به نقل از «خبرگزاری برنا»

جامعه مدیریتی از مکملی به نام زن استفاده کند/ نهادهای تاثیرگذار، عامل اصلی نگاه بالا به پایین به زنان

تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۳۴۲۲۷

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ افزایش سطح سواد علمی و رشد و توسعه تکنولوژی از مواردی خواهد بود که روی تمامی اجزای تشکیل دهنده یک جامعه اثرگذار است که باعث تغییر بسترهای در سطح اجتماع نیز می‌شود، برای مثال با تغییر نوع بسترهایی که درون یک جامعه به وجود می‌آید شاهد این موضوع خواهیم بود که زیرساخت‌های فعالیت زنان در آن جامعه روز به روز بیشتر خواهد شد و زنان اجازه خواهند یافت حتی در سطح اول سیاستگذاری و زمامداری حاکمیت نقش پر رنگی داشته باشند و اظهارنظرهای خود را در قالب ایده‌های مختلف ارائه دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جامعه ایرانی نیز این قاعده مستثنی نیست و همراه با توسعه‌هایی که در آن رخ داده است بسترهایی را برای حضور زنان ایجاد کرده است، اما نکته‌ای که در این رابطه وجود دارد این است که تفکری قالب هنوز هم در بین طیفی خاص از مردان وجود دارد که فکر می‌کنند جای زن در خانه است و نباید به هیچ شکلی در اجتماع حاضر شود چه برسد به اظهر نظر و یا ایفا کردن نقشی در درون جامعه که چارچوب‌هایی را تغییر دهد.

نیره توکلی و ماهرخ فلاحی، دو فعال حقوق زنان و کارآفرین، از وضعیت فعلی فعالیت زنان در جامعه، نگاه‌ها به حضور آنان در عرصه‌های مختلف اشتغال و فعالیت های اجتماعی و علل تمایل بعدی اقشار به محدود کردن زنان در چهاردیواری‌ها گفتند که در ادامه می‌خوانید؛

صداوسیما نقش خود برابر زنان را عادلانه ایفا نمی‌کند

نیره توکلی، جامعه شناس و فعال حقوق زنان، در این رابطه به خبرنگار برنا گفت: خوشبختانه بدنه جامعه ایرانی و عامه مردم در شرایط حال حاضر نگاه واپس گرایانه‌ای به حضور زنان در اجتماعی به صورت جدی ندارد و در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر که شباهت‌های فرهنگی و مذهبی و اجتماعی دارند، مردمان کشور ما در این خصوص در سطح بالاتری قرار دارند و افراد نیز با یکدیگر تساهل بیشتری را دارند و نکته حائز اهمیت دیگر در این رابطه این است که زنان و مردانی که در قاعده هرم اجتماع قرار دارند، راحت‌تر می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و نگاه تساهل‌آمیزتری را نسبت به یکدیگر دارند.

توکلی در ادامه افزود: اما مسئله‌ای که در این میان وجود دارد این است که در کشور ما نهادهایی که تاثیرگذار هستند اجازه حضور زنان به عنوان کنشگرانی در سطح جامعه را به صورت صحیح نمی‌دهد. بنابراین تفکر قالب، درون ذهن مردان نیز می‌تواند نشات گرفته از نهادها سیاستگذاری باشد که اجازه نمی‌دهند فعالیت زنان رنگ و بویی درست را به خود بگیرد و تا زمانی که سازمان‌ها و نهادهای بزرگ درون کشور که وظیفه سیاستگذاری و تعیین خط مشی را بر عهده دارند زمینه‌های حضور بانوان درون جامعه را ایجاد نکنند و همراهی خود را با مسائلی که عرف جامعه است و به عنوان واقعیت‌های جامعه از آن یاد می‌شود در خصوص زنان اعلام نکنند وضعیت به همین شکل خواهد بود.

این فعال حقوق زنان در خصوص نقش رسانه‌ها و به‌خصوص نهادی همچون رسانه ملی در این خصوص نیز خاطرنشان کرد: سازمان صداو سیما و به‌صورت کلی رسانه ملی به عنوان یکی از اصلی‌ترین نهادهای تاثیرگذار در این رابطه با تدوین برنامه‌هایی در خصوص نقش زنان در جامعه باید به دنبال مواردی باشد که از نفرت‌پراکنی علیه زنان جلوگیری کند و مقبولیتی را بر فعالیت‌هایی که زنان دارند ببخشد تا فعالیت‌ها ‌و کنش‌هایی که از سوی زنان انجام می شود از سوی مردان جامعه نیز مورد قبول واقع شود. در حال حاضر صدا و سیما نقش خود در برابر زنان را عادلانه ایفا نمی‌کند.

توکلی ادامه داد: اگر به دنبال راه حل برای از بین بردن تفکری که علیه زنان وجود دارد هستیم باید آن را در بین نهادهای تاثیرگذار و متولیان امر فرهنگ جستجو کنیم چون طیف اثرگذار روی قاطبه مردم آنانند و تمامی وظایف محوله در خصوص فرهنگ نیز بر عهده آن‌هاست.

ابتدا زنان باید خود به خودباوری برسند

در ادامه ماهرخ فلاحی، کارآفرین نمونه، به عنوان یکی از زنانی که طی سال‌های گذشته در عرصه‌های مختلف اقتصادی فعالیت داشته است و همچنین در خصوص مباحث اجتماعی نیز کنش‌هایی را داشته در خصوص خودباوری زنان می گوید: نکته‌ای که قبل از هرچیزی باید مدنظر زنان این سرزمین باشد مسئله خودباوری و اهمیت وجودی زنانی است که به عنوان یکی از اثرگذارترین اجزای این جامعه حضور دارند، تا زنان به توانایی‌های خود پی نبرند و متوجه نشوند با ایده‌ها و افکاری که دارند می‌توانند تاثیرات فراوانی را در جامعه بگذارند هیچ گروه و فرد و قانونی نمی‌تواند بستر را برای رشد و حضور پررنگ‌تر آنها ایجاد کند.

وی ادامه داد: زمانی که زنان به خودباوری برسند، مردان نیز این موضوع را باور خواهند کرد که فقط آنان نمی‌توانند تصمیم گیرنده باشند بلکه از مکملی به نام زن نیز در تمامی تصمیمات خود نظرخواهی می‌کنند.

خبرنگار: امجد عبدی

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: ذهن رسانه ملی رشد و توسعه زنان مردان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۳۴۲۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تهدیدی به نام سندروم «ددی ایشو»!

سندرم مسئله با پدر (Daddy issue) عموماً عبارتی جذاب است که اغلب به صورت تحقیرآمیز برای اشاره به زنانی به کار می‌رود که روابط پیچیده، گیج کننده یا ناکارآمد با مردان دارند و افرادی (اغلب زنان) را توصیف کند که دارای انگیزه‌ها و تکانه‌های ناخودآگاه نسبت به مردان زندگیشان هستند. این تکانه‌ها می‌توانند منفی یا مثبت باشند و ناشی از یک رابطه ناکافی پدری هستند.

به گزارش برنا، معمولاً نشانه‌های سندرم ددی ایشو زمانی به چشم می‌خورد که دختر در خلال یک رابطه نیاز‌هایی را حس می‌کند، اما قادر به تشخیص نوع نیازش نیست و شروع به بهانه جویی یا رفتار‌های ناسازگارانه می‌کند.

این سندرم بیشتر در خصوص دخترانی که نیاز روانی‌شان به توجهِ پدر به هر دلیلی از جمله طلاق والدین، مرگ یا غفلت برآورده نشده است، اتفاق می‌افتد. آن‌ها به درستی فرصت وقت گذراندن با پدر را نداشته‌اند و از حضور عاطفی او بهره نبرده‌اند، اولین و مهم‌ترین نشانه سندرم daddy issue این است که آن‌ها جذب افرادی با تفاوت سنی زیاد می‌شوند. آن‌ها علاقه بسیار به مردان مسن‌تر از خود نشان می‌دهند.

جعفر اردبیلی روانشناس در گفتگو با خبرنگار باشگاه جوانی خبرگزاری برنا درباره سندروم نوظهور «مسأله با پدر» که عموماً با نام «ددی ایشو» شناخته می‌شود، گفت: نفوذ انواع کلمات روانشناسی به جامعه و فرهنگ ایران، مستلزم کار علمی است.

وی افزود: «ددی ایشو» یا به عبارت فارسی «اختلال مسئله با پدر» نیز از جمله مسائلی است که نیاز به اثبات دارد چرا که در این باره جامعه آماری تهیه نشده و در حد شایعه در ذهن قشری از مردم نقش بسته است؛ این شایعه ممکن است با پدیده «شوگرددی» اشتباه گرفته شود که در هر صورت آمار بالایی ندارد.

علاقه به سن بالا در سه دسته تقسیم می‌شود

استاد دانشگاه هامبورگ علاقه دختران جوان به مردان سن بالا را به سه دسته تقسیم کرد و ادامه داد: این علاقه می‌تواند به خاطر تجربه بیشتری باشد که مرد سن بالا دارد، نوع دیگری از این علاقه به نیاز مالی و علاقه به پول مرد سن بالا برمی‌گردد و در دسته آخر علاقه بر اساس کمبود‌هایی است که دختر در ارتباط با پدر خود تجربه کرده و حالا در میان همسر سن بالا به دنبال جبران این کمبود‌ها است.

وی با بیان این که این گرایش می‌تواند از چند عامل تشکیل شود، تشریح کرد: به عبارت دیگر انتخاب مرد سن بالا توسط دختران جوان نشان از نیاز دختر به مردی مجرب دارد؛ این احساس نیاز می‌تواند از روابط بد با پدر نشات بگیرد؛ همچنین اگر دختر رابطه خوبی با پدر را تجربه کرده باشد نیز در سنین بالاتر دنبال تکرار آن تجربه می‌گردد. در موارد دیگر ممکن است پول از اصلی‌ترین عوامل به شمار بیاید و در موارد دیگر نیز عوامل ترکیبی دخیل هستند.

این روانشناس با اشاره به برعکس بودن این قضیه گفت: در مورد پسرانی که به سمت زنان سن بالا تمایل دارند نیز دلایل تجربه و مهر مادری بیشتر و حتی نیاز مالی صادق هستند.

فاصله سنی زیاد بیانگر تفاوت نسل‌ها است

اردبیلی با بیان این که یک ازدواج واقعی علیرغم آرزو‌ها و ذهنیت‌ها است، ادامه داد: اگرچه کمبود یا اشتیاق به جایگاه پدری از جمله عوامل این اختلال به شمار می‌آیند؛ اما هیچ یک از این عوامل، عوامل حقیقی یک ازدواج واقعی نیستند؛ اگر هم باشند به طور قطع با یک ناهنجاری مدت دار و دامنه دار یا ناهنجاری موقتی مواجه خواهند شد.

این روانشناس با اشاره به تفاوت نسلی گفت: به طور معمول این ازدواج‌ها مورد تایید علم روانشناسی نیست چرا که فاصله سنی زیاد بیانگر تفاوت فرهنگی، تفاوت نسلی و تفاوت زایش‌ها است، ضمن اینکه تربیت فرزندان نیز دردسرساز خواهد بود.

وی «اختلال ددی ایشو» را به عنوان یک فرضیه روانشناسی مطرح کرد و گفت: قبل از این که یک رفتار مرسوم در جامعه با یک اصطلاح تخصصی زیر سوال رود، باید بار علمی مرتبط با عبارت مربوطه را افزایش داد و بتوان از آستانه تحقیقی انجام شده یک جامعه آماری استخراج کرد.