خداحافظی با ناوهای آمریکا در صورت رویارویی ایران و آمریکا/ زیردریایی‌های ایران در درگیری ایران و آمریکا در خلیج فارس تا چه اندازه میتواند خطرناک باشد؟
تاریخ انتشار: ۲۷ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۰۱۰۲۶
رویداد۲۴ سباستین رابین در گزارشی تحت عنوان «خداحافظی با ناوهای آمریکا در صورت وقوع جنگ با ایران؟» در نشنال اینترست نوشت: نیروهای نظامی ایران برای مدتی طولانی در حال برنامه ریزی برای یک جنگ دریایی دفاعی در خلیج فارس بوده اند. بخشی از استراتژی جنگی ایران شامل استفاده از ناوگان بزرگ قایق‌های تندرو مجهز به موشک‌های ضد کشتی برای غافل گیر کردن نیروهای دشمن در خلیج فارس خواهد بود.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما ناوگانی از بیست و یک زیردریایی بومی کلاس غدیر نیز میتوانند در استراتژی جنگی ایران مورد استفاده قرار بگیرند. زیردریایی‌های غدیر در واقع نمونه بهینه شده‌ای از زیردریایی‌های کلاس یونو کره شمالی هستند. این کلاس از زیردریایی‌ها با سرعت یازده نات در زیر آب حرکت میکند و مجهز به دو اژدر ۵۳۳ میلی متری است. به طور کلی، آب‌های کم عمق در نزدیکی ساحل به عنوان محیط مطلوبی برای عملیات‌های زیردریایی‌ها در نظر گرفته می‌شوند. آب‌های خلیج فارس فرصت خوبی برای پنهان شدن زیردریایی‌های کوچک ایران فراهم می‌کنند. قابلیت عمده این زیردریایی‌های کوچک کمین کردن علیه کشتی‌های عبوری است. اما نیروی دریایی ایران همچنین دارای سه زیردریایی بزرگتر و پیشرفته‌تر از زیردریایی‌های کلاس دیزلی کیلو است که در دهه ۱۹۹۰ از روسیه خریداری شده بودند. این زیردریایی‌ها میتوانند به راحتی در آب‌های اقیانوس هند حضور پیدا کنند.
ایران همچنین چهار سال پیش واحدی را برای توسعه زیر دریایی بومی کلاس فتح راه اندازی کرد. البته این زیردریایی ساخت داخل مجهز به ویژگی‌های مدرن همچون موشک‌های ضد کشتی یا سیستم رانش مستقل هوایی نیست.
اما چرا ایرانی‌ها به جای خرید تسلیحات مورد نیاز از چین یا روسیه تصمیم گرفتند که به طور مستقل زیردریایی‌های مورد نیاز را در داخل کشور تولید کنند؟
ایرانی‌ها در طول چند دهه گذشته به این واقعیت پی بردند که تغییر در ائتلاف‌های بین المللی میتواند در برنامه ریزی‌های دفاعی آن‌ها اختلال ایجاد کند و نیروی نظامی آن‌ها را در موقعیت آسیب پذیری قرار دهد. حکومت محمد رضا پهلوی در دوره پیش از انقلاب اسلامی میتوانست همه جنگ افزار‌های مورد نیاز خود را از آمریکا خریداری کند. اما رابطه بین دو کشور بعد از انقلاب اسلامی و حادثه گروگان گیری در سفارتخانه آمریکا در تهران رو به وخامت گذاشت. ایران در دهه‌های اخیر برای نگه داری و تامین قطعات جنگ افزار‌های آمریکایی خود با مشکلاتی روبرو شده است. زمانی که عراق در سال ۱۹۸۰ به ایران حمله کرد، دو ابرقدرت دنیا یعنی آمریکا و شوروی تمایلی به فروش سلاح به تهران نداشتند. ایران مجبور شد برای برآورده کردن نیاز‌های دفاعی خود به چین روی آورد. در نتیجه، در دهه‌های اخیر انگیزه ایران برای خودکفایی در صنعت دفاعی افزایش پیدا کرد.
زیر دریایی نیمه سنگین فتح بین چهل تا چهل و هشت متر طول دارد و از لحاظ وزنی با زیردریایی‌های دفاع ساحلی کوچک کلاس ۲۰۵ و ۲۰۶ آلمان در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ قابل مقایسه است. ظاهرا زیردریایی کلاس فتح نسخه تکامل یافته یک نمونه آزمایشی با نام نهنگ است. کلاس فتح دارای چهار لوله اژدر افکن است و یک آرایه سونار در زیر لوله‌ها قرار گرفته اند.
زیردریایی کلاس فتح میتواند حداکثر تا ۲۰۰ متر پایین‌تر از سطح آب به فعالیت خود ادامه دهد. قابلیت‌های این زیردریایی متناسب با آب‌های کم عمق خلیج فارس هستند. پیش بینی میشود که سرعت این زیردریایی در زیر آب بین چهارده تا بیست و سه نات باشد. گزارش شده که زیردریایی فتح میتواند عملیات خود را برای پنج هفته تا فاصله ۳۱۰۰ مایلی از سواحل کشور ادامه دهد. در نتیجه، حوزه عملیاتی کلاس فتح تا نزدیکی دریایی عربی خواهد بود. اما ما نمی‌دانیم که این زیردریایی دیزلی برای چه مدتی میتواند زیر سطح آب باقی بماند، زیرا برای شارژ مجدد باطری‌های خود باید به سطح دریا بازگردد.
در حال حاضر به نظر می‌رسد که زیردریایی کلاس فتح هنوز در مرحله آزمایشی قرار دارند و در بین ناوگان زیردریایی‌های فعال ایران قرار نگرفته اند. اخیرا تصاویر ماهواره‌ای منتشر شده نشان دادند که ایران در حال ساخت زیردریایی‌های جدید در پایگاه دریایی بندر انزلی در دریایی خزر است.
علاوه بر این، ظاهرا ایران برنامه‌ای برای تولید دو زیردریایی کلاس بعثت دارد. این کلاس شصت متر طول دارد و مجهز به شش لوله اژدرافکن است. ادعا میشود که این کلاس از زیردریایی‌ها میتوانند تا ۳۰۰ متر زیر سطح آب به فعالیت خود ادامه دهند و حداکثر سرعت آن‌ها بیست و سه مایل در ساعت است.
تهران در سال ۲۰۰۸ شروع این پروژه جدید را اعلام کرد. قرار بود این کلاس از زیردریایی‌ها در سال ۲۰۱۵ وارد ناوگان نیروی دریایی کشور شوند. اما ظاهرا راه اندازی کلاس جدید با تاخیر روبرو شده است.
اما ارتش آمریکا در گزارش اطلاعاتی خود در مارس ۲۰۱۷ این کلاس جدید را به عنوان خطری بزرگ برای نیروهای خود در منطقه توصیف کرد. در این گزارش گفته میشود که این کلاس از زیردریایی‌های جدید ایران تا پنج سال آینده به قابلیت شلیک موشک‌های کروز دست پیدا خواهند کرد.
اما به نظر می‌رسد که یک اژدر زیرآبی ایران با نام حوت به مرحله پایانی تکمیل خود نزدیک میشود. مطابق با گزارش‌های منتشر شده، این موشک میتواند به سرعت دویست مایل در ساعت دست پیدا کند. این موشک با تولید حباب‌های بخار که از نوک دماغه و پوسته خود خارج میکند لایه‌ای از گاز در اطراف خود شکل می‌دهد و بدین ترتیب خود را از تماس مستقیم با آب و پسای قابل ملاحظه ناشی از آن دور میکند. اولین بار تلویزیون ایران در سال ۲۰۰۶ گزارشی در مورد آزمایش این موشک منتشر کرد. البته اطلاعاتی در مورد نتایج این آزمایش‌ها منتشر نشده است. تحلیلگران معتقدند که این اژدر نسخه مهندسی معکوس شده یک اژدر روسی با نام اشکفال است.
در هر صورت زیر دریایی فتح در آستانه عملیاتی شدن قرار دارد و میتواند به زودی ناوگان زیردریایی‌های ایران را گسترش دهد. در حال حاضر اطلاعاتی در مورد وضعیت کلاس جدید بعثت نیز در دسترس نیست.
زیردریایی‌های جدید ایران میتوانند در آب‌های کم عمق خلیج فارس خطرناک باشند. همچنین پروژه‌های اخیر ایران برای تولید زیردریایی‌های بومی نشان می‌دهد که آن‌ها در درازمدت به دنبال تبدیل شدن به یک قدرت نظامی مستقل هستند. منبع: انتخاب خبر های مرتبط
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 ناوهای آمریکایی زیردریایی های ایران جنگ احتمالی ایران و آمریکا درگیری ایران و آمریکا در خلیج فارس رویارویی ایران و آمریکا درگیری نظامی ایران و آمریکا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۰۱۰۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حکایت قالی‌ایرانی و موکت‌آمریکایی/ ترجمه یادداشت تحلیلی سردبیر روزنامه البناء لبنان درباره شرایط جدید منطقه
به گزارش قدس آنلاین، ایران که در اوج ظهور قدرت آمریکا موفق شد از رویارویی اجتناب کند و در سایه تحریم‌ها و محاصره، بر زخم‌هایش مرحم بگذارد؛ سه محور ثابت را حفظ و پیرامون آن دستاوردهایی کسب کرد: نخست؛ استقلال، ساختن کشور و اندوختن عناصر قدرت؛ دوم، انسجام اتحاد منطقه‌ای‌اش با سوریه و سوم، موضع ایران در قبال فلسطین و جنبش‌های مقاومت و پافشاری در حمایت از آن‌ها.
۲. نتانیاهو محاسبات خود را روی دوگانه بنا کرد؛ اینکه آمریکا همچنان قادر به رویارویی و ایران هنوز در مرحله اجتناب از رویارویی است. او دچار غافل‌گیری مضاعف شد. همه‌چیز گویا بود که آمریکا – همان‌طور که جنگ در عراق و افغانستان نشان داد - دیگر نشاط اجتماعی و برتری نظامی لازم برای جنگیدن را ندارد. در جنگ علیه سوریه، آمریکا به گروه‌های تروریستی متوسل شد؛ با این حال، جنگ آن‌طور که آمریکا می‌خواست به پایان نرسید. اگر غافل‌گیری از آماده نبودن آمریکا برای رویارویی - فقط برای نتانیاهو بود، غافل‌گیری دوم هم برای او و هم برای دیگران بود؛ اینکه ایران برای رویارویی آماده است.
۳. پاسخ اسرائیل - که متکی به آمادگی آمریکا بود - شاهدی بر غافل‌گیری نخست بود؛ در حالی که پاسخ ایران - پیش از آن - بر اساس آمادگی ایران تعیین شده بود و مانور توان بازدارندگی، ایرانی - اسرائیلی نبود، بلکه ایرانی - آمریکایی بود. در جریان واکنش ایران، آمریکا تمام عناصر لازم برای شناخت توانایی ایران در به‌کارگیری قدرت را آزمایش و نیروها و متحدان خود را بسیج کرد، اما نتایج آن، او را ناکام گذاشت و نشان داد ایران دست بالا را دارد. دلیل نخست اینکه جمهوری اسلامی قادر است تمام نقاط حرکت نیروهای آمریکایی، حرکت هواپیماهای جنگی از مدیترانه به سمت خلیج فارس و کشورهای عربی و پراکندگی شبکه‌های موشکی را زیر نظر بگیرد و پهپادها و موشک‌های ایران، آماده‌باش را به تمام نیروهای آمریکا، اسرائیل و متحدانشان تحمیل کرد؛ در حالی که ایران فقط بخشی از آنچه در اختیار داشت را استفاده کرد و بخشی از آنچه که تصمیم به افشای آن داشت را در معرض رصد قرار داد. دوم، ناتوانی در تسلط الکترونیکی بر پهپادها و موشک‌هاست. دو ناوشکن ویژه پارازیت الکترونیکی برای انجام این مأموریت آماده شدند و نتیجه آن شکستی ناگوار بود؛ با وجود آنکه هواپیماهای ایرانی به مدت ۹ساعت، اهدافی در دسترس بودند. سوم اینکه موشک‌های معدود و مشخص ایران، بدون آنکه پدافندهای آمریکا و اسرائیل قادر به مقابله با آن‌ها باشند، به اهداف خود رسیدند.
۴. نبرد تمام شد؛ آزمون اذهان، اراده‌ها و توان فنی به پایان رسید و نتیجه «یک - صفر» به‌نفع ایران شد. این نتیجه نهایی است؛ زیرا دور بعدی پس از آن وجود نخواهد داشت و با توجه به نتایج این دور، در منطقه بسیار نوشته خواهد شد، به‌ویژه در مورد پرونده‌های جاری که در انتظار تعیین مرزهای قدرت میان آمریکا و ایران بود که ترسیم شد. پرونده اول، جنگ غزه است که تلاش نتانیاهو برای فرار از آن به سمت رویارویی ایران و آمریکا ناکام ماند. او اکنون باید به چالش‌های خود بازگردد، یا دنبال کردن جنگی که منجر به شکست بیشتر میشود یا تسلیم شدن در برابر شرایط مقاومت و تحمل ذلت. چشم‌انداز منطقه، سرنوشت عادی‌سازی روابط عربستان و اسرائیل و سرنوشت موضع‌گیری ترکیه هم از مسیر این جنگ و مسائل پیرامون آن عبور میکند.
این منطقه، از جو پرفشار اسرائیلی خارج شده و وارد جو کم‌فشار ایرانی میشود؛ در حالی که جوهره این گذار، بر برتری «بافنده فرش» بر «پوکرباز» در صبر، مهارت و پشتکار و برتری «قالی ایرانی» بر «موکت آمریکایی» استوار است.
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت