سوژه‌های زردی که به موزیک ویدئوها هم سرایت کرد
تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۵۹۵۹۸
به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، موزیک ویدئو موضوعی حرفه‌ای و جا افتاده در دنیاست؛ چراکه ترکیب تصویر و صوت با هم و بیان تاثیرگذار محتوای قطعه است. وقتی تصویر و صوت کنار هم قرار می‌گیرند، با ارائه مجموعه‌ای مشترک شاید بتوان تاثیرگذاری صوت یا تصویر را دو چندان کرد.
موزیک ویدئو یا موسیقی تصویر فرصتی است که معمولا خوانندگان تلاش می کنند از آن برای شهرت هر چه بیشتر خود استفاده کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
موزیک ویدئو موضوعی جا افتاده در دنیاست و جشنواره‌هایی مانند مایورکای اسپانیا بخشی با نام بهترین موزیک ویدئو را در فستیوالشان قرار داده اند.
راه عجیب یک شبه معروف شدن برخی خوانندگانبسیاری که ثروتمند هستند و می‌خواهند مسیر خواننده شدن را یک شبه طی کنند، یکی از راه‌های ورودشان به عرصه موسیقی، همین موزیک ویدئو است. این افراد وقتی قطعات خود را در مجهز‌ترین و بهترین استودیو‌ها در دنیا ضبط می‌کنند، بی تردید تهیه یک تیم حرفه‌ای سینمایی، برای ساخت موزیک ویدیو کار سختی برایشان نیست. آن‌ها هم از این ترفند برای سر زبان افتادن اسمشان در میان مخاطبان هنر اول استفاده می‌کنند.
موزیک ویدئو راهش را در موسیقی ایران هم پیدا کرده است، راهی که شاید به درستی آغاز نشده و فقط عرصه‌ای برای خودنمایی است. استفاده از المان‌های صرفا سینمایی در موزیک ویدئوها شاید همان راه نادرست در این عرصه است. بسیاری از موزیک ویدیو‌ها نمایانگر تصویر زیبا و باکیفیت هستند، اما منتقل کننده معنای اصلی داخل قطعه نیستند.
حرکات آهسته که به خودی خود زیباست، در موزیک ویدئوها آنقدر اغراق آمیز و بی اندازه استفاده می‌شوند، که سیر اثر را به هم می‌ریزند و در نهایت به مفهوم اصلی خدمتی نمی‌کنند.
بعضی موزیک ویدئوها هم فقط نمایانگر جذابیت‌های بصریِ محیطی است که در آن تصویر برداری شده است؛ استفاده از طبیعت و جنگل برای موزیک ویدئوها به تِم اصلی بسیاری از موزیک ویدئوها تبدیل شده است البته که در این کار اشکالی وجود ندارد، اما باید این المان‌های بصری با چارچوب کلی قطعه موسیقی همخوانی داشته باشد.
نکته دیگر خودنمایی برخی خوانندگان است؛ نشان دادن حرکات یک خواننده و تصاویری که همگی چهره و استایل خواننده را به تصویر می‌کشد، دیگر تاثیر گذاری چندانی ندارد و حتی به دلیل زیاد بودن این نوع محصولات، جذابیت خود را حتی برای طرفداران آن هنرمند از دست داده است.
این روزها در برخی از موزیک ویدئوها شاهد موضوعات زرد هستیم؛ موضوعاتی که به عشق‌های مثلثی یا بحث های زن و شوهری ختم می‌شود که این موضوع نشان می‌دهد خوانندگان به این سمت رفته‌اند که با این سبک‌های زرد به سمت فریب مخاطب بروند.
برای ساخت موزیک ویدئو باید این موضوع را در نظر داشت که تمامی المان‌های تصویر برای بیان بهتر محتوای قطعات است. موضوع اصلی در موزیک ویدئو استفاده از یک هنر تاثیر گذار برای بیان یک محتواست؛ بنابراین خودنمایی جایی در این کار ندارد. حتی ممکن است در موزیک ویدئو خود خواننده حضور نداشته باشد یا حتی یک موسیقی بی کلام در کنار تصاویر ارائه شود. به جای استفاده نابجا و گاه و بی گاه از این هنر باید از آن به عنوان یک فرصت همیشه در دسترس و تاثیرگذار استفاده کرد.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۵۹۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سوژه‌های فوتبالی در قاب تصویر
بیرو، کتونی سفید، پرویز خان، پژمان، فوتبالیست‌ها، عرق سرد، به سوی افتخار و سه پنج دو از جمله مجموعه هایی هستند که فوتبال سوژه اصلی آن‌ها است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، فوتبال از جذاب‌ترین و پرطرفدارترین رشته‌های ورزشی در جهان امروز است و به دلیل اهمیتی که دارد، راه خود را به ادبیات، سینما و حتی فرهنگ و هنر کشورهای مختلف باز کرده است، به همین دلیل، فیلم‌ها، سریال‌ها و حتی انیمیشن‌های فوتبالی، جایگاه ویژه‌ای نزد مردم دارند.
در ایران هم فیلم‌ها و سریال‌های مختلفی درباره فوتبال ساخته شده است و بر همین اساس کارگردان هر کدام از این آثار به جنبه‌های مختلفی از آن، از جمله زندگی بازیکنان و مربیان و همچنین چگونگی شکل‌گیری یک تیم و حواشی مرتبط با فوتبال پرداخته‌اند؛ به بهانه اکران فیلم سینمایی «پرویز خان» به کارگردانی «علی ثقفی»، نگاهی داریم به آثاری که سوژه آن‌ها پیرامون مسئله مهمی در فوتبال شکل گرفته است.
«پرویزخان»، «بی رو»، «عرق سرد»، «پژمان»، «سه پنج دو»، «کتونی سفید»، «فوتبالیست‌ها» و «به سوی افتخار»، ۸ فیلم و سریالی است که به فوتبال و مستطیل سبز و جذابیت‌ها و حاشیه‌های آن از دریچه دوربین سینما و تلویزیون پرداخته‌اند و در این مطلب آن‌ها را معرفی کردیم.
بی روکارگردان: مرتضی‌علی عباس‌میرزایی
«بی رو» سال ۱۴۰۰ با تمرکز روی زندگی «علیرضا بیرانوند»، دروازه‌بان تیم ملی کشورمان ساخته شد. داستان فیلم از دوران نوجوانی «بیرانوند» و عشق و علاقه مفرطش به فوتبال آغاز می‌شد و مسیری که نقش اصلی این فیلم طی می‌کرد تا بتواند خود را به تیم ملی برساند، خط اصلی روایت فیلم را تشکیل می‌داد.
بخشی از فیلم هم به ورود او به زمین فوتبال و حضورش در بازی‌های مهم اختصاص داشت. «بی رو» فیلم موفقی از آب در نیامد؛ نه داستان درست و سرراستی را روایت می‌کرد و نه تصویر قابل قبولی از دروازه‌بان تیم ملی ارائه می‌داد. ایده این فیلم در سطح باقی می‌ماند و مجال پرورش پیدا کردن به دست نمی‌آورد.
کارگردان: حسین سهیلی‌زاده
سال ۱۳۹۰ «حسین سهیلی‌زاده» سریال «سه، پنج، دو» را با موضوع پشت‌پرده فوتبال ساخت. برای اجرای این ایده هم دست روی داستان یک فرد متنفر از فوتبال گذاشت که در شرایطی خاص عهده‌دار مدیریت یک تیم فوتبال می‌شود.
«حشمت سوری» که از فوتبال متنفر است بعد از فوت عمویش به‌واسطه ارثی که به او می‌رسد، سرمایه‌دار می‌شود و برای استفاده از این پول بادآورده، با مشورت پسرش، تیم فوتبالی به نام «آذرخش» را می‌خرد. «سه، پنج، دو» از موقعیت «حشمت» و پسرش در فرایند مدیریت باشگاه «آذرخش» استفاده کرد تا به زبان طنز، بخشی از پشت پرده فوتبال را روایت کند. این سریال چند سال بعد به فصل دوم رسید اما موفقیتی به دست نیاورد.
کارگردان: محمدابراهیم معیری
داستان «کتونی سفید»، در جنوب ایران روایت می‌شود. داستان این فیلم درباره یک معلم ورزش است که به مدرسه‌ای در بوشهر اعزام می‌شود و وقتی فقر امکانات ورزشی را در آنجا می‌بیند، می‌کوشد تا یک تیم فوتبال مدرسه را تشکیل دهد. او نوجوانان علاقه‌مند به ورزش را تحت یک برنامه‌ریزی مدون در قالب یک تیم گردهم جمع می‌کند.
البته در این مسیر ماجراهای دیگری هم به بحث فوتبال گره می‌خورد اما تمرکز اصلی فیلم روی همین تشکیل تیم و تلاش مربی برای بالا بردن بهره‌وری تیم است.
کارگردان: سروش صحت
یکی از موفق‌ترین سریال‌های فوتبالی تلویزیون، بدون شک «پژمان» است؛ ترکیب طلایی «سروش صحت» کنار «پیمان قاسم‌خانی» در به‌سرانجام رسیدن ایده «پژمان» بی‌تأثیر نبود.
«پژمان جمشیدی» در جایی گفته بود قبل از اینکه ماجرای بازی در سریال مطرح شود، «پیمان قاسم‌خانی» او را طرف مشورت قرار داده بود تا براساس موقعیتی که او در سال‌های پس از خداحافظی‌اش از فوتبال داشت، فیلمنامه‌ای بنویسد؛ به گفته «جمشیدی»، او قبول کرده که به «قاسم‌خانی» مشورت بدهد اما از جایی به بعد، پیمان قاسم‌خانی تأکید می‌کند که باید نقش اول چنین فیلمنامه‌ای را یک فوتبالیست واقعی بازی کند تا برای مخاطب جذاب باشد و قرعه به نام او می‌افتد.
«پژمان» با محوریت زندگی شخصی و حواشی حرفه‌ای یک فوتبالیست ساخته شده که تلاش دارد در دوران دوری از زمین فوتبال، جایگاهی اجتماعی برای خود دست و پا کند. او مدام تلاش می‌کند برای خودش تیمی دست‌وپا کند اما هیچ‌کس او را قبول ندارد و خیلی‌ها اصلاً «پژمان جمشیدی» را نمی‌شناسند.
کارگردان: سهیل بیرقی
داستان فیلم «عرق سرد» درباره مشکلات ملی پوش فوتسال زنان است. دختری به اسم «افروز» که سال‌ها زحمت کشیده و تلاش کرده است تا بتواند در مسابقات جهانی جایگاهی ویژه به دست آورد اما درست در روز سفر، متوجه می‌شود همسرش او را ممنوع‌الخروج کرده است. او برای اینکه بتواند در این مسابقه حضور داشته باشد دست به هرکاری می‌زند و حتی راضی به سازش با همسرش می‌شود اما فایده‌ای ندارد.
در نهایت به خاطر افشاگری در رسانه‌ها و اعتراض به فدراسیون فوتسال، از کاپیتانی تیم برکنار می‌شود و نزدیک‌ترین دوستش هم او را تنها می‌گذارد تا اینکه تصمیم می‌گیرد به شکلی از شوهرش انتقام بگیرد. بازی «باران کوثری» در نقش این بازیکن فوتسال مورد توجه قرار گرفت.
کارگردان: علی‌اکبر ثقفی
سال ۱۳۷۹ «علی‌اکبر ثقفی» فیلم «فوتبالیست‌ها» را با حضور «علی پروین» ساخت اما اثر قابل توجهی از آب درنیامد. خود «ثقفی» در مصاحبه‌ای گفته بود که قصد داشته مردم و نوجوانان را با فوتبال بیشتر آشنا کند اما فیلمش چیزی نشده که انتظارش را داشت. او نتیجه گرفت سینما و ورزش تفاوت‌های اساسی با هم دارند.
ماجرای فیلم درباره پسری بود که پدر و مادرش را در زلزله رودبار از دست می‌داد و از آن جایی که به فوتبال علاقه داشت در جریان برگزاری مسابقات جهانی فوتبال کودکان بی‌سرپرست در سوئیس قرار می‌گرفت. او با درخشش خود در بازی‌ها نامزد دریافت عنوان آقای گل مسابقات می‌شد اما به خاطر فداکاری برای دوستش کنار می‌کشید تا جوایز به او برسد.
کارگردان: سیروس مقدم
سال ۱۳۷۷« به سوی افتخار» با کارگردانی «سیروس مقدم» و بر اساس فیلمنامه‌ای از «سعید سلطانی» تولید شد؛ سریالی که می‌توان آن را نقطه شروع سریال‌سازی با موضوع فوتبال در تلویزیون دانست. سریال درباره یک مربی با اخلاق فوتبال به اسم «هادی خضوعی» بود که حاضر به باج دادن به مافیای فوتبال نمی‌شد و به همین دلیل از تیم دسته اولی که هدایتش را برعهده داشت، به یک تیم دسته سوم تبعید می‌شد.
او مجبور بود با جوان‌هایی آماتور که فوتبالشان ضعیف بود کار کند و در عین‌حال خودش را به همه ثابت کند و تلاش می‌کرد همین تیم را احیا کند و به اوج برساند.
کارگردان: علی ثقفی
فیلم «پرویزخان» به کارگردانی «علی ثقفی» با تمرکز روی شخصیت و بخش مهمی از زندگی مرحوم «پرویز دهداری»، سرمربی دهه ۶۰ تیم ملی فوتبال ایران ساخته شده است. استعفای ۱۴ بازیکن از حضور در تیم ملی بعد از برگزاری بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ به خاطر حضور «پرویز دهداری»، یکی از جنجالی‌ترین رخدادهای فوتبالی دهه ۶۰ را رقم زد.
«دهداری»، آن زمان با وجود تمام مخالفت‌ها و محدودیت‌ها برای اثبات خودش تیم ملی تازه‌ای تشکیل داد و از جوان‌هایی که آن زمان هنوز نام‌آشنا نبودند دعوت کرد تا در تیم ملی حضور پیدا کنند.
آن‌ها پس از حضور شایسته در بازی مقدماتی المپیک سئول مقابل تیم ملی کویت که محور داستان فیلم «پرویز خان» براساس آن بنا شده، در جام ملت‌های آسیا در قطر نیز حاضر شدند و تا مرز قهرمانی پیش رفتند. «سعید پورصمیمی» در نقش «پرویز دهداری»، بازی اثرگذاری به نمایش گذاشت و به احتمال زیاد «پرویزخان» می‌تواند به یکی از آثار مهم فوتبالی سینمای ایران تبدیل شود.
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد