رنگ اجبار بر تن آموزش/ نافرمی فرم مدارس
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۸۸۱۳۳
تغییر و تعویض لباس فرم دانش آموزان در هر سال با وجود شرایط اقتصادی مشکلی بر مشکلات والدین می افزاید و باعث نگرانی برخی از والدین شده است.
خبرگزاری شبستان- خراسان جنوبی: تامین لباس فرم مدارس یکی از دغدغه های والدین در ایام پایانی تابستان است هر چه به مهر ماه نزدیک می شویم دغدغه ها نیز بیشتر می شود. تغییر و تعویض لباس فرم دانش آموزان در هر سال با وجود شرایط اقتصادی مشکلی بر مشکلات والدین می افزاید و باعث نگرانی برخی از والدین می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برای تهیه گزارش از تامین لباس فرم مدارس به یکی از کارگاه‌ها سری می زنیم افراد زیادی منتظر تحویل لباس فرزندانشان هستند و در این بین خانمی توجه ما رو به خود جلب می کند که چندین بار وارد کارگاه می شود و از قیمت ها می پرسد و بیرون می رود به او نزدیک می شوم و باب صحبت را با او باز می کنم. او ضمن گلایه از تعویض هر ساله لباس فرم مدارس می گوید: سه فرزندم در مقاطع مختلف تحصیل می کنند برای امثال ما تعویض هر ساله لباس‌های فرم کاری بیهوده است و فقط بار اقتصادی والدین را افزایش می دهد.
وی با بیان این که تامین لباس فرم فرزندانم بیش 300 هزار تومان هزینه دارد، می افزاید: همسرم کارگر ساده‌ای است تحمیل اینگونه مخارج با دخل و خرج ما سازگار نیست.
وی با اشاره به مشکل اقتصادی، از اعلام قیمت لباس فرم به همسرم ابراز شرمساری می‌کند و می‌گوید: چندین بار به کارگاه تامین لباس ها مراجعه کردم شاید بتوانم تخفیفی بگیرم اما هر بار پس از گرفتن قیمت از کارگاه خارج می شوم.
گلایه والدین از تغییر سالانه یونیفرم مدارس
یکی دیگر از والدین نیز با بیان اینکه وجود لباس فرم را تاثیری در تحصیل دانش آموزان ندارد، می گوید: چرا آموزش و پرورش از تحمیل این بار اقتصادی از شانه والدین، قدمی بر نمی‌دارد.
«فضلی» در ادامه ماهیت تامین لباس فرم را خوب می داند اما بر این نکته اذعان دارد که نباید هر ساله لباس فرم مدارس به سلیقه مدیر مدارس تغییر کند چرا که با وجود شرایط فعلی جامعه این امر باری بر دوش خانواده ها به خصوص در مناطق کم برخوردار می باشد.
ولی یکی دیگر از دانش آموزان خیابان 17 شهریور می گوید: سال گذشته توسط یکی از خیران پارچه مورد نیاز مدرسه تامین شد اما متاسفانه به دلیل کیفیت پایین پارچه با یک بار شستشو؛ لباس غیر قابل استفاده و کوتاه شد و باعث تعویض مجدد فرم و تحمیل هزینه مجدد برای خانواده ها شد.
وی در ادامه با بیان اینکه پارسال با شرایط ذکر شده، خانواده ها دو بار مجبور به تقبل هزینه شدند، می گوید: امسال نیز مدیر فرم مدرسه را تعویض کرده است همین امر باعث نگرانی خانواده های کم برخوردار شده است.
در ادامه ولی دانش آموزی از معصومیه نیز ضمن گلایه مندی از تعویض فرم مدارس می گوید: متاسفانه مدیران بدون در نظر گرفتن شرایط اقتصادی مردم سلیقه ای عمل می کنند و به فکر مردم نیستند.
ولی یکی از دانش آموزان هم از قیمت گذاری فرم مدارس گلایه دارد و می گوید: نباید قیمت فرم مدارس برای مقطع ابتدایی برای دوره اول و دوم تفاوت زیادی داشته باشد.
«حسینی» می افزاید: با توجه به بزرگ بودن جثه فرزندم خیاطی از من 10 هزار تومان بیشتر گرفته است در حالی که بخشنامه آموزش و پرورش برای دوره اول و دوم ابتدایی یک قیمت مصوب دارد.
والدین از این نابسامانی لباس فرم گلایه های زیادی داشتند و البته با توجه به شرایط اقتصادی موجود و نبود تاثیر لباس فرم در تحصیل دانش آموزان تعویض و تغییر لباس فرم در هر سال جایی بسی تامل برای مدیران دارد.
کاهش سود سازمان دانش آموزی از ۱۰ به ۸ درصد
در ادامه به سراغ تولید کننده های لباس فرم رفتیم، یکی از تولید کنندگان با بیان اینکه قیمت گذاری توسط سازمان دانش آموزی ابلاغ شده است، می گوید: در ابتدا سازمان دانش آموزی 10 درصد سود را از تولید کنندگان خواستار شد که تولید کننده ها زیر بار نرفته و این رقم به 8 درصد کاهش یافت.
او که خواست نامی از او برده نشود، ادامه می دهد: سود تولید کننده و توزیع کننده ها 20 تا 25 درصد است و اگر قرار باشد از سود کلی لباس 8 درصد به سازمان دانش آموزی پرداخت شود برای ما سودی ندارد و به همین علت قرار شد همه تولید کننده ها 8 درصد فوق را روی لباس اعمال کنند و به مراتب قیمت لباس برای والدین افزایش می یابد.
وی قیمت فرم مدارس ابتدایی دخترانه و مقنعه را به ترتیب 78 و 15 هزار تومان اعلام می گند و می گوید: فرم مدارس پسرانه در این مقطع 72 هزار تومان و برای راهنمایی و متوسطه هم به طور میانگین بین 95 تا 100 هزار تومان است.
وی قیمت آزاد فرم مقطع ابتدایی را 69 هزار تومان اعلام می کند و می افزاید: افزایش قیمت تا 78 هزار تومان به علت 8 درصد سود پرداخت شده به سازمان دانش آموزی است.
تغییر فرم مدارس اختیاری است
رئیس سازمان دانش آموزی آموزش و پرورش خراسان جنوبی در توضیح به خبرنگار شبستان تغییر فرم مدارس را منوط به نظر شورای آموزش و پرورش و انجمن اولیا و مربیان هر مدرسه می داند ومی گوید: تغییر لباس فرم مدارس اختیاری و بنا به نظر شورای آموزشی هر مدرسه است و ما در آن دخالت نداریم.
«محمدرضا با اطمینان» با بیان این که سازمان دانش آموزی برای ساماندهی و جلوگیری از قیمت های بالا و به منظور نظارت، استفاده از لباس فرم در مدارس را خوب ارزیابی می کند و می گوید: دانش آموزان کم برخوردار و برخوردار با استفاده از لباس فرم همانند می‌شوند.
وی با بیان این که قیمت گذاری لباس های فرم در کارگروه استانی و کارشناسی اتاق اصناف مورد تصویب قرار گرفته است، در خصوص 8 درصد سازمان دانش آموزی می گوید: سازمان دانش اموزی برای کمک به دانش آموزان بی بضاعت و مدارس با تولید کنندگان در سود شریک می شود.
به گفته وی با مدیریت صحیح مدیران دانش آموزان کم برخوردار و بی بضاعت می توانند از محل 8 درصد بهره مند شوند.
وی در ادامه می گوید: مدیران می توانند بر اساس شناختی که از خانواده ها دارند از این محل (8 درصد) نسبت به دریافت هزینه فرم به صورت رایگان، نیمه بها و.... اقدام کنند و بر اساس وضعیت اقتصادی خانواده ها نسبت به معرفی دانش آموزان اقدام نموده و بار فکری و اقتصادی این خانواده ها را کم کنند.
بااطمینان تاکید می کند: قیمت ها بر اساس قیمت کارشناسی اتاق اصناف به تولیدکنندگان اعلام شده است و تولید کنندگان نمی توانند بیش از این نرخ، از والدین دریافت کنند و در صورت مشاهده با متخلفان برخورد می شود.
به گفته وی، امسال برای اولین بار سازمان دانش آموزی با هدف نظارت، جلوگیری از افزایش قیمت، و ... ورود کرده و به احتمال زیاد اجرای این طرح آسیب های زیادی به همراه دارد و امید است با شناسایی این آسیب ها، سال های آینده این طرح بهتر پیش برود و مشکلات احتمالی مرتفع شود.
پایان پیام/70
منبع: شبستان
کلیدواژه: نماز جمعه کانون های فرهنگی هنری مساجد خطبه نماز جمعه گلپایگان اردبیل خطبه های نماز جمعه غدیر روزنامه امام جمعه عید غدیر فرم دانش آموزان مدیرکل آموزش و پرورش خراسان جنوبی شبستان بیرجند خراسان جنوبي بیرجند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۸۸۱۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مدارس کار راهکاری برای کاهش ترک تحصیل / برنامه درسی هنوز برمبنای دهه ۶۰ است
زارعی معلم و دانش‌آموخته دکتری تعلیم و تربیت در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درخصوص دلایل ترک تحصیل کودکان و نوجوانان گفت: پس از کرونا آمار ترک تحصیل افزایش یافت و در سال ۹۸-۹۹ بیشترین آمار ترک تحصیل را در مقطع متوسطه اول و دوره ابتدایی داشتیم. بعد از آن هم اگرچه ترک تحصیل با شدت کمتری اتفاق افتاد اما این موضوع در دوره متوسطه دوم بیشتر شد.
بیشتر بخوانید علت ترک تحصیل در روستاهای مرزی از زبان معلم نمونه کشوروی با بیان اینکه ترک تحصیل دو جنبه دارد و یکی ناشی از ساختارهای اجتماعی و دیگری نشات گرفته از ساختارهای آموزشی است، عنوان کرد: در روستاها آمار ترک تحصیل به ویژه در دوره متوسطه و میان پسران بیشتر است و حتی مشاهدات میدانی ما حاکی از این است که امکان دارد آمار بیش از چیزی باشد که اعلام می‌شود.
کارشناس آموزش و پرورش درخصوص نقش ساختارهای اجتماعی در ترک تحصیل، عنوان کرد: وقتی نوجوان ما می‌بیند، کسانی که به سختی تحصیل کرده‌اند، جایگاه اجتماعی خوبی ندارند و درآمدهای آن‌ها مطلوب نیست، به این فکر می‌کند که اگر وقت خود را برای تحصیل نگذارد و مثلا کارتن جمع کند، درآمد بهتری خواهد داشت. او فکر می‌کند که اگر از ۱۵ سالگی کار کند، تا ۳۰ سالگی هم صاحب خانه می‌شود و هم خودرو اما با درس خواندن از چرخه اقتصادی عقب می‌ماند.
وی ادامه داد: خانواده هم نقش مهمی دارد و شاید به ظاهر ترک تحصیل را تائید نکند اما در عمل باعث می‌شود که نوجوان به این سمت برود. وقتی خانواده برای رشد و دانایی کودک وقت نمی‌گذارد و انگیزه‌های او را تقویت نمی‌کند، او را به سمت ترک تحصیل هدایت می‌کند. خانواده‌هایی که کودکانشان ترک تحصیل می‌کنند در زبان مخالف هستند اما در عمل با کودک و نوجوان همراه نبوده‌اند که او فرصت و انگیزه علم‌آموزی داشته باشد.
بنویسید ترک تحصیل ناشی از ساختارهای آموزشیدکتری تعلیم و تربیت با اشاره به اینکه آموزش و پرورش به لحاظ نهادی در جامعه در اولویت قرار ندارد، بیان کرد: نگاه بچه‌ها به مدرسه اینطور نیست که برای یادگرفتن چیزهای جدیدی به مدرسه بیایند که می‌تواند زندگی آن‌ها را تغییر دهد. از طرفی آموزش و پرورش در میان سایر نهادها، نهادی مصرف کننده است که چندان برای آن هزینه نمی‌شود تا راندمان آموزشی افزایش پیدا کند.
برنامه درسی مدارس ما غیرمنعطف استزارعی درخصوص نواقص ساختار آموزش و پرورش و تاثیر آن در ترک تحصیل توضیح داد: برنامه درسی مدارس ما غیرمنعطف است. این برنامه برای ۸۵ میلیون ایرانی که شرایط کاملا متفاوتی از یک دیگر دارند، یکسان است؛ درحالی که ساختار زندگی اجتماعی افراد باهم متفاوت است. این باعث می‌شود که افراد حس کنند، تحصیل نمی‌تواند چیزی به زندگی آن‌ها اضافه کند.
وی اضافه کرد: تعداد کسانی که با وجود مشکلات از مناطق محروم تلاش کرده‌اند و رتبه‌های تک رقمی کنکور شده‌اند، بسیار اندک است و اگر بخواهیم درباره عموم جامعه صحبت کنیم نمی‌توانیم این گروه را ملاک قرار دهیم و باید کلیت را ببینیم که در زیر فشارها کم می‌آورند. در شرایط عمومی برنامه آموزشی با سبک زندگی افراد سنخیتی ندارد و درسی که می‌خوانیم هم کافی نیست؛ مثلا می‌بینیم که یک نوجوان تحصیل کرده و کسی که در پایه نهم درس را کنار گذاشته از نظر معلومات تفاوتی باهم ندارند.
جای خالی مهارتآموزیدکتری تعلیم و تربیت توضیح داد: برنامه درسی مشکلات و چالش‌های زندگی افراد را حل نمی‌کند و میلی برای زندگی کردن در فرد ایجاد نمی‌کند. یکی از نکات مثبت مدارس فنلاند، تاکید بر آموزش مهارت‌های زندگی است. سواد زندگی در دنیای امروز را باید به بچه‌ها بیاموزیم.
کتاب‌ها همچنان براساس ویژگی کودکان و نوجوانان دهه ۶۰ و ۷۰ استوی افزود: از جهتی آموزش در کشور ما علم‌محور است و جای خالی مهارت‌آموزی احساس می‌شود. ۹۰ درصد دانش‌آموزان من دوست دارند که مهارت بیاموزند و کار عملی کنند اما محتوای درسی تاکید بر علم دارد. در چنین شرایطی که مهارت‌های عمومی، توانایی شاد زیستن و راه زندگی درست در مدارس آموزش داده نمی‌شود، برخی از دانش‌آموزان انگیزه تحصیل را از دست می‌دهند. نسل ما تغییر کرده و شکاف نسلی اتفاق افتاده اما کتاب‌ها همچنان براساس ویژگی کودکان و نوجوانان دهه ۶۰ و ۷۰ است.
شکاف نسلی در آموزش دیده نمیشودزارعی بیان کرد: من به عنوان معلمی که با دانش‌آموزان نوجوان کار می‌کنم، می‌گویم که شکاف نسلی هر پنج سال یک بار اتفاق می‌افتد اما این شکاف در ساختار آموزش دیده نمی‌شود. از دوره ابتدایی تا پایه نهم را تعلیم تربیت عمومی می‌گوییم که رنگ و بوی ضعیفی دارد و بار علمی آن قوی‌تر است و بعد از آن هم وقتی مهارتی نمی‌آموزند، انگیزه برای ماندن ندارند.
کارشناس آموزش و پرورش معتقد است که فضای مدارس هم شادی و نشاط کافی ندارد. وی در این باره توضیح داد: ما فعالیت‌های دانش‌آموزمحور نداریم و فضای مدارس دانش‌آموزان را به سمت انزواطلبی می‌برد. زنگ‌های ورزش هم مورد توجه قرار نمی‌گیرند. در هفته ۲ ساعت زنگ ورزش داریم که امکاناتی هم برای آن وجود ندارد.
دکتری تعلیم و تربیت بر این باور است که نهادهای موازی با آموزش و پرورش در جذب کودکان و نوجوانان موفق‌تر عمل کرده‌اند. وی در این باره گفت: برای مثال باشگاه‌های ورزشی، کلاس‌های هنری و موسسات آموزشی محتوای جذاب‌تری ارائه می‌دهند و آموزشی که در مدارس ارائه می‌شوند، سنتی و قدیمی هستند.
برخی معلم‌ها بروز نیستندوی ادامه داد: از طرفی جذب معلم در آموزش و پرورش هم ساختار درستی ندارد. معمولا معلم‌هایی که جذب می‌شوند افراد بروزی نیستند و علم ارتباط با نوجوان را ندارند. ضعف نیروی انسانی اگرچه درصد کمی در ترک تحصیل دارد اما به عنوان عاملی ثانویه می‌توان به آن پرداخت.
طرح‌های آموزشی که در اجرا شکست میخورندزارعی در پاسخ به این سوال که آیا طرح‌های آموزشی شبیه به طرح شهاب و یا مهارت‌آموزی می‌توانند، در هدایت تحصیلی درست بچه‌ها و ایجاد انگیزه موثر باشند، گفت: واقعیت این است که طرح شهاب که در راستای استعدادیابی اجرا شد، به درستی اجرا نمی‌شود. طرح ایران مهارت هم اینطور اجرا می‌شود که مدارس بچه‌ها را به مراکز آموزشی ارجاع می‌دهند تا مهارتی یاد بگیرند اما باید درنظر گرفت که چه خانواده‌هایی به این طرح توجه می‌کنند؛ نوجوانی که خانواده فرهیخته‌ای دارد، بدون نیاز به این طرح از سوی خانواده برای آموختن مهارت هدایت می‌شود اما مشکل ما در مورد خانواده‌هایی است که اصلا این موضوع در اولویت آن‌ها نیست.
وی افزود: برخی افرادی که ترک تحصیل می‌کنند در خانواده‌هایی قرار دارند که حاشیه‌نشین هستند، اولویت در آن‌ها علم و دانایی نیست و مشکلات معیشتی دارند و آسیب‌های اجتماعی در آن‌ها زیاد است. چنین خانواده‌ای به اینکه نوجوان خود را برای مهارت‌آموزی به موسسه‌ای خارج از مدرسه بفرستد، فکر نمی‌کند. از طرفی این طرح هزینه‌بر است و آموزش و پرورش از مدارس خواسته که بخشی از آن را تقبل کنند اما مدرسه بودجه بسیار کم و محدودی دارد و در مقابل خانواده‌های آسیب‌پذیر هم از طرح استقبال نمی‌کنند. کارشناس آموزش و پرورش اضافه کرد: بعنوان مثال بودجه مدرسه ما در روستایی در همدان ۵۰۰ هزار تومان است و در تامین هزینه‌های خود هم دچار مشکل است.
فقر اقتصادی رابطه مستقیمی با ترک تحصیل دارددکتری تعلیم و تربیت با بیان اینکه بیشترین آمار ترک تحصیل مربوط به روستاها و حاشیه شهرها است، عنوان کرد: در این مناطق هم فقر اقتصادی رابطه مستقیمی با ترک تحصیل دارد. بچه‌ها به ویژه پسرها درگیر کار کردن می‌شوند و نمی‌توان به لحاظ قانونی این نوجوانان را مجبور به حضور در مدرسه کرد اما می‌توان با راه‌اندازی مدارس کار پیوند آن‌ها را با مدرسه حفظ کرد.
وی درخصوص ویژگی‌های مدارس کار توضیح داد: مدارس کار به این شکل هستند دانش‌آموز می‌تواند زمانی در مدرسه حاضر باشد و قسمتی از زمان هم به آموزش مهارتی برای افزایش درآمد و رشد او در کار اختصاص پیدا می‌کند. برخی خانواده‌ها نیاز دارند که نوجوانشان در تامین معیشت خانواده نقش داشته باشد و وقتی رفع مشکل اقتصادی او کار راحتی نیست، حداقل می‌توان با کمک چنین مدارسی مهارت و توانمندی نوجوان را افزایش داد. یک مدرسه غیرانتفاعی در محله دروازه‌غار تهران در کشور این مدل را اجرا می‌کند اما نمونه مشابه دیگری نداریم.
یکی از دلایل ترک تحصیل در دختران ۱۲ تا ۱۵ ساله، ازدواج استکارشناس آموزش و پرورش با اشاره به اینکه یکی از دلایل ترک تحصیل در دختران ۱۲ تا ۱۵ ساله، ازدواج است، عنوان کرد: به دلیل اینکه در روستا تدریس می‌کنم، بارها شاهد این موضوع بوده‌ام که دخترها به دلیل ازدواج از تحصیل بازمی‌مانند. بارها با خانواده این دختران صحبت کردم تا اجازه دهند که به مدرسه بازگردند. اگر قانونی وجود داشت که خانواده‌هایی را که دخترانشان در سن کم ازدواج و ترک تحصیل می‌کنند، بازخواست می‌کرد، آمار ترک تحصیل در دختران به ویژه در روستاها کاهش پیدا می‌کرد. دانش‌آموزی داشتم که در ۱۳ سالگی طلاق گرفت و چنین نوجوانی در معرض آسیب‌های متعددی قرار می‌گیرند. کاش قانونی داشتیم که با کمک آن بچه‌ها را حتی اگر ازدواج هم کرده بودند، به مدرسه بازمی‌گرداندیم.
وی ادامه داد: یکی از راهکارهای هلند برای کاهش آمار ترک تحصیل اجباری کردن آموزش عمومی است. مثلا می‌توان در کشور ما هم آموزش عمومی که شامل دوره ابتدایی و متوسطه اول تا پایه نهم می‌شود را اجباری کرد و والدین کسانی که ترک تحصیل می‌کنند در دادگاه حاضر شده و توضیح دهند. این کار تاحدی ترک تحصیل را حداقل در سن ۱۲ تا ۱۴ سال کاهش می‌داد. سطح بندی کردن دروسیکی دیگر از ابتکارات هلند این است که دروس سطح‌بندی دارند و فرصت های هم وجود دارد که دانش‌آموزان می‌توانند بین آن دو سطح جا به جا شوند و متناسب با توانمندی خود آموزش ببینند. ما برای همه دانش‌آموزان محتوای درسی یکسان طراحی کرده‌ایم و در پایه نهم از همه آن‌ها امتحان کشوری میگیریم و بر آن اساس شرایط آن‌ها را می‌سنجیم و در حالی که اکثریت دانش آموزان علاقه به درس ندارند.
نواقص هنرستان‌ها و تاثیر آن در ترک تحصیلزارعی با بیان اینکه ترک تحصیل در دوره متوسطه هم در میان دختران و هم پسران آمار بالایی دارد، توضیح داد: در دختران بیشتر مسئله ازدواج مطرح است و پسران هم معمولا به سمت اشتغال می‌روند. این آمار در روستاها بیش از شهرها است. یکی از دلایل این است که تعداد هنرستان‌ها در روستاها به شدت کم است و این خود بستری برای ترک تحصیل ایجاد می‌کند. یا اگر هنرستانی هست، به لحاظ ساختاری درست عمل نمی‌کند و کار عملیاتی در آن انجام نمی‌شود. وقتی هنرستان ضعیف است، دانش‌آموز فکر می‌کند که اگر در کارخانه‌ای کارآموزی کند یا حتی در ضایعاتی کار کند، درآمد بیشتری خواهد داشت.
کارشناس آموزش و پرورش درخصوص نواقص هنرستان‌ها و تاثیر آن در ترک تحصیل توضیح داد: هنرستان‌ها مطابق نیاز جوامع گسترش پیدا نمی‌کنند. رشته‌های محدودی برای هنرستان‌ها وجود دارد. هنرستان‌ها باید مطابق نیاز صنعت و خدمات باشند. اگر مثلا هنرستان‌های کشاورزی، صنایع غذایی، باغ‌داری و غیره افزایش پیدا می‌کردنددر روستاها و مطابق با اقتصاد روستایی صنایع تبدیلی را جهت حرفه آموزی و درآمد زایی، مشکل ترک تحصیل انقدر بزرگ نمی‌شد. وجود این هنرستان‌ها کمک می‌کند که دانش‌آموز بداند، می‌تواند مهارتی یاد بگیرد که در محیط زندگی او کاربرد دارد.
وی تاکید کرد: از جهتی ما ساختار آموزشی پیچیده‌ای برای هنرستان تعریف کرده‌ایم چراکه دانش‌آموزانی که به سمت هنرستان می‌روند معمولا حافظه‌محور نیستند و به کار عملیاتی علاقه دارند اما نحوه آموزش اینگونه نیست. اگر دوره آموزشی در هنرستان کوتاه مدت می‌شد به دوسال جهت کاهش آسیب اجتماعی و دور نشدن از فضای آموزشی موقعیتی فراهم می‌شد که در همان دوران سربازی می رفتند و در ارگان‌های مختلف کار کنند، خود انگیزه‌ای برای ادامه تحصیل بود.
انتهای پیام /
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟