اصولگرایان؛ خرسندی از اختلاف اصلاح‌طلبان و نفی جریان سوم
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۹۸۰۷۱
به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، واکنش ها به اظهارات هفته گذشته دبیرکل حزب «کارگزاران سازندگی» هنوز ادامه دارد. در این میان، چاره جویی و تحرکات حزبی اصلاح طلبان برای حضور در انتخابات مجلس گسترش پیدا کرده و اظهارنظرهایی نیز از سوی برخی چهره های اصولگرا در نفی جریان سوم سیاسی انتشار یافته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فعالیت های حزبی اصلاح طلبان
«جمعه پُرکار احزاب» عنوان گزارش امروز روزنامه «اعتماد» درباره برگزاری نشست های اخیر احزاب اصلاح‌طلب «اعتماد ملی» و «ندا» بود.
به گزارش «اعتماد»، حزب اعتماد ملی، نشست مشترک شورای مرکزی حزب و دبیران مناطق (استانی) خود را با موضوع «بررسی چالش‌ها و فرصت‌های انتخاباتی پیش‌رو در اسفند ماه ۹۸» برگزار کرد؛ نشستی که به دعوت «الیاس حضرتی» قائم مقام دبیرکل این حزب صورت گرفت و اعضای شورای مرکزی با حضور در آن از دغدغه‌های‌شان گفتند. صحبت‌ها البته از مشکلات عمده اقتصادی کشور شروع شد اما چنانکه انتظار می‌رفت به بحث همیشگی انتخابات یعنی نظارت استصوابی و مشارکت حداکثری ادامه یافت و به اوج رسید.
البته دیروز این تنها «حزب اعتماد ملی» نبود که نشستی برای آینده انتخابات برگزار کرد؛ حزب «ندای ایرانیان» هم که از احزابی با رنگ‌وبوی اصلاح‌طلبی است، نشستی البته با عنوان «گردهمایی جوانان حزب ندای ایرانیان» برگزار کرد. در این نشست هم «صادق خرازی» دبیرکل این حزب همچین «مجید فراهانی» رییس شورای مرکزی این حزب سخنرانی کردند. خرازی در این نشست از اقتصاد و نقش احزاب برای تشخیص سره از ناسره گفت. از سوی دیگر مجید فراهانی نیز از لزوم گرش نخبگان سخن به میان آورد و تاکید کرد:«نسل انقلاب ۴۰ سال پیش جوان بود و به مدد نیروی آن در قوا حضور پیدا کردند اما امروز حاضر نیستند، صحنه را ترک کنند.»
سخنان این چهره های اصلاح طلب در بسیاری از رسانه ها و با عناوین مختلف بازتاب یافت. از جمله روزنامه «ابتکار» که به نقل از حضرتی و ذیل عنوان «در انتخابات حتما از افرادی صالح و اصلاح طلب حمایت می کنیم» آورد: ما نیاز به استحکام داخلی داریم و انتخابات، مهم‌ترین فرصت در شکوفایی و ایجاد نشاط در کشور و رفع کدورت‌ها است. مشارکت مردم در انتخابات برخاسته از رقابت است و رقابت برخاسته از حضور قوی‌ترین تیم‌ها است. نمی‌شود اعضای اصلی تیم‌ها حذف شوند و رقابت و مشارکت حداکثری داشته باشیم. حتما افراد صالحی خواهند بود که از آنها حمایت کنیم و نیاز به افراد غیر اصلاح‌طلب نیست.
از سوی دیگر گفته های خرازی درباره آیت الله «محمدتقی مصباح یزدی» در برخی رسانه های اصولگرا مورد توجه ویژه قرار گرفت. به گزارش خبرگزاری «فارس»، فعال سیاسی اصلاح‌طلب با بیان اینکه آیت‌الله مصباح‌یزدی از ابتدا مبارز واقعی بوده و همواره در برابر انحرافات شجاعانه ایستاده است، گفت: بنده سخنان برخی اصلاح‌طلبان درباره آیت‌الله مصباح را قبول ندارم.
خبرگزاری «تسنیم» نیز اظهارات خرازی را ذیل این تیتر منتشر ساخت که «صادق خرازی: آیت‌الله مصباح فیلسوف صمدانی و بزرگترین متفکر حوزه علمیه است»
چاره جویی اصلاح طلبان برای عبور از موانع سیاسی
به گزارش خبرگزاری «ایلنا» یک عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان با بیان اینکه جلسات هفتگی اعضای این جریان با مشاوران رهبری ادامه دارد، گفت: نقطه نظرات مطرح شده در جلسات توسط آقای ابوترابی‌فرد به دست رهبری می‌رسد.
«محسن رهامی» به «ایلنا» گفته است: آنچه که در این جلسات مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد توسط افراد به جناح‌ها و جریان‌های سیاسی منتقل و نگرانی‌هایشان را آنجا مطرح می‌کنند و بخشی از آن که مربوط به رفع موانع برای انتخابات بوده بر این اساس مورد بحث قرار گرفته که نیروهای موثری که کمتر در صحنه بوده‌اند، اگر در انتخابات حضور بیابند می‌توانند عقبه خودشان را نیز به صحنه بیاورد. بنابراین تلاش بر این است که از نیروهای موثر و تاثیرگذار برای حضور و ثبت نام در انتخابات دعوت کنیم.
«آذر منصوری» دیگر چهره اصلاح طلب هم در گفت‌و گو با «ایسنا» اظهار کرد: حرف اصلاح‌طلبان روشن و صادقانه است. نهادهای ملی باید بر اساس قانون و بدون سوگیری خاصی علیه جناح‌های سیاسی به گونه ای عمل کنند که منافع ملی کشور تقویت شود.
به گفته منصوری، اصلاح طلبان صادقانه به مردم می گویند که توان ما، حالا یا به دلیل ضعف‌های خودمان و یا عوامل دیگر در همین حد است و مردم را به مشارکت حداکثری برای حفظ همین حداقل ها ترغیب می کنند، اما سؤال اینجاست که با این رویه می توان در انتخابات آینده انتظار مشارکت حداکثری را داشت یا خیر؟
علاوه بر این اظهارنظرها، برخی رسانه های اصلاح طلب از الزامات پیش روی این جریان نوشتند. «محمدصادق جوادی حصار» فعال سیاسی اصلاح‌طلب در «آرمان ملی» چنین نگاشته است که ایرادات رفتار مدیریتی اصلاح‌طلبان در عرصه تصمیم‌سازی‌های انتخاباتی موجب شده تا در تصمیمات کلان و مواجهات ملی با دولت و جریان‌های سیاسی دچار پاره‌ای از کاستی‌ها و نواقص شوند. در برخی جاها سستی‌هایی از جانب دولتمردان و جریان‌های مورد حمایت اصلاح‌طلبان اتفاق افتاده که هزینه آن را باید اصلاح‌طلبان می‌پرداختند. اگر شورای هماهنگی درست عمل می‌کرد، شورای عالی سیاستگذاری از ترکیب بهتری برخوردار بود و رئیس دولت اصلاحات نقش برجسته و مستقیم‌تری ایفا می‌کرد شاید بخشی از این اتفاقات رخ نمی‌داد. بنابراین شرایط امروز اصلاح‌طلبان محصول کنش‌ورزی‌های این مجموعه در دیروز و پریروز حوزه سیاست است
تحلیلگر روزنامه «شرق» با اشاره به اظهارات اخیر «غلامحسین کرباسچی» درباره «اصلاح طلبان و بحران مسئولیت پذیری» چنین نوشته است: انتقادهایی مانند نبود مانیفست مشخص در این جبهه، حزبی عمل‌نکردن احزاب اصلاح‌طلب، پاسخگو نبودن جبهه اصلاحات نسبت به عملکرد افرادی که در لیست‌های انتخاباتی قرار می‌گیرند و بازتولید نکردن نیروی انسانی خود حکایت از نبود یک «رهبری» منسجم در این جریان دارد اما علت چنین فقدانی چیست؟ آیا به شخص محمد خاتمی بازمی‌گردد یا به مجموعه رویکردهای اصلاح‌طلبان در سال‌های اخیر؟... در شرایطی که محدودیت‌های متعددی برای خاتمی وجود دارد، شاید وظیفه رهبری جمعی یعنی تمام احزاب اصلاح‌طلب بود که شرایط این جبهه را بهتر از وضع موجود می‌کردند؛ نه آنکه با طرح لیست‌گرایی در انتخابات و ارائه تحلیل‌های به‌دور از واقعیت از سرمایه اجتماعی خاتمی بهره ببرند و با واردکردن نیروهای درجه‌چندم به مجلس و شورای شهر سرمایه اجتماعی جبهه اصلاحات را به مخاطره بیندازند.
حمله به اصلاح طلبان ادامه دارد
اظهارات سه شنبه هفته گذشته کرباسچی درباره جریان اصلاحات و رهبری آن هنوز مورد توجه رسانه ها است. به گزارش امروز روزنامه «خراسان» به پیامدهای این سخنان پرداخت و نوشت: با این توصیفات باید منتظر ماند و دید مهره های اصلاح طلبان در انتخابات آینده دچار تغییر خواهند شد یا شاهد تکرار دوباره سیاست ها و چهره های انتخابات گذشته خواهیم بود. آیا عارف جای خود را به چهره های دیگری مانند عبدا... نوری، عبدالواحد موسوی لاری یا حتی اسحاق جهانگیری خواهد داد یا خیر؟
البته سخنگوی حزب «کارگزاران سازندگی» در گفت وگوی امروز خود با خبرگزاری «جمهوری اسلامی» به نوعی به این پرسش پاسخ داده و اظهار داشته «باید بپذیریم ما کس دیگری را نداریم اینطور نیست که موسوی خوئینی ها، عبدالله نوری یا بهزاد نبوی و حتی عبدالواحد موسوی لاری و کرباسچی را نخواستیم به مجلس بفرستیم سقف پرش ما در انتخابات مجلس دهم محمدرضا عارف بود.»
مرعشی افزود: از نظر من عارف شخصیت مفید و به درد خوری است ولی ذاتش سیاسی نیست و از نظر ویژگی شخصیتی سیاستمدار تلقی نمی‌شود بلکه چهره ای دانشگاهی، ملایم، متین است. او اگر محافظه کار نبود که نمی توانست وارد مجلس شود. حتما او نیم‌نگاهی به تایید صلاحیتش در انتخابات ریاست جمهوری دارد.
وی یادآور شد: از نظر من در سیاست، عارف ذیل رئیس دولت اصلاحات تعریف می شود و مادامی که عارف در این جهت حرکت کند باید به او احترام بگذاریم و تقویتش کنیم. اگر عارف بخواهد ساز جدا بزند و لباس سیاسی را از تنش دربیاورد و آن لباسی که عارف جدا از اصلاح طلبان بپوشد بی‌قواره و تنگ خواهد بود.
اصلاح طلبان خرسندی جریان مقابل از این اظهارات را مورد انتقاد قرار می دهند. به نوشته «اعتماد» تحت عنوان «ذوق زدگی اصولگرایانه»، «غرض‌ورزی‌ها» مختص طیف مشخصی از اصلاح‌طلبان نبود و گریبان تحلیل‌های غیردقیق بعضی از اصولگرایان را هم گرفت. ...آنچه بعد از این حواشی توجه بسیاری را جلب کرد، صفحه اول روزنامه الکترونیکی «تسنیم» بود. تسنیم عکسی از چهره سیدمحمد خاتمی را با تیتر «تاوان رادیکالیسم» منتشر کرد؛ اتفاقی که قطعا اگر از سوی یک رسانه اصلاح‌طلبان رخ می‌داد مشمول برخوردهای قانونی می‌شد. البته امیدواریم این اقدام تسنیم موجب گشایش در فضای رسانه‌ای کشور شود و بعضی محدودیت‌ها و خط قرمزها کنار گذاشته شود یا لااقل جابه‌جا شوند. گذشته از این بحث تحلیل «تسنیم» نیز کمی عجیب به‌نظر می‌رسید. تسنیم بعد از شرح ماجرا این سوال را مطرح کرد که «چه چیزی اصلاح‌طلبان و محمد خاتمی را به این مرحله کشانده است؟» فارغ از اینکه اساسا پایه‌های این تحلیل مبتنی بر واقعیت نیست، نویسنده با تقسیم‌بندی رادیکالیسم منجر به «ارتجاع، انتحار و انفعال» متذکر شده که وضعیت اصلاح‌طلبان همچون احمدی‌نژاد در همین چارچوب قابل بررسی است.
همچنین «تابناک» گفت وگویی را با «سیدمصطفی میرسلیم» عضو حزب «موئتلفه اسلامی» منتشر ساخت که بخش هایی از آن حملات تندی را متوجه اصلاح طلبان ساخته است. به گفته وی اصلاح طلبان باید به جای منحرف کردن اذهان عمومی از ضعف هایی که در شش سال گذشته داشته اند، صادقانه با مردم روبه رو شوند. به نظر من با صداقت بهتر می توانند مانع اضمحلال خود شوند تا با فرافکنی و پیش شرط گذاشتن برای شورای نگهبان.
نفی جریان سوم
«حسین شریعتمداری» مدیرمسوول روزنامه «کیهان» در گفت و گویی با خبرگزاری «ایسنا» در پاسخ به این پرسش که آیا نیروی سوم در انتخابات آتی مجلس شکل خواهد گرفت؟ گفت: از ابتدای انقلاب همیشه صحبت از یک نیرو یا جریان سوم بوده است. گویی نیروی سوم واقعیت بیرونی ندارد. بعضی اوقات تابلوهایی به اسم نیروی سوم برمی‌خیزد اما پس از مدتی متوجه می‌شویم که این تابلوها، همان تابلوهای قدیمی‌اند، منتها رنگ و لعابشان فرق کرده است.
«ناصر ایمانی» فعال سیاسی اصولگرا در گفت وگو با «خبرآنلاین» حتی گفته که «یک مجلس اصلاح طلب بهتر از یک مجلس ناشناخته است». به گفته ایمانی، ناامیدی مردم از دو جناح سیاسی سنتی ممکن است پیامدهای نامناسبی برای کشور داشته باشد. یعنی اگر حتی مردم در یک انتخابات گرایش بیشتری به هر یک از دو جناح اصلاح‌طلب یا اصولگرا داشته باشند و یک طرف در مسند قدرت قرار بگیرد بسیار بهتر از آن است که افرادی که هیچ‌گونه هویت شفاف سیاسی و ملی ندارند پا به عرصه بگذارند.
وی با بیان اینکه در درون جریان سوم به‌طور طبیعی افراد رادیکال رشد خواهند کرد افزوده است: ازاین‌رو باید هر دو جریان سیاسی این احساس خطر را جدی بگیرند. حتی ممکن است این جریان بخواهد خود را در انتخابات ریاست جمهوری محک بزنند تا بتوانند با موج‌سواری بر نارضایتی‌های عمومی آرایی به سبد خود بریزند.
«محمدرضا باهنر» دیگر چهره شناخته شده اصولگرا است که گفت و گوی وی با روزنامه «آرمان ملی» امروز منتشر شد. وی در بخشی از این مصاحبه از رویکردهای رئیس جمهوری سابق تبری جسته و گفته است: به هیچ‌وجه نمی‌توان گفت که احمدی‌نژاد مسئول تمام مواضع خارجی و داخلی‌اش با اصولگرایان بوده. تاریخ نشان می‌دهد که ما اصلا نباید پاسخگو باشیم و اصلا ربطی به ما ندارد. من اصلا نمی‌دانم چرا شما همه رفتارها و مسائل اشخاص اصولگرا را مربوط به جریان می‌دانید.
در تحلیلی دیگر در همین روزنامه می خوانیم: اصولگرایی از مسیر گذشته پرافتخار خود در پانزده سال اخیر دور افتاده و به دام نواصولگرایی منحرفی -شبیه احمدی‌نژاد- افتاده که جز انحطاط اخلاقی و رواج دروغ و تهمت، انجماد فکری و انتشار خرافات، انسداد گفتمانی و دوری از عملگرایی در کنار گسترش شعارگرایی محض و ریاکاری مزمن، ارمغانی برای آنها نداشته و نهایتا به «دوری مشهود اصولگرایی از رای اکثریت مردم در انتخابات» انجامیده است.
در ادامه می خوانیم: دیگر باخت اصولگرایان در انتخابات ۹۸، آویزان شدن احتمالی آنها به احمدی‌نژاد برای رای‌آوری است که به نوعی اعلام پایان اصولگرایان در انقلاب خواهد بود که از عزت جلوداری جامعه روحانیت مبارز در گذشته به ذلت تسلیم امروز در مقابل جریان انحرافی رسیده‌اند.
«حسین مرعشی» هم در گفت وگوی خود با خبرگزاری «ایرنا» اظهار داشته است: محمود احمدی نژاد هیچ پایگاهی میان اصولگرایان ندارد و خودش و اطرافیانش شانسی برای ایفای نقش در سیاست ایران نخواهند داشت. احمدی نژاد برای نظام یک عنصر سوخته است. نواصولگرایی و دعوت از جوانان از سوی محمد باقر قالیباف نوعی فرار به جلوست. او میخواهد بگوید من هنوز هستم. اگرچه اصولگرایان نقشی به او نمی دهند. ولی او می خواهد نقش انشعابی هم ایفا کند! او با دعوت از جوانان می‌خواست بگوید بدون هیچ مشکلی در سیاست ایران حضور دارم.
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۹۸۰۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سه گروه اصولگرایان از نظر عباس عبدی : از "ارزشی های واقعی" تا "بی شخصیت های هتاک"
عباس عبدی در یادداشتی با عنوان «بی‌سابقه در تاریخ ایران» در روزنامه اعتماد نوشت: این روزها در کنار موضوعات مهم دیگر، شناخت جناح‌بندی‌های داخلی جریان غالب اصولگرایان نیز می‌تواند جالب و آموزنده باشد. گرچه این جریان لایه‌های پیچیده‌ای دارد و به علت «قدرت‌محور» بودن آنان مسائل مادی و منفعتی حرف اول را در مجادلات میان آنها می‌زند، ولی در مجموع می‌توان آنان را ذیل سه گروه کلی تقسیم‌بندی کرد که البته هر کدام از این گروه‌ها، به ویژه تندروهای آنان از باندها و زیرگروه‌های عجیب و غریبی تشکیل می‌شوند که هر کدام آنان می‌توانند موضوع مطالعه و تحلیل جداگانه‌ای قرار گیرند. گروه اول، در حال حذف کامل از عرصه سیاسی هستند. آنان همان اصولگرایان سنتی هستند که در انقلاب هم بودند، تقیدات شرعی دارند، بیش از آنکه دنبال منافع و قدرت باشند، خود را ملتزم به ارزش‌ها و برداشت‌های دینی خود می‌دانستند، هر چند از سال ۱۳۶۸ به بعد آنان نیز «قدرت‌محور» بودند، ولی صبغه عقیدتی آنان و نیز سابقه تاریخی خودشان، به ویژه در رابطه با روحانیت مانع از هضم آنان در هزار لای قدرت می‌شد. حدی از استقلال را برای خود قائل بودند، همین استقلال‌جویی و پرهیز از غوطه‌ور شدن در عوام‌گرایی افراطی آنان را کم‌کم به حاشیه بُرد و حضور سیاسی آنان را بسیار کمرنگ کرد. نکته جالب اثرات رسانه‌ای بر حذف و یا به حاشیه راندن این گروه است. ابزارهای اصلی آنان برای حضور در میدان در درجه اول حمایت قدرت سپس انحصار صدا و سیما و بالاخره شبکه‌های مساجد بود، ولی کم‌کم شبکه مساجد را با نیروهای جدید از دست آنان خارج کردند سپس هیات‌هایی را جایگزین نهاد مجلس نمودند. در ادامه با شکستن انحصار رسانه‌ای و آمدن شبکه‌های اجتماعی و بالاخره تغییر ریل قدرت به سوی جوانگرایی، این جناح عملا از گردونه سیاست به خارج پرتاب شده‌اند و شانس چندانی برای حضور دوباره ندارند. نه انگیزه کافی دارند و نه حتی توان لازم را. بسیاری از آنان ناامید از آینده هم هستند. فرزندان اغلب آنان راه خود را از سیاست رسمی جدا کرده‌اند. گروه دومی از اصولگرایان هستند که کمابیش ادامه گروه اول هستند، با این تفاوت که در عرصه مدیریتی کشور حضور دارند. کم هم نیستند، هر چند به مرور در حال اخراج هستند. اینها اغلب نسل بعدی گروه اول هستند. فاقد انسجام و تشکیلات روشنی هستند ولی به صورت فردی حضور عمومی دارند، حرف می‌زنند، نقد می‌کنند، افشاگری می‌کنند، التزامات آنان به قدرت فرع بر تعهدات آنان به حقیقت و واقعیت است. با توجه به صبغه اصولگرایی که دارند، راحت‌تر هم حرف می‌زنند. حس می‌کنند که به آنان خیانت شده و مورد سوءاستفاده سیاسی قرار گرفته‌اند. هر دو گروه فوق از برخی جهات با بخش‌هایی از اصلاح‌طلبان نزدیکی‌های تحلیلی و فکری دارند. هر دو گروه تقیدات مذهبی متعارفی دارند و نسبت به آن نیز حساس هستند. گروه سوم مجموعه‌ای متنوع هستند که متشکل از نسل‌های دوم و سوم هستند. ویژگی اصلی آنان «قدرت‌محوری» است، ولی تعبیر خود را از آن دارند. در واقع قدرت و ثروت را برای خود می‌خواند. مذهب آنان عمیق نیست، بیشتر مناسکی و نمایشی است. ضوابط و ارزش‌های دینی برای آنان در خدمت بالا رفتن از نردبان قدرت است و فقط تا همین مرحله اهمیت دارد. دین آنان تقریبا جدید است. آنان از فرقه‌ها و دسته‌ها و باندها و گنگ‌های گوناگونی تشکیل شده‌اند. به همین دلیل است که از بیرون نمی‌توان فهمید چرا به یکباره فرد مهم این جناح در تهران اول نمی‌شود و شخص دیگری نفر اول می‌شود. این محصول تشکیلات فرقه‌ای آنان است. وحدت تشکیلاتی ندارند و اتفاقا به دلیل ماهیت باندی خود، اختلافات عجیب و غریب داخلی دارند. قدرت‌محوری آنان تا حدی است که مغایر با اولویت‌های خودشان نباشد، لذا در جریان اخیر حجاب به صورت غیرمستقیم در برابر تذکر به روند جاری رسمی علیه زنان حمله کردند. ذهنیت‌های آنان تخریبی است. گرایش‌های آخرالزمانی دارند و این گرایش نه از روی اعتقاد، بلکه به این علت است که بحث و گفت‌وگوی عقلانی را بلاموضوع می‌کند. ضد علم، طرفدار نظریه توطئه، مخالف قانون و حاکمیت آن هستند. ادبیات آنان در فضای مجازی مشهود است. هتاکانه و غیردینی است. بسیار متکی به رسانه‌های انحصاری هستند. در عمل هیچ ایده و برنامه ایجابی ندارند، جز ویرانگری و تخریب و تقابل در داخل و خارج از کشور. تناقضات گفتاری و رفتاری آنان فراوان و شدید است ولی در ذیل کسب قدرت به هر قیمتی قابل رفع است. به راحتی چشم را بر فساد خود و دوستان‌شان می‌بندند، حتی آن را توجیه هم می‌کنند. برای آنان «حق» معنای مستقلی از «نفع» و «قدرت» خودشان ندارد، لذا بی‌شخصیت‌ترین رفتارهای سیاسی را در تاریخ جدید ایران از خود نشان می‌دهند. مهم‌تر از همه اینکه فاقد حداقلی از اخلاقیات و شرم هستند. به راحتی دروغ می‌گویند و تهمت می‌زنند و حرف خود را تغییر می‌دهند، حقیقت مسلم و روشن را نفی می‌کنند، در تاریخ ایران وجود گروهی مشابه آنها یا بی‌سابقه است یا کم‌سابقه. کانال عصر ایران در تلگرام
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام