به نقل از «پارسینه»

ریزش موی شما ممکن است به 6 دلیل پزشکی باشد

تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۰۴۷۴۶

ریزش مو علل متعددی دارد. وقتی ریزش مو به صورت ناگهانی شروع می شود، علت ممکن است بیماری، رژیم، داروها، یا بارداری باشد. اگر ریزش مو به صورت تدریجی است، فرد ممکن است ریزش موی ارثی داشته باشد.

با این حال رایج ترین علل علمی ریزش مو از این قرارند:

مصرف ناکافی پروتئین: به گفته متخصصان تغذیه دانشگاه تگزاس، فقدان پروتئین یکی از اصلی ترین دلایل ریزش موها و توقف رشد موها است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! کمبود پروتئین حتی باعث تغییر رنگ موها می شود. زنان باید حداقل 46گرم پروتئین در روز دریافت کنند. فراموش نکنید کمبود پروتئین در برنامه غذایی و یا صرفا مصرف پروتئین های گیاهی مانند حبوبات و غیره که دارای پروتئینی با کیفیت مرغوب نیستند، (پروتئین های گیاهی دارای تمام اسیدهای آمینه به اندازه کافی نیستند) ریزش موها را به دنبال خواهد داشت.

فقر آهن: برای گیاه خواران و یا افرادی که سعی در محدود کردن مصرف گوشت دارند، فقر آهن یک دغدغه واقعی است ضمن اینکه ریزش موها نیز در این افراد مشاهده می شود. زنان بین سنین 19 تا 50 سال باید حداقل روزانه 18 میلی گرم آهن در روز دریافت کنند و این میزان در زنان بالای 50 سال باید 8 میلی گرم در روز باشد. در کنار محصولات حیوانی حاوی آهن، مصرف گیاهانی مانند کلم، سویا، اسفناج، عدس و کدو نباید فراموش شود.

استرس شدید: یکی از پیامدهای موقتی استرس ریزش مو است که البته به گفته محققان کلینیک مایو، با کنترل استرس، ریزش موها متوقف و رشد موها آغاز می شود.

تغییرات هورمونی: تغییرات قابل توجه در سطح هورمون ها به ویژه در زنان می تواند موجب ریزش مو شود. ریزش مو در زمان یائسگی و همچنین به دنبال تولد نوزاد به خاطر پایین افتادن سطح استروژن خون شایع است. وقتی ریزش مو به علت پایین افتادن استروژن خون باشد این موقتی است و موها مجددا به حالت اول برخواهند گشت. یک خانم در سن 40 سالگی یا بالاتر نباید انتظار داشته باشد موهایش به اندازه سنین 20 سالگی رشد کنند.

مشکلات تیروئید: تیروئید شما مسئول تنظیم توابع بدن مانند چرخه قاعدگی، ضربان قلب و دمای بدن است. وقتی غده تیروئید کم کار باشد سبب کاهش سرعت متابولیزم بدن، خشک، نازک و شکننده شدن موها شده و در نهایت باعث ریختن موها می گردد، از طرفی دیگر به دلیل کند شدن سرعت متابولیسم بدن رویش مجدد موها نیز با سرعت کمتری روی می دهد که تدریجا باعث خالی شدن قسمت های مختلف سر می گردد. از دلایل کم کاری غده تیروئید می توان به کمبود ید، منگنز، سلنیوم، ویتامین سی و سایر مواد مغذی که غده تیروئید جهت فعالیت خود به آن ها احتیاج دارد اشاره کرد.

مصرف داروها: به عقیده محققان کلینیک مایو، برخی داروها از جمله داروهای فشار خون می توانند باعث ریزش مو شوند. البته اگر از این داروها استفاده می کنید و دچار ریزش مو هستید، نباید قبل از مشاوره با پزشک، اقدام به قطع داروی مصرفی کنید.

    منبع:بهداشت نیوز

منبع: پارسینه

کلیدواژه: ریزش مو مصرف دارو مشکلات تیروئید

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۰۴۷۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسکن مجاز در دوران بارداری

به گزارش خبرآنلاین ؛مصرف برخی از داروهای ضد درد و مسکن مانند استامینوفن (که با نام‌های تجاری مانند تیلنول عرضه می‌شوند) در دوران بارداری به طور کلی بی‌خطر شمرده می‌شود. در مقابل برخی داروهای مسکن دیگر مانند «داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی» (NSAIDs) در صورت مصرف در دوران بارداری می‌توانند مشکلاتی ایجاد کنند. همچنین ممکن است درباره اینکه چه شکلی از داروها را مصرف کنید، سوالاتی داشته باشید.

همشهری در خبری نوشت:گرچه همیشه باید با پزشکتان درباره مصرف داروها در دوران بارداری مشورت کنید، اما این راهنمایی‌های کلی درباره مصرف داروهای مسکن بدون نسخه یا OTC در دوران بارداری را هم در نظر داشته باشید.

توجه داشته باشید که دسترسی به یک دارو بدون نسخه به این معنا نیست که این دارو برای همه افراد بی‌خطر است.هنگامی که باردار هستید، می‌خواهید مطمئن شوید که دارو برای شما و جنین بی خطر است.

استامینوفن (با نام‌های تجاری تیلنول و...) به طور کلی در دوران بارداری بی خطر در نظر گرفته می‌شود. اکثر پزشکان پیش از سایر گزینه‌ها، این داروی بی‌نسخه را برای درد یا تب در زنان باردار توصیه می‌کنند. البته آن‌ها معمولاً توصیه می‌کنند که این دارو با کمترین مقدار برای کوتاه‌ترین دوره مصرف شود.

البته توجه داشته باشید که استامینوفن یک جزء مورد استفاده در بسیاری از داروهای ترکیبی است و این داروهای ترکیبی ممکن است حاوی مواد اضافی هم باشند که برای دوران بارداری بی‌خطر نیستند.

البته حتی در مورد مصرف استامینوفن هم باید با پزشکتان مشورت کنید.

ممکن است به گوشتان خورده باشد که برخی از بررسی نشان داده‌اند که مصرف استامینوفن در دوران بارداری خطرناک است، اما «انجمن متخصصان زنان و زایمان آمریکا» (ACOG) می‌گوید بررسی‌ها هیچ ارتباطی استامینوفن و مشکلات رشد جنین نیافته‌اند.

اما این انجمن مصرف استامینوفن را در دوران بارداری فقط پس از مشورت با پزشک و آن هم در حد معتدل توصیه می‌کند.

از چه مسکن‌های بی‌نسخه‌ای در بارداری باید پرهیز کرد؟

داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) دسته‌ای از داروها هستند که برای درمان درد، تب و التهاب مصرف می‌شوند. این داروها هم به دو صورت نسخه‌ای و هم بدون نسخه در دسترس هستند.

از جمله داروهای NSAID بی‌نسخه می‌توان به این داروها اشاره کرد:

ایبوپروفن (با نام‌های تجاری مانند ادویل، موترین) (ایبوپروفن)
ناپروکسن (با نام تجاری آلو)
آسپیرین
مصرف داروهای NSAID در هفته ۲۰ بارداری و پس از آن توصیه نمی‌شود، چرا که ممکن است این داروها باعث مشکلات جدی کلیوی در جنین شوند و به دنبال آن کاهش میزان مایع آمنیونی رخ می‌دهد. مایع آمنیونی جنین را در دوران بارداری احاطه کرده و از آن محافظت می‌کند.

علاوه بر این، مصرف داروهای NSAID در سه ماهه سوم بارداری می‌تواند مشکلات عروقی ایجاد کند که ممکن است منجر به فشارخون بالا در ریه‌های نوزاد شود. بنابراین، شما نباید در هفته ۲۰ بارداری یا بعد از آن داروهای NSAID مصرف کنید، مگر اینکه این دارو بوسیله پزشک تجویز شده باشد.

همچنین برخی از بررسی‌ها هم ارتباط احتمالی بین مصرف ایبوپروفن در اوائل بارداری و مشکلات روده در نوزاد را نشان داده‌اند، اما نتایج سایر بررسی‌ها متناقض بوده‌اند.

بررسی‌های دیگر نشان داده‌اند که مصرف ایبوپروفن در اوایل بارداری ممکن است باعث سقط جنین یا مشکلات قلبی جنین شود، اما در این بررسی‌ها دلیل استفاده از ایبوپروفن بوسیله زنان باردار را مشخص نشده بود. تعیین نوع بیماری که مصرف این دارو را ضروری کرده است، مهم است، چرا که خود این بیماری ممکن است باعث سقط جنین یا مشکلات قلبی شود.

از آنجایی که اطلاعات کافی برای اطلاع از ایمن بودن مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی یا NSAID در اوایل بارداری وجود ندارد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید و ممکن است استامینوفن گزینه بهتری باشد.

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند آسپیرین و ایبوپروفن نیز ممکن است به عنوان یک جزء در داروهای ترکیبی به کار روند، بنابراین همیشه برچسب داروها را بررسی کنید و از داروسازتان بخواهید در انتخاب داروی بدون نسخه به شما کمک کند.

آسپیرین با دوز پایین در بارداری

اگرچه مصرف آسپیرین چه با دوز معمولی (۳۲۵ میلی گرم و چه با دوز بالای (۵۰۰ میلی‌گرم) به عنوان یک داروی NSAID همانطور که گفتیم در بارداری توصیه نمی‌شود، برخی از زنان باردار آسپیرین با دوز پایین (معمولاً ۸۱ میلی گرم در روز) برای جلوگیری از لخته شدن خون یا پره‌اکلامپسی (فشار خون بالای خطرناک در بارداری) مصرف می‌کنند.

این مورد خاص مصرف آسپیرین در رده مصرف دوزهای بالاتر آسپیرین برای درد یا تب نیست. انتظار نمی‌رود که آسپیرین با دوز پایین باعث سقط جنین، نقایص مادرزادی یا سایر مشکلات مرتبط با بارداری شود.

اگر آسپیرین با دوز پایین مصرف می‌کنید، در مورد توصیه‌های مربوط به مصرف آن در دوران بارداری با پزشکتان مشورت کنید.

استفاده از مسکن‌های موضعی در دوران بارداری

داروهای موضعی، مانند کرم‌ها یا برچسب‌های پوستی برای تسکین درد در ناحیه آسیب دیده به کار می‌روند.

با این حال، حتی این داروهای موضعی همچنان تاحدی در جریان خون جذب می‌شوند، اگرچه به میزان کمتری از داروهای خوراکی. بنابراین در هنگام مصرف این داروها هم باید با پزشکتان مشورت کنید.

داروی ولتارن حاوی دیکلوفناک سدیم (یک داروی NSAID) که برای تسکین درد ناشی آرتریت (التهاب مفاصل) مصرف می‌شود، همان ممنوعیت ذکرشده NSAID در بارداری را دارد. نباید از این دارو در هفته ۲۰ بارداری یا بعد از آن استفاده کنید. مصرف این دارو در پیش از هفته ۲۰ بارداری هم باید با مشاوره پزشک باشد.

مصرف داروهای مسکن موضعی حاوی موادی مانند منتول، لیدوکائین یا کپسایسین ممکن است بی خطر باشند. بررسی‌های حیوانی این داروها آسیبی به جنین را نشان نداده‌اند، اما بررسی‌های انسانی محدودی در این باره وجود دارد. در این مورد هم پیش از مصرف دارو با پزشکتان مشورت کنید.

۲۳۳۲۱۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898758