به نقل از «خبرگزاری آریا»

روشهایی برای تشویق کودک به حرف گوش کردن

تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۹۰۷۸۲۷

خبرگزاری آریا -

عبارت "گریه نکن" رو به کودک نگوئید زیرا این جمله آغاز مبارزه قدرت بین شما و فرزندتان است
هنگامی که به بچه می گوییم، به من گوش بده، تمام پل های پشت سر خود را در گفتگو با وی خراب می کنیم. وی اکنون درکی از این جمله ندارد. به همین علت گوش دادن یک معنای بسیار انتزاعی برای بچه های نوپا است.
راهکارهایی برای داشتن بچه حرف گوش کن
اغلب مادران در رویای خود هم نمی بینند که فرزندشان روزی حرف شان را به آسانی گوش کند و فرمانبردار آنها شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آنها بچه حرف گوش کن می خواهند بچه ای که لجبازی نکند و به خواسته ها و حرف های آن ها گوش کند معمولاً پدران، ساعتهای کمتری را با فرزندان می گذرانند و کم تر بر سر مسایل پیش پا افتاده و جزیی با آنها صحبت میکنند. از این جهت جذبه شان راحت تر حفظ میشود ، ولی مادران بیش تر با فرزندشان هستند و کارشان دشوارتر است.
در اینجا راهکارهایی معرفی می کنیم که به هر پدر و مادری کمک میکند بچه حرف گوش کن داشته باشد و بچه را به حرف شنوی تشویق کند.
جملات زیادی موجود است که می توانیم به کمک آن بچه ها را تشویق به حرف گوش کردن و متوجه ساختن آن ها به حرف هایمان کنیم. گاهی وقت ها بچه ها طوری برخورد میکنند که گویی به حرف هایمان گوش میکنند ، ولی از نتیجه رفتارشان مشخص است که اصلاً توجهی به حرف هایمان ندارند.
درصورتی که می خواهیم بچه به حرفمان گوش دهد، بهتر است این سه عبارت را هیچوقت بکار نبریم تا نتیجه سازنده و شگفت آور آن را ببینیم.
1- گریه نکن
گفتن این جمله آغاز مبارزه قدرت بین شما و فرزندتان است. کودک، آماده دفاع در برابر این جمله شما خواهد شد. درصورتی که به بچه بگوییم که گریه نکند، وی به گریستن ادامه میدهد . وی با خود فکر میکند که حتماً نمی فهمد و همین مسأله وی را عصبانی تر میکند . یک راه خوب برای آرام کردن این شرایط، اهمیت دادن به احساسات و همراهی با کودک است. به عنوان مثال می توانیم به بچه، بگوییم که می دانیم غمگین است. چه بسا از وی بپرسیم از چه چیزی نارحت است و از وی بخواهیم که نفس عمیقی بکشد.
2- به من گوش کن
هنگامی که به بچه می گوییم، به من گوش بده، تمام پل های پشت سر خود را در گفتگو با وی خراب می کنیم. وی اکنون درکی از این جمله ندارد. به همین علت گوش دادن یک معنای بسیار انتزاعی برای بچه های نوپا است که دنیا را سیاه و سفید می بینند. به عنوان مثال به جای این که به بچه بگوییم:
"به مادر گوش کن، ضربه نزن"
بگوئیم
"به مادر نشان بده که بامحبت هستی و می توانی آهسته نوازش کنی."
یا بجای این که بگوییم:
"به من گوش کن، بدون لباس در منزل راه نرو."
بگوییم:
"به من نشان بده که چطور می توانی لباس‌های خوابت را بپوشی."
3-نکن
درصورتی که بچه کلمه "نکن" را بشنود، سریعا تمام گیرنده های مغزی وی خاموش میشود و این فرمان هیچوقت به گوش وی نخواهید رسید! بجای گفتن این جمله بهتر است روی کاری تمرکز کنیم که فرزندمان می خواهد انجام دهد.
به جای این که بگوییم:
"از میز بالا نرو"
به وی بگوییم:
"درست سر جایت بنشین"

برای کودک روشن کنید که دقیقا آنچه را گفته اید اجرا خواهید کرد
برای صحبت کردن با کودک، همسطح وی قرار بگیرید
تمامی پدر و مادرها دیر یا زود می فهمند که صحبت کردن با بچه در حالتی که مثلا شما ایستاده اید و وی روی زمین نشسته است به ندرت اثر مطلوب را بر بچه می گذارد.
همچنین درصورتی که شما از یک اتاق دیگر آغاز به حرف یا فریاد زدن بکنید نتیجه کمتری خواهید گرفت! باید جلوی بچه روی زمین بنشینید یا وی را آغوش کنید تا بتوانید مستقیما در چشمانش نگاه کرده و توجهش را به خودتان جلب کنید.
درصورتی که بر سر میز صبحانه در کنار وی بنشینید و به او یادآوری کنید که چیپس ذرتش را بخورد یا هنگام شب و پیش از خاموش کردن چراغ، کنار تخت خوابش بنشینید و با وی صحبت کنید وی بیش تر به شما توجه خواهد کرد.
حرف خودتان را سریع اجرا کنید
برای کودک روشن کنید که دقیقا آنچه را گفته اید اجرا خواهید کرد؛ و تهدید یا قولی ندهید که نتوانید آن را اجرا کنید. به عنوان مثال درصورتی که به بچه دوساله خود می گویید:« تو باید موقع شام شیر هم بخوری» پنج دقیقه بعد حرفتان را عوض نکنید و مثلا آبمیوه را بجای شیر پیشنهاد ندهید.
درصورتی که به وی هشدار دادید که «درصورتی که برادرت را بزنی باید نیم ساعت داخل اتاقت بمانی» زمانی که وی این کار را کرد حتما او را برای نیم ساعت به اتاقش بفرستید. اطمینان حاصل کنید که همسر شما هم کارهایتان را تأیید کرده و به تصمیماتتان احترام می گذارد تا احتمالا کار هم‌دیگر را خراب نکنید.
ابتدا هشدار بدهید
قبل از این که تغییری در شرایط یا حالت وی بدهید یا قبل از این که بخواهید کار خاصی انجام بدهید به وی هشدار بدهید تا متوجه شود، خصوصا درصورتی که درگیر بازی با عروسک یا دوستش است. به عنوان مثال قبل از ترک منزل به وی بگویید:« ما باید چند دقیقه دیگر برویم. هنگامی که صدایت کردم باید وسایل نقاشی را جمع کنی و دستهایت را بشویی».
نکته پایانی
برای داشتن بچه حرف گوش کن از شکست نهراسید
درصورتی که تا روز قبل رفتار دیگری با فرزندتان داشته اید و از امروز تصمیم گرفته اید رویه ای متفاوتی در پیش بگیرید، احتمال شکست زیاد است. شما به فرزندتان زمان دادید که زباله ها را دم در بگذارد تا پس از آن مجاز به بازی کردن باشد. حال آن مهلت به سرآمده و وی این کار را انجام نداده، و در دل دعامی کند که شما مثل قبل، به حرف تان پایبند نباشید. ولی این طورنیست. نیازی نیست فرزندتان را دعواکنید تا روزی کار به بی حرمتی برسد. تنها در پایان تحمل و ارامش به وی بگویید مهلتش پایان یافته و وی کارش را انجام نداده، خودتان زباله را دم در می گذارید و او امشب به طور کلی مجاز به بازی کردن نیست. ولی درصورتی که فردا به حرف تان گوش کند، فرصتی مجدد برای بازی کردن خواهدیافت.
گردآوری: بخش کودکان بیتوته


منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۰۷۸۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ضرورت ایجاد بازار کار مناسب برای تشویق دانش آموزان به تحصیل در رشته ریاضی 

به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، برخلاف دهه‌های گذشته در یک دهه اخیر شاهد ریزش تعداد دانش‌آموزان علاقه‌مند به رشته ریاضی در دبیرستان‌های کشور هستیم آن طور که آمارها نشان می دهد فقط بین 15 تا 18 درصد دانش آموزان رشته ریاضی را برای ادامه تحصیل خود در مقطع دبیرستان انتخاب می‌کنند، محمدرضا نیک نژاد با اشاره به اینکه در یک روند تقریبا یک دهه اخیر تعداد افراد علاقه‌مند به ریاضی کمتر شده است، اظهار کرد: در این مدت زمان شاهد علاقه‌مندی و حضور بیشتر دانش آموزان به رشته تجربی و در نهایت پزشکی و زیرشاخه این رشته هستیم.

وی با بیان اینکه فرهنگ آموزشی غالب بر روی دانش آموزان تاثیرگذار است، یادآور شد: قبل از این دهه دانش آموزان و حتی والدین آنها به رشته های فنی و مهندسی علاقه‌مند بودند و در برهه ای از زمان شاهد بودیم که حتی کشور و جهان علاقه‌مند به جذب نیروهای فنی و مهندسی بودند. 

این کارشناس آموزش و پرورش تاکید کرد: در سال‌های اخیر عواملی مانند افزایش بیکاری فارغ‌التحصیلان رشته‌های فنی و مهندسی و دیگر زیرشاخه‌های رشته ریاضی همچنین تغییر رویکرد از تولید و کارهای خدماتی به فعالیت‌هایی مانند دلالی که عمدتا نیاز به مدرک تحصیلی خاصی ندارد متاسفانه باعث شد تا نگرش جامعه نسبت به تحصیل در رشته ریاضی تغییر کند. 

به گفته نیک نژاد، در حال حاضر رشته پزشکی به دلیل درآمد بالا، نیاز جامعه و جذب در کشورهای خارجی بیشتر از سایر رشته‌ها به ویژه ریاضی مد نظر انتخاب دانش آموزان پس از انتخاب و تحصیل در رشته تجربی است.  

وی با بیان اینکه مردم ارزیابی خود را از شرایط جامعه دارند، اضافه کرد: در حال حاضر شاهد افزایش تعداد و ظرفیت دانشگاه‌ها در رشته ‌های مختلف پزشکی هستیم و شاید جامعه نیاز به رشته های فنی و مهندسی به دلیل نداشتن بازار کار مناسب ندارد، در حالی که والدین باید بدانند همان اندازه که جامعه نیاز به رشته هایی همچون پزشکی دارد به رشته های فنی و مهندسی نیز نیاز دارد. 

این کارشناس آموزش و پرورش متذکر شد: متاسفانه اقتصاد کشور براساس اقتصاد دلالی می چرخد که نیاز به مدرک تحصیلی فنی و مهندسی ندارد، این در حالی است که بسیاری از داشن آموزان می خواهند پس از دریافت مدرک تحصیلی مناسب برای ادامه تحصیل یا کسب شغل مناسب به کشورهای خارجی بروند. 

وی پیشنهاد کرد: برای رفع مشکل کاهش تعداد دانش آموزان در رشته ریاضی لازم است دولت بازار کار و اقتصاد کشور را ساماندهی کند و از طریق فراهم کردن شرایط مناسب برای بازار کار، رویکرد جامعه را نسبت به تحصیل در رشته ریاضی تغییر دهد، البته در این عرصه نیاز به یک آموزش فراسازمانی نیز است تا هم تعادل در تحصیل در رشته‌های نظری ایجاد شود و هم والدین بدانند که جامعه نیاز به همه رشته‌های تحصیلی دارد.  

گفت‌وگو از مهدیه قمری

انتهای پیام/