فضاپیمای ناسا برای مأموریت 2020 به باتری هستهای مجهز می شود
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۱۴۹۰۱
به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، ناسا قصد دارد فضاپیمای خود را برای سفر به مریخ، به یک باتری هستهای مجهز کند تا نیروی مورد نیاز برای اکتشاف در این سیاره فراهم شود.
مریخنورد ماموریت "مریخ 2020" (Mars 2020)، بهزودی با استفاده از یک "مولد ترموالکتریک رادیوایزوتوپ چندمنظوره" (MMRTG) سوختگیری خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این نخستین بار نیست که ناسا در یک ماموریت، از نیروی هستهای استفاده میکند. پیش از این در ماموریتهایی مانند ماموریت "وویجر" (Voyager)، "نیوهورایزنز" (New Horizons) و مریخنورد "کنجکاوی" (Curiosity) نیز از سوخت هستهای استفاده شده بود.
تولید "پلوتونیوم-238" (plutonium-238) که یک ایزوتوپ رادیواکتیو از پلوتونیوم است، از اواخر سال 1980 در آمریکا متوقف شد؛ اما در سال 2011، طی یک همکاری میان ناسا و "وزارت انرژی آمریکا" (DOE)، پلوتونیوم-238 دوباره مورد استفاده قرار گرفت. این ایزوتوپ، منبع اصلی انرژی در فضاپیماهایی است که نمیتوانند از انرژی خورشیدی استفاده کنند. دلیل این موضوع، دور بودن فضاپیماها از خورشید و یا قرار داشتن در قسمتهایی است که نور خورشید به شکل ضعیفی به آنها میرسد و انرژی کمتری تولید میشود.
"دیوان محاسبات آمریکا" (GAO) در سال 2017 اعلام کرد که پلوتونیوم-238 کافی برای ماموریتهای فضایی سال 2020 وجود خواهد داشت؛ اما مشکلات همیشگی تولید این ایزوتوپ از جمله دسترسی به راکتور، مشکلات فنی، پردازش شیمیایی و استخدام و آموزش نیروی کار نیز وجود داشتند. ناسا در سال 2018 با استناد به پیشرفتهای صورت گرفته در مدیریت، اعلام کرد که پلوتونیوم برای ماموریت اکتشافی آینده آن در دسترس خواهد بود.
باتری هستهای ماموریت مریخ 2020 میتواند با استفاده از پلوتونیوم-238، حدود 110 وات نیروی الکتریسیته تولید کند. انرژی حاصل از پلوتونیوم-238، با کمک "ترموکوپلها" (thermocouples) که ابزاری برای تولید ولتاژ هستند، به الکتریسیته تبدیل میشود.
ناسا، سوختگیری هستهای را یک نقطه قوت میداند که میتواند عملکرد درست مریخنورد را در سال 2020 تضمین کند.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
169 / 167 ناسا باتری هسته ای مریخ سوخت گیری مریخنورد سیاره اکتشافمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: ناسا باتری هسته ای مریخ سوخت گیری مریخ نورد سیاره اکتشاف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۱۴۹۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۳۱ فروردین در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوریها، کشفها و حتی زادروزها و درگذشتهای دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمیگیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۳۱ فروردین برابر ۱۹ آوریل را ورق میزنیم.
***
ماهواره هندی
۱۹ آوریل ۱۹۷۵ میلادی برابر با ۳۱ فروردین ۱۳۵۴ خورشیدی، اولین ماهواره ساختهشده در هند از ایستگاه پرتاب ولگوگراد روسیه با موشک Intercosmos C-1 شوروی پرتاب شد. این ماهواره، آریابهاتا برگرفته از نام یک ریاضیدان مشهور هندی در قرن پنجم نامگذاری شده بود. آریابهاتا ۳۶۰ کیلوگرمی طی ۲۰ ماه در سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) در بنگلور، بهدستی گروهی از دانشمندان به سرپرستی پروفسور او.آ. رائو ساخته شد. شکل آن یک ۲۶ ضلعی به قطر ۱.۴ متر بود که تمام وجوه آن به جز بالا و پایین با سلولهای خورشیدی پوشیده شده بود و برای انجام آزمایشهایی در نجوم پرتو ایکس، هواشناسی و فیزیک خورشیدی طراحی شده بود و با یک فرستنده ۴۶ واتی VHF ارتباط برقرار میکرد که البته فقط پساز ۴ روز حضور در مدار، قطع برق به همه آزمایشهای این ماهواره پایان داد. آریابهاتا تقریباً ۱۷ سال در مدار زمین باقی ماند تا اینکه در ۱۱ فوریه ۱۹۹۲ دوباره وارد جو زمین شد.
اولین ایستگاه فضایی جهان
۱۹ آوریل ۱۹۷۱ میلادی برابر با ۳۱ فروردین ۱۳۵۰ خورشیدی، اتحاد جماهیر شوروی اولین ایستگاه فضایی جهان را باعنوان سالیوت 1 (DOS 1) با موشک پروتون-کی پرتاب کرد. این ایستگاه اولیه، فقط با یک ماژول بود و اولین خدمه آن با کپسول فضایی سایوز ۱۰ به محل ماموریت رفتند اما بهدلیل نقص در سازوکار بخش لنگراندازی کپسول به بدنه سالیوت-۱ نتوانستند در ایستگاه فضایی پیاده شوند. خدمه دوم با سایوز ۱۱ وارد ایستگاه شدند و ۲۳ روز پربار را در آن سپری کردند. اما بهطرز غمانگیزی، هر سه فضانورد در ۳۰ ژوئن ۱۹۷۱ در بازگشت به زمین جانشان را از دست دادند. یک دریچه تساوی فشار در کپسول ورود مجدد سایوز ۱۱ پیش از موعد باز شد. سالیوت-۱ در ۱۱ اکتبر ۱۹۷۱ دوباره وارد جو زمین شد. ۶ ایستگاه دیگر سالیوت در برنامه شوروی دنبال شد که درنهایت به پرتاب ایستگاه فضایی میر در ۲۰ فوریه ۱۹۸۶ منجر شدند.
اولین پرواز مستقل در سیارهای دیگر
۱۹ آوریل ۲۰۲۱ میلادی برابر با ۳۱ فروردین ۱۴۰۰ خورشیدی، هواگرد مریخگرد نبوغ (Ingenuity) با نام مستعار جینی، اولین پرواز اتمسفری شناختهشده را بهصورت برخاست و فرود عمود در سیارهای دیگر غیر از زمین بهمدت زمان حدود ۳۹ ثانیه با موفقیت انجام داد. نبوغ، بالگرد رباتیک پروانه هممحور است که برای آزمایش این فناوری باهدف ردیابی اهداف مورد نظر در مریخ از ۱۸ فوریه ۲۰۲۱ در مریخ فعال است. هدف از ماموریت جینی، برنامهریزی بهترین مسیر برای حرکت مریخنوردهای آینده است. طراحی این هواگرد، بسیار چالشبرانگیز بود زیرا جو مریخ بسیار نازک و فقط ۱درصد از چگالی جو زمین است. این بالگرد خودران، فقط ۴۸ سانتیمتر ارتفاع دارد و بسیار سبک است.
پیر کوری
۱۹ آوریل ۱۹۰۶ میلادی برابر با ۳۱ فروردین ۱۲۸۵ خورشیدی، پیر کوری، فیزیکشیمیدان فرانسوی و برنده جایزه نوبل فیزیک ۱۹۰۳ درگذشت. او مطالعاتش را درباره مواد رادیواکتیو به همراه همسرش ماری کوری که در سال ۱۸۹۵ با او ازدواج کرد انجام میداد. نتایج پژوهشهای آنها در شرایط سختی بسیار بهدست آمد که امکانات آزمایشگاهی بهندرت کافی و استرس ناشیاز انجام تدریس زیاد برای تأمین معاش را شامل میشد. پیر و ماری باهم، رادیوم و پلونیوم را در تحقیقاتشان درباره رادیواکتیویته با شکنش کانی اورانیت یا پیچبلِند کشف کردند. بعدها آن دو، کارهای زیادی برای روشنکردن خواص رادیوم و محصولات تبدیل آن انجام دادند. کار آنها در این دوران اساس بسیاری از تحقیقات بعدی در فیزیک هستهای و شیمی را تشکیل داد. عمر پیر کوری بسیار کوتاه بود. او در ۴۷ سالگی در اثر تصادف با درشکه جان باخت.
انتهای پیام/