمایی آن‌ها دقت نکرده‌اند؟ از مشکلات ما بوی تعفن این مراکز است که بنابر شواهد به دلیل ورود و نشت در خاک منجر به  بروز بیماری‌های متعددی شده است. گرچه همیشه عادت کردیم پس از بروز مشکلات و بحران‌ها چاره‌اندیشی کنیم اما پیشنهاد می‌کنم از آنجا که پساب‌های کال کشف‌رود مشکلات زیست محیطی بسیاری را برای اهالی روستاهای منطقه ایجاد کرده، حال که در تابستان قرار گرفته ایم دست‌کم در منطقه قازان به لایروبی بخشی از این رودخانه بپردازیم تا قدری از بوی تعفن آن کاسته شود. این منطقه به عنوان قطب گردشگری مذهبی شناخته شده و زائران بسیاری از سراسر جهان دارد، بنابراین شایسته نیست که در حل مشکلات آن غفلت شود.

  غفلت از نیازهای گردشگران

مسیر جاده آسفالت را به طرف مشهد طی می‌کنیم که  با ردیف اتاقک‌های سیمانی روبه‌رو می‌شوییم  که درون آن‌ها  کودکانی به تبلیغ سوئیت‌ها و میهمانخانه‌های روستایی مشغولند. پسرک‌ها از گرفتن عکس خودداری کرده و با دلخوری واکنش نشان می‌دهند.

یکی از زائران که برای خرید توقف کرده، درباره مشکلات این روستا می‌گوید: متاسفانه در این روستا تلاشی برای تقویت امکانات مورد نیاز گردشگران وجود ندارد. برای نمونه چند روز پیش خودروام پنچر شد اما تنها مغازه آپاراتی روستا هیچ لاستیک و تیوپ دست دوم هم نداشت. شما در این روستا هیچ تعویض روغنی یا داروخانه‌ای نمی‌بینید، چرا که تصور می‌کنند تنها وجود یک سقف و اتاق برای اقامت گردشگر کفایت می‌کند. مغازه‌های اطراف زیارتگاه نیز به دلیل گرانی اجاره‌ها، اجناس خود را  ۱۵-۱۰ درصد گران‌تر  می‌فروشند.

  شایعه‌های کشف رود

خورشید با تمام توانش به جاده می‌تابد و در طول مسیر لحظه‌ای از بوی نا مطبوع  آسوده نیستیم. یاد صحبت یکی از دوستان می‌افتم که می‌گفت سال گذشته ۵۰۰۰ تن گندم در جوار این کال کشت و تولید شده و به مصرف مردم رسیده است. حتی می‌گویند: به دلیل خشکسالی‌های اخیر، فاضلاب‌هایی را که به این منطقه می‌آید با قیمت بالایی به کشاورزان می‌فروشند.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: مشکلات حاشیه شهر مشهد روستای میامی روکش آسفالت منطقه گردشگری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۶۷۵۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تدوین پرونده هشت روستا از کشور برای ارسال به سازمان جهانی گردشگری

عبیری رئیس میز تخصصی گردشگری روستایی ایران گفت : جمعیت زیر ۱۵ هزار نفر، قرار گرفتن در منطقه‌ای که به لحاظ طبیعی دارای ویژگی‌های خاصی است، فعالیت سنتی همچون کشاورزی و امرار معاش مردمان روستا از این طریق، داشتن فرهنگ، سبک زندگی و ارزش‌های مشترک و اهمیت نقش گردشگری در زندگی مردم روستا شرایط لازم برای حضور روستا‌ها در این لیست است.

رئیس جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم گردی کشور با بیان اینکه روستا‌های متقاضی باید دارای شاخص‌هایی هم باشند، گفت: داشتن جاذبه‌های گردشگری و طرح حفاظتی برای آنها، پایداری اجتماعی، پایداری محیط زیست، داشتن زنجیره کامل گردشگری، داشتن زیرساخت‌های لازم و... از شاخص‌های مد نظر برای انتخاب روستا‌ها است.

وی با تاکید براینکه در استان کرمانشاه چند روستا می‌توانند نامزد حضور در این فهرست باشند، عنوان کرد: یکی از شاخص‌ترین روستا‌های استان برای تبدیل شدن به دهکده جهانی، روستای «هجیج» در اورامانات است، اما متاسفانه پاره‌ای از مسائل باعث شده تا امکان اضافه شدن نام این روستا در لیست امکانپذیر نباشد.

عبیری اضافه کرد: برای نمونه روستایی که انتخاب می‌شود، باید از نظر سیما و منظر اصالت خود را کاملا حفظ کرده باشد، درحالیکه طی سال‌های گذشته ساخت و ساز‌های جدیدی در هجیج شکل گرفته که مطابق با معماری بومی و اصیل منطقه نیست و همین مسئله سیمای این روستا را از حالت اصیل خود دور کرده است.

وی ضعف در زیرساخت‌ها را یکی دیگر از مشکلات «هجیج» برای قرار گرفتن در این لیست عنوان کرد و افزود: علیرغم اینکه راه دسترسی به روستای هجیج وجود دارد، اما در زمان پیک سفرها، به دلیل نامناسب بودن جاده منتهی به این روستا، شاهد ترافیک چند کیلومتری هستیم.

مدیراقامتگاه بوم گردی آرتین دینور کرمانشاه با بیان اینکه داشتن یک زنجیره گردشگری کامل یکی دیگر از ملاک‌ها برای انتخاب روستا‌ها در این لیست به شمار می‌رود، گفت: زنجیره گردشگری یعنی خدمات در آن روستا در بحث اقامتی، پذیرایی، حمل و نقل و تابلوی راهنما و... به صورت کامل وجود داشته باشد، اما متاسفانه این زنجیره کامل را در هجیج نداریم.

وی خاطرنشان کرد: در بحث اقامتی در حال حاضر این روستا نه هتل و نه اقامتگاه بوم گردی دارد و بیشتر بار اقامتی آن روی خانه مسافر‌ها قرار داد که بخشی از آنها هم غیرمجاز هستند.

عبیری تعداد مراکز پذیرایی و وضعیت حمل و نقل در روستای هجیج را هم مناسب ندانست و گفت: از طرفی از زمانی که از شهر پاوه خارج می‌شویم تا زمانی که به روستای هجیج می‌رسیم، عملا تابلو‌های راهنمای چندانی را در مسیر نمی‌بینیم که این مسئله به عنوان یک ضعف محسوب می‌شود.

وی عدم برگزاری رویداد‌های گردشگری را نیز از دیگر موانع قرار گرفتن هجیج در این لیست عنوان کرد و افزود: متاسفانه تاکنون در روستای هجیج یک رویداد گردشگری منسجم را همچون برنامه «هزار دف» در روستای پالنگان که هرساله برگزار می‌شود، برگزار نکرده ایم.

رئیس میز تخصصی گردشگری روستایی ایران لزوم مشارکت فعال‌تر زنان در فعالیت‌های گردشگری را هم به عنوان یک امتیاز بزرگ برای روستا‌های گردشگری از نظر سازمان جهانی گردشگری دانست و گفت: در این راستا بانوان روستای هجیج باید نقش فعالتری را در حوزه گردشگری روستا ایفا کنند. 

وی خاطرنشان کرد: مردم و فعالین گردشگری هجیج باید وب سایتی را مختص به این روستا راه اندازی کنند و در آن از فعالیت‌های گردشگری خود بگویند. از طرفی باید در زمینه تولید محتوا شامل عکس و فیلم از زیبایی‌های هجیج به زبان‌های مختلف دنیا کار‌های زیادی شود.

به گفته این فعال گردشگری، روستای هجیج شاخص‌های ممتازی مانند واقع شدن در کنار یک چشمه جوشان و سد، امکان قایقرانی برای گردشگران، داشتن چند اثر تاریخی، بافت پلکانی و آداب و رسوم غنی و درآمد مردم از راه گردشگری را دارد که می‌تواند آن را به یک روستای جهانی تبدیل کند، اما به شرطی که مسئولین مشکلاتی که گفته شد را درست کنند.

وی عنوان کرد: باتوجه به اینکه طرح دهکده‌های جهانی از سال ۲۰۲۱ از سوی سازمان جهانی گردشگری مطرح شده، بنابراین کرمانشاه می‌تواند با برنامه ریزی برای سال‌های آتی نماینده‌ای در لیست پرونده‌های ارسالی کشورمان داشته باشد.

عبیری ادامه داد: پیشنهادات خود را به مسئولین میراث فرهنگی استان ارائه داده و از آنها درخواست کردم تا روی چند روستا همچون هجیج و شرکان در پاوه و یا کرم بست در دینور اقداماتی را انجام دهند، چرا که با کمی توجه و رسیدگی می‌توانند جزو روستا‌های جهانی گردشگری قرار گیرند. 

وی متذکر شد: البته برای اینکه بتوانیم روستا‌های منتخب در کرمانشاه را برای جهانی شدن آماده کنیم، تنها میراث فرهنگی از عهده کار بر نمی‌آید و باید استانداری، شهرداری ها، فرمانداری ها، راهداری و همه دستگاه‌های ذیربط پای کار باشند .

باشگاه خبرنگاران جوان کرمانشاه کرمانشاه