باکتری‌ها ناجی زمین می‌شوند
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۹۱۹۰۵
به گزارش روزنامه گاردین، باکتری‌ها گروهی از موجودات تک یاخته‌ای ذره‌بینی هستند که پوشش بیرونی نسبتا ضخیمی آنها را احاطه کرده است. این موجودات ساختار ساده‌ای دارند و به گروه «پروکاریوت‌ها» تعلق دارند. اکنون محققان در صدد بررسی این موضوع هستند که چگونه از این میکروارگانیسم‌ها می‌توان برای تغییر جهان استفاده کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ساخت گرافن
محققان روشی کشف کرده‌اند که از باکتری برای تولید گرافن استفاده می‌شود. گرافن یک نانوماده متشکل از یک لایه منفرد از اتم‌های کربن است که خصیصه‌های فوق‌العاده‌ای دارد. گرافن قوی، انعطاف‌پذیر و رساناست و پتانسیل متحول ساختن الکترونیک را دارد اما استفاده از آن دشوار است. برای کاربردهای واقعی به مقادیر زیادی از این ماده نیاز است و محققان دانشگاه روچستر در نیویورک از باکتری به نام Shewenella برای تولید مقادیر زیادی از گرافن نازکتر و پایدارتر استفاده کرده‌اند.
پاکسازی نشت‌های نفتی
پس از فاجعه نشت نفت شرکت «بریتیش پترولیوم» در سال 2010، محققان گونه‌های بسیاری از باکتری‌هایی که نفت را تجزیه می‌کنند مشاهده کردند؛ از جمله این گونه ها نوعی باکتری بود که پیش از این از لحاظ علمی شناخته شده نبود. نشت نفتی شرکت بریتیش پترولیوم بزرگترین نشت نفت در تاریخ بود طوری‌که تقریبا 5 میلیون بشکه نفت در خلیج مکزیک ریخته شد. در اینجا باکتری که ترکیبات نفتی را می‌خورد، نقش مهمی در کاهش تاثیر نشت نفت ایفا می‌کند و می‌تواند در صورت وقوع هر گونه فاجعه نشتی نفت در آینده مورد استفاده قرار گیرد.
تشخیص آرسنیک
محققان دانشگاه ادینبورگ در انگلیس یک حسگر زیستی ارزان قیمت ابداع کرده‌اند که با استفاده از باکتری سطوح ناسالم، آرسنیک را در آب آشامیدنی تشخیص می‌دهد. آلودگی آرسنیک یک خطر بهداشتی برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان محسوب می‌شود که باعث ابتلا به سرطان و مرگ و میر می‌شود. این باکتری از لحاظ ژنتیکی به گونه ای مهندسی شده است که در حضور آرسنیک به رنگ فلورسنت می‌درخشد و سپس این زیستگر حسی متصل به تلفن هوشمند یک الگوی قابل خواندن را برای نمایش سطوح این عنصر نشان می‌دهد.
کاهش زباله‌های پلاستیکی
محققان ژاپنی در سال 2016 گونه‌ای از باکتری‌ها را کشف کردند که PET - پلاستیک مورد استفاده برای ساخت بطری‌های نوشیدنی - را می‌خورد. این باکتری از دو آنزیم برای تجزیه PET به دو مولفه‌ای استفاده می‌کند که بعدا می‌توان از آنها برای سنتزPET جدید استفاده کرد. محققان در حال حاضر سرگرم تلاش برای بهینه‌سازی این آنزیم‌ها برای بازیافت کارآمدتر PET هستند.
کشف تومورها
در سال 2015، محققان از باکتری اصلاح شده ژنتیکی برای کشف تومورها در موش‌ها استفاده کردند. محققان یک گونه بی ضرر باکتری اصلاح شده ژنتیکی را وارد بدن موش‌ها کردند؛ این باکتری در مواجهه با یک تومور، سیگنال نورانی تولید می‌کرد. این سیگنال نورانی در ادرار قابل تشخیص است و کشف تومورهایی به کوچکی یک میلی متر مربع را میسر می‌سازد. محققان در نهایت می‌خواهند این روش تشخیصی را در مورد انسان‌ها بکار برند.
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۹۱۹۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هیدروژلی که ریزپلاستیک‌ها را از آب حذف می‌کند
به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ ریزپلاستیک‌ها تهدید بزرگی برای سلامت انسان هستند. این زباله‌های پلاستیکی ریز می‌توانند از طریق آبی که می‌نوشیم وارد بدن ما شوند و خطر ابتلا به بیماری‌ها را افزایش دهند. آنها همچنین یک خطر زیست محیطی به شمار می‌روند. حتی در مناطق دورافتاده مانند کلاهک‌های یخی قطبی و گودال‌های اعماق اقیانوس یافت می‌شوند و اشکال حیات آبزی و خشکی را به خطر می‌اندازند.
محققان موسسه علوم هند (IISc) برای مبارزه با این آلاینده نوظهور، یک هیدروژل پایدار برای حذف میکروپلاستیک‌ها از آب طراحی کرده‌اند. این ماده دارای یک شبکه پلیمری در هم تنیده منحصربه‌فرد است که می‌تواند آلاینده‌ها را متصل کند و با استفاده از تابش نور UV آنها را تجزیه کند.
دانشمندان قبلاً سعی کرده بودند از غشاهای فیلتر کننده برای حذف میکروپلاستیک‌ها استفاده کنند. با این حال، غشاها می‌توانند با این ذرات ریز مسدود شوند و آنها را ناپایدار کند. در عوض، محققان هندی تصمیم گرفتند به هیدروژل‌های سه بعدی روی بیاورند.
هیدروژل جدیدی که توسط این تیم ساخته شده است از سه لایه پلیمری مختلف - کیتوزان، پلی وینیل الکل و پلی آنیلین - تشکیل شده است که در هم تنیده شده‌اند و یک معماری شبکه پلیمری متقابل (IPN) ایجاد می‌کنند. تیم این ماتریس را با نانوخوشه‌هایی از ماده‌ای به نام پلی‌اکسومتالات جایگزین مس (Cu-POM) تزریق کردند. این نانوخوشه‌ها کاتالیزورهایی هستند که می‌توانند از نور UV برای تجزیه میکروپلاستیک‌ها استفاده کنند. ترکیب پلیمرها و نانوخوشه‌ها منجر به یک هیدروژل قوی با توانایی جذب و تجزیه مقادیر زیادی میکروپلاستیک شد.
اکثر میکروپلاستیک‌ها محصول تجزیه ناقص پلاستیک‌ها و الیاف خانگی هستند. برای تقلید از این موضوع در آزمایشگاه، این تیم در ظروف غذا و سایر محصولات پلاستیکی مورد استفاده روزانه را خرد کردند تا ۲ مورد از رایج‌ترین میکروپلاستیک‌های موجود در طبیعت را ایجاد کنند: پلی وینیل کلراید و پلی پروپیلن.
در کنار حذف میکروپلاستیک‌ها، یکی دیگر از مشکلات عمده تشخیص آنها است. محققان توضیح می‌دهند: چون این ذرات بسیار کوچک هستند، نمی‌توانید آنها را با چشم غیر مسلح ببینید. برای حل این مشکل، یک رنگ فلورسنت به میکروپلاستیک‌ها اضافه کردیم تا میزان جذب و تجزیه توسط هیدروژل در شرایط مختلف را بررسی کنیم. ما حذف میکروپلاستیک‌ها را در سطوح مختلف pH آب، دماهای مختلف و غلظت‌های مختلف میکروپلاستیک بررسی کردیم.
مشخص شد که این هیدروژل بسیار کارآمد است و می‌تواند حدود ۹۵ درصد و ۹۳ درصد از ۲ نوع مختلف میکروپلاستیک را در آب با pH تقریباً خنثی (5/6) حذف کند. این تیم همچنین چندین آزمایش را برای آزمایش میزان دوام و استحکام این ماده انجام داد. آنها دریافتند که ترکیب این سه پلیمر باعث پایداری آن در دماهای مختلف می‌شود.
بیشتر بخوانید: حلزون روباتیک میکروپلاستیک‌های اقیانوس را جارو میکندمحققان می‌گویند: ما می‌خواستیم ماده‌ای بسازیم که پایدارتر باشد و بتوان به طور مکرر از آن استفاده کرد. این هیدروژل می‌تواند تا پنج سیکل حذف میکروپلاستیک بدون از دست دادن قابل توجه کارایی دوام بیاورد. علاوه بر این، زمانی که استفاده از آن به پایان رسید، می‌توان هیدروژل را به نانومواد کربنی تبدیل کرد که می‌توانند فلزات سنگین مانند کروم ۶ ظرفیتی را از آب آلوده حذف کنند.
در حرکت رو به جلو، محققان قصد دارند با همکاران خود برای توسعه دستگاهی کار کنند که می‌تواند در مقیاس بزرگ به پاکسازی میکروپلاستیک‌ها از منابع مختلف آب کمک کند.
انتهای پیام/
واکنش دادستان رفسنجان در مورد فوت یک دانشجو