احساس گلوبوس: علل ایجاد توده در گلو
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۵۹۱۵۴
خبرگزاری آریا -
شناسایی و درمان احساس گلوبوس همیشه آسان نیست
احساس گلوبوس، احساس وجود یک توده یا یک جسم خارجی در گلو است. با این حال ، معاینه فیزیکی نشان می دهد که توده ای موجود نیست.
احساس گلوبوس چیست؟
احساس گلوبوس احساس داشتن یک "توده" در گلو است. مردم گزارش می دهند که توده ای غیر دردناک اما اغلب آزار دهنده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بقراط اولین موارد شناخته شده از احساس گلوبوس را حدود 2500 سال پیش ثبت کرد. اما در سال 1707 جان پورسل با دقت بیشتری این شرایط را تحت عنوان فشار بر غضروف تیروئید به دلیل انقباض عضلات تسمه گردن توصیف کرد.
با این وجود پزشکان گزارش های مربوط به احساس گلوبوس را به دلیل همراه بودن با هیستری اشتباه کردند. احساس گلوبوس به عنوان "globus hystericus" شناخته شد ، زیرا این بیماری اغلب در یائسگی یا سایر عوامل روانشناختی در زنان همراه بود.
تا سال 1968 که احساس گلوبوس دیگر با علائم شخصیت هیستریک در ارتباط نبود و به "گلوبوس حنجره" تغییر نام یافت.
شناسایی و درمان احساس گلوبوس همیشه آسان نیست ، زیرا طیف وسیعی از دلایل احتمالی وجود دارد. این موارد شامل استرس و اضطراب است ، بنابراین تشخیص مبتنی بر معاینه بدنی معمولاً غیرممکن است.
احساس گلوبوس احساس داشتن یک "توده" در گلو است
چه کسی احساس گلوبوس می کند؟
احساس گلوبوس یک بیماری شایع است. گزارش ها حاکی از آن است که میزان احساس گلوبوس تقریباً 4 درصد از کل مراجعه های جدید به گوش ، بینی و گلو (ENT) را تشکیل می دهد.
این وضعیت در زنان و مردان به طور مساوی وجود دارد. با این حال ، این احتمال وجود دارد که یک زن بیشتر از مردان علائم بیماری را گزارش کند. همچنین افراد میانسال بیشتر از افراد جوان احتمال بروز آن را دارند.
اگر فرد ناهنجاریهای تیروئید داشته باشد، ممکن است علائم احساس گلوبوس را گزارش کند
علل توده در گلو :
استرس و اضطراب ممکن است باعث احساس گلوبوس شود.
چندین علت بالقوه احساس گلوبوس وجود دارد. در همه موارد ، علل به درمان لازم کمک می کند. برخی از شایع ترین دلایل عبارتند از:
شرایط التهابی حلق
بیماری ریفلاکس معده به مری
عوامل روانشناختی مانند استرس یا اضطراب
عملکرد اسفنکتر غیر طبیعی مری فوقانی
تومورهای نادر
بیماری تیرویید
قبلاً شیء مستقر شده
شرایط التهابی حلق :
شرایط التهابی حلق باعث تحریک و التهاب حلق می شود. برخی از این شرایط عبارتند از:
لوزه
فارنژیت
سینوزیت مزمن با ابریزش از عقب بینی
این شرایط ممکن است باعث افزایش حساسیت در گلو و احساس گلوبوس شود.
بیماری ریفلاکس معده :
بیماری ریفلاکس معده بعضی اوقات می تواند باعث احساس گلوبوس شود. تحقیقات نشان می دهد که تقریباً 23 تا 68 درصد از کل افراد دارای احساس گلوبوس ممکن است آن را به ریفلاکس اسید یا علائم GERD نسبت دهند.
وقایع استرس زا یا آسیب زای زندگی می تواند باعث ایجاد احساس گلوبوس می شود
اضطراب یا استرس :
بین شرایط روانشناختی و احساس گلوبوس ارتباط وجود دارد. برخی از تحقیقات نشان داده اند که پریشانی روانشناختی ، مانند استرس ، افسردگی و اضطراب سلامتی ، با میزان بالاتر احساس گلوبوس همراه است.
همچنین ، برخی از مطالعات نشان می دهد که وقایع استرس زا یا آسیب زای زندگی می تواند باعث ایجاد احساس گلوبوس یا بدتر شدن علائم شود.
عملکرد اسفنکتر فوقانی مری فوقانی :
عملکرد اسفنکتر غیر مایع فوقانی مری (UES) هنگامی رخ می دهد که فلپ کنترل جریان هوا از طریق بادگیر به طور عادی کار نکند.
UES ممکن است برخی از موارد احساس گلوبوس را به خود اختصاص دهد. اگر علت اصلی UES باشد ، معمولاً این بیماری با تزریقاتی طراحی می شود که به عملکرد صحیح UES کمک می کند.
تومورهای نادر :
به ندرت، احساس گلوبوس می تواند ناشی از تومور در گلو باشد. نمونه ای از سرطان ، متاستاز دهانی و سرطان سلول مرکل است.
بیماری تیرویید :
اگر فرد ناهنجاریهای تیروئید داشته باشد ، ممکن است علائم احساس گلوبوس را گزارش کند. این می تواند در افراد مبتلا به ناهنجاری فعال و پس از تیروئیدکتومی رخ دهد ، یعنی زمانی که تیروئید به طور کامل یا جزئی حذف شده است.
ارتباط دقیق بین بیماری تیروئید و احساس گلوبوس مشخص نیست ، اما به نظر می رسد تیروئیدکتومی در برخی موارد به تسکین علائم کمک می کند.
قبلاً شیء مستقر شده :
گاهی اوقات ، پس از برداشتن یک جسم از گلو ، ممکن است یک قطعه کوچک باقی بماند. این ممکن است باعث شود که احساس کنید گلو هنوز مسدود است.
مهمتر از همه ، این قطعه ممکن است با گذشت زمان تغییر کند و راههای هوایی را مسدود کند. در این موارد ، برای از بین بردن جسم مسدودکننده باید به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید.
عوامل دیگر :
برخی از مطالعات ارتباطی با مشکلات اضافی مفصل یا عضلانی دارند. این مطالعات اغلب جدا شده است، بنابراین تحقیقات بیشتری برای تعیین ارتباط دقیق بین شرایط و احساس گلوبوس مورد نیاز است.
برخی از عوامل احتمالی دیگر عبارتند از:
اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)
عدم توانایی در تولید بزاق کافی
استئوفیت گردنی یا چرخش استخوان
سندرم ایگل
تنش حنجره و حلق
به ندرت، احساس گلوبوس می تواند ناشی از تومور در گلو باشد
درمان:
احساس گلوبوس معمولاً قابل درمان نیست ، بنابراین درمان شامل پرداختن به علت اصلی است.
هیچ درمان خاصی برای تمام موارد احساس گلوبوس وجود ندارد. اگر علت اصلی یک مشکل جسمی مانند GERD باشد ، پس از درمان علت ، احساس یک توده در گلو کاهش می یابد یا از بین می رود.
با این حال ، همه روش ها برای همه افراد کار نمی کند و علائم حتی بعد از درمان ممکن است ادامه یابد. پرداختن به عوامل روانشناختی ممکن است به یک فرد مبتلا به احساس گلوبوس کمک کند تا ناراحتی خود را کاهش دهد. گام برداشتن در کاهش اضطراب یا استرس می تواند علائم فرد را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.
در صورت عدم وجود شرایط جسمی یا انسداد گلو ، پزشک ممکن است درمان شناختی رفتاری (CBT) یا روشهای دیگر را برای کاهش اضطراب توصیه کند.
احساس گلوبوس معمولاً قابل درمان نیست
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید :
ممکن است فرد مبتلا به احساس گلوبوس هرگز نیازی به مراجعه به پزشک نداشته باشد ، زیرا احتمال دارد این بیماری به تنهایی درمان شود.
با این وجود ، در موارد حساسیت به گلوبوس مزمن ، ممکن است فرد بخواهد با یک متخصص صحبت کند تا به شناسایی علت این احساس کمک کند. در این موارد ، ممکن است فرد بتواند علت اصلی را درمان کند و از قسمت های بعدی احساس گلوبوس جلوگیری کند.
ضروری است افرادی که اخیراً شیئی در گلو خود داشته اند ، در صورت احساس محدود بودن راه های هوایی ، در صورت نیاز به مراقبت های پزشکی فوری اقدام کنند. در این موارد ، بخش کوچکی از جسم ممکن است هنوز وجود داشته باشد و راههای هوایی را مسدود کند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
صفحات اپلیکیشن خودرا در کمترین زمان بسازید
به همین راحتی به رویاهای خود برسید
بلیط مشهد و کیش زیر قیمت بازار
تور هوایی و زمینی مشهد 3 روزه قیمت عالی
تور استانبول (ویژه مرداد و شهریور)
جدیدترین پوشاک و کفش کوهنوردی/قیمت عالی
لذت سفر به مالزی/ *شرایط ویژه تور مالزی
درخواست وکیل ملکی و مشاوره تلفنی رایگان
راز داشتن چهره ای زیبا و بانشاط
ازدرآمدبالای خانه های بازی چیزی شنیده اید؟
درمان قطعی انحرافات زانو درکوتاه ترین زمان
بهترین قیمت و پکیج های سفر به مالزی
تازه ترین مطالب سلامت(بیماری ها، پیشگیری، داروها، تغذیه، پزشکی آنلاین و...) سایر مطالب سلامت
چیزهایی که دستان شما می توانند در مورد سلامتی شما بگویند
زیبایی دندان با این روش ها
گیاهان تقویت کننده مغز را بشناسید
نحوه تشخیص سرطان تیروئید
راههای درمان فیستول مقعدی
خواص روغن مار و معجزه آن بر پوست و مو
علل و علائم بزرگ شدن رحم + روش های درمانی
رژیم غذایی مناسب گروه های خونی مختلف
روش استفاده از نخ دندان(+تصاویر)
10 مواد غذایی اسیدی که بدنتان ممکن است شما را از خوردن متنفر کند
خواص عرق برگ زیتون و روش های خانگی استفاده از آن
نارسایی زودرس تخمدان چیست و چه علائمی دارد؟
سایر مطالب سلامت
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۵۹۱۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن
در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحلهای از درمان قرار دارد؟
به گزارش همشهری آنلاین، بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار میرود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاریهای خونی و درگیری اندامهای مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی میدانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ میدهد. علائم ممکن است هفتهها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِسسندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته میشود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی میکنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندامها را تحت تاثیر قرار میدهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ میدهد و باعث ایجاد ویژگیهای مشخص و در عین حال متغیری میشود که بر پوست و اندامهای متعدد تاثیر میگذارند.
عللسندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ میدهد که شامل فعال شدن سلولهای T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکینها است. با استناد به مقالهای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- داروهای ضد تشنج
- داروهای ضد ویروس
- آنتی بیوتیکها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کنندههای خلق و خو و داروهای ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها
فعال شدن مجدد برخی ویروسها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)
علائمبرخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور میتواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیلهای بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر میشوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
- التهاب اندامهای داخلی
تشخیصسندرم DRESS میتواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماریهای دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک میسازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلولهای خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعهای از معیارها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم میشود.
درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار میروند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم میشود. گزینههای مطرح میتوانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندامهای آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئیدهای سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک میتوانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعهای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب میشود.
سایر درمانهای موثر عبارت اند از:
- سرکوب کنندههای سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
- پلاسمافرزیس
عوارضحتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندامها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماریهای جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماریهای تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایعترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینهای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماریهای عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعهای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماریهای عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقهمندان قرار گرفته اند.