چیزی شبیه به معجزه!
تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۵۱۹۱۴
اقتصاد اگر وسیله‌ای برای نیل به عدالت نباشد، همان بلایی را به سر کشور می‌آورد که در کشورهای اروپایی و غربی آورده است. انسان غربی، ابزاری برای فربه‌تر شدن یک درصدی‌ها شده که گواه آن، آمار و ارقام نهادهای بین‌المللی است. ۳۱ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۵:۱۱ رسانه ها خواندنی نظرات - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، روزنامه «حمایت» در یادداشتی نوشت:
جمهوری اسلامی امروز با ابرقدرت‌ها و زرسالارانی در جهان دست‌به‌گریبان است که علناً از به‌اصطلاح نابود کردن اقتصاد کشور و به‌زانو درآوردن مقاومت مردم سخن می‌گویند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
1. به مدد قدرت بی‌بدیل نظامی که از ناحیه حضور و نفوذ منطقه‌ای جمهوری اسلامی شکل‌گرفته و حصاری امن و محکم در اطراف مرزهای کشورمان ایجاد کرده، این فرصت استثنایی به وجود آمده که رزمندگان داخلی را به میدان نبرد اقتصادی دعوت کنیم و با استفاده از فرصتی که تحریم‌ها به وجود آورده، لایه‌های مختلف تولید را فعال نماییم. در این بخش، دو نکته مهم وجود دارد: اول اینکه همچون نبرد نظامی که رزمندگان عاشق دفاع از ارزش‌ها و کشور، مشتاقانه به میدان نبرد می‌شتابند، باید نیروهای جهادی، با همه قدرت پا به عرصه گذارند و سرسختانه به کارزار اقتصادی بروند. این نیروها می‌توانند تحت هر سازمان‌دهی و چارتی به اقدام و عمل مشغول شوند اما مهم این است که وارد شوند و با استفاده از ابزار رسانه و شبکه‌های اجتماعی، مطالبه گری از مسئولین به خاطر کم‌کاری‌ها و کاستی‌ها را در دستور کار خود قرار دهند. دوم، نقایص فاحش موجود در تولید، با عنایت به اینکه واردات دیگر چندان به‌صرفه نیست، نشان‌دهنده آن است که بعضی از دستگاه‌های ذی‌ربط دچار انفعال شده و هنوز باورشان نیامده که نباید منتظر معجزه بود. ازاین‌رو، کسانی که اعتقادی به تولید ملی و استفاده از تولیدکنندگان وطنی برای رفع مایحتاج کشور ندارند، باید پالایش‌شده و نیروهای تازه‌نفس و جوان به میدان بیایند. چنانچه این حلقه‌ها، یعنی رزمندگان عاشق نبرد اقتصادی و مسئولینی که پای کار تولید هستند، به یکدیگر متصل شوند، اتفاقی شبیه به معجزه رخ خواهد داد.
2. در حال حاضر، برخی شرکت‌ها و بعضی از مسئولین واقعاً به فکر بهبود معیشت مردم و کارآفرینی هستند اما به دلیل اینکه ریلی برای حرکت آن‌ها تعیین نشده، در مسیر آزاد و دلخواه حرکت می‌کنند و از آنجا که فاقد پیوست ارزشی- انقلابی برای فعالیت‌های خود هستند، نوعی فرهنگ نئومرکانتالیستی بر سیاست‌های آن‌ها حاکم است. این امر، هرچند به‌صورت سطحی باعث ارتقای سطح زندگی مردم می‌شود، ولی نوعی برده‌داری نوین و تفرعن را در میان صاحبان سرمایه به وجود می‌آورد. به‌بیان‌دیگر، شرکت‌ها و مجموعه‌هایی که از این طریق به آلاف و اولوف می‌رسند، به دلیل اعتقاد به سیستم کاپیتالیسم و لیبرالیسم، درنهایت به موجودی با سر بزرگ و اندام لاغر تبدیل می‌شوند که رأس هرم فربه شده و زیرشاخه‌ها به‌نوعی استثمار می‌شوند. چرا؟ چون از نگاه آن‌ها، هر که ثروتمند است، حق دارد که ثروتمندتر شود و هر که متمول نیست، به خرد شدن استخوان‌هایش زیر چرخ‌های توسعه محکوم می‌شود؛ نگاهی بی‌رحمانه و صرفاً اقتصادی که هیچ رشد و کمال انسانی در آن به چشم نمی‌خورد. اقتصاد اگر وسیله‌ای برای نیل به عدالت نباشد، همان بلایی را به سر کشور می‌آورد که در کشورهای اروپایی و غربی آورده است. انسان غربی، ابزاری برای فربه‌تر شدن یک درصدی‌ها شده که گواه آن، آمار و ارقام نهادهای بین‌المللی است. به‌عنوان نمونه، بنیاد «آکسفام» در سال گذشته میلادی رسماً اعلام کرد که از مجموع ثروت تولیدشده در جهان، 82 درصد آن به جیب یک درصد پولدار رفته درحالی‌که وضعیت 50 درصد از جمعیت فقیر جهان بدون تغییر مانده است. چند سال پیش هم به نقل از نشریه «کردیت سوئیس» اعلام شد که نیمی از ثروت جهان، در جیب سه کشور (آمریکا، انگلیس و فرانسه) رفته که همگی صنعتی و از اقتصادهای قدرتمندی برخوردارند. بنابراین، حاصل حرکت به سمت تولید منهای نگاه اسلامی و انقلابی، توسعه بی‌عدالتی به شیوه‌ای است که آمار و ارقام سازمان‌ها و رسانه‌های غربی به آن اذعان دارند.
3. رها شدن از اقتصاد نفتی و تأکید بر آن در حالی است که برخی مسئولین ذی‌ربط از یک‌سو بر انجام آن تأکید دارند و از سوی دیگر، وقتی عرصه به آن‌ها تنگ می‌شود، بلافاصله ساده‌ترین راه را انتخاب کرده و برداشت از «صندوق توسعه ملی» که بخشی از پول نفت در آنجا ذخیره می‌شود را درخواست می‌کنند! هزینه کرد منابع صندوق توسعه ملی در زیرساخت‌هایی که مفرهای بسیاری دارد، شاید به رفع موقت برخی مشکلات منجر شود ولی مثل مسکن برای دندان پوسیده عمل می‌کند و مدتی بعد، عوارض اصلی خود را نشان می‌دهد. این در حالی است که برخی کشورهای پیشرفته و صنعتی، نه‌تنها یک قطره نفت ندارند، بلکه اقتصاد قوی آن‌ها باعث شده که قیمت نفت و بیشینه و کمینه آن را هم تعیین کنند. علیرغم برخی وعده‌ها از سوی برخی جریان‌ها برای رونق چشمگیر اقتصادی، باز هم نیروهای انقلاب برای فاصله دادن بودجه کشور از نفت وارد عمل شده و به‌عنوان‌مثال، پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس را به‌منظور جلوگیری از خام فروشی به بهره‌برداری رساندند. این پالایشگاه علاوه بر رفع نیاز بنزین داخل، فرآورده‌ای با استانداردهای جهانی تولید کرده و 9 کشور منطقه در صف خرید آن قرار گرفته‌اند. با در نظر گرفتن این واقعیت که نفت، هم نعمت است و هم نقمت، حرکت به سمت تولید فرآورده‌ها و مشتقات جانبی آن به‌ویژه با کمک شرکت‌های دانش‌بنیان که نقش پیشتازی و پیشرانی در اقتصاد را ایفا می‌کنند، یک ضرورت و الزام غیرقابل‌اجتناب به شمار می‌آید.
4. جمهوری اسلامی کشوری محوری در معادلات بین‌المللی و جهانی است، لذا دشمنانی که برای اعمال تحریم‌های غیرانسانی ازجمله تحریم غذا و دارو لحظه‌ای تردید نمی‌کنند، به‌طور حتم برای ایجاد خطر در امنیت غذایی، تدابیری اندیشیده‌اند. به همین دلیل، خودکفایی در تأمین زنجیره کالاهای اساسی و محافظت از امنیت غذایی که بخشی از حوزه کشاورزی را در برمی‌گیرد، با توجه به رویکرد کلان انقلاب اسلامی، باید به‌عنوان یک امر حیاتی در کانون تصمیم‌گیری‌های اساسی قرار داشته باشد.
و بالاخره اینکه تحریم‌های اقتصادی، آخرین حربه معاندان داخلی و خارجی است که هرچند لطماتی به کشور وارد کرده اما در نگاه کلان، به اهداف مهم خود دست نیافته است. بااین‌حال، این به مفهوم ایمنی کامل از شر بدخواهان نیست و مطالبه اجرای اقتصاد مقاومتی از سوی مردم، تنها راه برون‌رفت از مشکلات فعلی است.
ابراهیم رزاقی
انتهای پیام/
R30441/P/S9,1299/CT12منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۵۱۹۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مودی چگونه هند را از تله فقر نجات داد؟ | تبدیل هند به پنجمین قدرت اقتصادی جهان
به گزارش همشهری آنلاین، اقتصاد هند از سال ۲۰۱۴ و پس از انتخاب نارندرا مودی به‌عنوان نخست‌وزیر، وارد دوران تازه‌ای شد. این کشور که با یک میلیارد و ۳۷۳میلیون نفر جمعیت بعد از چین دومین کشور پرجمعیت جهان است، سال‌ها با مشکلات بزرگ اقتصادی و فقر فراگیر مواجه بود اما با انتخاب مودی به عنوان نخست‌وزیر، سیاست‌های اقتصادی این کشور تغییر کرد و منجر به کاهش فقر و افزایش درآمد سرانه هندی‌ها شد.
نارندا مودی که در سال ۱۹۵۰به دنیا آمده اکنون ۷۴ساله است و سیاست‌های مختلفی را برای افزایش رشد اقتصادی هند به اجرا درآورده است. او در یک خانواده بسیار فقیر در ایالت گجرات متولد شد و در کودکی به پدرش در فروش چای در ایستگاه راه‌آهن این شهر کمک می‌کرد و بعدها همراه با برادرش یک دکه چای فروشی در یک ایستگاه اتوبوس راه انداخت. سال‌ها بعد او در سال ۲۰۱۴ به‌عنوان نخست‌وزیر هند انتخاب شد. اما سیاست‌های اقتصادی مودی که منجر شد هند به پنجمین قدرت اقتصادی دنیا تبدیل شود چه بود؟
بیشتر بخوانید
طلای جهانی در آستانه ثبت رکوردهای جدید خبر خوش دولت برای بورس | اعلام جزئیات افزایش سرمایه‌های بزرگ نمادهای شاخص‌ساز سیاست‌های اقتصادی تازهاقتصاد هند در گذشته یک اقتصاد صنعتی نبود و نرخ رشد اقتصادی در این کشور کمتر از سایر کشورهای جهان بود. برای سال‌ها مجوزهای محدودی برای فعالیت‌های صنعتی ازجمله تولید برق، فولاد و ارتباطات به برخی افراد خاص اعطا می‌شد و همین موضوع منجر شده بود صاحبان مجوز، امپراتوری‌های قدرتمند و بزرگی برای خود بسازند و یک طبقه ثروتمند در برابر یک جمعیت فقیر در هند شکل بگیرد.
اقتصاد هند سال‌ها گرفتار شرکت‌های دولتی زیان ده بود که چالش‌های بزرگی را برای اقتصاد هند به‌وجود آورده بودند. همچنین سرمایه‌گذاری در بخش زیرساخت‌ها به‌دلیل انحصار بخش دولتی بسیار ضعیف بود.
اما از زمان آغاز نخست‌وزیری مودی، سیاست‌های اقتصادی هند به سمت افزایش مشارکت بخش خصوصی، افزایش سرمایه‌گذاری خارجی، توسعه روابط با کشورهای جهان و مدرن‌سازی صنایع هند پیش رفت و همین موضوع منجر به افزایش رشد اقتصادی هند و کاهش سطح فقر در اقتصاد هند شد. راهبرد اصلی دولت مودی این است که سرمایه خصوصی در همه بخش‌های اقتصادی ازجمله در بخش کشاورزی به جریان بیفتد.
مودی در یک دهه گذشته زیرساخت‌های هند را متحول کرده و جاده‌ها، پل‌ها، بنادر، فرودگاه‌ها و شبکه‌های دیجیتال را با سرعتی خیره‌کننده ساخت. کشوری که زمانی به‌خاطر چاله‌ها، ساختمان‌های در حال فروریختن و غوغای ترافیک ناشی از حرکت گاوها شهرت بدی داشت، اکنون در بسیاری از عرصه‌ها با بهترین‌های جهان رقابت می‌کند. بنادر هند کارآمدتر از آمریکا یا سنگاپور هستند و زمان گردش کشتی‌ها کمتر از یک روز است. هند به‌زودی سومین شبکه متروی بزرگ جهان را پس از چین و بریتانیا خواهد داشت.
صنایع هند درحال اتصال به زنجیره‌های تأمین جهانی هستند و بخش بزرگ خدمات فناوری این کشور امیدوار است با استفاده از هوش مصنوعی، درآمد بالایی در جهان کسب کند.
البته کارنامه اقتصادی مودی هنوز کامل نیست. نرخ رسمی اشتغال‌زایی هنوز مطلوب نیست و این کشور تاکنون نتوانسته به خوبی سرمایه انسانی را توسعه دهد؛ ضمن اینکه سیستم آموزشی این کشور هنوز با استانداردهای مطلوب جهانی فاصله دارد.
با این حال طبق آمارهای موجود در سال ۲۰۱۴ که مودی قدرت را در دست گرفت، نرخ بیکاری حدود ۸درصد بود اما این نرخ در سال ۲۰۲۳ به ۴.۷درصد کاهش یافت.
اگر هند به رشد اقتصادی خود ادامه دهد، به‌احتمال زیاد جنوب آن که صنعتی و ثروتمند بوده و از نظر توسعه فناوری پیشرفته‌تر است، شاهد پیشرفت بیشتری خواهد بود و نیروی کار را از شمال جذب خواهد کرد.
نارندرا مودی خود درباره رشد اقتصادی هند می‌گوید: هند بزرگ‌ترین برنامه ریشه کنی فقر در جهان را در ۱۰سال گذشته اجرا و ۲۵۰میلیون نفر را از فقر خارج کرده است. اگرچه این عدد چشمگیر است، اما بی‌سابقه نیست. چین در ۳ دهه قبل حدود ۸۰۰میلیون نفر را از فقر نجات داد.
آینده اقتصاد هند چه خواهد شد؟آن طور که آمارها نشان می‌دهد هند اکنون سریع‌ترین رشد اقتصادی در جهان را تجربه می‌کند؛ به‌طوری که میزان رشد اقتصادی این کشور در سال گذشته میلادی بالغ بر ۷.۲درصد بود. اقتصاد هند به لطف اصلاحات انجام شده اکنون پنجمین اقتصاد بزرگ جهان بعد از آمریکا، چین، ژاپن و آلمان است.
تولید ناخالص داخلی هند در حال حاضر ۳.۴تریلیون دلار است و به‌گفته وزارت دارایی هند، این کشور تا سال ۲۰۲۸-۲۰۲۷ با تولید ناخالص داخلی حدود ۵.۹تریلیون دلار به سومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل خواهد شد. انتظار می‌رود رشد اقتصادی هند در سال ۲۰۲۴ میلادی به ۷.۳درصد برسد که بیشترین رشد اقتصادی جهان است.
گزارش اخیر وزارت دارایی هند حاکی از آن است که رشد اقتصادی این کشور با حمایت از اصلاحاتی که در ۱۰سال گذشته انجام شد و همچنین اصلاحات جدیدی که در دستور کار قرار دارد، در سال ۲۰۲۴ برای چهارمین سال متوالی به بیش از ۷درصد خواهد رسید.
برآورد بانک جهانی هم نشان می‌دهد که رشد اقتصادی هند در سال ۲۰۲۴، بیش از ۲برابر میانگین رشد جهانی است. پیش‌بینی‌های گلدمن ساکس نیز نشان می‌دهد که اندازه اقتصاد ایالات متحده تا سال ۲۰۷۵ دو برابر و چین ۳ برابر می‌شود اما اندازه اقتصاد هند ۱۵برابر خواهد شد.
در همین حال سرانه درآمد هر هندی از ۱۵۹۰دلار در ۲۰۱۵ به ۲۴۱۰دلار در سال ۲۰۲۲ رسیده است. این رشد سریع که فقرزدایی گسترده و نرخ بیکاری پایین‌تری را رقم زده است، می‌تواند الگوی مناسبی برای کشورهایی باشد که با بخش خصوصی مخالفت‌اند؛ در واقع دولت مودی با مجموعه‌ای از اصلاحات اقتصادی هند را از تله فقر نجات داد.
کد خبر 844017 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها جهش تولید رشد اقتصادی خبر مهم هند اقتصاد
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد