مشهد| تابلوی راهنما به سمت آرامگاه فردوسی در مسیر بین راهی وجود ندارد
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۶۲۵۳۰
رئیس کمیسیون ویژه توسعه و عمران توس شورای شهر مشهد گفت: تابلوی راهنما به سمت آرامگاه فردوسی در مسیر بین راهی وجود ندارد و از دو سال گذشته تابلوهای راهنما به سمت فردوسی در شهر گذاشته شده ولی در خارج شهر که در اختیارات ما نیست این کار صورت نگرفته است. ۲۳ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۲:۱۴ استانها خراسان رضوی نظرات - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، به نقل از پایگاه اطلاعرسانی شهرداری مشهد، مسعود ریاضی اظهار داشت: طبق مطالعات صورت گرفته آرامگاه فردوسی و منطقه توس ظرفیت جذب 4 میلیون و 500 هزار نفر گردشگر را دارد و از لحاظ اشتغالزایی و کسب درآمد دارای اهمیت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رئیس کمیسیون ویژه توسعه و عمران توس شورای شهر مشهد بیان کرد: برای معرفی فردوسی از ابتداییترین وسایل غفلت کردیم، به عنوان مثال تابلوی راهنما به سمت آرامگاه فردوسی در مسیر بین راهی وجود ندارد و از دو سال گذشته که مدیریت شهری تغییر کرد تابلوهای راهنما به سمت فردوسی در شهر گذاشته شده ولی در خارج شهر که در اختیارات ما نیست این کار صورت نگرفته است.
پروژه 7 هکتاری جلوخان آرامگاه فردوسی تا پایان پاییز به بهرهبرداری میرسدبازپیرایی جلوخان آرامگاه فردوسی؛ حرکتی موثر در افزایش گردشگران از توسفاز دوم بازپیرایی آرامگاه فردوسی 100 روزه به بهرهبرداری میرسدریاضی خاطرنشان کرد: در سال 75 با دستور مقام معظم رهبری برای احیای توس، بلافاصله شورای احیای توس شکل گرفت ولی در طول 23 سال فقط سه جلسه داشته است.
وی ادامه داد: هیچ کس با مسئله فردوسی و توس مخالف نیست ولی بروکراسی اداری، عدم آگاهی، شناخت و همتی که نیاز بود به این گنج گران پرداخته شود وجود نداشته است. طبق تفاهمنامهای با آموزش و پرورش قرار است زنگ شاهنامه در پایه چهارم ابتدایی مدارس مشهد نواخته شود تا شاهنامه برای این مقطع تحصیلی تدریس شود.
انتهای پیام/ح
R41347/P/S6,1188/CT12منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۶۲۵۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا زبان شکسپیر محو شد، اما سعدی نه؟ | زنجیرههای پیوستگی زبان فارسی!
آفتابنیوز :
شکیپیر، شاعری که گروهی او را اثرگذارترین نویسنده انگلیسیزبان میدانند و به احترامش چنین روزی، یعنی ۲۳آوریل را، به نامش زدهاند.
میگویند او مردی پرکار بوده و علاوه بر سرودن شعر، نمایشنامه هم مینوشته و اگر در اجرای نمایشنامههایش، نقشی هم خالی میمانده، خودش آن را بازی میکرده. اتللو، مکبث، هملت، شاهلیر و... حتما به گوشتان آشناست؛ اینها برترین نمایشنامههای اوست که به زبانهای رنگارنگ ترجمه و در تالارهای نمایش جهان بارها و بارها اجرا شده است.
این نابغه ادبیات حدود ۵۰۰ سال پیش زندگی میکرد و این موضوع بسیار روشن است که زمانه او با عصر مدرن ما کاملا متفاوت است. برخی نیز معتقدند او بیش از هزار و ۷۰۰ کلمه جدید و متفاوت به زبان انگلیسی اضافه کرده و همین موضوع باعث شده انگلیسیزبانان امروزی با واژگان جدید او که در طول این سالها، از آنها استفاده نشده، نتوانند ارتباط برقرار کنند و خلاصه این دو موضوع مهم و اساسی را، دلایل دشوار بودن نثر او میدانند.
اما مگر این اتفاق درباره شاعر بزرگی مثل فردوسی صدق نمیکند. فردوسی نه ۵۰۰ سال، که هزار سال پیش میزیسته و او هم در روزهایی که زبان عربی، در میان فارسیزبانان رسوخ کرده بود، واژگان فارسی ناب را در میان اشعارش بهکار برد؛ واژگانی که در آن روزگار، در کوچه و بازار، چندان هم مرسوم نبود.
پاسخ، سعدی جان است!
شنبهای که گذشت روز نثر فارسی و بزرگداشت سعدی بود و پاسخ سؤال ما، حتماً جناب سعدی است! و البته دیگر بزرگانی، چون حافظ و مولوی و جامی و نیما و سهراب و شاملو و...
شاید اتفاقی که در زبان فارسی افتاد و جناب شکسپیر بختبرگشته از آن محروم بود، حضور شاعران بزرگ در زبان فارسی است؛ نثر و نظمآفرینانی که واژگان شیرین زبان مادری را، که فردوسی و همعصران او در آثارشان بهکار بردهاند، بهگونهای شیرین در آثار خود بهکار بردند؛ آنقدر که حتی دل مردم کوچه و بازار را هم ربودند و ایرانیان، بعد از قرآن، یا روی طاقچههایشان، غزلیات حافظ داشتند یا بوستان و گلستان سعدی! به زبان دیگر، سخنسرایان فارسیزبان زنجیرههایی به هم متصل شدهاند تا پیوستگی ما ایرانیان با زبان مادری و کهنمان قطع نشود و همچنان از نثرها و نظمهای گذشتگانمان لذت ببریم.
منبع: همشهری آنلاین