یهودیان ساکن در ایران از زندگی خود را ضی هستند/ ایران خانه ماست
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۱۱۱۸۷
به گزارش خبرنگار مهر،بزرگترین جمعیت یهودیان ساکن در کشورهای اسلامی در ایران سکونت دارند. بسیاری از آنها برخلاف آنچه سردمداران رژیم صهیونیستی ادعا میکنند از زندگی در ایران راضی و خوشحالند. یان اشنایدر یکی از نویسندگان سایت قنطره در آلمان، سال گذشته، مراسم شَبّات را در کنار یک خانواده یهودی در ایران گذراند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جمعه شب است و یک خانواده یهودی در ایران خود را برای مراسم شَبّات و یکی از مهمترین روزهای هفته آماده میکنند. بوی خوش غذا در هوا پیچیده است و خانواده موسیزاده دور میز بزرگی جمع شدهاند تا مراسم سنتی شَبّات را جشن بگیرند. پسر خانواده از روی تَنَخ (نام عبری کتاب مقدس یهودیان است) دعا میخواند و سایر اعضای خانواده برای خوردن غذاها و نوشیدنیهای سنتی این شب آماده میشوند. این صحنهای معمولی از زندگی یک خانواده یهودی است. دقیقا مثل شرایطی که خانوادههای یهودی در اسرائیل دارند.
براساس آمارها، پیش از انقلاب اسلامی، یهودیان بیشتری در ایران سکونت داشتند. با این وجود، پس از انقلاب، سیاستمداران و روحانیون ایرانی بارها اعلام کردهاند که مشکل اصلی آنها اسرائیل و سردمداران آن است و مشکلی با یهودیان ندارند. امام خمینی(ره) پس از انقلاب تاکید کرد:« ما میدانیم که یهودیان کشورمان هیچ ارتباطی با صهیونیستها ندارند.»
این نقل قول، امروزه در اکثر کنیسهها دیده میشود. یهودیان در ایران، برخلاف آلمان، نیازی به حفاظت ویژه امنیتی ندارند. تا به حال در این کشور حتی یک حمله به ساختمان یهودیان رخ نداده است. در یک دوره زمانی، گروههای بزرگی از یهودیان از ایران مهاجرت کردند، اما حالا مدتهاست که تعداد یهودیان در این کشور، ثابت مانده است. براساس آمارهای منتشر شده، در مجموع ۱۱۰۰ یهودی در سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۰ به اسرائیل مهاجرت کردهاند. یهودیانی که در ایران زندگی میکنند، نگاهی مثبت به این کشور دارند. آنها به عنوان اقلیتی مذهبی به رسمیت شناخته میشوند، در مجلس شورای اسلامی، نمایندۀ دائمی دارند و امور دینی خود را در آزادی کامل انجام میدهند. آنها از قصابیهای مخصوص خود خرید میکنند و مراسم عروسی پیروان این دین توسط روحانیون یهودی برگزار میشود.
الیان موسیزاده، بزرگترین دختر خانواده موسیزاده در این باره میگوید:«ما ایران را دوست داریم. همسایگان ما میدانند که یهودی هستیم و تا به حال، هیچ مشکلی برای ما پیش نیامده است.»
این دختر ۲۴ ساله که همراه خانواده خود در مرکز شهر تهران زندگی میکند، اضافه میکند:«به طور کلی جامعه ایران با یهودیان مشکلی ندارد.»
چند سال پیش، بنای یادبودی برای سربازان یهودی (کلیمی) کشته شده در جنگ هشت ساله ایران و عراق ساخته شد. همچنین سالهاست که روز شنبه برای دانشآموزان و کارمندان یهودی، به صورت قانونی تعطیل شده است. الیان در این باره میگوید:« برای من چندبار پیش آمده که وقتی در ادارهای گفتهام یهودی هستم، امکان استخدامشدن را از دست دادم. البته هیچکدام از کارفرمایان ایرانی با استخدام یهودیان مشکلی ندارند، اما همه آنها میدانند که یهودیان به صورت قانونی شنبه نیز تعطیل هستند و به همین دلیل برای بسیاری از کارفرمایان استخدام یهودیان به صرفه نیست.»
او اضافه میکند:«اگر یک یهودی به خاطر دینی که دارد از کاری کنار گذاشته شود، قانون طرف او را میگیرد. علاوه بر این، اگر فردی یهودی در شرکتی استخدام شود، کارفرما موظف است که علاوه بر جمعه، شنبه را هم برای او تعطیل کند. ایران کشوری با فرهنگها و ادیان مختلف و متنوع است و ایرانیان به این تنوع فرهنگی و دینی افتخار میکنند.»
الیان به عنوان بزرگترین دختر خانواده باید به زودی ازدواج کند. مشکل این است که براساس سنتهای خانوادگی تا او ازدواج نکند، دو خواهر دیگرش، یاسمن و نازنین نمیتوانند ازدواج کنند. او میگوید:« پدرم از میان دوستان و آشنایان افرادی را به من معرفی کرده است، اما من تا به حال هیچکدام از آنها را نپسندیدهام.»
خانواده موسیزاده مراسم شَبّات را در خانه برگزار میکنند، آنها به ندرت برای برگزاری این مراسم به کنیسه میروند. این در حالی است که کنیسه تنها چند خیابان با خانه آنها فاصله دارد. برای برگزاری مراسم شَبّات، تعدادی دیگر از اقوام نیز به خانه آنها آمدهاند. آنیتا، مادر خانواده از بعدالظهر، غذای شب را آماده کرده است، چرا که بسیاری از کارها در شَبّات برای یهودیان ممنوع است. البته او برنج را شب آماده میکند. خودش میگوید که دوست ندارد، اعضای خانواده برنج سرد بخورند. شاهرخ، پدر خانواده نیز در این زمان، مشغول تماشای تلویزیون است. او مانند همه ایرانیان کشورش را دوست دارد. به گفته او، یهودیان ایرانی معمولا اول خود را یک ایرانی میدانند و پس از آن یک یهودی میشمارند. شاهرخ موسیزاده که فروشگاه کیف و کفش زنانه دارد، میگوید که شرایط اقتصادی در ایران در سالهای اخیر بسیار خراب شده است. با این وجود، او میگوید که هیچگاه به زندگی در آمریکا و اسرائیل، فکر نکرده است:« چند سال پیش یکی از اقوام ما به آمریکا سفر کرد و گفت که آنجا افتضاح است. فرهنگ و زندگی شلوغ آمریکا، او را ناراحت کرده بود.»
او اضافه میکند:« ما یهودیان میتوانیم به راحتی به اسرائیل مهاجرت کنیم و دولت به ما ۱۵ هزار دلار نیز میدهد. اما در آنجا باید عبری صحبت کنیم که زبان دینی ما است. من آنجا را خانه خود نمیدانم و به ایران احساس تعلق دارم. ایران خانه ما است.»
وقتی غذا آماده میشود، همه دور میز مینشینند. پسر جوان خانواده، دعا میخواند. بر روی میز غذاها و نوشیدنیهای مخصوص شَبّات وجود دارد. تمام محصولات مورد نیاز یهودیان در ایران تولید میشود و به همین دلیل است که آنها این کشور را خانه خود میدانند.
بالاخره پس از گذراندن مراسم، خانواده در اتاق نشیمن دور یکدیگر جمع میشوند تا برنامه تلویزیونی مورد علاقهشان را تماشا کنند. الیان در این هنگام میگوید که با ادعای سیاستمداران غربی مبنی بر اینکه یهودیان ایرانی تحت فشار دولت و حکومت هستند، مخالف است.
کد خبر 4674501منبع: مهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۱۱۱۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مدرس حوزه: اکثر خودکشیهای اخیر مولود فقر است
به گزارش «تابناک» به نقل از خبرآنلاین، برای کسیکه خودکشی میکند نباید مراسم یادبود گرفت؟ در یکی دو روز گذشته یک اظهارنظر درباره افرادی که دست به خودکشی میزنند پر بازدید شده است، «برگزاری مراسم یادبود برای فردی که خودکشی کرده اشتباه است و نباید تبدیل به یک فرهنگ عمومی شود.» این جمله را رئیس شبکه بهداشت شهرستان بویراحمد گفته است، بهنام نیازی در بخشی دیگری از گفتوگوی خود با ایلنا بیان کرده: «چندی پیش کودکی ۱۱ ساله اقدام به خودکشی کرده بود، فرزند طلاق بود، پدرش از کار افتاده بود و دچار فقر خانوادگی بودند. آموزش و پرورش و مدرسه برای این دختر مراسم یادبود برگزار کردند، که به اعتقاد من این کار، باعث میشود الگوبرداری منفی برای دانشآموزان اتفاق افتد.»
در همین جمله بالا که توسط رئیس شبکه بهداشت شهرستان بویر احمد گفته شده چندین آسیب اجتماعی وجود دارد، آسیبهایی مانند طلاق، فقر، بیکاری، شاید اگر قرار باشد جلوی الگوبرداری منفی از خودکشی گرفته شود سیاستگذاریها برای رفع این قبیل از آسیبهای اجتماعی خیلی بنیادیتر از نگرفتن مراسم یادبود باشد.
در همینباره فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم به خبرآنلاین میگوید: «اکثر خودکشیهای اخیر در ایران مولود فقر، نداری و جیب خالی است، اینکه میگویند فقر از کفر بدتر است دقیقا به همین مسائل برمیگردد، در جامعه ای که تورم آن بالای ۴۰ درصد و درآمد اهالی آن کم است، حتی برخی از آنها بیکار هم هستند، طبیعی است که وضعیت روحی برخی افراد به جایی برسد که دست به خودکشی بزنند بنابراین مراسم گرفتن و دفن کردن آن افراد نوعی احترام به خانواده او است.»
او ادامه میدهد: «برگزاری مراسم برای این افراد نوعی احترام و تکریم به خانواده است، اینطور مواقع باید پرسید خانواده آن فرد چه گناهی کرده است، حتی چون خانواده این افراد بیشتر داغدار هستند باید مراسم را به نحو احسنت انجام داد.»
افراد خودکشی کرده جدا از سایرین دفن شوند
رئیس شبکه بهداشت شهرستان بویراحمد در ادامه اظهار نظر بحثبرانگیز خود گفته که: «قبلاً در استان کهگیلویه و بویراحمد اگر کسی خودکشی میکرد، حتی افراد در مراسم تشییع او حضور پیدا نمیکردند و در نقطهای دور از قبرستان او را مدفون میکردند تا نشان دهند که این عمل زشت و تابو است، متاسفانه اکنون فضای فرهنگی تغییر کرده و میبینیم که مثل گذشته نیست.»
اما فاضل میبدی در پاسخ به این پرسش که آیا توصیهای برای دفن کردن افراد خودکشی کرده خارج از قبرستان سایرین وجود دارد به خبرآنلاین میگوید: «از نظر شرعی هیچ توصیهای نداریم که این افراد به دور از قبرستان سایرین دفن شوند. کسی که میگوید برای این افراد مراسم برگزار نکنیم نظرش خلاف منطق، عاطفه و وجدان است، دستور کلی شرع این است باید به خانواده متوفی احترام گذاشت تا برای او تسلای خاطر باشد.»
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم بیان میکند: «کسی که خودکشی کرده حتما علتی داشته است، نمیشود گفت که او صد درصد مقصر است، کسی که دست به خودکشی می زند عوامل زیادی دارد لذا باید آن عوامل را بررسی کرد، هیچ کس در شرایط عادی دست به چنین کاری نمیزند، حتما تحت شرایط سخت و فشارهای روحی قرار میگیرند که این کار را انجام میدهند. من بر این باورم که باید به خانواده افرادی که خودکشی کردهاند بیشتر تسلیت گفت و مراسم آنها را مهمتر انجام داد تا بتوانند از آن وضعیت روحی سخت به سلامت عبور کنند.»
روند صعودی خودکشی در ایران
اظهار نظر درباره نگرفتن مراسم ترحیم برای افرادی که خودکشی کردهاند درحالی گفته میشود که برخی کارشناسها معتقدند روند خودکشی در ایران صعودی است. قبلتر مصطفی معین، استاد بازنشسته دانشگاه تهران و وزیر علوم در دولت اصلاحات به خبرآنلاین گفته بود: «اختلالات روانی در ایران از متوسط جهانی وضعیت بدتری دارد، درباره خودکشی ایران از میانگین جهانی پایینتر است با این تبصره که متاسفانه فرآیند خودکشی رو به رشد است.»