در «بوی باران» ممیزی داشتیم اما سانسور نه/ هنوز به مرحله داشتن رسانه غیرحکومتی نرسیدهایم/ تولیدات تلویزیون باید بهداشتی باشد
تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۵۱۸۹۷
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری سریال «بوی باران» با حضور غلامرضا الماسی (مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک سیما)، محمود معظمی (کارگردان)، عباس نعمتی و عباس ریاحی (نویسندگان)، مهرداد ضیایی، سپیده خداوردی و آزیتا ترکاشوند (بازیگران) و برخی دیگر از عوامل این سریال در سالن جلسات اداره کل روابط عمومی سازمان صداوسیما برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محمود معظمی (کارگردان) در ابتدای این نشست گفت: سه سالی است که من به همراه نویسندگان و تهیهکننده درگیر این کار بودیم و نتیجه به دست آمده ماحصل تلاش یک گروه کامل است.
وی ادامه داد: تولید سریال در تلویزیون سختیهای بسیاری دارد که تقریبا همه به آن آگاه هستند. شکستن غالبهایی که در گذشته انجام شده یکی از همین سختیها به شمار میآید. به عنوان مثال بر اساس بازیگرانی که برای کار انتخاب شدند، بازنویسیهایی برای نقشها انجام میشد که کار نویسنده را سختتر میکرد. همچنین یکی دیگر از کلیشههایی که ما در این مجموعه شکستیم، کشتن یکی از قهرمانها در میانه سریال بود. علاوه بر این در فرم کارگردانی و ریتم این کار نیز برای این موضوع تلاش شده است.
معظمی همچنین درباره بودجه این سریال بیان کرد: ما سعی کردیم در این چند سال از خودمان بگذریم و با برآوردهای معمولی قصهای را تصویر کنیم که بالای ۷۰ قسمت بود و لوکیشنهای بیرونی متعددی داشت.
سپیده خداوردی نیز با اشاره به اینکه زمان فیلمبرداری این سریال طولانی بود، اظهار داشت: دو سال زمان کمی برای تولید سریال نیست. قبلا نیز نقشهایی با لهجه داشتم و شخصیت ناجیه افغان نیز سبب شد لهجه و گویش جدیدی را تجربه کنم. هرچند این چالش گویش و لهجه باعث میشود، مورد انتقاد قرار بگیرم.
وی تصریح کرد: من پیش از شروع کار درخواست مترجم افغان داشتم اما خیلی اوقات مترجمی نداشتم و حتی متن سر صحنه به دستم میرسید؛ پس اگر کم و کاستی در گویشم بود، من را ببخشید.
عباس نعمتی (نویسنده) نیز در ادامه در رابطه با ناراحتی مریم کاویانی از نقش خود توضیح داد: اصولا سریالی که بازیگران زیادی دارد، همیشه این توقع از نویسنده وجود دارد که بیشتر به نقش آنها پرداخته شود. همین موضوع سبب دلخوری برخی از بازیگران شده است. خانمهای این سریال به هیچ عنوان ناتوان نیستند و صحبتهایی که مطرح شده درست نیست.
وی ادامه داد: سازمان تحت فشار مالی بوده و بر این اساس همه ما در فشار بودیم. به هر حال این موضوع آسیبهایی را برای عوامل به همراه داشت و بچهها واقعا تحمل کردند.
نعمتی همچنین در رابطه با سانسور در این سریال عنوان کرد: بوی باران یکی از سریالهایی بود که همه بازیگران، عوامل و سازمان را کنار خودم حس کردم و بارها از همه تشکر میکنم. شاید بحثهایی در مورد سریال مطرح شود، اما هیچ نقش یا سکانسهای زیادی حذف نشده است. ما سانسوری که بخواهد به قصه لطمه بزند نداشتیم و ممیزیها هم کاملا تعاملی بوده است. همه چیز با تعامل ما اتفاق افتاده و سعی کردیم بهترین اتفاق را ایجاد کنیم. گاه بسته به شرایط جامعه باید یکسری موارد را رعایت کرد. به عنوان مثال شاید در متن در رابطه با بانک صحبتهایی مطرح شده باشد که در شرایط کنونی درباره آن در جامعه حساسیتهایی را ایجاد کند و سبب شود که ما آن را حذف کنیم.
مهرداد ضیایی نیز در بخشی از این نشست بیان کرد: همه در زندگی در تیتراژی سیر میکنیم که من در وادی آن نیستم ولی شاید کسی که باید در تیتراژ این سریال از آن یاد میشد، زندهیاد لوان هفتوان بود که اگر بود من جایی در این سریال نداشتم.
وی در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: در حوزه رسانه مسئله جایی پیچیده میشود که رسانهای از رسانه دیگر پرسش میکند. اینجاست که رسانههایی از رسانه تلویزیون در رابطه با تولیداتش پرسش میکند. اما باید شرایط را نیز در نظر گرفت. ما هنوز در مرحلهای نیستیم که رسانههای غیرحکومتی داشته باشیم که وابستگی نداشته باشند.
ضیایی ادامه داد: تلویزیون در شرایطی است که تولیداتش باید بهداشتی باشد. بهداشتی به این معنا که تولیدات نسبت با جامعه کمترین مسئله و درگیری را ایجاد کنند. به همین دلیل است که شخصیتها فحش نمیدهند و از جهتی بسیار پرهیزکار هستند و آدم فکر میکند که چطور چنین فرد پرهیزکاری چنین کارهایی را انجام میدهد. اما خودمان میدانیم که تغییر در این مسائل مستلزم تغییراتی در نظام ادبیات بهداشتی سریالهای تلویزیون است.
نعمتی همچنین در رابطه با نقدهایی که مبنی بر تلخ بودن مجموعه بوی باران مطرح میشود، بیان کرد: تلخی همیشه چیز بدی نیست و ما دو جنس تلخی داریم که یکی غصه و دیگری غم است. غم گاهی اوقات با خود خوشحالی دارد. ما تلاش کردیم که سریال غمگینی نباشیم و بر همین اساس بسیاری از مجلسهای ختم را نشان ندادیم. اما غمهایی مثل تلاش خواهر برای نجات برادرش را نشان میدهیم. چون روی عواطف خانوادگی تاکید میکند. سالی ۵۰۰ هزار نفر به دلیل همین مسائل به زندانها وارد میشوند. در نتیجه باید قبول کنیم که بحث آسیبهای اجتماعی به هر ترتیب تلخ است. نشان دادن این تلخیها اتفاق بدی نبوده و اتفاقا سازنده است.
مهرداد ضیایی نیز در ادامه در رابطه با درج گروه سنی در مجموعههای سیما بیان کرد: گروه سنی زدن در جهان بر اساس دو مسئله اصلی ایجاد میشود که یکی خشونت و دیگری مسائل غیراخلاقی است. ما هیچکدام از این موارد را در سریالهای خود نداریم و نمیدانم که بر چه اساسی گروه سنی در سریالها زده میشود. امیدوارم اگر بر اساس مسائلی گروه سنی زده میشود، لااقل از میزان ممیزیها کم شود.
غلامرضا الماسی (مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک) نیز در این رابطه با این موضوع توضیح داد: رده سنی که در میانه سریال زده میشود، به معنی این نیست که در آن لحظه چشم بچهها را بگیریم. در واقع به این معناست که آن لحظه را برای بچهها توضیح دهید تا در جریان این موضوع قرار بگیرند که اتفاق واقعی در جریان نیست.
وی افزود: اگر سریال دیده نمیشد، قطعا برای آن نشست هم برگزار نمیشد. ما همه یک تیم هستیم و باید سعی کنیم سطح سریالسازی را به شکل درست و هنری جلو ببریم. مدل پرسش خبرنگاران و کار کردن ما سبب میشود تا کیفیت سریالها افزایش پیدا کند.
فخرالدین صدیق شریف (بازیگر) نیز در ادامه در رابطه با سانسور در آثار تلویزیون بیان کرد: ما خدای خودسانسوری هستیم و خیلی از اتفاقات را خودمان زودتر حذف میکنیم. اما وادی نمایش را نباید محدود کرد چراکه محدود کردن این عرصه سبب میشود تا موفقیتی در این عرصه نداشته باشیم. امیدواریم بیشتر از حدی که تعیین شده، خودمان را سانسور نکنیم.
هاشمی (بازیگر) نیز در خصوص رده بندی که در سریال بوی باران زده شده بود، اظهار داشت: هنوز فرهنگسازی در این حیطه نشده است. من ۲۱ پلان خشنونت آمیز در این سریال بازی کردم اما بیننده پلانهای مهم را ندید. چون تلویزیون مدیوم وسیعی دارد و نمیتوان هر سکانسی را در این رسانه منتشر کرد. به شخصه به این انتخابها حق میدهم. چراکه وقتی این صحنهها را در فضای مجازی منتشر کردم، برخی از بینندهها به من پیام دادند که چه خوب شد، این صحنهها از تلویزیون نشان داده نشد.
سعید رضایی (بازیگر) نیز در ادامه این نشست گفت: نویسنده ما خیلی ایدهپذیر بود و از بازیگران درباره کار میپرسید و ایدههای ما را میپذیرفت. ما هم تمام تلاش خود را کردیم تا اتفاق خوبی را ایجاد کنیم که امیدوارم مورد پسند مردم قرار گرفته شود.
نعمتی در رابطه با پایان بندی سریال نیز گفت: پایان این سریال یک سال پیش گرفته شده و امکان تغییر آن هم وجود ندارد.
وی همچنین درباره اینکه چرا تیتراژ با صدای محمد اصفهانی از میانه سریال به کار اضافه شد، بیان کرد: در ابتدا پول نداشتیم اما بعد از تزریق شدن پول تیتراژ با صدای آقای اصفهانی پخش شد.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: تلویزیون جهان رسانه روابط عمومی فضای مجازی سانسور در تلویزیون سریال بوی باران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۵۱۸۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پخش یک سریال ترکیهای از تلویزیون
به گزارش قدس آنلاین به نقل از پایگاه اطلاعرسانی سیما، «۵۰ متر مربع» یک سریال خانوادگی در گونه اکشن، کمدی و خانوادگی است و در آن بازیگرانی چون انگین اوزتورک، تولگا تکین، آیبوک پوسات و ... نقشآفرینی میکنند.
این سریال از فردا پنجشنبه، ۳۰ اردیبهشت ماه هرشب ساعت ۲۳ از شبکه تهران پخش میشود.
در خلاصه داستان این سریال ترکیهای آمده است: گولگه، یک قاتل حرفهای جوان است که چیزی از گذشته و سرگذشت پدر و مادرش نمیداند. او همواره در حال جست و جو و کسب اطلاعات در مورد والدینش است. گولگه توسط مرد ثروتمندی به نام سروت بزرگ شده و اکنون به دست راست او تبدیل شده و به کارهای غیرقانونی او رسیدگی میکند. او نام گولگه به معنی سایه را خودش انتخاب کرده چرا که از هویت واقعی خودش اطلاعی ندارد. گولگه در حین جستوجو در مورد خانوادهاش و آقای سروت به حقایق عجیبی پی میبرد و در محلهای در یک مغازه خیاطی متروکه که صاحب آن فوت کرده است پنهان میشود. او مجبور میشود مدتی با هویتی ساختگی در آن محله زندگی کند به طوری که افراد آن محل فکر میکنند او پسر خیاطی است که قبلا درگذشته است.
این سریال هر شب ساعت ۲۳ روی آنتن می رود و روز بعد ساعت ۱۱ و ۱۹ بازپخش میشود.