بازارهای انرژی به کدام سو میروند؟
تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۵۳۰۹۰
خبرگزاری آریا -
در هفتههای اخیر، تنشها در منطقه خلیج فارس به عنوان مهمترین شاهراه انرژی جهان افزایش یافته است. مورد هدف قرار گرفتن چهار کشتی در بندر فجیره امارات، آسیب دیدن دو کشتی تجاری در آبهای دریای عمان و توقیف کشتی انگلیسی که وارد آبهای سرزمینی ایران شده بود، همگی منطقه خلیج فارس را دستخوش تحولات قابل توجهی کردهاند که می توانند بر آینده بازارهای جهانی انرژی تاثیرگذار باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بهای نفت در سایه تنشهای خلیج فارس
تنش در منطقه خلیج فارس با انتشار خبر حمله به دو نفتکش اماراتی و نروژی در دریای عمان آغاز شد. پس از آن همزمان با سفر شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن به تهران، دو نفتکش حامل محموله نفت به مقصد این کشور در سواحل امارات عربی متحده مورد حمله قرار گرفت. یک هفته بعد، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، یک پهپاد ارتش آمریکا را به اتهام تجاوز به حریم هوایی ایران ساقط کرد. دو هفته بعد یک ابرنفتکش حامل نفت ایران در تنگه جبلالطارق توقیف و پس از آن خبر توقیف نفتکش بریتانیایی در آبهای ایران اعلام شد. مجموع رویدادهای فوق برای منطقه خلیج فارس پس از جنگ نفتکشها که در ذیل جنگ تحمیلی عراق علیه ایران صورت گرفت، بیسابقه است.
با این حال عواملی نظیر رشد آینده اقتصاد جهان، پایداری رشد اقتصادی آمریکا، تبعات جنگ تجاری ایالات متحده با چین، کاهش رشد اقتصادی چین و سطح تولید و عرضه نفت تولیدکنندگان عمده نفت جهان از جمله آمریکا، روسیه و عربستان سعودی سبب شده که در مجموع بهای جهانی نفت با افزایش چشمگیری مواجه نشود. البته توجه به این نکته مهم است که اگرچه تاکنون معادلات بازار جهانی نفت در جهت کاهش تاثیرگذاری تنشهای سیاسی و امنیتی بر قیمت حرکت کرده و حتی اثر این شوکها بر قیمت، بسیار کوتاهمدت بوده و بهسرعت از میان رفته است، اما تکرار رویدادهای تنشزا در خلیج فارس در آینده میتواند به افزایش چشمگیر بهای نفت منجر شود. کما اینکه آژانس بین المللی انرژی در مورد افزایش قیمت جهانی نفت با توجه به افزایش تنش در منطقه خلیج فارس هشدار داده است. همچنین اویل پرایس نیز با توجه به تبعات تنشهای موجود تاکید کرده که وقوع هر نوع رویارویی نظامی در خلیج فارس میتواند قیمت نفت را تا 325 دلار بالا ببرد.
اگر چه تنشهای حادث شده در خلیج فارس موجب افزایش چشمگیر بهای نفت نشدهاند، اما بهصورت غیرمستقیم بر آینده انتقال انرژی از این منطقه تاثیرگذار بودهاند. به عنوان مثال، افزایش قابل توجه نرخ بیمه نفتکشهایی که از خلیج فارس عبور میکنند، از یک سو هزینه انتقال انرژی را افزایش میدهد و از سوی دیگر حجم فعالیت شرکتهای نفتی را با کاهش مواجه میکند، زیرا افزایش هزینههای نقل و انتقال انرژی موجب کاهش سود این شرکتها میشود. چنین موضوعی در صورتی که در بلندمدت ادامه یابد، میتواند بر میزان رشد و توسعه اقتصادی در جهان نیز تاثیرگذار باشد.
آمریکا؛ مقصر اصلی
یکی از مهمترین دلایلی که میتواند توجیهکننده چرایی عدم افزایش چشمگیر بهای نفت در بازارهای جهانی پس از بروز تنشهای بیسابقه در خلیج فارس باشد، این است که سیاست آمریکا مبنی بر به صفر رساندن فروش نفت ایران با شکست مواجه شده است. در واقع ایران با بهرهگیری از روشهای مختلف، تحریمهای آمریکارا کماثر و از بروز خلأ در بازارهای جهانی جلوگیری کرده است. این در حالی است که اگر خلأ نفت ایران در بازارهای جهانی با ناامنی در خلیج فارس توام میشد، آنگاه قیمتها با جهش قابل توجهی مواجه میشدند.
بنابراین بر خلاف مواضع مقامهای ارشد آمریکایی که ایران را متهم کردهاند با دامن زدن به تنشها به دنبال انتفاع از افزایش قیمت جهانی نفت است، تهران هیچ نیازی به ایجاد تنش ندارد. این در حالی است که ناتوانی آمریکا در سیاست به صفر رساندن فروش نفت ایران میتواند دلیل منطقیتری باشد که واشنگتن را مجاب کند از طریق اقدامهای خرابکارانه در منطقه به دنبال اتهامزنی به تهران و در انزوا قرار دادن ایران باشد. در واقع آمریکا که با اعمال فشار بر خریداران نفت ایران نتوانسته سیاستهای خود را پیش ببرد، تلاش میکند با اقدامهای تخریبی در منطقه و افزایش تنش، اجازه صدور امن نفت سایر کشورها را نیز ندهد. بر این اساس آمریکا تلاش میکند ناکامی خود در جلوگیری از فروش نفت ایران را از طریق ایجاد خرابکاری و اقدامهای تخریبی در منطقه جبران کند.
در پیش گرفتن این سیاست غیرمنطقی از سوی واشنگتن می تواند هزینههای همه کشورها را افزایش دهد. به عنوان مثال، وقایع تنشزا در خلیج فارس یک بار دیگر مسئله تامین امنیت انتقال انرژی در جهان را برجسته کرده است، به نحوی که برخی از کشورهای اروپایی در پی ایجاد نیروهای مشترک در این خصوص هستند. با این حال چنین اقدامی از سوی اروپا نه تنها نمیتواند تامین کننده امنیت انتقال انرژی باشد، بلکه ضریب درگیری در منطقه را نیز افزایش میدهد و در صورت وقوع چنین اتفاقی دیگر نمیتوان نسبت به کنترل بهای انرژی در بازارهای جهانی خوشبین بود.
با این اوصاف عامل ناامنی در انتقال انرژی از خلیج فارس بیش از آنکه به ایران یا سایر کشورهای منطقه مرتبط شود، از سیاستهای ایالات متحده آمریکا ناشی میشود. خروج آمریکا از توافق هستهای و اعمال فشارهای یکجانبه در قالب تحریمهای اقتصادی و تلاش برای به صفر رساندن فروش نفت ایران، همگی در زمره اقدامهای تخریبی به شمار میآیند که بر ناامنی در خلیج فارس دامن زدهاند. از این رو اگر کشورهای مصرفکننده انرژی به دنبال یافتن مقصر برای افزایش تنش در منطقه هستند، باید انگشت اتهام خود را به سوی آمریکا نشانه بگیرند، زیرا پیش از اقداهای تحریمی و تخریبی آمریکا، منطقه خلیج فارس شاهد هیچ یک از تنشهای موجود نبود.
شعیب بهمن
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۵۳۰۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چهارشنبه بعد؛ روز تاریخی برای فوتبال ایران | طلسم بزرگ شکسته می شود
به گزارش همشهری آنلاین سه شنبه شب بود که خبر واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس منتشر و اعلام گردید که قرار است سرخ ها به کنسرسیومی از چهار بانک و آبی ها نیز به پتروشیمی خلیج فارس واگذار شوند تا بالاخره تابوی مالکیت مشترک شکسته شده و دو تیم بزرگ پایتخت برای دریافت مجوز حرفه ای، مشکلی نداشته باشند.
در روزیکه نامه رسمی عرضه 85 درصد از سهام دو تیم در فرابورس منتشر شد، خبر واگذاری 40 درصدی پرسپولیس به بانک شهر و فروش سه سهم پانزده درصدی (در مجموع 45 درصد) به بانک های ملت، صادرات و تجارت و واگذاری استقلال به هلدینگ خلیج فارس مطرح گردید.
داستان از این قرار است که دو هفته پیش، سیداحسان خاندوزی، وزیر اقتصاد و دارایی، مأموریت واگذاری دو باشگاه را به کارگروه ویژه ای اعطا کرد.
در نهایت و پس از چندین روز پیگیری روزانه ومذاکره مستمر با مدیران عامل بانک ها، بانک مرکزی، معاونت بانک و بیمه وزارت اقتصاد، وزیر نفت، صندوق بازنشستگی نفت، کارگروه سهام عدالت، تاپیکو، هیات مدیره خلیج فارس و...، این نشست ها به نتیجه رسید.
نتیجه این شد که کنسرسیوم بانکی برای خرید 85 درصد سهام شرکت پرسپولیس پیش قدم شوند. بدین صورت که بانک شهر اقدام به خرید 30 درصد از سهام باشگاه پرسپولیس کند و بانک های ملت و تجارت نیز هر کدام 20 درصد (روی هم رفته 40 درصد) و سه بانک صادرات، رفاه و اقتصاد نوین نیز هر کدام 5 درصد (جمعا 15 درصد) از سهام سرخ ها را خریداری کنند تا به طور کلی 85 درصد از سهام این باشگاه عرضه شود.
نکته مهم این است که مانع اصلی بر سر راه بانک ها جهت خریداری سهام باشگاه پرسپولیس برداشته شده و با مجوزی که شورای پول و اعتبار صادر کرده، این 6 بانک می توانند در مزایده سوم اردیبهشت پرسپولیس شرکت کنند. در نتیجه برخلاف خبر اولیه که از چهار بانک به عنوان خریداران پرسپولیس یاد شده بود، تعداد آنها به عدد 6 رسیده است.
کنسرسیوم پتروشیمی های زیرمجموعه شرکت هلدینگ خلیج فارس نیز قرار است برای خرید 85 درصد سهام شرکت استقلال اقدام کرده و آنها در مزایده ای که در تاریخ سوم اردیبهشت برگزار می شود، برای خریداری سهام باشگاه استقلال شرکت می کنند.
طبق برنامه ریزی صورت گرفته، روز یکشنبه 26 فروردین آگهی مزایده دو باشگاه منتشر شده و امروز چهارشنبه 29 فروردین آخرین مهلت تحویل مدارک است.
روز شنبه اول اردیبهشت کارگروه تایید اهلیت و صلاحیت سازمان خصوصی سازی برگزار می شود تا درخواست های خریداران استقلال و پرسپولیس مورد بررسی قرار بگیرد.
تاریخ یکشنبه دوم اردیبهشت احتمالا به عنوان آخرین فرصت رفع نقص مدارک خواهد بود و بالاخره اینکه در روز دوشنبه سوم اردیبهشت نیز مزایده برگزار می شود.
سه شنبه چهارم اردیبهشت روز امضا و قطعی شدن قرارداد است و نهایتا در تاریخ چهارشنبه پنجم اردیبهشت با مراجعه به وب سایت سازمان بورس، می توان نام مالکان جدید دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را مشاهده کرد.
کد خبر 845074 برچسبها ویژه ورزشی باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس