به نقل از «مهر»

حال ناخوش بودجه یک جشنواره/استعدادیابی تلویزیون در مسیر هنری نیست

تاریخ انتشار: ۳ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۸۰۲۴۱

علی ثابت نیا مدیرعامل انجمن موسیقی ایران و مدیر اجرایی سیزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به برگزاری مناسب سیزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان توضیح داد: اکنون جشنواره موسیقی جوان در شرایطی قرار گرفته که می توان از این رویداد به عنوان یک جشنواره بالغ در عرصه موسیقی یاد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این رویداد اکنون به مثابه یک درخت تنومندی می‌ماند که بسیاری از استادان موسیقی ایران حتی بر ضرورت تشکیل یک نهاد یا بنیادی با عنوان «بنیاد جشنواره موسیقی جوان» در انجمن موسیقی ایران تاکید می کنند. طبیعتا با تشکیل چنین بنیادی است که به تبع آن می توان به تشکیل یک دبیرخانه دائمی به معنای باطنی امیدوار بود. اساسا با تشکیل چنین دبیرخانه ای است که هنرمندان نوجوان و جوان شرکت کننده در جشنواره پس از برگزاری این رویداد به حال خود رها نمی شوند. اتفاقا چنین بنیادی می تواند با در نظر گرفتن یک ساختار منسجم تبدیل به مجموعه ای همانند مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران در سال های دور باشد که امروز ما شاهد نتایج پربار آن هستیم.

حضور در «آینده» و چند درخواست از آقای وزیر

مدیر اجرایی سیزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان افزود: جشنواره ملی موسیقی جوان قطعا به چنین ساختاری که به آن اشاره کردم، نیاز دارد. اینکه بیاییم صرفا جشنواره ای را چه با کیفیت و چه بی کیفیت اجرا کنیم و بعد همه چیز تا سال آینده تمام شود قطعا نمی تواند مورد رضایت دست اندرکاران این رویداد قرار گیرد. البته که همه از دبیر جشنواره گرفته تا مدیران رده بالای عرصه فرهنگ و هنر و سایر هنرمندان پیشکسوت این نکته را تاکید کردند که باید به «آینده» توجه کرد در حالیکه امروز ما در همان «آینده» حضور داریم اما بسیاری از اتفاقاتی که انتظار داریم محقق نشده است. در این راه ما مشکل بزرگی به نام بودجه داریم که تقریبا اصلی ترین  مانع دولت و دست اندرکاران برگزاری جشنواره ملی موسیقی جوان برای تحقق کامل آن اهدافی است که مد نظر قرار داده ایم. به هر حال چه انجمن موسیقی ایران و چه هر مجموعه دیگری که عهده دار برگزاری جشنواره ملی موسیقی جوان می شود به این تامین بودجه نیازمند است. البته که ما به دلیل اینکه در داخل مجموعه هستیم قطعا از کمبود منابع مالی در بدنه وزارت ارشاد آگاهیم اما باید بپذیریم با وضعیت اقتصادی موجود و گسترشی که جشنواره ملی موسیقی جوان پیدا کرده بودجه قطعا کفاف این موضوع را نمی دهد که کیفیت را حفظ کنیم.

بهتر است جشنواره موسیقی جوان را با برنامه های استعدادیابی مقایسه نکنیم چرا که جشنواره ملی موسیقی جوان یک رویکرد علمی فرهنگی دارد که قرار است نسل آینده موسیقی ایران را شناسایی و به هنرمندان شرکت کننده انگیزه داده تا به تلاش خود بیافزایند.ثابت نیا بیان کرد: ما امسال واقعا با دقت و وسواس پیش رفتیم تا کیفیت جشنواره ارتقا پیدا کند و طبق اظهار نظری که هیات داوران این دوره داشته اند دوستان بر این باور بودند که کیفیت جشنواره ارتقا پیدا کرده است. آمار و ارقام هم همین را گواه می دهد که این رویداد نسبت به چند سال گذشته رشد ۳۰۰ درصدی داشته است ولی آنچه به من و همکارانم  در حوزه اجرا و پشتیبانی مربوط می شود مبتنی بر این باور و تلاش بوده که حتی یک قدم کارهای جدیدتری برای شرکت کنندگان، داوران و مجموعه جشنواره انجام دهیم. ولی اگر قرار باشد این قدم های کوچک در سال های بعد بیشتر شود طبیعتا باید نگاه خاص تری به این رویداد شود که امیدوارم با حضور جناب وزیر در مراسم اختتامیه و دیدن این رشد کمی و کیفی، عنایت ویژه ای به این رویداد مهم در عرصه موسیقی شود. چرا که این رویداد به اعتقاد من مهم ترین رویداد موسیقی کشور است که در آن بحث استعدادیابی و تربیت موسیقی جدی و فرهنگی مطرح می شود و همین که در فراخوان تا این حد اصرار بر موسیقی جدی در حوزه نواحی، ردیف دستگاهی و کلاسیک است پس بچه های شرکت کننده را نیز تشویق می کند تا به همین سمت و سو بروند. به همین جهت اگر آقای وزیر دستور بفرمایند تا انجمن یا هر نهاد دیگری بتواند بحث ورک شاپ ها و برگزیدگان جشنواره ها برای تقویت بنیه علمی و هنری را دنبال کنند قطعا جشنواره ملی موسیقی جوان چندین گام به جلو هدایت می شود.

مدیرعامل انجمن موسیقی در بخش دیگری از صحبت های خود در پاسخ به پرسشی مبنی بر گرایش شرکت کنندگان برگزیده این دوره از جشنواره و جشنواره های دیگر در عرصه موسیقی برای حضور در برنامه های استعدادیابی رسانه ملی و آسیب های احتمالی حضور در این برنامه با در نظر گرفتن مواضع برخی از استادان مطرح موسیقی کشور به این برنامه ها، گفت: به نظرم قضایایی که طی هفته های گذشته درباره موضوع حضور استعدادهای حوزه موسیقی در برنامه های تلویزیونی پیش آمد مقداری جریان را متفاوت کرد. البته که نظر بسیاری از استادان صاحب نام موسیقی و بنده هم همین است که جشنواره ای مانند جشنواره موسیقی جوان با برنامه های استعدادیابی صدا و سیما اصلا قابل قیاس نیست. زیرا آنها در جایگاهی که برای من قابل احترام است کار خودشان را انجام می دهند و جشنواره هایی مانند جشنواره ملی موسیقی جوان کار دیگری را انجام می دهند. کما اینکه این برنامه های استعدادیابی اصلا مسیر هنری ماجرا را دنبال نمی کنند. کما اینکه آن دسته از افرادی که در این برنامه ها برگزیده شدند آنچنان در حوزه هنر فعالیت نداشته و در حوزه هایی چون آکروبات، منتال و مواردی از این دست موفق به دریافت رتبه شده اند.

جشنواره موسیقی جوان را با برنامه های استعدادیابی تلویزیون مقایسه نکنید

وی افزود: به اعتقاد من قالب این برنامه ها در چارچوب برنامه های سرگرمی قرار گرفته که در آن استعدادیابی هم می شود. کما اینکه چنین روش استعدادیابی هم برای برخی از افراد شرکت کننده دربرگیرنده اتفاقات خوبی هم هست که هیچ اشکالی هم ندارد. اما شما بدانید دغدغه استادان در حوزه برنامه های استعدادیابی این است که خانواده شرکت کنندگان مواظبت بیشتری از فرزندان هنرمند خود کنند. البته که این برنامه ها آنچنان جذابیتی ایجاد می کند که ما هرچه قدر سخنرانی کنیم قابل قیاس با این جذابیت ها نیست. بنابراین بهتر است جشنواره موسیقی جوان را با برنامه های استعدادیابی مقایسه نکنیم چرا که جشنواره ملی موسیقی جوان یک رویکرد علمی فرهنگی دارد که قرار است نسل آینده موسیقی ایران را شناسایی و به هنرمندان شرکت کننده انگیزه داده تا به تلاش خود بیافزایند. قطعا در این راه صرفا جشنواره برگزار کردن کفایت نمی کند پس بهترین کاری که می شود در این حوزه انجام داد بر این باور استوار است که ارتباط مدام یک دبیرخانه با استعدادهای معرفی شده در این جشنواره حفظ شده تا شرکت کنندگان هم بدانند در این فضا دارای پشتیبانی هستند. از سوی دیگر برگزاری مسترکلاس های مختلف با ارتقای سطح کیفی هنرمندان شرکت کننده توسط ستاد جشنواره می تواند مورد توجه قرار گیرد.

ثابت نیا اظهار کرد: مرحله بعدی تشویق و حمایت شرکت کنندگان برای اجراست که این موضوع هم از حساسیت های زیادی برخوردار است زیرا اجرای زنده در حوزه موسیقی ردیف دستگاهی غیر از موارد کم آنچنان مورد اقبال عمومی قرار نمی گیرد. البته ممکن است یک اجرا به لحاظ ذوقی و استقبال خانواده ها مورد توجه قرار گیرد اما استمرار چنین شرایطی واقعا ممکن است موفقیت آمیز نباشد. کمااینکه انجمن موسیقی ایران در این حوزه و تولید آلبوم چنین تجربه ای را داشته اما این پروژه ها کمتر به موفقیت رسیده اند. پس در این شرایط مهم ترین نکته آموزش و استمرار در آموزش توسط استادان مجرب است. البته اغلب دوستان این نکته را تاکید می کنند که بد نیست هنرمندان شرکت کننده گاهی از نظرات استادان مجربی که فقط در تهران حضور دارند، بهره مند شوند. در این راستا من سال گذشته قولی داده بودم که بنا به فراهم نشدن امکانات نتوانستم قولم را عملی کنم اما امسال حتما بلافاصله بعد از پایان جشنواره طبق مذاکراتی که با یکی از استادان بخش نی جشنواره انجام دادم بناست تا در محل انجمن موسیقی کلاس هایی با حضور هنرمندان شرکت کننده برگزار شود. در حوزه تار و سه تار هم استاد حسین علیزاده همراهی کامل داشته و در این زمینه هم قول همکاری داده اند که بعد از جشنواره طی جلسه ای برنامه ریزی های صورت گیرد تا ببنیم برای این بخش چه کارهایی می توان انجام داد. به هر حال بندا امیدوارم حالا که استادان شناخته شده موسیقی پای کار ایستاده اند ما هم بتوانیم به لحاظ پشتیبانی، کارهای اصولی را انجام دهیم که نتیجه آن قطعا در سال‌های بعد مشخص خواهد شد.

کد خبر 4700988 علیرضا سعیدی

منبع: مهر

کلیدواژه: انجمن موسیقی ایران سیزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان جشنواره موسیقی جوان دفتر موسیقی وزارت ارشاد موسیقی نواحی موسیقی کلاسیک موسیقی ایرانی تئاتر ایران موسیقی ایرانی فیلم سینمایی سینمای مستند کنسرت موسیقی سریال ایرانی کارگردان تئاتر جشنواره نمایش های آیینی و سنتی نمایشنامه خوانی فیلم کوتاه شبکه سه سیما تماشاخانه شهرزاد جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان اصفهان خانه سینما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۸۰۲۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا دانلود غیرقانونی آهنگ را دوست داریم؟

آفتاب‌‌نیوز :

نیما جوان (تهیه‌کننده موسیقی و مدیر نشر و پخش جوان)  درباره فعالیت‌های کنونی خود می‌گوید: با آغاز شیوع کرونا اتفاقات عجیب و غریبی در صنعت نشر رخ داد؛ به گونه‌ای که فعالیت بسیاری از همکاران رو به تعطیلی رفت و یا به کل تعطیل شد. پس از کرونا نیز شرایط سیاسی و اجتماعی سال ۱۴۰۱ تأثیر مستقیمی روی کار ما داشت. فعالیت خود من هم در حوزه نشر بود و هم پخش که بخش دوم در پی این اتفاق‌ها کلا تعطیل شد، ولی نشر را حفظ و سعی کردیم از انتشار فیزیکی به سمت انتشار دیجیتال در پلتفرم‌های بین‌المللی و داخلی برویم تا جریان نشر پویایی خود را حفظ کند.

او ادامه می‌دهد: البته نشر که از سمت مولف‌ها و هنرمندان صورت می‌گیرد، همچنان پویایی خود را حفظ کرده است، اما خب، هنرمندان بیشتر به سمت اجرا‌های صحنه‌ای، فستیوال‌ها یا انتشار آثار خود در پلتفرم‌های دیجیتال روی آورده‌اند.

درآمد هنرمندان از نشر موسیقی بیشتر نشده است!

در ادامه این مسئله را با او مطرح کردیم که برخی بر این عقیده هستند که وضعیت درآمد هنرمندان از طریق نشر اثر موسیقی به صورت دیجیتال در ایران بهتر شده است؛ آیا شما به این امر قائل هستید؟ که جوان پاسخ می‌دهد: باید دید منظور آن‌ها بهتر نسبت به چه چیزی است؟ اگر منظور نسبت به قبل باشد، بله وضع بهتر است، ولی نسبت به ایده عالی که باید اتفاق بیفتد، خیر! درحقیقت هنرمند موسیقی باید نسبت به هزینه‌هایی که برای ساخت یک اثر می‌کند یک آستانه امنیتی داشته باشد تا بدین صورت حداقل نسبت به اینکه هزینه‌های صرف شده برابر می‌شود یا با سود همراه باشد، دور نظری داشته باشد.

او ادامه می‌دهد: با این حال نشر موسیقی در ایران با حمایت مالی اسپانسر‌ها (که البته در این زمینه کم‌کار شده‌اند) یا با هزینه شخصی خود هنرمند صورت می‌گیرد که در هر دو مورد نه بازگشت مالی در کار است و نه سودی!

چرا پلتفرمی شبیه به اسپاتیفای نداریم؟

در همین راستا از او سوال می‌کنیم که چرا در ایران پلتفرمی مشابه اسپاتیفای برای پخش آنلاین موسیقی نداریم؟ چرا که تجربه پلتفرم‌های پخش آنلاین فیلم نشان داده که اگر بستری فراهم شود، مردم هم استقبال می‌کنند!

جوان می‌گوید: در حال حاضر پخش آنلاین موسیقی در دنیا حرف اول را به لحاظ درآمد اقتصادی برای هنرمندان موسیقی می‌زند. پیش‌تر تجربه سایت بیپ‌تونز را داشتیم که برای دانلود قانونی فایل‌های موسیقی موهبت بزرگی بود، ولی هیچ‌گاه به سمت پخش آنلاین موسیقی به صورت قانونی نرفته‌ایم. در صورتی که در پلتفرم‌هایی مانند اسپاتیفای مخاطبان به راحتی موسیقی گوش می‌کنند، بدون اینکه نیازی به دانلود آهنگ باشد.

او ادامه می‌دهد: دردسر دانلود موسیقی از سایتی مانند بیپ‌تونز باعث شده که آن بخش خیلی ضعیف‌تر از جریانی که در دنیا وجود دارد پیش برود، درحالی که اگر بیپ‌تونز به صورتی پیش می‌رفت که مخاطبان به صورت آنلاین آهنگ گوش کنند، وضع خیلی فرق داشت. ضمن اینکه بیپ‌تونز در ایران می‌توانست جای اسپاتیفای را بگیرد؛ زیرا اسپاتیفای به فیلترشکن نیاز دارد و خیلی وقت‌ها همان فیلترشکن هم کار نمی‌کند. به هر حال، چون تغییر شکلی در سیستم دیجیتالی ایران رخ نداده، گردش اقتصادی هم در موسیقی به جریان نیفتاده است.

ناامیدی بیپ‌تونز

از او سوال می‌کنیم که پس چرا پلتفرمی مانند بیپ‌تونز به سمت پخش آنلان موسیقی نرفته است؟ که جوان می‌گوید: علتش می‌تواند هزینه‌های بالای سرمایه‌گذاری و ناامید شدن پلتفرمی مانند بیپ‌تونز باشد. در حال حاضر کمتر کسی در ایران به سمت فروش دیجیتال می‌رود؛ چون فروشی ندارد. پلتفرمی مانند بیپ‌تونز هم می‌داند برای اینکه بستر جدیدی را برای پخش موسیقی فراهم کند، باید میلیاردی تبلیغ کند، بدون اینکه از نتیجه مطمئن باشند. البته اگر می‌بینیم که در دنیا حقوق مادی و معنوی آثار هنری رعایت می‌شود، به خاطر این است که آن‌ها از طریق رادیو و تلویزیون این مسئله را در بین مردم فرهنگسازی کرده و جا انداخته‌اند.

دو نظر مثبت و منفی درباره دو سانسی کنسرت‌ها

در بخش دیگری از این گفتگو با جوان درباره برگزاری کنسرت‌ها در دو سانس صحبت می‌کنیم و نظر او را جویا می‌شویم.

این ناشر موسیقی می‌گوید: اینکه اجرایی به سانس دوم کشیده می‌شود در نگاه اول مثبت است؛ چون نشان دهنده استقبال مردم است، ولی از طرف دیگر لطمه آن به خود اعضای گروه و خواننده وارد می‌شود. علت هم این است که خواننده‌ها در یک سانس خیلی بهتر و باکیفیت‌تر می‌توانند اجرا کنند و تعدد سانس احتمالا کیفیت کار را پایین می‌آورد.

او درباره علت این امر می‌گوید: علت برگزاری کنسرت‌ها در دو سانس حتما اقتصادی است؛ چون وقتی که برگزارکننده به برگزاری کنسرت در دو سانس علاقه‌مند باشد حتما برای درآمد بیشتر است. البته کنسرت‌های پاپ می‌توانند به یک سانس بسنده کنند، چون با یک سانس هم گردش مالی خوبی برای برگزارکننده اتفاق می‌افتد و شاید اگر فشار دو سانس کنسرت پشت هم از دوش گروه‌ها برداشته شود، کیفیت کار آن‌ها بالا برود.

دولت باید هزینه کمتری بابت سالن‌های کنسرت بگیرد

همچنین نظر او را درباره این مسئله که «با وجود دولتی بودن عمده سالن‌های کنسرت در ایران، ولی این سالن‌ها اجاره‌بهای کلانی را از تهیه‌کنندگان کنسرت دریافت می‌کنند که این امر موجب افزایش ناگزیر قیمت بلیت‌های کنسرت می‌شود» جویا می‌شویم که جوان می‌گوید: در مواقعی که هزینه‌های برگزاری کنسرت ناگزیر بالا می‌رود، دولت باید به برگزارکننده یا سالن‌دار کمک مالی دهد که البته در این مورد معنایی ندارد؛ چون اکثر سالن‌ها دولتی هستند و دولت باید حمایت کند که هزینه برگزارکننده پایین بیاید که بتواند بلیت‌ها را با قیمت منطقی‌تری در اختیار مخاطب قرار دهد.

او ادامه می‌دهد: در جریان موسیقی پاپ که عمده مخاطب آن‌ها نوجوان‌ها هستند، خانواده و والدین خود را مجبور می‌کنند که به کنسرت خواننده محبوب خود بروند؛ حال یک خانواده چهار نفره با هر بلیتی که میانگین قیمت آن ۷۰۰ هزار تومان است، باید هزینه بالایی باید پرداخت کند که شاید دفعات بعدی کنسرت را از لیست تفریحات خود حذف کند؛ بنابراین دولت باید کمک کند که هزینه‌ها پایین بیایند، ولی خب معلوم نیست این هزینه‌ها کجا صرف می‌شوند.

جوان در پاسخ به این پرسش که «سال گذشته در جشنواره موسیقی فجر، فرهنگسرای بهمن هم به سالن‌های برگزاری کنسرت اضافه شد که شروع فروش قیمت بلیت‌ها از ۹۵ هزار تومان بود. بهتر نیست این روند را طی سال هم داشته باشیم تا همه اقشار جامعه از حضور در کنسرت‌ها بهره‌مند شوند؟» می‌گوید: قطعا همین طور است. وقتی که جایی تبدیل به پاتوق فرهنگی می‌شود، مهم نیست که موقعیت مکانی آن کجاست؛ چراکه اگر آن محیط خدمات خوبی ارائه دهد آدم‌ها به رفتن به آنجا عادت می‌کنند. ضمن اینکه در تهران سالن اجرا خیلی کم داریم و اضافه شدن سالن‌های مختلف در سراسر سطح شهر بسیار کمک کننده خواهد بود.

جوان ادامه می‌دهد: فراموش نکنیم که بسیاری از هنرمندان، به خصوص جوان‌تر‌ها و تازه‌کار‌ها برای برگزاری کنسرت به خاطر کمبود سالن و البته هزینه‌های بالا به مشکل می‌خورند؛ چه بسا که بعضی از سالن‌ها برای یک سال توسط برخی از تهیه‌کنندگان رزو می‌شود.

این تهیه‌کننده موسیقی تصریح می‌کند: درحال حاضر سالن‌هایی داریم که در اختیار شهرداری هستند که از وقتی شهردار جدید روی کار آمده اجازه برگزاری کنسرت در این سالن‌ها را نمی‌دهد، مانند سالن‌های ایوان شمس، سالن کانون پرورش فکری کودکان و وزارت کشور! آخر چرا این سالن‌ها باید غیرقابل استفاده بمانند وقتی که پتانسیل اجرایی دارند؟ خیلی از فرهنگسرا‌ها نیز سالن‌های خیلی خوبی دارند که با صرف یک هزینه می‌توان آن‌ها را به سالنی برای اجرای موسیقی تبدیل کرد. این کار‌ها یک عزم دولتی و مدیر فرهنگی می‌خواهد که علت فعالیت نکردن این سالن‌ها را آسیب شناسی و رصد کند، در عین حال نیز استفاده از آن‌ها را مطالبه و در اختیار هنرمندان قرار دهد.

منبع: خبرگزاری ایسنا