سلولهایی که نوررابه چشم میرسانند
تاریخ انتشار: ۲۸ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۱۳۶۶۶
دانشمندان ژاپنی در بررسی جدید خود توانستند نوع جدیدی از سلولها را که در رسیدن نور به چشم نقش دارند، معرفی کنند. ناطقان: به نقل از انسیبی، دانشمندان ژاپنی سعی دارند به بینشهای جدیدی در مورد اهمیت سلولهای حساس به نور در شبکیه چشم که اطلاعات بصری را پردازش میکنند، دست یابند. آنها عملکرد سلولهای "ملانوپسین" (melanopsin) را بررسی کردند و نقش مهم آنها را در درک محیط بصری نشان دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شبکیه چشم، لایهای متشکل از سلولهای متفاوت موسوم به "سلولهای حساس به نور"(photoreceptors) است که به میزان متفاوتی از نور واکنش نشان میدهند. سلولهایی که نور زیادی را پردازش میکنند، "یاختههای مخروطی" (cones) و سلولهایی که نور کمتری را پردازش میکنند، "یاختههای استوانهای"(rods) نام دارند.
پژوهشگران تاکنون باور داشتند هنگامی که نور به شبکیه برخورد میکند، فقط یاختههای مخروطی و استوانهای نسبت به آن واکنش نشان میدهند اما اکتشافات جدید نشان میدهند که یک نوع دیگر از سلولها موسوم به "سلولهای حساس به نور گانگلیون شبکیه"(ipRGCs) نیز در این فرآیند دخیل هستند.
سلولهای ipRGCs برخلاف یاختههای مخروطی و استوانهای، ملانوپسین را نیز در بر دارند که نسبت به نور حساس است. اگرچه ثابت شده که سلولهای ipRGCs در سازگاری ساعت درونی مغز با نور نقش دارند، اهمیت آنها در تشخیص میزان نور تا به امروز به خوبی درک نشده بود.
"کاتسونوری اوکاجیما"(Katsunori Okajima)، استاد "دانشگاه ملی یوکوهاما"(Yokohama National University) در ژاپن و از نویسندگان این پژوهش گفت: نقش سلولهای ملانوپسین شبکیه و نحوه عملکرد آنها در دریافت روشنایی نور، تاکنون نامشخص بوده است.
ما در این پژوهش دریافتیم که ملانوپسین، نقش مهمی در توانایی انسان برای خوب دیدن محیط اطراف دارد. این یافتهها میتوانند سیستم معمول شناسایی نور را که تاکنون بر دو متغیر تکیه داشته است، دوباره تعریف کنند و نشان دهند که دریافت نور، به یک متغیر سوم یعنی سلولهای ملانوپسین نیز وابسته است.
پژوهشگران در این پروژه نشان دادند که چگونه یاختههای مخروطی و استوانهای برای دریافت نور ادغام میشوند. آنها برای ارزیابی بهتر نقش ملانوپسین در تشخیص نور، سیگنالهای آن را از یاختههای مخروطی و استوانهای تفکیک کردند. این تفکیک توانست امکان بررسی دقیقتر سیگنال ملانوپسین را فراهم کند. محرکهای بصری نیز برای تحریک ماده شیمیایی حساس به نور، به طور خاص طراحی شدند.
پژوهشگران برای بررسی قطر مردمک چشم شرکتکنندگان، از یک نرمافزار ردیابی استفاده کردند تا به این شکل، رابطه میان دریافت نور و شدت تحریک بصری را روی شبکیه نشان دهند.
پژوهشگران در این پروژه نشان دادند که سطوح متفاوت روشنایی در تصویر دریافت شده، مجموعهای از واکنش سلولهای ملانوپسین و واکنش یاختههای مخروطی است. این نتایج نشان میدهند که سهم ملانوپسین در دریافت روشنایی، یک سهم جزئی نیست، بلکه این سلولها، نقش مهمی در این فرآیند بر عهده دارند.
این پژوهش، در مجله "Scientific Reports" به چاپ رسید. منبع: ایسنا برچسب ها: سلول ها ، نور ، چشم
منبع: ناطقان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۱۳۶۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از این حیوان فقط دو نمونه در جهان باقی مانده
پژوهشگران میگویند در حالی که تنها دو نمونه ماده از کرگدنهای سفید شمالی باقی ماندهاند، سلولهای پوست منجمد شده آنها میتواند این گونه در خطر انقراض را نجات دهد.
به گزارش ایسنا، آیا تبدیل پوست یخ زده کرگدن سفید شمالی به سلولهای اسپرم و تخمک میتواند این حیوان را به حیات وحش بازگرداند؟
دانشمندان میگویند مواد ژنتیکی کافی را برای بازیابی کرگدن سفید شمالی در اختیار دارند، اما این بدان معنا نیست که انجام این کار، آسان خواهد بود.
گفتنی است که فقط دو کرگدن سفید شمالی روی کره زمین باقی ماندهاند که هر دوی آنها ماده و یک مادر و دختر به نام ناجین و دخترش فاتو هستند و آخرین کرگدن سفید شمالی نر به نام سودان در سال ۲۰۱۸ درگذشت.
احیای یک گونهپژوهشگران در «اتحاد حیات وحش باغ وحش سن دیگو در کالیفرنیا» سلولهای پوست استخراج و منجمد شده از ۱۲ کرگدن سفید شمالی را که در باغ وحش نگهداری میشدند، بررسی کردند. آنها با استفاده از یک مدل رایانهای، نتیجه استفاده از مواد ژنتیکی این کرگدنها را برای تولید اسپرم و سلولهای تخمک شبیهسازی کردند.
آنها میگویند، سلولهایی که به جنین تبدیل شوند، میتوانند توسط یک زیرگونه نزدیک به کرگدن سفید شمالی، یعنی کرگدن سفید جنوبی حمل شوند.
آرین وایلدر، پژوهشگر ژنتیک حفاظتی در اتحاد حیات وحش باغ وحش سن دیگو میگوید: زیبایی وجود این منبع ثابت ژنوم در «باغ وحش منجمد» این است که میتوانیم به طور مداوم حیوانات جدید را بیرون بکشیم و آنها را دوباره به جمعیت حیوانی معرفی کنیم.
این پژوهش نشان داد که این رویکرد میتواند کارساز باشد و امیدی برای بازگرداندن کرگدنهای سفید شمالی دیگر، البته در طول چندین نسل ایجاد کند.
طبق شبیهسازیهای آنها، کرگدنهای سفید شمالی پس از ۱۰ نسل درونآمیزی نداشتند. درونآمیزی زمانی اتفاق میافتد که حیوانات درون یک جمعیت با خویشاوندان نزدیک خود جفت میشوند و تنوع ژنتیکی را کاهش میدهند.
درونآمیزی یا خویشآمیزی یا درونزایی به تولید مثل در نتیجه جفتگیری دو والد که با هم ارتباط ژنتیکی دارند، گفته میشود. این امر سبب افزایش هوموزیگوسیتی میگردد که خود افزایش احتمال ابتلای فرزند به ویژگیهای نامطلوب و آسیبزا را در پی دارد. درونآمیزی در کل سبب کمشدن توانایی زیستی در جمعیت میشود، چیزی که از آن با نام تنزل درونزایی یاد میشود.
در این مورد، نتایج نشان داد که جفتهای جفتگیری کننده در هر نسل از نظر ژنتیکی متنوع بودند. این الگوهای تولید مثل طبیعی را تقلید میکند که از درونآمیزی در جمعیت سالم جلوگیری میکند.
به طور خلاصه، تنوع ژنتیکی کرگدنهای سفید شمالی دستنخورده باقی ماند که نشاندهنده پایداری جمعیت آنهاست.
چه چیزی پشت این فرآیند است؟سلولهای پوست جمعآوری و در یک بانک ذخیره میشوند. سپس این سلولها را میتوان دوباره به سلولهای بنیادی پرتوان القایی (iPSCs) برنامهریزی کرد. iPSCها به دلیل توانایی در تمایز به هر نوع سلولی در بدن منحصر به فرد هستند.
پژوهشگران پس از تولید iPSCها میتوانند آنها را به تمایز به سلولهای زایای اولیه هدایت کنند.
وایلدر میگوید: یک مانع این است که سلولهای زایای اولیه به سلولهای پشتیبان برای رشد و بلوغ نیاز دارند. ما برای گونههای در معرض خطر مانند کرگدن سفید شمالی باید این سلولهای پشتیبانی را از iPSCها تولید کنیم.
روی دیگر سکهپژوهشگران هنوز باید بر بسیاری از چالشها مانند القای شیمیایی سلولهای پوست منجمد به سلولهای بنیادی اسپرم و تخمک غلبه کنند. ضمن اینکه در مورد اینکه آیا جانشین گونههای کرگدن سفید جنوبی میتوانند جنینها را با موفقیت حمل کنند یا خیر نیز تردید وجود دارد. این یک نگرانی مهم است، زیرا موفقیت به توانایی بارداری و تولد فرزندان سالم بستگی دارد.
تری راث استادیار مرکز حفاظت و تحقیقات حیات وحش در حال انقراض در باغ وحش و باغ گیاه شناسی سینسیناتی نیز میگوید: حفاظت از کرگدنها بسیار بیشتر از تنوع ژنتیکی در ردههای سلولی است. اما خبرهای خوب در هر جبههای در این روزهای سخت ارزش جشن گرفتن دارد.