گزارش اخبار تقریبی در هفتهای که گذشت؛از غدیر،بزرگترین نقطه اشتراک شیعه و اهل سنت تا مهمترین راه حل برای نجات جهان اسلام «اتحاد اسلام» است
تاریخ انتشار: ۲ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۶۷۵۰۹
به گزارش خبرنگار حوزه جامعه خبرگزاری تقریب، نشست و برنامههای تقریبی این خبرگزاری در هفتهای که گذشت به شرح ذیل است:
*تقریب به مناسبت عید سعید غدیر خم گزارش میدهد؛غدیر از منظر عالمان اهل سنت
یکی از حوادث مهم و بزرگ تاریخ اسلام، حادثه غدیر است. این حادثه ی بزرگ که در اواخر عمر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله رخ داده است، منشأ بسیاری از حوادث، تحوّلات، گرایشها، فرهنگها، عقاید و ایدهها گردید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
*رییس فراکسیون اهل سنت مجلس در گفت و گو با تقریب مطرح کرد: غدیر،بزرگترین نقطه اشتراک شیعه و اهل سنت
علی کرد خاطرنشان کرد: اهل سنت و شیعه درباره جایگاه حضرت علی(ع)، علم، شأن و معنویت ایشان و همچنین اهمیت رهبری اختلافی ندارد و ما نیز اکنون باید روی همین مساله تکیه کنیم.
*نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی در گفتگو با تقریب عنوان کرد:آزادی نفکش ایرانی فضاحتی برای آمریکا بود
جمالی نوبندگانی گفت: ایران توانست با وجود تلاش آمریکا برای توقیف سوپرنفتکش گریس۱، آن را آزاد کند و به انگلیس هم در این مورد باج نداد و در حقیقت ایران بدون تردید پیروز اصلی نبرد بر سر نفتکشها بوده است.
*تحلیلگر یمنی در گفتوگو با تقریب: مزدورهای عربستان و امارات، مشروعیت الهادی را به پایان رساندهاند
حمید عبدالقادر عنتر گفت: مجلس انتقالی با حمایت امارات، پس از پنج سال تجاوز به بهانه بازگرداندن مشروعیت رئیس جمهور مستعفی یمن، «عبد ربه منصور الهادی» را به پایان رساندند و همه پایگاه های او را در عدن تسخیر کرد.
*تقریب در کلام بزرگان (19)/سیدجمالالدین اسدآبادی: مهمترین راه حل برای نجات جهان اسلام «اتحاد اسلام» است
سیدجمال در مجله عروه الوثقی آورده است: « اگر مسلمانی حاضر نباشد سخن حق برادر دینی خود را بشنود چون هم مذهب او نیست و حتی از او، بیش از دشمنی اصلی و مشترک بگریزد و دشمنی با وی را در دل گیرد؛ اسلام با چنین تعصبی به شدت مخالفت کرده است.
*اهمیت وحدت در نهج البلاغه/9| عوامل اصلی وحدت، برکت آوری، ریزش و تـداوم نعمتهای الهی است
امام علی(ع) تفرقه و تشتت را مانع دریافت خیر الهی و برخورداری از خیر و برکت را در سایه وحدت و همدلی می داند و در این باره می فرماید:«خدای سبحان به هیچ گروهی چه از گذشتگان و چه باقیماندگان، که جدایی گزینند، خیری عطا ننموده است».
*عوامل وحدت آفرین از نگاه قرآن کریم
قرآن کریم در صریحترین آیه خود، در دعوت به اتّحاد، تمام مؤمنان را به چنگ زدن به ریسمان الهى و پرهیز از تفرقه خوانده است
*معرفی کتابهای تقریبی-7| وحدت و همگرایی در اندیشه اسلامی
زیر بنای وحدت در اندیشه سیاسی اسلام، توحید است. بی گمان اگر توحید که بنیادی ترین اصل در تمام ادیان الهی است، به درستی فهمیده شود، وحدت امت نیز قابل فهم خواهد بود.
انتهای پیام/
منبع: تقریب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۶۷۵۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اتحاد ملی و انسجام اسلامی هم افزایی یا تعارض؟
به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، محمد علیزاده نظری در یادداشتی که برای خبرگزاری تقریب ارسال کرده، در خصوص اتحاد ملی و انسجام اسلامی مطالبی را بیان کرده است.
متن یادداشت به شرح زیر است:
در نگاه اولیه به دو مقوله اتحاد ملی و انسجام اسلامی، درک همافزایی این دو موضوع در ذهن دچار چالش میشود. در واقع این سوال مطرح میشود که اگر اتحاد ملی را یک همسویی و همافزایی مرتبط با عوامل درونی جامعه بدانیم که رنگ و بوی ملیت و توجه به وطن میدهد و انسجام اسلامی را تلاش برای همگرا کردن ظرفیت های کشورها و جوامع اسلامی را اهداف دینی و سپس سیاسی معنا کنیم، این دو مقوله تزاحمی با تحقق دیگری دارد یا خیر؟ و اینکه آیا این دو موضوع در قامت تحقق، میتوانند مکمل همدیگر باشند؟ برای پاسخ به پرسشهای فوق لازم است مفهوم دو مقوله اتحاد ملی و انسجام اسلامی بررسی گردد. اتحاد ملی، ریشه در همافزایی و همسویی تمام توان و قدرت یک ملت و نظام در جهت دستیابی به اهداف ترسیم شده دارد. البته از منظر ملی گرایانهی افراطی نیز میتوان به موضوع اتحاد ملی نگریست که نتیجه این نگاه چیزی جز تعصب قومی، نژادی، سرزمینی، زبانی و مشروع دانستن سلطه بر دیگران نیست. قبل از پرداختن به مقوله انسجام اسلامی باید به تفاوتهای ظریف وحدت اسلامی و انسجام اسلامی توجه کنیم. در واقع، وحدت اسلامی به معنای مصطلح، بر همبستگی عمومی مسلمانان بر اساس وجود اشتراکات دینی آنان تاکید میکند که پیامدهای آن میتواند بسیار کلی و البته مهم باشد. ولی انسجام اسلامی، به دنبال ایجاد سطح مناسبی از وفاق میان مسلمانان، گروهها یا دولتهای اسلامی در جهت دستیابی به اهداف و منافع مشترک با تلاش جمعی و هماهنگ است.با این تعریف، وحدت اسلامی را میتوان شرط لازم و ضروری برای تحقق انسجام اسلامی دانست. همانطور که میدانیم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصول نهم و یازدهم خود ضمن تاکید بر استقلال و تمامیت ارضی، بر اساس آیه کریمه" إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ" دولت را موظف کرده تا سیاست کلی خود را بر پایه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامی قرار دهد و در راستای دستیابی به وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام کوشش نماید. با توجه به اینکه انسجام اسلامی یک موضوع فراملی است و سرمایه گذاری برای آن در عرصههای مختلف نوعی هزینه بر جامعه تحمیل میکند، اما از زاویه دیگر تقویت انسجام اسلامی در میان ملتهای مسلمان به ویژه در شرایط حساس کنونی، سرمایهگذاری مشترکی است که منافع آن عاید همه مسلمانان در هر نقطهای از جهان اسلام خواهد شد. ناگفته نماند که تحقق اتحاد ملی نیازمند آرامش فراملی به ویژه در میان کشورهای همسو است. در یک نگاه نظام مند، اگر تک تک کشورهای اسلامی را به مثابه بلوک های یک سد عظیم که در برابر فشارها و آسیب های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بیگانگان مقاومت میکنند، در نظر بگیریم، شرط نخست این ایستادگی، اتحاد درونی هریک از این کشورها و شرط دوم پیوند عمیق و انسجام بین هر کدام از ملت ها است. حال باید گفت امت اسلامی اگر به دنبال تحکیم پیوندهای برادرانه اسلامی باشد، باید هر کدام از واحدهای تشکیل دهنده این امت را به همگرایی و همکاری دعوت نماید.همچنین در درون هر یک از کشورهای اسلامی نیز برای ایجاد تعالی و توسعه همه جانبه و پایدار، نمیتوان از سرمایهگذاری برای ایجاد رابطه برادرانه و همکاری مشترک با سایر اجزای امت اسلامی غافل شد. بنابراین کشورهای اسلامی، باید اتحاد ملی خود را با انسجام اسلامی در میان یکدیگر همسو بدانند و تدبیر و تلاش برای هر کدام از این دو عرصه را پشتوانهی دیگری بشمارند.
انتهای پیام/