به نقل از «خبرگزاری برنا»

نبود کمپانی عامل شکست سریال‌های نمایش خانگی/ سیاست تلویزیون مخاطب گریزی است/ شهرزاد باید 10 برابر می‌فروخت

تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۰۳۱۷۴

فرهاد نجفی، نویسنده، کارگردان و تهیه کننده سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری برنا به مهم‌ترین عامل در موفقیت یک سریال نمایش خانگی اشاره کرد و گفت: به نظر شخصی من تنها داستانی که کلیشه و تکراری نباشد می‌تواند موفق شود. متاسفانه تلویزیون سال‌هاست به سمت کلیشه رفته به صورتی که در آن، خوب‌ها به شکل اغراق‌آمیزی خوب هستند و بدها هم به طور شدیدی بد هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سیاستی که رسانه ملی در پیش گرفته مخاطب‌گریزی است. اگر نمایش خانگی از این مسیر دور شود و ایده‌های بکر و ناب بسازد قطعا در موفقیتش تاثیرگذار خواهد بود.

وی ادامه داد: ما چیزی به اسم نمایش خانگی نداریم این یک عنوان و هشتگ من درآوردی است که ما روی آن گذاشتیم. متاسفانه ساختار این شبکه غلط است اما ما مجبوریم وارد آن شویم، پس در نهایت از این ریشه اشتباه نتایج غلط می‌گیریم.

تهیه‌کننده و کارگردان سریال «آسپرین» با مقایسه صنعت فیلمسازی در ایران و خارج از کشور بیان داشت: کشورهای خارجی در کنار تلویزیون رسمی خود، یک تلویزیون خصوصی دارند که به شکل کمپانی است. این کمپانی‌ها سیاست‌ها و خط مشی‌هایی دارند که تهیه‌کنندگان به شکل منسجم و هم هدف طبق این اهداف فیلم و سریال می‌سازند. نکته مثبتی که وجود دارد این است تمام مسائل یک سریال از ابتدا تا انتها توسط همان کمپانی اداره می شود. اما در ایران چنین سیستمی نداریم و این خودش عامل فساد است. در کشورِ ما هر شخصی به شکل تجربی تصمیم می‌گیرد سریال بسازد. پخش سریال هم سراسر آزمون و خطاست که این خودش اگر در بهترین حالت هم اتفاق بیافتد آسیب زننده است. بنابراین این شبکه مشکلات اساسی دارد که باید از ریشه حل شود.

نجفی با اشاره به تفاوت کمپانی و نحوه فیلمسازی در ایران، افزود: پشت یک کمپانی آبرو و سابقه چندین ساله وجود دارد که هرکسی نمی‌تواند هر پولی را وارد آن کند. اما در کشور ما همه چیز متکی به فرد است. در کمپانی همه با یکدیگر هم هدف هستند اما در ایران ما می‌خواهیم یک حرف بزنیم ارشاد و تلویزیون حرف دیگر... سریالی مثل «شهرزاد» باید 10 برابر می‌فروخت چون هم مخاطب پروپا قرص و پیگیر زیادی داشت، هم از داستان غنی و قوی بیرون آمده بود اما چون کمپانی پشت آن نبود نتوانست آنطور که باید به حق خود برسد.

فرهاد نجفی با تاکید بر اینکه چیزی جز قصه تضمین کننده فروش نیست بیان داشت: موفقیت یک سریال به بازیگر، کارگردان و... نیست. در تمام دنیا فیلم‌ها و سریال‌هایی بودند که اصلا بازیگران مطرحی نداشتند اما بسیار موفق بودند و مخاطبان میلیونی جذب کردند. فقط قصه و داستان است که تضمین کننده فروش یک اثر است. فیلمنامه‌هایی که در دو ماه نوشته می‌شوند نتیجه‌اش همین سریال‌ها و فیلم‌هایی است که در نمایش خانگی و سینما می‌بینیم.

وی در ادامه افزود: سریالی که ساختار و طراحی درست داشته باشد قطعا سال‌ها فکر و ایده پشتش بوده است. برای مثال سریال «بازی تاج و تخت» از روی یک کتابی که سال‌ها نوشتنش زمان برده نوشته شده است. بازبینی و نگارش فیلمنامه آنقدر دقیق و باحساسیت بود که نتیجه همین شد که همه دیدیم و توانست در جهان رکورد بزند.

خبرنگار: الهام مرادی

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: تلویزیون سینما آسپرین شبکه نمایش خانگی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۰۳۱۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گناه فرشته یا گناه شهاب حسینی ، لادن مستوفی ، امیر آقایی و ...

عصر ایران ؛ نهال موسوی - سریال گناه فرشته به ایستگاه آخر رسید و برخلاف استقبالی که از قسمت‌های اولیه صورت گرفت، مخاطبان از شکل تمام شدن و پایان این مجموعه راضی نبودند.

در واقع از اواسط سریال این نارضایتی شکل گرفت و بیشتر هم به این دلیل بود که گره‌های داستانی و معماهایی که مدام در طول سریال مطرح می‌شد به شکل مشخصی سرانجام پیدا نمی‌کرد و آخر سر هم به شکلی بسیار ساده و دم دستی گره افکنی از اتفاقات را انجام داد.

حال نکته مهم در این نوشتار، نقد یا  تحلیل سریال گناه فرشته نیست بلکه بیشتر به افرادی مربوط می‌شود که حضور آنها باعث توجه و استقبال از یک مجموعه نمایشی می‌شود و اکثریت مخاطبان به دلیل حضور بازیگرانی مانند شهاب حسینی، امیر آقایی، لادن مستوفی، مهدی سلطانی و حتی بهروز رضوی (دوبلور باسابقه) از همان ابتدا برای دیدن این سریال می‌نشینند.

در صنعت فیلم و سریال تمام جهان از هالیوود گرفته تا بالیوود و از شرق دور تا اروپا و ... بازیگران اولین قلاب برای به دست آوردن بیننده به شمار می‌روند به عبارتی ویترین جذب مخاطب هنرپیشگانی است که در آن مجموعه نمایشی حضور دارند.

تماشاگران همواره بیشتر از هرچیز دیگری در فیلم و سریال با بازگران هستند که آن را معرفی می‌کنند برای مثال می‌گویند: «یک سریال جدید اومده که شهاب حسینی، لادن مستوفی و ... توش بازی می‌کنند» حال در مراحل بعدی از کارگردان یا پلتفرم پخش کننده آن حرف به میان می‌آید. البته به غیر از کارگردانان صاحب نامی که خود برند معروفتری از هنرپیشه‌ها هستند. مثل فرهادی و کیمیایی در ایران و یا اسکورسیزسی، فینچر، تارانتینو، وودی آلن و ... در جهان.

حال پرسش این است که آیا خود بازیگران هم خود به این نقطه اتصال آنها بین مخاطب و یک مجموعه نمایشی آگاه هستند یا خیر؟ بسیار بعید است که نقش آفرینان مهم سینمای ایران از درجه اهمیت حضور خودشان آگاه نباشند، حال که اصل را بر این آگاهی گذاشته‌ایم پس چرا حاضر به همکاریی می‌شوند که برند هنری آنها را خدشه‌دار می‌کند؟ فقط برای پول است یا خیر مناسبات دیگری در میان است؟ 

بعید است که بازیگرانی مانند شهاب حسینی یا امیر آقایی و ... فقط به دلیل دستمزد بالا حاضر به همکاری با یک مجموعه نمایشی شوند چون برای آنها انواع و اقسام پیشنهادهای مختلف در دسترس است، از تبلیغات و همکاری با برندهای تجاری گرفته تا همین بازیگری و ... 

آیا واقعا بازیگران فیلمنامه را تا آخر نخوانده‌اند؟ برخی اوقات هم در صنعت سینما و سریال سازی ایران از این اتفاقات هم رخ می‌دهد که چند قسمت ابتدایی سریال آماده است و بر اساس آن قرارداد بسته می‌شود ولی بعدتر فیلمنامه سرانجام چندان موفقی پیدا نمی‌کند اما بازگران قرارداد دارند و ناچارند تا آخر همراه سریال باشند. (البته این هم یکی از احتمالات است).

برخی اوقات هم پیش می‌آید که بازیگران به دلایل مختلف حاضر به همکاری می‌شوند مثل دوستی و رفاقت یا اعتماد کردن به شخصی که کارنامه موفقی داشته است و ...

بهرجهت هر کدام از حالت‌های فوق باشد در نتیجه تاثیری ندارد زیراکه مخاطب نه در جریان این اتفاقات است و نه برایش اهمیتی دارد، برای او محصولی که در پیش روی است و برای آن وقت و هزینه گذاشته است ملاک است.

به این دلیل بازیگران باید مراقب این اهمیت و جایگاه خود یا بهتر است بگوییم مراقب این اعتماد تماشاگران به سابقه کاری و برند هنری خودشان باشند، چه‌بسا که تکرار این موضوع باعث می‌شود که جایگاهشان در نزد نگاه مخاطبان دچار خدشه شود و برای بازگرداندان این اعتماد راه سختی در پیش است.

در جهان امروز که روزانه از هر طرف جهان چندین فیلم و سریال در معرض دید تماشاگران به ساده‌ترین شکل ممکن قرار می‌گیرد اهمیت این نکته بسیار بیش از پیش است. فرقی هم ندارد برای بازیگران، سازندگان، پلتفرم‌های نمایش خانگی و ... همگی شامل این قانون اعتماد و یا سلب اعتماد مخاطب می‌شوند که باید از آن جلوگیری کنند و تنها راه هم ارتقا کیفیت محصول است.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: روایت پردیس پورعابدینی از یک سکانس جنجالی با شهاب حسینی (فیلم) توضیح مشاور حقوقی گناه فرشته درباره سکانس جنجالی سریال گناه بزرگ سازنده سریال گناه فرشته