به نقل از «پارسینه»

ارتباط اقیانوس‌ها و سیاره زهره چیست؟

تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۳۰۹۸۸

براساس بررسی‌ها، احتمالا میلیارد‌ها سال پیش زهره مانند زمین دنیایی سکونت‌پذیر بود؛ اما چه عاملی سیاره‌ی زهره را به این روز انداخت؟ براساس پژوهش‌های جدید، احتمالا زهره‌ی کهن میزبان اقیانوس‌های وسیعی بود و نیرو‌های کشندی این اقیانوس‌ها منجر به کندشدن چرخش محوری این سیاره و درنهایت تبدیل آن به جهنم کنونی شده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زهره به‌دلیل شباهت‌های زیاد به زمین، لقب خواهر زمین را گرفته است، اما برخلاف زمین، زهره اصلا سکونت‌پذیر نیست. ۹۶ درصد از جو خفه‌کننده‌ی زهره از کربن‌دی‌اکسید (در مقایسه با زمین که ۰.۰۴ درصد است) و ابر‌های سولفوریک اسید تشکیل شده است که مانند پتویی سطح سنگی آن را مخفی کرده‌اند. میانگین دمای سطح زهره به ۴۶۲ درجه‌ی سانتی‌گراد می‌رسد.

یکی از معیار‌های تأثیرگذار بر محیط خشن این سیاره، چرخش کند محوری آن (چرخش به دور خود) است. به‌طوری‌که یک روز در زهره برابر با ۲۴۳ روز زمینی یا دوسوم سال زمینی است. این یعنی در هر نقطه از این سیاره، تابش نور خورشید ماه‌ها طول می‌کشد. براساس شبیه‌سازی‌ها، احتمالا زهره در اوایل حیات خود اقیانوس‌هایی داشت، اما نیرو‌های جزرومدی اقیانوس‌ها منجر به کندشدن گردش سیاره و درنهایت تبخیر اقیانوس‌ها شدند.

اما براساس سرنخ‌های ناسا و مأموریت‌های گذشته، احتمالا زهره درگذشته تا این اندازه جهنمی نبود، اقیانوس‌هایی آبی داشت، جو آن رقیق‌تر و چرخش آن به دور خود هم سریع‌تر بود. تمام این معیار‌ها می‌توانست زهره را به بهشتی واقعی تبدیل کند. براساس پژوهش‌های جدید دانشمندان در ناسا، دانشگاه بانگو و دانشگاه واشنگتن، اقیانوس‌های کهن زهره عامل اصلی تغییرات اقلیمی آن بوده‌اند.

براساس این فرضیه، جزرومد‌های اقیانوسی با ایجاد اصطکاک بین جریان‌های آب و کف دریا به کاهش سرعت چرخش محوری سیاره منجر شده‌اند. برای مثال این فرایند روی زمین باعث می‌شود به ازای هر یک‌میلیون سال، روز‌ها ۲۰ ثانیه طولانی‌تر شوند. با فرض وجود اقیانوس‌ها در زهره‌ی کهن، احتمالا چنین فرآیندی رخ داده است و ازآنجاکه زهره هیچ قمری ندارد، خورشید عاملی اصلی جزرومد‌ها بوده است.

پژوهشگر‌ها برای بررسی این سناریو، شبیه‌سازی‌های متعددی را از زهره‌ی اقیانوسی اجرا کردند که در معیار‌هایی مثل عمق و سرعت چرخش سیاره به دور خود (از ۲۴۳ روز تا ۶۴ روز) متغیر بودند. براساس نتایج، جزرومد‌های اقیانوس زهره به‌قدری قوی و بزرگ بوده‌اند که منجر به کندشدن چرخش سیاره شده‌اند، اگرچه کاهش سرعت چرخش بسته به عمق اقیانوس و سرعت چرخش اولیه‌ی سیاره متغیر است.

در برخی نمونه‌ها، نیروی کشندی در چند میلیون سال، منجر به کندشدن دوره‌ی چرخش سیاره تا ۷۲ روز زمینی شده است. این به‌معنی کاهش سرعت چرخش زهره در بازه‌های ۱۰ تا ۵۰ میلیون ساله است که در مقیاس بزرگ، بازه‌ی زمانی کوتاهی محسوب می‌شود. درنتیجه، با افزایش مدت تابش پیوسته‌ی خورشید، اقیانوس‌ها تبخیر شدند و این سیاره به‌سرعت به دنیایی سکونت‌ناپذیر و جهنمی تبدیل شد. به‌گفته‌ی ماتیاس گرین، مؤلف ارشد این پژوهش:

این پروژه اهمیت جزر و مد‌ها در مدل‌سازی چرخش سیاره، وجود یا عدم وجود اقیانوس‌ها در زهره‌ی ۱۰۰ میلیون سال پیش و چگونگی تأثیر جزرومد‌ها بر تغییرات اقلیمی این سیاره را نشان می‌دهد.

جالب‌تر از هر چیز، برخی دانشمندان به وجود حیات در زهره‌ی کنونی اعتقاد دارند. نقاط تاریک و اسرارآمیز ابر‌های زهره می‌توانند میزبان اشکالی از حیات میکروسکوپی و حتی جمعیت‌های خزه‌ای باشند. منبع: زومیت

منبع: پارسینه

کلیدواژه: تکنولوژی اقیانوس سیاره زهره

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۳۰۹۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هوش مصنوعی ناسا از سیاره زمین محافظت می‌کند

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از وبسایت خبری ناسا، با افزایش رویداد‌های آب و هوایی شدید در سراسر جهان به دلیل تغییرات آب و هوایی، نیاز به تحقیقات بیشتر درباره شرایط سیاره زمین نیز افزایش یافته است. برای ناسا، تحقیقات آب و هوایی نه تنها شامل انجام مطالعات مربوط به این رویدادها، بلکه همچنین توانمندسازی محققان همه کشور‌های همکار و همسو برای پیشبرد این کار را در بر می‌گیرد. به همین منظور سازمان هوانوردی و فضای ایالات متحده آمریکا تلاش‌های گسترده‌ای در راستای توسعه هوش مصنوعی انجام می‌دهد که حاصل آن ساخت ابزار قدرتمندی برای دستیابی به اهداف تعریف شده است.

این سازمان سال گذشته با شرکت پژوهشی آی‌بی‌ام برای ایجاد یک مدل بنیادین از زمین براساس فناوری هوش مصنوعی همکاری کرد؛ این مدل که بر روی مقادیر زیادی از داده‌های هماهنگ شده مهم‌ترین ماهواره‌های زمین‌شناسی ناسا و سازمان فضایی اروپا متمرکز است راه‌حل‌های قابل دسترس و اجرایی را برای مقابله با چالش‌های محیطی فراهم می‌کند؛ شرکت پژوهشی آی‌بی‌ام، بزرگترین سازمان پژوهش صنعتی در جهان بوده و دارای دوازده آزمایشگاه در شش قاره است.

به گفته دانشمندان، مدل‌های پایه به‌عنوان راه‌حلی عمل می‌کنند که از آن می‌توان مجموعه‌ای از برنامه‌های کاربردی را توسعه داد و راه‌حل‌های قدرتمند و کارآمد را ممکن ساخت. مانیل ماسکی، سرپرست علوم داده در دفتر مدیر ارشد داده‌های علمی ناسا (OCSDO) توضیح می‌دهد: مدل‌های بنیادین می‌دانند چه چیز‌هایی در داده‌ها نشان داده می‌شوند و چگونه باید پردازش شوند تا بیشترین خروجی را داشته باشند و بدین شکل است که از آنها می‌توان در ابعاد مختلف استفاده کرد و اثرگذاری آن را وسعت داد.

استفاده از هوش مصنوعی و توسعه آن به عنوان یکی از ابزار‌های کلیدی در مبارزه با تغییرات آب و هوا و حفظ محیط زیست، اهمیت بسیاری دارد واز این رو، ناسا با بهره گیری از تکنولوژی هوش مصنوعی و علم باز، به شکل فعال در این زمینه‌ها ورود کرده است.

یکی از برنامه‌های کلیدی این سازمان، برنامه «هوش مصنوعی برای زمین» (AI for Earth) است که از هوش مصنوعی برای جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های زیست‌محیطی استفاده می‌کند. از طریق این برنامه، داده‌هایی مانند داده‌های سنجش از دور و داده‌های جوی برای پیش‌بینی تغییرات آب و هوا به صورت تلفیقی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

همچنین، ناسا از مدل‌های پیشرفته هواشناسی برای کمک به بررسی و پیشگیری از فاجعه‌های طبیعی مانند سیل و خشکسالی استفاده می‌کند؛ این اطلاعات به جمع‌آوری داده‌های جامع و دقیق و جلوگیری از وقوع حوادث در آینده کمک می‌کند. به علاوه، ناسا با اهمیت دادن به اصول علم باز، امکان دسترسی به داده‌های متقابل و کارآمد جهت تحلیل و بهبود فهم از تاثیرات تغییرات آب و هوا و حفظ محیط زیست را فراهم می‌کند. این رویکرد باعث افزایش شفافیت و همکاری بین محققان و متخصصان محیط زیست می‌شود و درواقع تلاش‌های ناسا در زمینه استفاده از هوش مصنوعی و علم باز برای مبارزه با تغییرات آب و هوا و ارتقاء محیط زیست باعث ترکیب همه امکانات موجود و بهره‌گیری تمام و کمال از آنها برای رسیدن به اهداف برجسته محیط زیستی می‌شود.

محققان باور دارند، پوشش تمام جنبه‌های علم زمین مستلزم چندین مدل پایه است که بر روی انواع مختلف مجموعه داده‌ها آموزش دیده‌اند. با این حال، دانشمندان این حوزه بر این باورند که مدل‌های آینده ممکن است روزی در یک مدل جامع ترکیب و منجر به شکل‌گیری یک فناوری هوشمند صرف بررسی زمین شوند که تجزیه و تحلیل و پیش‌بینی بی‌نظیری برای انواع رویداد‌های آب و هوایی و محیطی ارائه می‌کند.

هر چه نوآوری در آینده بیشتر باشد، مدل‌های بنیادی اقلیمی ناسا و آی‌بی‌ام، جهش‌هایی را در علم زمین امکان‌پذیر می‌سازد که هرگز قبلاً و پیش از آن نبوده است. اگرچه ابزار‌های قدرتمند هوش مصنوعی کار محققان را بهبود می‌بخشد، اما تلاش تیم تحقیقاتی برای بهره‌گیری از علم و تبدیل آن به ابزار، فرصت‌های اکتشاف را افزایش می‌دهد و به هر کسی اجازه می‌دهد که راه را برای تحقیقات پیشگامانه برای کمک به مراقبت بهتر از سیاره هموار کند.

انتهای پیام/