عـلی (ع) بـود
تاریخ انتشار: ۲۹ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۲۸۹۵۶
چه کسی دوست دارد مسیری را که رفته بازگردد؟ چه کسی دوست دارد برای رسیدن به مقصد عجله کند؟ همه دوست دارند همه‌ی کارها در آرامش انجام شود، اما گاهی این‌طور نیست. گاهی برگشتن مسیر رفته و گاهی عجله‌کردن برای رسیدن به مقصد خوب است. اگر به سال دهم هجری برگردیم، اگر پیغام پیامبر(ص) را شنیده باشیم، دیگر سخت نخواهد بود که مسیر را بازگردیم و یا عجله کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گاهی بازگشت به عقب، نه عقب‌گرد که راه رسیدن به حقیقت است. ما برای شنیدن حقیقت به عقب بازمی‌گشتیم. همان‌طور که این روزها برای یادآوری آن حقیقت مهم در ذهنمان به عقب برمی‌گردیم.
آماده برای شنیدن حقیقتما به غدیر خم رسیده‌ایم. حتی آفتاب را حس می‌کنیم. بیابان است و کویر. دل‌هایمان پر از شوق عبادت است. با دل‌هایی سرشار از عبادت به خانه بازمی‌گشتیم که پیغام فرستادی. قلب ما برای پذیرفتن حقیقت آماده شده بود. اصلاً شاید یکی از ما دعا کرده بود که تو حقیقت را برایمان روشن کنی. ما روشنای حقیقت را دریافت کردیم؛ روشنایی که نامش علی(ع) است.
نگاه‌هایمان به محمدص استهمه، نگاه‌هایمان به محمد(ص) است. او چه پیغام مهمی برایمان دارد؟ شاید خورشید توی چشم‌هایمان می‌زد و دست‌هایمان را نقاب صورت کرده بودیم. به اندازه‌ی گرمای خورشید قلبمان گرم بود. گرم از پیغام مهمی که قرار بود به ما برسد. محمدص که دست علی(ع) را بالا برد، از خودمان پرسیدیم «چه می‌خواهد بگوید؟»
«هرکس که من مولای اویم، علی(ع) مولای اوست.»
ما آدم‌های آن روز هیچ می‌دانستیم این لحظه در تاریخ ثبت می‌شود؟ می‌دانستیم دست بالارفته‌ی علی(ع) نزدیک‌ترین تصویر از غدیرخم می‌شود؟ آن دست سند حقیقت بود. حقیقتی که نامش علی(ع) است.
علی(ع) کافی استآمده بودیم به علی(ع) تبریک بگوییم. آمده بودیم بگوییم از اینکه امامت او را داریم خوش‌حالیم. آمده بودیم بگوییم هستیم و خواهیم ماند. حتی اگر آسمان حقیقت پر از ابرهای تیره شود، ما دلگرم به آفتاب حضور علی(ع) خواهیم بود. آمده بودیم به علی(ع) بگوییم همین که تو هستی برایمان کافی است.
هنوز که هنوز است، ما مقصدی داریم که راه رسیدن به او را گم نمی‌کنیم؛ مقصدی که نامش علی(ع) است.
علی‌ع نعمتی شگرف بودآن روز نعمت را بر ما تمام کردی. وقتی که خوب فکر می‌کنیم می‌بینم هر چیز که داریم نعمت است. کوه، باران، سرسبزی، پرنده، سیب همه نعمت‌اند. اما ولایت علی(ع) چه نعمتی شگرف بود که گفتی با آن نعمت را بر ما تمام کرده‌ای؟
راستش شاعرانه که فکر می‌کنم می‌بینم علی(ع) کوه و باران، سرسبزی و پرنده، علی(ع) سیب بود. همین‌قدر مهربان، همین‌قدر ساده، همین‌قدر صبور. اصلاً انگار همه‌ی نعمت‌های دنیا را در یک وجود جمع کردی؛ وجودی که نامش علی(ع) است.
سراپا گوش میشویمچه کسی دوست دارد مسیری را که رفته برگردد؟ چه کسی دوست دارد برای رسیدن به مقصد عجله کند؟
اگر پای علی(ع)، درمیان باشد، اگر پای پذیرفتن ولایت او و پایبندی به او در میان باشد، همه می‌توانیم مسیر رفته را با دل و جان برگردیم. همه برای بازگشتن سر از پا نمی‌شناسیم. همه سراپا گوش می‌شویم برای شنیدن پیغامی که تو به محمد(ص) دادی تا به ما برساند. پیغامی که نامش علی(ع) است.
کد خبر 451628 برچسب‌ها نوجوان همشهری دوچرخهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: نوجوان همشهری دوچرخه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۲۸۹۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زیارتگاه دوست‌داشتنیِ شهر
حرم شاه عبدالعظیم حسنی که محلی‌ها به آن شابدعظیم می‌گویند، یکی از حرم‌هایی است که در کنار احترام و اهمیت مذهبی، دارای سویه خاطره‌انگیز برای مردم ایران به‌خصوص اهالی ری و تهران است. این وجه حرم عبدالعظیم حسنی آنقدر قوی هست که می‌توان گفت بیش از سایر امامزادگان در ادبیات راه یافته و تصویرش در آثار سینمایی نیز آمده است. اهالی شهرری و تهران خاطره‌های بسیاری از این حرم دارند که با مناسک مذهبی مانند ایام محرم و صفر و همچنین اعیاد مذهبی و ملی گره خورده است.
همه چیز از یک خواب شروع شد
می‌گویند یکی از شیعیان شهرری خوابی دید. در این خواب رسول خدا درخت سیبی را به مرد شیعه نشان داد و خبر فوت یکی از نوادگانش را در آن مکان داد. حضرت در خواب به مرد شیعه گفتند که نواده ایشان باید زیر آن درخت سیب به خاک سپرده شود. مرد روز بعد به سراغ صاحب باغ رفت و خواست آنجا را بخرد اما صاحب باغ هم همین خواب را دیده بود و تصمیم داشت که باغ را وقف شیعیان کند. این باغ محل اولیه حرم عبدالعظیم حسنی بود. بعد از این روایتی از ساختمان ابتدایی حرم وجود ندارد. آمده است که در بنای نخستین این آرامگاه را محمد پسر زید داعی علوی در نیمه دوم قرن سوم هجری قمری برابر با با قرن نهم میلادی تعمیر اساسی کرد. درگاه اصلی ورودی آن که در شمال آرامگاه قرار دارد به فرمان پادشاهان خاندان بویه و سپس با تلاش مجدالملک قمی ساخته شد. تعمیر اساسی حرم در دوران آل بویه در بیشتر منابع آمده است. با این وجود از آنجا که معماری اصلی این بنا، شبیه به سبک دوران سلجوقی است و به همین دلیل احتمال می‌رود سلجوقیان نیز تغییرات اساسی در بنا ایجاد کرده باشند.
زیارتگاهی که مدفن آن حضرت شد
در روایات آمده است که جناب عبدالعظیم حسنی در زمان حیات خود روزها در سرداب محل زندگی‌اش مخفی بوده و به عبادت می‌پرداخته و تنها گاهی برای زیارت مرقدی که در نزدیکی سرداب بوده از محل اقامت خود بیرون می‌رفته است. ایشان پس از فوت در نزدیکی همین مقبره به خاک سپرده شده‌اند و بعد از مدتی دو مقبره در یک بنا قرار گرفته‌اند. آن‌طور که آمده است بر روی مقبر مطهر ایشان تا قرن‌ها ضریحی وجود نداشته است. اولین ضریح را شاه طهماسب صفوی برای این زیارتگاه وقف کرده است. ضریحی که صفویان برای حرم ساخته بودند، از جنس چوب بود. این ضریح چوبی تا زمان قاجار بدون تغییر باقی مانده بود. اما در آن زمان، ضریح حرم را با یک ضریح نقره‌ای جایگزین کردند. ضریح نقره‌ای حرم شاه عبدالعظیم در دوران ناصرالدین شاه مرمت شد.
صحن‌های حرم حضرت عبدالعظیم حسنی
حرم شاه عبدالعظیم حسنی شامل ۵ صحن است که به شرح زیر هستند:
صحن شمالی یا عتیق که اکنون با نام امام حسن مجتبی (ع) شناخته می شود. صحن شمال غربی یا باغ طوطی که اکنون با نام صحن امام حسین شناخته می‌شود و شمال غربی حرم قرار گرفته و مدرسه امین‌السلطنه نیز در آن واقع شده است. صحن غربی یا ناصر ناصری یا صحن ولیعهدی که اکنون با نام صحن کاشانی شناخته می‌شود و در غرب حرم قرار گرفته است. صحن شمال شرقی یا باغچه علی جان که در شرق حرم قرار گرفته است. صحن جنوبی که به نام امامزاده حمزه مشهور است.زهره هاشمی
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟