نذری دادن برای امام حسین از کجا آمد؟
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۵۹۵۶۶
اهمیت نذری دادن در ایام سوگواری محرم و صفر از گذشته تا امروز حفظ شده و مردم با توجه به شرایط مالی خود در این ایام از عزادارانی که در تکایا و مساجد حضور پیدا کرده‌اند، پذیرایی می‌کنند.
از دوران پس از واقعه کربلا، نذری دادن در خود مدینه مرسوم بود. به این ترتیب که برخی به عزاداری می‌پرداختند و عده‌ای از مردم نیز با غذای نذری از آنان پذیرایی می‌کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما در دوران معاصر در ایران، اولین غذای رایج در این ایام، پلوی ساده، گوشت و ادویه بوده است. این نذر به علت کمبود برنج در آن زمان، به گروه خاصی از مردم و به اصطلاح اعیان‌ها اختصاص داشت که توانایی خرید این محصولات را داشتند. برای ادای نذر نیز صبح زود برنج را بار می‌گذاشتند و گوشت را می‌پختند وادویه را نیز به غذا اضافه می‌کردند و در بین مردم پخش می‌کردند. تقسیم غذا به این شکل بود که گروهی ظرف‌هایشان را پیشاپیش می‌فرستادند و بعد از آماده شدن غذا، صاحبخانه ظرف‌ها را پر می‌کرد و برای صاحبانش می‌فرستاد اما بخش بیشتری از غذا در میان فقرا و نیازمندان توزیع می‌شد که معمولاً جلوی در منزل صاحب نذر جمع می‌شدند.
نذر نان و ماست نیز نذر مهمی بود که در روز تاسوعا انجام می‌شد. این نذر شامل یک من نان و یک من ماست بود که هر سال هم یک واحد بر میزان نذری سال قبل اضافه می‌شد. نذر شله‌زرد نیز که هنوز هم مرسوم است از نذورات پرطرفدار و جذاب ایرانیان زمان قاجار محسوب می‌شد که با برنج، شکر، روغن، زعفران و خلال بادام تهیه می‌شد.
نذری دادن در دوره قاجار متعلق به طبقه خاصی از جامعه نبود و هر کس با توجه به شرایط مالی خود در ایام عزاداری امام حسین (ع) غذای نذری می‌پخت. یکی از نذرهای معروف آن زمان هم آش نذری ناصرالدین شاه بوده است که در دربار و با نظارت شخص شاه پخته می‌شد. گفته شده است که احتمالاً این آش، نذر مادر شاه برای سلطنت پسرش بوده است.
در آش نذری شاه همه چیز پیدا می‌شد. گوسفند دوازده رأس، بره نه رأس، مرغ شصت قطعه، روغن بیست من، بادنجان، مغز بادام، اسفناج، کرفس، پیاز، کاهو، عسل، سیب، آبغوره، آب لیمو، ترب، تره، جعفری، شنبلیله، ترخون، نعناع، گلابی، هندوانه، گردو و ... از ترکیبات این آش بودند.
اما نمی‌توان نقش زنان را در بسط و گسترش نذری‌های این ایام نادیده گرفت. زنان علاوه بر اینکه در پخت غذای نذری در تکایا مشارکت داشتند، دارای مراسم مستقل خود نیز بودند. زنان دوره قاجار و پهلوی معمولا مراسم کوچکی را در این ایام در خانه‌هایشان برگزار می‌کردند و برای برآورده شدن حاجتشان نذری می‌دادند. در واقع هر خانه‌ای هر چقدر که امکانات خانه و آشپزخانه‌اش اجازه می‌داد، غذایی را برای عزاداران امام حسین (ع) می‌پخت. انتخاب نوع غذا به عهده صاحب نذر بود. در این مراسم که خانم‌ها مدیریت را به طور کامل بر عهده داشتند از گوشت ذخیره‌شده که به آن قورمه می‌گفتند، استفاده می‌کردند که این گوشت بیشتر مناسب قیمه بود. یکی از دلایلی که امروزه غذای نذری قالب این ایام قیمه است به این موضوع برمی‌گردد. در واقع این خانم‌ها بودند که پای خورش‌های مختلف را به مراسم عزاداری باز کردند تا پذیرایی مناسبی از عزاداران حسینی داشته باشند.
منبع: صدای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۵۹۵۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات حادثه حریق در انبار دارویی بیمارستان امام حسین (ع) تهران
به گزارش خبرگزاری مهر، بامداد روز گذشته پرسنل بیمارستان امام حسین (ع) در تماس با سامانه ۱۲۵ از آتش‌سوزی در انبار داروی این بیمارستان خبر داده و در درخواست کمک کردند که در پی آن بلافاصله ستاد فرماندهی آتش‌نشانان ایستگاههای ۲، ۹۳ و ۷۳ را به همراه خودروی حامل دستگاههای تنفسی به محل حادثه واقع در خیابان شهید مدنی جنوبی اعزام کرد.
با حضور آتش‌نشانان در محل مشاهده شد که آتش‌سوزی در طبقه همکف یک ساختمان دو طبقه با کاربری انبار دارو رخ داده است. این ساختمان در ضلع جنوب شرقی محوطه بیمارستان با کاربری انبار دارو به مساحت تقریبی ۱۰۰ مترمربع رخ بود و در زمان رسیدن نیروهای آتش نشانی بخشی از قسمت شرقی انبار کاملاً شعله‌ور بود و دود زیادی به اطراف زبانه می‌کشید. همچنین شعله‌های آتش در حال سرایت به قسمت‌های دیگر انبار دارو بود.
در این شرایط نیروهای عملیات بلافاصله پس از رسیدن به محل حادثه و مجهز شدن به تجهیزات حفاظت فردی و دستگاههای تنفسی ضمن قطع برق و گاز ساختمان به سرعت وارد انبار شدند و با استفاده از یک رشته لوله آبدهی، عملیات مهار آتش را آغاز کردند.
بنا بر اعلام آتش نشانی تهران، این آتش سوزی می‌توانست علت رخداد یک حادثه در سطح وسیع‌تر شود و خسارت مالی سنگینی برجای گذارد و موجب از بین رفتن داروهای کمیاب مختص بیماری‌های خاص نیز بشود که با سرعت عمل و دقت بالای آتش‌نشانان در کمترین زمان ممکن مهار و خاموش شد.
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد