به نقل از «خبرگزاری برنا»

تجربیات زنگنه از نقشه‌های خرابکارانه دشمن قوی‌تر است/ اختلافات احزاب و گروه‌های داخلی پای آمریکا را به تحریم باز کرد/ اختلافات و سهم‌بندی‌ها باعث شدند، کشور این‌گونه اداره شود

تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۰۳۱۶۹

«محمد غرضی»، وزیر نفت دولت میرحسین موسوی، درباره جلسه هم اندیشی اخیر با بیژن زنگنه، وزیر نفت، به خبرنگار سیاسی برنا گفت: استعداد نفت از همه استعدادهای سیستم اداری بهتر است چراکه ما بیش از صدسال در این زمینه تجربه داریم اولین چاه‌های نفت ایران در مسجدسلیمان فوران کرده و مردم ایران و بالاخص کارکنان نفت، آشنایی کامل با همه مسائل مربوط به نفت دارند و افراد معتبری هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کارکنان نفت در ملی شدن صنعت نفت و همچنین در انقلاب و در جنگ فعال بودند و در حال حاضر نیز فعال هستند و بهترین کارشناسان و مجموعه هایی که در نفت است توانسته مسائل کشور، نفت و همچنین مسائل تخصصی به ویژه بخشی از مسائل نظامی را تا زمانی که بنده در دوران جنگ وزیر بودم برعهده گرفتند.

غرضی افزود: آقای زنگنه از بنده دعوت کردند که گزارش ایشان بدین گونه است که در مورد فروش نفت از همه ابزارها و امکانات مدعیان هم مطلع است و هم به آنها عمل می‌کند. وزیر که سیاستگذار و مشخص است کارکنان صنعت نفت به ویژه بخش‌های بازاریابی و فروش هر نوع تجربه‌ای را دارند به ویژه اینکه در گذشته آنچه در بخش نفت رخ داده، این است که تجربیات بسیار خوبی دارند و موفقیت آنها بد نیست و خوب است. با وجود فشارهای بسیار، تخصص‌ها به اندازه‌ای بوده که از نقشه‌های خرابکارانه دشمن قوی‌تر است. دشمنان دائما تلاش می‌کنند که راه‌ها را مسدود کنند. وزرات نفت تلاش می‌کند که راه‌ها را باز کند و گزارش آقای زنگنه گزارش خوبی بود و توانایی‌ها نفت به عرصه بروز و ظهور رسیده است.

وی ادامه داد: نکته اصلی بنده این بود که قدرت سیاسی باید به این مجموعه کمک کند و توانایی‌های آن را افزایش دهد و احکام حکومتی که بتواند این مجموعه را از دست رانت‌خوار و فاسدان نجات دهد و به این مجموعه کمک کند. در این زمینه نظر بنده این است تمام قدرت سیاسی به وزارت نفت کمک نمی‌کند.

غرضی در پاسخ به این سوال که کدام بخش از قدرت سیاسی می‌توانند به وزارت نفت کمک کنند؟ عنوان کرد: بیشتر احزاب و گروه‌ها می‌توانند کمک عمده‌ای ارائه دهند چراکه این گروه‌ها و احزاب برای جانشین شدن در آینده با برداشتن وزیر و جایگزین کردن دوستان خود در وزارتخانه‌ها، نقش عمده‌ای داشتند و دارند. آحاد جامعه باعث انقلاب شدند و احزاب و گروه‌های سیاسی برای انقلاب گرفتاری ایجاد کردند. این احزاب و گروه‌ها با اختلافات داخلی، پای آمریکا را به تحریم باز کردند و اگر آمریکایی‌ها این اختلافات را در داخل نمی‌دیدند جرات اینکه این اقدامات تحریمی را علیه ایران انجام دهند را نداشتند. دهه 60 با اقتدار کشور را اداره کردیم. دوست بازی، رفیق بازی و در جلسه نشستن‌ها و مطرح کردن اختلافات و سهم‌بندی‌ها باعث شدند کشور این‌گونه اداره شود. حق ملت این نیست که احزاب و گروه‌ها در اختلاف نظرهای تصاحب امتیازها، دشمن را بر کشور چیره کنند.

وی در مورد مقابله زنگنه با امثالی چون بابک زنجانی اظهار داشت: این مادر حرف سیاسی شدن اقتصاد کشور است. فقط در مورد نفت نیست که گروه‌های سیاسی فعالیت می‌کنند بلکه در مورد سایر بخش‌ها نیز این‌گونه مسائل رانت بازی وجود دارد. بنابراین برخی گروه‌ها و جریانات در دخالت در عزل و نصب‌ها، امور کشور را مختل کرده و با زیرمجموعه‌های دولت و مجلس و قوه قضائیه زد و بندهایی می‌کنند و به امتیاز گرفتن می‌پردازند و وقتی به سطح کشور می‌رسند، بحث آمریکا را مطرح می‌کنند.

وزیر اسبق نفت در دوران جنگ ادامه داد: مجلس محل بحث و گفتگو است و در جایی که بحث و گفتگو منجر به امتیازخواهی می‌شود خلاف صورت می‌گیرد که آیت‌الله محمد یزدی، عضو شورای نگهبان، هم اخیرا گفتند نمایندگان مجلس به وزرا می‌گویند که اگر مناقصه و مزایده به آنها و دوستان‌شان داده نشود وزیر را تهدید به استیضاح و عدم رای اعتماد می‌کنند. مجلس قاعدتا باید بحث‌های آن همگانی باشد و درخواست‌ها نباید به نوعی امتیازطلبی باشد.

وی ادامه داد: درباره ملی شدن صنعت نفت هم باید گفت با همت و رهبری مرحوم دکتر مصدق و مرحوم کاشانی انجام شد. به وزرا در جلسه اخیر گفتم صنعت نفت در آن زمان ملی نشد بلکه دولتی شد یعنی آن هیات مدیره انگلیسی رفت و آن هیات مدیره دولتی آمد. مالک اصلی منابع نفتی، ملت ایران است. دولت حداکثر می‌تواند مدیریتی بر منابع نفتی داشته باشد نه اینکه مالکیت کند و یا دولت اصلا نمی‌تواند مالکیت منابع نفتی را در اختیار داشته باشد بلکه می‌تواند به عنوان متصدی عمل کند. حتی مدیریت دولت هم باید به صورت تصدی باشد. نه اینکه چهل پنجاه سالی که از ملی شدن صنعت نفت  گذشته، این مفهوم عملی نشده است. در حال حاضر در این کشور روزی 5 میلیون بشکه نفت توسط شبکه گاز به در خانه مردم کشور می‌رسد. روسیه این وضعیت را ندارد، عربستان و ونزوئلا نیز ندارند اما این انقلاب این صنعت را توسعه داد و من این را به عنوان بخشی از ملی شدن صنعت نفت می‌دانم که منابع گاز به عموم مردم رسیده است. امید است که یک روز این درآمدهای نفت به عموم برسد به جای اینکه در دولت این‌گونه هزینه شود. دولت‌ها باعث می‌شوند دلال‌ها وارد شوند. قانون و مصوبات برخلاف حقوق اجتماعی باعث ورود دلال‌ها می شود. بایستی مصوبات مجموعه سه قوه اجرایی قانون گذاری و قضایی رضایت عامه را داشته باشد.

وی در مورد اینکه اخیرا گفته شده ۶۷ درصد بودجه از درآمد غیرنفتی است و فقط ۳۳درصد بودجه از نفت است نیز گفت: گفته‌های سازمان برنامه و بودجه پاسخگوی بخش‌های اداری و کاغذی است. این حرف‌ها برای بوروکرات‌ها خوب است اما برای مردم این سخنان معنایی ندارد. سال 97 که بودجه 98 داشت تصویب می‌شد دولت اعلام کرد که 20 درصد به حقوق کارکنان آن اضافه می‌شود. من یک مقاله نوشتم این که در سال 98 درآمد دولت از سال 97 کمتر است شکی نیست. چراکه نمی‌توان نفت فروخت. این 20 درصد از کجا می‌آید؟ توضیح دادند دولت یک منبعی دارد به اسم منبع چاپ اسکناس تقریبا حساب و کتاب من درست است که حدود 30 میلیون نفر اعم از بازنشسته‌ها و کارکنان دولت و نیروهای مختلف، ۵ الی ۶ میلیون نفر می‌شوند که با خانواده آنها 30 میلیون نفر می‌شود. جمعیت کشور 80 میلیون است. این دولت عزیز ما با چاپ اسکناس فشار می‌آورد به آن 50 میلیون که هزینه 30 میلیون را بدهد، نفت دارد، مالیات دارد، زمین را دارد، آب دارد و همه چیز دارد و همه چیز هم در مالکیت دولت قرار گرفته اما با این حال از این منبعی که باعث گرفتاری جهانی شده سوءاستفاده می‌شود. امید است دولتی روی کار بیاید که حقوق عامه را بر حقوق خاصه اعم از دولت و مجلس و قوه قضاییه ترجیح دهد. جمهوری اسلامی این ظرفیت را دارد که بتواند به جای اینکه دولت را اداره کند، کشور را اداره کند. مشکل این است که کشور اداره نمی‌شود. دولت‌ها  وعده‌های زیادی می‌دهند که پس از مدتی‌ یا فراموش می‌شود یا نادرست بودن آن ثابت می‌شود.

کاندیدای ریاست جمهوری سال 92 در مورد طرح بودجه دوسالانه ادامه داد: دولت آقای احمدی‌نژاد 600 میلیارد دلار درآمد داشته و یک بودجه لایتناهی که کشور مثلا ظرف 8 سال و سالی 90 میلیارد با متوسط 20 میلیارد دلار اداره می‌شد و بسیار هم منظم بوده دولت آقای روحانی این چند سالی که نفت فروخته سالی 100 میلیارد دلار گیرش آمده و 150 تا 200 میلیارد دلار هم از ذخایر گذشته‌اش توسط برجام به دست آورده است. 400-450 میلیارد دلار، با ۵۰ میلیارد کمتر یا زیادتر به دست آورده است. متاسفانه رانت‌خواری مشکلات بسیاری برای دولت‌های گذشته به وجود آورده است. متاسفانه احزاب و جریان‌های چپ و راست کشور را تخریب می‌کنند.

خبرنگار: آزاده رحیمی

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: ایران دلار دولت مزایده نفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۰۳۱۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بایدن درباره تحریم نفت ایران تصمیم جدید گرفت؟

دولت بایدن تمایلی به تشدید تحریم‌ها علیه صادرات نفت ایران ندارد و دلیل آن نگرانی نسبت به بالا رفتن قیمت نفت و عصبانی کردن چین به عنوان بزرگترین خریدار نفت ایران است.

به گزارش تسنیم، پاسخ موشکی و پهپادی ایران به رژیم صهیونیستی احتمالاً باعث نمی‌شود دولت بایدن تحریم‌های شدیدتری علیه صادرات نفت این کشور وضع کند و دلیل آن نگرانی نسبت به بالا رفتن قیمت نفت و عصبانی کردن چین به عنوان بزرگترین خریدار نفت ایران است.

بلافاصله پس از پاسخ موشکی ایران به رژیم صهیونیستی به خاطر حمله این رژیم به سفارتخانه ایران در دمشق، نمایندگان جمهوری‌خواه آمریکا بایدن را متهم به شکست در اجرای تحریم‌های موجود علیه ایران کرده و اعلام کردند تحریم‌ها علیه این کشور باید تشدید شود.

استیو اسکالیس از نمایندگان جمهوری‌خواه آمریکا گفت: دولت این کشور فروش نفت را برای ایران آسان‌تر کرده و باعث درآمدزایی ایران جهت فعالیت‌های این کشور شده است.

فشار سیاسی برای تنبیه کردن ایران تبدیل به یک مشکل بزرگ برای دولت آمریکا شده است. آمریکا چطور می‌تواند مانع تشدید درگیری‌های در خاورمیانه بدون بالا رفتن قیمت نفت و عصبانی کردن چین به عنوان بزرگترین خریدار نفت ایران شود؟

واشنگتن ماه‌هاست اعلام می‌کند اصلی‌ترین هدف آن ممانعت از تبدیل شدن جنگ بین رژیم صهیونیستی و غزه به یک جنگ منطقه‌ای و در حاشیه نگه داشتن تهران است.

مجلس نمایندگان آمریکا در روز دوشنبه لایحه‌ای وضع کرد با عنوان قانون تحریم‌های انرژی ایران و چین. طبق این لایحه تحریم‌ها علیه ایران گسترش می‌یابد و گزارش‌های سالانه‌ای باید برای مشخص شدن مداخله موسسات مالی چین در نقل و انتقال نفت ایران ارائه شود. بدین ترتیب هیچ موسسه مالی در آمریکا نمی‌تواند برای هیچ نهاد چینی درگیر معامله نفت ایران حساب باز کند.

البته وضعیت این لایحه در سنا که تحت کنترل دموکرات‌های حامی بایدن قرار دارد مشخص نیست. دولت بایدن مخالف بالا رفتن قیمت نفت است.

بسیاری از تحلیلگران منطقه‌ای عقیده دارند دولت بایدن اقدام قابل توجهی جهت تشدید تحریم‌های فعلی علیه صادرات نفت ایران انجام نمی‌دهد.

اسکات مدل، رئیس گروه راپیدان انرژی عقیده دارد حتی اگر این لایحه تصویب شود، دولت بایدن تلاش معناداری برای اجرای تحریم‌های فعلی یا اعمال تحریم‌های جدید جهت محدود کردن صادرات نفت ایران نخواهد کرد.

دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا در ۲۰۱۸ پس از خارج شدن از قرارداد هسته‌ای ایران، تحریم‌های جدیدی علیه صنعت نفت این کشور وضع کرد و دولت بایدن تلاش کرد با تحریم شرکت‌هایی در چین، امارات و مناطق دیگر مانع دور زدن این تحریم‌ها شود.

با وجود این تلاش‌ها، راپیدان تخمین می‌زند صادرات نفت ایران بدون محاسبه میعانات گازی به ۱.۶ تا ۱.۸ میلیون بشکه در روز رسیده باشد که نزدیک به ۲ میلیون بشکه صادر شده قبل از اعمال تحریم‌هاست.

یکی از دلایل مخالفت بایدن برای محدود کردن صادرات نفت ایران تاثیر احتمالی آن بر قیمت بنزین است. قیمت نفت و در نهایت قیمت بنزین یک عامل حیاتی در آستانه انتخابات آمریکاست.

تشدید تحریم‌ها علیه ایران همچنین رابطه بین آمریکا و چین را خراب می‌کند. تقریبا تمام نفتی که از سوی ایران وارد چین می‌شود با مبدا مالزی یا سایر کشور‌های خاورمیانه ثبت شده و توسط ناوگانی از نفتکش‌های قدیمی‌تر که فرستنده‌های خود را هنگام بارگیری در بنادر ایران خاموش می‌کنند، منتقل می‌شود.

اطلاعات ردیابی نفتکش‌های شرکت ورتکسا نشان می‌دهد چین ۵۵.۶ میلیون تن معادل ۱.۱۱ میلیون بشکه در روز نفت ایران را در سال گذشته میلادی خریداری کرده است. این رقم معادل ۹۰ درصد از صادرات نفت ایران و ۱۰ درصد از واردات نفت چین است.