علل ریزش مو در خانمها
تاریخ انتشار: ۲۸ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۲۰۷۰۲
برای آشنایی بیشتر با انواع عوامل موثر ریزش مو در خانمها و درمانهای آن، دکتر منصور نصیریکاشانی به نکاتی در این مورد اشارهمیکند.
ریزش مو در خانمها دارای اشتراکاتی با ریزش مو در آقایان است و تفاوتهایی نیز نسبت به آنها دارد. یکی از ریزش موهای مشترک با آقایان، «ریزش موی ناحیهای» است که بیشتر به شکل سکه ایجاد میشود و در مواردی که فرد مبتلا به حساسیتهای سرشتی بوده، این موارد تشدید میشود.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این نوع ریزش مو، گاهی با مشکلات تیروئیدی مانند تیروئیدیت یا کمکاریها و پرکاریهای تیروئید همراه است. فرد در فرمهایی از ریزش موی سکهای ممکن است تنها در نقطهای دچار ریزش کامل مو نشود بلکه موها بهطور پراکنده ریزش میکند. این نوع ریزش مو گاه با ریزش موی ارثی اشتباه گرفته میشود.
فرمهای دیگری از این نوع ریزش مو هستند که با تظاهرات شدیدتری خود را نشان میدهد؛ مانند نوعی ریزش مو که اطراف موی سر را درگیر میکند و بسیار مقاوم به درمان است. نوع دیگر ریزش مو به شکلی است که تمام موهای سر را میگیرد و در نوع شدیدتر، تمام موها را دربر میگیرد. بهطوری که ممکن است تمام موهای مژه، ابرو و موهای بدن را هم شامل شود. این نوع ریزش مو معمولا به انواع درمانها مقاوم است و عودهای مکرر دارد؛ به نوعی که بعضی از آنها باعث ریزش موی دائمی میشود.
ریزش مو یا طاسی ارثی در خانمها با آنچه بیشتر در آقایان مشاهده میکنیم، متفاوت است؛ به طوری که هم در بالا و هم پشت سر، موها شروع به ریزش میکند و فرد دچار کممویی میشود. نوع دیگری از ریزش مو، به دنبال استرسها، بیماریهای تبدار، اعمال جراحی و معمولا بین دو تا چهار ماه بعد از این حالات اتفاق میافتد و موها وارد مرحله ریزش سریع و وسیعتر میشود؛ به طوری که گاهی تا بیش از ۵۰ درصد موها میریزد.
بارداری، شیردهی و ریزش مو
شیردهی ارتباطی با ریزش مو در خانمها ندارد و نمیتوان آن را عاملی برای از دست دادن موها دانست؛ بلکه باید دلایل دیگری را جستوجو کرد. از آنجا که ریزش موی ناشی از تغییرات هورمونی باید تا یک سال از بین رود، اگر خانمی بعد از یک سال هنوز ریزش مو دارد، باید به دنبال علل دیگری برای ریزش مو باشد.
در این قبیل خانمها ممکن است مشکلات هورمونی هنوز هم وجود داشته باشد. برای مثال، در کسانی که در دوران زایمان مبتلا به سندرم «شیهان» شدهاند، ریزش مو ممکن است حتی بعد از یک سال هم ادامه پیدا کند، اما همچنان علتش شیردهی نیست. در این بیماری، ایسکمی (فشار روی شریان فوقانی) در هیپوفیز به وجود آمده و غده هیپوفیز آنها به طور کامل دچار کمکاری میشود.
تغییرات هورمونی در بارداری
در دوران بارداری برخلاف آنچه تصور میشود، موها وضعیت خوبی پیدا میکند و حتی کسانی که دچار کممویی ارثی هستند، در زمان بارداری رشد موهای خوبی پیدا کرده و حتی پرمو میشوند. در این حالت، موهایی که به طور معمول باید وارد مرحله ریزش شوند، در حالت طبیعی باقی مانده و تقریبا ریزش مو در آنها قطع میشود.
در دوران بارداری هورمونها شرایطی پیدا میکنند که وضعیت بدن فرد برای حفظ و رشد جنین مناسب شود، اما بعد از زایمان، کسانی که ریزش موی ارثی داشتند، ریزش موی شدیدتری را نسبت به دیگران تجربه میکنند تا موها به حالت قبل برگردد.
بنابراین، خانمی که پیش از بارداری برای کاهش ریزش مو از داروی «ماینوکسیدیل» استفاده میکرد، در دوران بارداری لزومی به مصرف دارو ندارد، اما بعد از زایمان، بار دیگر نیاز به مصرف این دارو پیدا میکند.
این دارو یکی از درمانهای اصلی برای تحریک رشد مجدد موها و جلوگیری از ریزش مو است. حتی افرادی که مبتلا به سرطان بوده و تحت رادیوتراپی و شیمیدرمانی قرار دارند و دچار ریزش مو میشوند، میتوانند از این دارو استفاده کنند.
داروی ماینوکسیدیل یک داروی بدون نسخه (OTC) است. اما معنایش این نیست که هر فردی دچار ریزش مو میشود، این دارو را تهیه و مصرف کند. بلکه باید با مراجعه به پزشک ابتدا علت ریزش مو را معلوم کرد.
یائسگی و ریزش مو
به دلیل کاهش هورمونهای زنانه بعد از دوران یائسگی، غلبه هورمونهای مردانه در بدن بهوجود میآید و این موجب ریزش و کاهش مو میشود. در این موارد ممکن است استفاده از داروهای آندروژن به بیمار کمک کند که ریزش مو کاهش یابد.
برای درمان این وضعیت یا با داروهایی، مانع از ترشح هورمونهای مردانه میشوند یا با داروهای پایینآورنده هورمونهای مردانه آنها را درمان میکنند. در این مورد هم داروی ماینوکسیدیل میتواند به تحریک رشد مو کمک کند.
اختلالات تیروئیدی
کمکاری و پرکاری تیروئید هم از عللی هستند که همیشه جزو بررسیهای ریزش مو قرار میگیرند. در مواردی، ریزش مو ممکن است به دلیل التهاب غده تیروئید ایجاد شود که ممکن است کمکار یا پرکار هم نباشد، اما آنتیبادیهایی علیه تیروئید میسازد که تیروئید را دچار التهابی دائمی میکند و ممکن است منجر به ریزش شود.
درمانهای تغذیهای ریزش مو
درمان ریزش مو به طور اصولی باید تحت نظر پزشک صورت گیرد و پزشک طبق شرایط بیمار و بیماری زمینهای احتمالی که دارد، برای فرد دارو تجویز میکند. در میان درمانها، درمانهای تغذیهای و ریزمغذیها با این که در کاهش ریزش مو ثأثیر دارند، اما اثر آنها خیلی اساسی نیست.
شاید کمبودهای ویتامین D. که این روزها خیلی پر سروصدا شده، در ریزش مو تأثیرگذار باشد. عدهای تأثیر مصرف «روی» را در درمان ریزش مو مؤثر میدانند، در صورتی که مصرف آهن بهویژه در خانمها تأثیر بیشتری روی کاهش ریزش مو دارد.
از آنجا که میتوان گفت: حدود ۵۰ درصد خانمها
فقر آهن دارند، بنابراین اهمیت جبران این مشکل میتواند مشکل را برطرف کند. از اینرو، به خانمها توصیه میکنیم ماهانه ده تا ۱۵ روز از مکملهای آهن استفاده کنند. جز در مواردی که فرد مبتلا به بیماری تالاسمی است و با توجه به ذخیره بالای آهن که در بدن آنها وجود دارد، تجمع آهن زیاد در طحال آنها میتواند مشکلآفرین شود.
در عین حال، بعضی موادغذایی مانند پروتئینها که برای جلوگیری از ریزش مو مؤثرند، در حبوبات و غلات مانند عدس و لوبیا به وفور یافت میشود که به رشد مو کمک میکند.
ژلاتین و آلبومین مانند سفیده تخممرغ یا ژلهایشدن آب گوشت وقتی که سرد میشود سرشار از پروتئین بوده و به رشد مو کمک میکند. جنس موهای ما تماما پروتئین است و این پروتئین از جنس کراتین است که خوردن این قبیل موادغذایی در کنار داروها میتواند به عنوان مکمل غذایی منبع:بهداشت نیوز
منبع: پارسینه
کلیدواژه: ریزش مو بیماری زنان درمان ریزش مو بارداری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۲۰۷۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۶ ریزمغذی موثر در جلوگیری از ریزش مو
آفتابنیوز :
مو یک "فیلامنت پروتئینی" است که از فولیکولهای موجود در پوست میروید. اگرچه مو یک بافت مرده است، اما فولیکولهای مو سلولهای زنده هستند که رشد و سلامت مو وابسته به سلامت این سلولها است. فولیکولها همانند هر سلول زندهای نیازمند دریافت مواد مغذی هستند؛ بنابراین کمبود مواد مغذی رشد و سلامت مو را تحت تاثیر قرار میدهد. اگرچه تا به حال مطالعات متعددی در خصوص رابطه سوءتغذیه، به خصوص کمبود انرژی و پروتئین با ریزش مو صورت گرفته است، اما مطالعات در خصوص کمبود هر یک از مواد مغذی در افراد سالم هنوز کافی نیست.
ویتامین E
مطالعات رابطه معنیداری بین طاسی و استرس اکسیداتیو نشان دادهاند؛ به طوری که در افراد مبتلا به طاسی معمولا ظرفیت آنتی اکسیدانی به خصوص در پوست فرق سر نسبت به سایر افراد پایینتر است. در یک کارآزمایی بالینی دریافت روزانه ١٠٠ میلی گرم مشتقات ویتامین E در بیماران مبتلا به ریزش مو به مدت ٨ ماه سبب افزایش تعداد مو در مقایسه با گروه دارونما شد.
ویتامینهای گروه B
- کمبود بیوتین یا ویتامین B ۷ با درماتیت (التهاب پوستی)، ریزش مو و طاسی ارتباط دارد. اگرچه تا به حال هیچ کارآزمایی بالینی به بررسی اثرات مکملیاری با بیوتین بر درمان ریزش مو نپرداخته است اما، تامین نیاز روزانه این ویتامین در پیشگیری از ریزش مو موثر است.
- کمبود شدید نیاسین یا ویتامین B ۳ سبب بیماری پلاگر میشود. ورمها، زخمهای پوستی و ریزش مو از عوارض اصلی این بیماری است. دریافت کافی این ویتامین برای سلامت پوست و مو لازم است. در یک مطالعه دریافت خوراکی مشتقات نیاسین در افزایش رشد مو در زنان مبتلا به طاسی موثر بود.
- کمبود اسیدفولیک یا ویتامین B ۹ میتواند ساخت کلاژن موجود در پوست و مو را دچار اختلال کند. کلاژن یک پروتئین سه رشتهای و فراوانترین پروتئین بدن انسان است. اسیدفولیک در تکثیر DNA نقش دارد. سلولهای پوست و مو تکثیر سلولی زیادی دارند. اسیدفولیک با انتقال گروه متیل در ساخت اسیدآمینههای گوگرددار در ساختار کلاژن نقش دارد.
- کمبود کوبالامین یا B ۱۲ میتواند سبب سفیدی مو شود. به گونهای که مصرف مقدار کافی از این ویتامین سبب مشکی شدن موهای سفید ناشی از کمبود این ویتامین میشود.
روی
براساس پژوهشهای صورت گرفته، کمبود روی احتمالا از دلایل ریزش مو است و روی در درمان ریزش مو در افراد دچار کمبود این ماده معدنی و حتی بدون کمبود میتواند موثر باشد. این فرض وجود دارد که اثربخشی مکملیاری با «روی» در ریزش مو در افراد غیرمبتلا به کمبود روی، این باشد که هنوز کمبود بارز نشده است. روی به عنوان " کوفاکتور متالوآنزیمها" تقریبا در تمام فرآیندهای متابولیسمی بدن نقش دارد و روی رشد مو نیز موثر است.
روی همچنین نقش عملکردی مهمی در چرخه فولیکولهای مو ایفا میکند. در یک کارآزمایی بالینی بر روی افراد مبتلا به طاسی منطقهای با غلظت سرمی پایین «روی»، مکمل یاری روزانه با ۵۰ میلی گرم گلوکات روی به مدت ۶ هفته سبب افزایش غلظت سرمی روی و درمان طاسی ۶۰ درصد بیماران شد.
مس
مس همانند روی کوفاکتور بسیاری از آنزیمهای دخیل در متابولیسم فعالیتهای بدن از جمله آنزیم لیزیل اکسیداز است که در ساخت کلاژن نقش دارد. مس همچنین نقش اساسی در افتراق و تکثیر سلولهای پاپیلا پوستی ایفا میکند. این سلولها فیبروبلاستهای اختصاصی بوده که نقش مهمی در رشد فولیکولهای مو ایفا میکنند.
آهن
مطالعات متعددی رابطه بین کمبود آهن و ریزش مو را بررسی کردهاند. تقریبا بیشتر این مطالعات بر روی خانمها انجام شده و تاکید بر ریزش مو با آسیب دائمی غیرفولیکولی (noncicatricial) دارد. این احتمالات وجود دارد که کمبود آهن با طاسی منطقهای، آندروژنی، طاسی کامل فرق سر و ریزش مو منتشر مرتبط باشد. براساس پژوهشی که روی زنان و مردان مبتلا به ریزش مو با آسیب دائمی فولیکولی و غیرفولیکولی صورت گرفت، طول دوره درمان ریزش مو در افراد مبتلا به کمبود آهن طولانیتر از سایر افراد بود؛ بنابراین کم خونی ناشی از فقر آهن باید درمان شود. هنوز علم نتوانسته است به طور قطع رابطه بین کمبود آهن و ریزش مو را به اثبات برساند، اگرچه در بسیاری از مطالعات این رابطه مشاهده شده است.
اسیدهای آمینه
بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، نقش اسیدهای آمینه ضروری در آنمی به خوبی شناخته شده است، اما اثر احتمالی آنها بر رشد مو تا به حال بررسی نشده است. با توجه به ذخایر اسیدهای آمینه معمولا احتمال کمبود کم است البته در این مورد "اسید آمینه لیزین" مستثنی است. با توجه به زیست دسترسی پایین این اسیدآمینه در مواد غذایی، احتمال کمبود آن وجود دارد. در زمان کمبود، بدن اولویت را تامین نیاز بافتهای ضروری قرار میدهد و بافتهای غیرضروری نظیر فولیکولهای موی سر حذف میشوند. لیزین نقش مهمی در برداشت روی و آهن ایفا میکند.
در زنان مبتلا به کم خونی فقر آهن مکملیاری روزانه با ۱.۵ تا ۲ گرم لیزین همراه با آهن به طور معنیداری غلظت فریتین را افزایش داد. سیستین و متیونین اسیدهای آمینه تامین کننده سولفور مورد نیاز بدن هستند. سولفور ماده اصلی تشکیل دهنده پوست و مو است و سبب استحکام آنها میشود. به همین دلیل این دو اسید آمینه به مقدار زیاد در پروتئینهای تشکیل دهنده بافت مو و پوست یافت میشوند و کمبود آنها استحکام و سلامت این بافتها را به مخاطره میاندازد.
منبع: همشهری آنلاین