ویژگی خانه‌ها در کشورهای مختلف
تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۱۶۴۷۵
به گزارش جام جم آنلاین از ایسنا، محققان در کمبریج با انجام بررسی‌هایی دریافتند که افراد در کشورهای مختلف چگونه خانه‌های خود را تجهیز می‌کنند و معمولا به چه مواردی بیشتر اهمیت می‌دهند. در ذیل ویژگی‌های خانه‌ها در برخی کشورها آمده است:
ژاپن
توکیو یکی از گران‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهرهای جهان است، به همین دلیل است که فقط افراد ثروتمند می‌توانند در این شهر خانه‌های بزرگ داشته باشند، در حالی که بیشتر مردم ژاپن در آپارتمان‌های کوچک زندگی می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تنها یک اتاق در آپارتمان، به عنوان اتاق خواب، نشیمن و ناهار خوری استفاده می‌شود. در گوشه‌ای از اتاق، یک یخچال قرار دارد و تنها راه رفتن به بالکن، عبور از روی تخت‌خواب است. با این‌حال، اتاق، نور کافی دارد. در راهرو؛ گنجه، حمام و حتی یک آشپزخانه کوچک می‌تواند همه نیازهای فرد را برآورده سازد.
اسپانیا
اسپانیایی‌ها ترجیح می‌دهند در بلوک‌های آپارتمانی زندگی کنند. بیشتر آپارتمان‌ها در اسپانیا، شامل دیوارهای سفید، کف سنگ و پنجره‌های کرکره‌ای است. این موارد برای گذراندن ماه‌های گرم تابستان بسیار موثر است، با این‌حال، از آنجایی که خانه‌ها در اسپانیا مجهز به سیستم حرارت مرکزی نیستند، در زمستان بسیار سرد هستند.
بسیاری از افراد از بخاری برقی در زمستان استفاده می‌کنند و چون مصرف برق اسپانیا در بین سایر کشورهای اروپایی بالاست، این روش گرمایشی کارآمد نیست.
سوئد
یکی از ویژگی‌های متمایز شیوه زندگی در سوئد، استفاده از فضای زیرزمین است. افراد اغلب از این مکان‌ها برای نگهداری از دوچرخه، به عنوان اتاق شست‌وشو و گاهی قرار دادن وسایل ورزشی استفاده می‌کنند.
هر زیرزمین، یک اتاق خاص به عنوان انباری دارد و ساکنان از آن، برای نگهداری مواردی مانند اسکی، چمدان و سایر موارد فصلی که کمتر مورد نیاز است، استفاده می‌کنند. بالکن آپارتمان هم، به عنوان مکانی برای استراحت محسوب می‌شود.
دیوارهای سفید و مبلمان سفید، نشانه‌ای از طراحی اسکاندیناوی که در جهان مشهور است می‌باشد. فضای داخلی ساختمان‌ها در سوئد، رنگ روشن دارد و پنجره‌های بزرگی که بدون پرده است.
بریتانیا
بیشتر افراد در بریتانیا، ترجیح می‌دهند در آپارتمان زندگی نکنند و تمایل دارند در حومه شهر و در خانه‌های ویلایی زندگی کنند.
با توجه به اینکه، سیستم گرمایش مرکزی در همه ساختمان‌ها وجود ندارد، بریتانیایی‌ها خانه‌هایشان را با وسایل گرمایشی گرم می‌کنند؛ فرش، پتو و شومینه از اجزای ضروری هر خانه محسوب می‌شود.
کره جنوبی
بیش از 80 درصد افراد در کره جنوبی در ساختمان‌های آپارتمانی مرتفع زندگی می‌کنند. از ویژگی‌های متمایز در این کشور وجود تعداد زیادی ساختمان است. ممکن است عجیب به نظر برسد، اما آپارتمان‌ها در کره، هیچ راهرویی ندارند. حتی کلمه راهرو برای آنها نا آشناست.
ورودی آپارتمان‌ها معمولا بسیار کوچک است(حدود یک متر)، بنابراین در ورود به آپارتمان، بلافاصله درهای آشپزخانه یا اتاق نشیمن را خواهید دید. اکثر ورودی‌ها کاشی شده‌اند و این جایی است که قبل از رفتن می‌توانید کفش‌های خود را بپوشید.
آپارتمان‌ها در کره معمولا کوچک هستند، با این حال، اتاق‌ها با داشتن پنجره‌های بزرگ، بسیار روشن هستند.
استرالیا
استرالیایی‌ها معمولا در خانه‌های ویلایی زندگی می‌کنند. بیشتر استرالیایی‌ها در خانه‌های بزرگ با سه اتاق خواب زندگی می‌کنند. متوسط اندازه خانه‌ها در این کشور حدود 80 تا 120 متر است. غیر از اتاق خواب، خانه معمولی دارای یک اتاق نشیمن، آشپزخانه، حمام، دو توالت و یک گاراژ است.
برخی از خانه‌ها یک اتاق شست‌وشوی کوچک و یک اتاق نشیمن دارند و همه درها معمولا از شیشه ساخته شده‌اند.
هند
اگر خانواده ثروتمند باشد، یک خانه بزرگ با اتاق‌های بسیاری دارد و این خانه‌ها معمولا در دو طبقه‌اند که طبقه بالا، یک حیات خلوت بزرگ دارد. طراحی داخلی ساختمان‌های هندی، ترکیبی از سبک‌های مدرن غربی و شرقی است.
طبقه پایین برای انبار و نگهداری وسایل استفاده می‌شود و اتاق‌های برگزاری مراسم پذیرایی از مهمانان در طبقه دوم است.
کوبا
خانه‌ها در کوبا عمدتا از بتن ساخته شده و یک یا دو طبقه هستند و اکثر آنها پنجره شیشه‌ای ندارند و از کرکره‌های چوبی یا فلزی استفاده شده است. اگر وارد یک خانه در هاوانا (پایتخت کوبا) شوید، مشاهده می‌کنید که خانه‌ها با سقف‌های بلند، مبلمان قدیمی و مواردی طراحی شده که به نظر شاهکار واقعی است.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: ویژگی خانه ها کشورهای مختلف ژاپن اسپانیا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۱۶۴۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کافه‌نشینی، از ازل تا ابد
کم کم با منوی قهوه‌ها و شیک‌ها و کیک‌ها آشنا شده‌ایم و دیگر نمی‌خواهیم «بامدیریت جدید» را از منو سفارش بدهیم. خلاصه که کافه شده بخش ناگسستنی روزها و شب‌های ما و محلِ خاطره‌های تلخ و شیرین،پس یحتمل برایمان جالب باشد که این کافه که امروز این مختصات را دارد از کجا پدید آمده و چه سیری را گذرانده تا امروزه به این کافه‌هایِ ادایی و غیر ادایی در سطح کشور و جهان تبدیل شده.امروز و اینجا قرار است قطار تاریخ را به عقب ببریم و کمی در کافه‌های قدیمی سیر کنیم.اروپا و کافه‌های شورشی
وقتی ملت اروپا کم‌کم از خوابِ عمیق قرون وسطا بیدار شد و تلاش کرد با تولید علم، کمرِ کلیسا و آموزه‌های خرافی را بشکند، شروع کرد به مبارزه با نظام‌های سلطنتی و کلیسایِ آن زمان؛ و این مبارزه از قشر تحصیل کرده و روشن فکر آغاز شد، این آدم‌ها برای گپ و گفت و به اشتراک گذاشتن عقاید خود از مکان‌هایی استفاده می‌کردند و کنار هم جمع می‌شدند که رفته رفته به این محل‌ها کافه گفته شد. به خصوص در جریان انقلاب کبیر فرانسه که جرقه انقلاب‌های لیبرالیستی و آزادی‌گرایانه اروپا بود، این اتفاق پررنگ‌تر شد و بیشتر به رسمیت شناخته شد. کافی‌شاپ‌ها که در ابتدای امر بیشتر برای افراد متمول و برگزاری جشن و پایکوبی بود تبدیل به یک مکان ناب برای دورهمی‌هایِ سیاسی و جلسات اجتماعی شد.
کافه و پسا کرونا
پاندمی عجیب و غریب کرونا و آن سال‌های تاریک، سبک زندگی‌مان را خیلی تغییر داد و همه چیز را به طرز غریبی آنلاین یا برخط کرد. کار کردن‌مان، درس خواندن‌مان، دیدارهای‌مان و تفریحات‌مان همه به کلی مجازی شدند و ما ماندیم و یک صفحه پر نور که از داخلش باید کل زندگی‌مان را کنترل می‌کردیم، ما آن واکسن‌های با برکت را زدیم و این ویروس منحوس رخت بربست اما همچنان یادگاری‌هایش برای ما باقی ماند. مثلا به صورت آنلاین کلاس برگزار کردن و دورکاری جزئی از زندگی خیلی از ما شد. حالا این روزها در دوران پسا کرونا به وفور و کرات شاهد کافه‌هایی هستیم که اختصاصا برای همین کار تعبیه شده‌اند و آدم‌های زیادی که محل کار و کلاس و محل برگزاری مراسمات و قرار‌های کاری و دوستانه‌شان همه و همه در این مکان صورت می‌گیرد. به نظر شما تا چند سال آینده کافه‌ها چه تغییراتی می‌کنند؟
آغاز کافه‌نشینی در ایران
از آنجا که همیشه مرکز همه چیز برای پایتخت‌نشینان است، حدود ۲۰۰ سال پیش اکثر شعرا و ادیبان در نصف جهان و پایتخت حکومتِ صفویان جمع می‌شدند و به نحوی اصفهان مهدِ هنر و فرهنگ و ادب ایران زمین بود، رفته رفته قهوه‌خانه‌ها پدید آمد و محلی شد برای گرد هم نشستن شعرا و شعر خواندن و قهوه نوشیدن.و همین امر باعث به وجود آمدن سبک‌هایِ جدید در نظم فارسی شد. شاید برایتان جالب باشد که قهوه‌خانه‌ها در آن زمان چه شمایلی داشتند اما باید بدانید این که جدیدا مد شده حیاط خانه‌های قدیمی را کافه می‌کنند امر جدیدی نیست و آن زمان قهوه‌خانه در فضای سرباز با حوض و باغچه بود و برنامه‌هایی مثل نقالی و شاهنامه‌خوانی و قصه‌گویی و گاه روحوضی در آنجا اجرا می‌شد. توجه کنید که قهوه‌خانه فضایی کاملا مردانه بود.
نقطه عطف کافه‌نشینی در تاریخ ایران
با اشغال ایران توسط غربی‌ها بعد از دوره قاجاریه، ظاهر قهوه‌خانه‌های ما هم تغییر کرد، انگلیسی‌ها چای را وارد فرهنگ ما کردند و ایرانی‌های قهوه خور را چای خور شدند. در این سال‌ها کم‌کم کافه‌ها پاتوق قشر فرهنگی و نویسندگان و شعرای ایرانی شد و کسانی مثل صادق هدایت، بزرگ علوی، سیمین دانشور، فروغ فرخزاد و … دورهم در کافه‌ها جمع می‌شدند و درباره مسائل روز دنیا و بحث‌های سیاسی و اجتماعی گفت‌و‌گو می‌کردند، کافه‌ها بیشتر در مرکز شهر بود مثلا اگر سریال شهرزاد را دیده باشید یحتمل کافه نادری را خوب به خاطر دارید که فرهاد آن گردنبند مرغ آمین را بر گردن شهرزاد انداخت. آن کافه یکی از مهم‌ترین کافه‌های آن دوران بود اما کافه و کافه‌نشینی هنوز آنقدر همه گیر نشده بود و خوانش اذهان عمومی از کافه‌نشینان افراد فرهیخته و روشنفکر و از ما بهتران بود.
کافه‌ها در حال و هوای انقلاب
نمی‌دانم چرا اما انگار قهوه به اندیشه‌های انقلابی و جنجالی دامن می‌زند و پر و بال‌شان می‌دهد، کافه‌ها همیشه نقش مهمی در جریان‌های تاریخ معاصرمان داشتند از همان انقلاب فرانسه و اروپا بگیر تا انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ در ایران، همان‌طور که گفته شد بعد از ورود غربی‌ها کافه‌ها بیشتر پاتوق افراد فرهیخته و روشنفکر بود و تازه شمایل غربی پیدا کرده بود مثلا زنان پا به پای مردان در محافل می‌آمدند و خیلی اوقات در کافه‌ها رقص و رقاصه و آوازه‌خوان وجود داشت، از این نظر افراد انقلابی آن زمان که پایبند به دین و شریعت بودند تصور مثبتی از کافه‌ها در ذهن‌شان نقش نبسته بود و در جریان انقلاب اسلامی و دهه‌های بعد از آن اکثرا فرم‌های مشخصی از افراد به کافه‌ها رفت و آمد داشتند و در اذهان مردم هنوز کلیشه اینکه فقط این افراد به کافه‌ها می‌روند وجود داشت.
کافه، پدیده‌ای همه‌گیر
در سال‌های اخیر به خصوص از دهه نود به بعد استقبال و رفت و آمد مردم به کافه‌ها به طرز عجیبی گسترش پیدا کرد، عوامل متعددی در این اتفاق سهیم بودند؛ مثل کوچک‌تر و تنگ‌تر شدن خانه، ارتباط کمتر با خانواده و فامیل و ارتباط بیشتر با دوستان و در کل سبک زندگی غربی ما را وادار کرد که بیشتر به کافه‌ها رجوع کنیم و برای تازه کردن دیدار دوستان‌مان و حتی مراسم و تولد‌ها هم از این فضا استفاده کنیم، از آن طرف سرمایه‌داران فارغ از تخصص و ذوق فرهنگی و هنری و صرفا به دلیل سودآوری به ساخت و تاسیس کافه‌ها روی آوردند و امروزه تقریبا در هر سبکی و در هر منطقه و شهری به تعداد موهای سرمان می‌توانیم کافه پیدا کنیم.
اساسنامه سازمان ملی سنجش و ارزشیابی نظام آموزش کشور پس از نوبت اول کنکور سراسری ابلاغ می‌شود