به نقل از «ایکنا»

لطف غذای نذری به «هم‌نمک» شدن با فقراست

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۶۰۱۷۱

خبر به دستم رسیده که مؤسسه خیریه متوسلین به امام رضا(ع) با اجرای طرح «هم‌نمک»، قصد دارد برای اهالی جازموریان کرمان غذای گرم تهیه کند. به نظرم می‌توانم گزارش خوبی از آن در بیاورم. پیشنهاد همراهی کردن گروه خیرین هم‌نمک را می‌پذیرم و راهی می شوم.

حرکت می‌کنیم؛ بیابانی فراخ در مقابل دیدگانم چشم‌نوازی می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چشم‌هایم از دیدن کویر طولانی ذوق ذوق می‌کند، برای همین عینکم را به چشم می‌زنم. بی‌دلیل لحظه‌ای ترس و تحیر، تمام هیکل مردانه‌ام را در بر می‌گیرد. هوا گرم است، خیلی. پشه‌ و حشرات مختلف در فضا پراکنده‌اند. کت مشکی جدیدم را که برای محرم خریدم، خاکی شده است. آن را از تنم در می‌آورم. از فاصله دور، نقطه‌های کوچکی دیده می‌شود. با تیم اعزامی از ماشین پیاده می‌شویم. جلوتر می‌روم، تک و توک کپر و خیمه‌های کهنه، دور از هم چیده شده‌اند. نخل‌هایی خمیده در حوالی خانه‌های حلبی و سنگی، به فضای خاکستری رنگ روستا، رخ داده‌اند. نکند اینجا گوشه‌ای از کربلاست؟! نکند من باید اینجا تشنگی کودکان را شاهد باشم؟! نکند من مجبور باشم گرسنگی کودکان را به چشم ببینم؟ و نکند من باید زخم‌ها، سوختگی‌ها، درد بیماری‌های زنان و کودکان را تاب بیاورم؟ من چطور شرمساری و خجالت مردان ساده‌دلشان را بنگرم و شرمگین نشوم؟

عرق پیشانی‌ام را با آستین لباسم پاک می‌کنم. گرمای اینجا غیر قابل تحمل است و بدنم این حجم از سوز و گرمای هوا را تحمل نمی‌کند. صدای نفس نفس زدنم و ضربان قلبم امانم را بریده. خودم را به تعدادی بچه‌ می‌رسانم. دوربین عکاسی‌ام را بدون اینکه سلامی بکنم در می‌آورم تا بدون اینکه توجه‌شان به من جلب شود، عکسی از آنها بیندازم. به سختی دهان را باز می‌کنم تا سلام بگویم و با آنها احوال‌پرسی کنم. درد خفیف و ممتد روی لبم نشانه باز شدن ترک‌های ریز ناشی از خشکیدگی لبم است. نزدیک‌تر می‌شوم. مردمک چشمم اختیار از کف داده؛ مدام بین چهره‌ سیاه‌سوخته‌ بچه‌ها، دست‌ و پاهای قیراندودشان، دهان از تعجب نیمه بازشان، نگاه نگران و متعجبشان از لباس‌هایم، لباس بلند سفید یا آبی‌شان، موهای بلند و درهم گره‌ خورده دختران، پاهای برهنه و بدون کفششان و خلاصه همه چیز آن صحنه می‌چرخد. حس می‌کنم شاید زمان به قرن پیش برگشته‌. این صحنه برایم ناآشنا و مبهم است. پسر بچه‌ای روی ویلچر خاک‌‌خورده‌ای نشسته و رد نگاه خیره‌اش را که می‌گیرم تا به گوشی تلفن همراهم می‌رسم... انگار در دست من آپولو دیده که مبهوت شده. اصلا یادم رفت برای چه دهانم هنوز بی‌حرکت باز مانده و چه می‌خواستم بپرسم!

شاید باور کردنی نباشد، اما اکنون قرن ۲۱ و سال ۱۳۹۸ شمسی است. اینجا، گوشه‌ای از همین ایران زیبا و ثروتمند خودمان است. اینجا جازموریان، جنوب کرمان و مرز بین سیستان و بلوچستان است. روستایی که گویی نیست. محلی که وقتی در نرم‌‌افزار بزرگ و جهانی گوگل مپ جستجویش می‌کنی با خلأ مواجه می‌شوی. جایی که فقط بلدِ راه‌ها مسیر رسیدن به آنجا را می‌شناسند؛ مردمانش هیچ چیز از شهر نمی‌دانند، از تمدن خبری ندارند، از تفریحات و تجملات، از رستوران‌ و هتل‌ها، حتی از شکم‌سیری.

آنها بی‌صدا و بی‌رمق، بی آنکه دنیایی غیر از روستایشان برایشان قابل تصور باشد، زندگی که چه عرض کنم، نفس می‌کشند! فقط زنده‌اند! اما با وجدانی آسوده‌تر از مایی که می‌دانیم چه فقرهایی در اطرافمان، در حوالی‌مان، در شهر و کشورمان، در جهانمان وجود دارد و به راحتی روزی سه وعده غذای گرم و تمیز می‌خوریم و آب گوارا می‌نوشیم. مردم روستا معنی کلمه محرومیت را نمی‌دانند، حتی بلد نیستند آن را بخوانند و بنویسند. اما با زندگی‌شان، قدرتی دارند که می‌توانند عمق آن را به دنیا نشان دهند.

مردمش، آب پاکیزه ندارند. غذای کافی و تمیز و گرم ندارند. اما بیماری، درد، رنج، فقر، گرسنگی، تشنگی، خستگی دارند. مردمش حتی توقعی از دنیا ندارند چون درک چندانی از زندگی مرفه و مکفی بقیه مردم ندارند. شگفت‌انگیز است که در چشم‌های ساده‌شان، در چهره خسته‌شان می‌توانی خدا را ببینی، عشق را.

مرضیه، پنج سال دارد. جلوی در آبی رنگ و رو رفته و زنگ زده خانه‌شان نشسته. به فکر فرو رفته و هر از گاهی با اخم، نقاط مختلف سرش را می‌خاراند و موجودات چند پای ریز سیاهی که اسمش را هم نمی‌داند از لابه لای موهای در هم تنیده‌اش در می‌آورد و روی زمین قرار می‌دهد و با شاخه‌ باریک بوته صحرایی روی خاک‌ها با آنها بازی می‌کند.

پرس‌وجو می‌کنم و درمی‌یابم که مادرش، اکرم ۱۹ سال دارد. یک ماه پیش خواهر مرضیه را با تحمل درد و خونریزی زیاد، در همان کنار اتاق مشترک دستشویی، حمام و البته طویله حیوانات به دنیا آورده است. چون مسیر روستا به شبکه بهداشت شهر سخت و ناهموار بود، چاره‌ای جز قوی بودن و تحمل سختی نداشت. باید خود و فرزند کوچک شکمش را به خدا می‌سپرد و در همان اتاق بی‌قواره سنگی سه در شش متری، شاهد به دنیا آمدن فرزندش می‌بود. مرضیه، پشت در اتاق از شنیدن ناله‌های مادر ترسیده بود، هق هق می‌زد اما با بلند شدن صدای گریه خواهر تازه متولد شده‌اش و لبخند بی‌حس مادرش، برق در چشمان مرضیه دوید. رفت تا از کوزه گلی، آب بیاورد. آب بوی مطبوعی نمی‌دهد اما چاره‌ای نیست، مادر تشنه است. مادر می‌خندد، اما با دیدن چهره چروکیده همسرش که به دست‌های کبره گرفته‌اش زل زده، لبخندش روی لب‌هایش می‌خشکد.

پدربزرگ اسم دختر کوچک را فرخنده گذاشته، به امید اینکه با تولد او، اقبال به زندگی‌شان و به روستایشان رو کند. شناسنامه ندارند، چون نمی‌دانند اصلا شناسنامه چیست. چندی از نام‌گذاری فرخنده در خانه نگذشته بود که مادر با خشک بودن سینه‌اش می‌فهمد، فرخنده و مبارک بودنی در کار نیست.

شال سیاهش را دور سرش ‌پیچید به طوری که فقط چشمان خسته و چروک‌های اطرافش پیدا می‌شد. فرخنده را در آغوش ‌گرفت و از خانه بیرون رفت. فرخنده خیلی زار و نحیف است. مظلومیت از صورت لاغرش داد می‌زند اما خودش داد نمی‌زند، گریه نمی‌کند. یعنی صدایی ندارد، او سودایی ندارد که ناله سر بدهد طفلک‌ِ مادر.

مادر، پاهای برهنه بدون کفشش را روی سنگ و خاک‌ها ‌کشید و بی‌صدا گام بر‌داشت. لباس‌های محلی‌ بلوچی‌اش بر تن تیره و استخوانی‌اش زار می‌زد. خود را به درخت نخلشان رساند و دو عدد خرما بر دهان گذاشت، اما می‌دانست این خرما‌ها شیری برای فرخنده نمی‌شود. شرم داشت از نوزادش، از تنش، از وجودش که شیره‌ای ندارد تا او را سیر کند. با گریه‌های از ته چاه بلند شده و آرام فرخنده به خود آمد و بغضش فرار را بر قرار ترجیح داد. بغض‌ها به گریه و گریه به ناله و مویه تبدیل شد، آرام که شد، فرخنده را به بغل گرفت و مقابل در خانه محقرش ایستاد و دوباره نقاب لبخندش را بر چهره بست تا دل مرضیه‌ پنج ساله‌اش از غصه نترکد. علیمراد، همسرش در شیشه شیر فرخنده چای ریخته و خوشحال است از ایده‌ خوبی‌ که برای رفع گرسنگی نوزادش پیدا کرده؛ آنها بهم لبخند می‌زنند، در پشت اشک‌های فروخورده‌شان البته!

گروه هم‌نمک وسایل آشپزی و دیگ‌ها را از ماشین‌ها بیرون می‌آورند و شروع به پختن قیمه نذری در کپر کوچک بلا استفاده می‌کنند. بچه‌های ده با چشم‌های گرد شده به گروه هم‌نمک، لباس‌های تنشان، ماشین‌ها، لپ تاپ و دوربین عکاسی و... نگاه می‌کنند و گاهی هم در گوش هم آهسته چیزی می‌گویند و ریز می‌خندند. مدام می‌روند و می‌آیند. صدای خنده و همهمه در روستا پیچیده، مثل صدای خنده خدا.

مرضیه با آماده شدن غذا با پای برهنه و خاکی‌اش به خانه می‌دود و با لگن کوچکی به رنگ بنفش و سفید برمی‌گردد. مرضیه در راه برگشت به خانه لبخند می‌زند و با انگشتان کوچکش برنج‌ها را در دهان می‌گذارد.

جازموریان فراموش شده اما گویی فرخنده، با گام‌ نهاندن به دنیای جازموریان، گام‌های پر مهر هم‌نمک‌ها را به روستایش آورد. فرخنده، برای جازموریان فرخنده بود.

با دیدن روستا، بال افکارم به سمت آدم‌های شهری، گوشی‌های هوشمند چندین میلیونی دست بچه‌ها، ساعت‌ مچی‌های مارکدار، فرش‌های نفیس هیئت‌، ظرف‌های غذای گرم که قرار بود بدون استفاده در گوشه یخچال‌ها جا خوش کنند یا نیمه خورده باقی بمانند پرواز کرد. از این افکار، تنم احساس خستگی و کوفتگی و کرختی می‌کند. به این فکر می‌کنم غذای نذری امام حسین(ع) بدون هم‌نمک شدن با فقیران و محرومان، چیزی جز غذا نیست.

برای مشاهده گزارش تصویری توزیع نذورات خیرین هم‌نمک در جازموریان اینجا را کلیک کنید!

انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: ایکنا جازموریان منطقه مرحوم امام حسین هم نمک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۶۰۱۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چغاله بادام پلو با مرغ یک غذای متفاوت برای فصل بهار

چغاله بادام پلو با مرغ یکی از خوشمزه‌ترین غذاهاست. چاقاله بادام یا چاغاله بادام، از میوه‌‌های نوبرانه بهاری است که با آن می‌توانید غذاهای متنوعی تهیه کنید. پلو چغاله بادام را هم با مرغ و هم با گوشت یا بدون گوشت می‌توانید درست کنید.در این مطلب از پارس نیوز شما با طرز تهیه این غذا آشنا می شوید.

مواد لازم برای تهیه چغاله پلو با مرغ (برای ۴ نفر)

مواد اولیه	مقدار مورد نیاز
برنج	۳ و نیم لیوان فرانسوی دسته‌دار
چغاله بادام	۵۰۰ گرم
فیله مرغ یا سینه مرغ	نیم کیلوگرم
هویج	۵ عدد بزرگ
پیاز (برای پیاز داغ)	۱ عدد متوسط
گشنیز یا سبزی معطر دلخواه	۱۰ قاشق غذاخوری
زعفران (دم کرده)	نصف لیوان فرانسوی دسته‌دار
روغن سرخ کردنی یا کره	به مقدار لازم
نمک، فلفل سیاه و زردچوبه	به مقدار لازم

همچنین در پارس نیوز بخوانید : خواص چغاله بادام این نوبرانه خوشمزه بهاری

مدت زمان آماده‌سازی مواد: ۱ ساعت

مدت زمان مورد نیاز برای پخت پلو چغاله با مرغ: ۱ ساعت

مراحل طرز تهیه پلو چغاله بادام و مرغ

پلو چغاله بادام با مرغ، دستور مشابهی با انواع پلو ایرانی دارد و پخت آن بسیار راحت است. شما می‌توانید به دلخواه حبوبات و سبزیجات دلخواهتان را هم به این پلو بیفزایید. در ادامه مراحل طرز تهیه پلو چاقاله بادام و مرغ را به ترتیب دنبال کنید.

مرحله اول: مواد پلو چاقاله را آماده کنید

ابتدا، از یک ساعت قبل از شروع آشپزی، برنج را پاک کنید و ۲ یا ۳ بار بشویید و آب آن را دور بریزید. سپس در یک کاسه، برنج را در محلول آب ولرم و ۱ قاشق غذاخوری نمک قرار دهید تا حداقل ۳۰ دقیقه تا ۱ ساعت خیس بخورد.

بعد سینه یا فیله مرغ را بشویید و در آبکش بگذارید. اجازه دهید مرغ آب خود را از دست بدهد. سپس سینه مرغ را به صورت مکعبی (در قطعات به اندازه ۲ تا ۳ سانتی‌متر) خرد کنید.

مرحله دوم: سبزیجات پلو چغاله را آماده کنید

در ادامه کار هویج‌ها را بشویید. پوست آنها را بگیرید و به صورت خلالی باریک خرد کنید. چغاله بادام‌ها را بشویید و کلاهک آنها را جدا کنید. اجازه دهید چغاله‌ها هم آب خود را از دست بدهند. گشنیز یا سبزی معطر دلخواه خود را بشویید و آبکش کنید. سپس چغاله‌ها را خرد کنید. گشنیزها را هم به صورت ساطوری و ریز روی تخته آشپزی خرد کنید و کنار بگذارید.

مرحله سوم: مواد پلو را به ترتیب سرخ کنید

در ادامه، یک تابه را روی حرارت بگذارید و مقداری روغن سرخ کردنی در آن بریزید. اجازه دهید روغن داغ شود. سپس هویج‌های خرد شده را به تابه بیفزایید. هویج را برای ۲ تا ۳ دقیقه تفت دهید تا کمی نرم شود. سپس هویج‌ها را از تابه بیرون بیاورید و در یک ظرف دیگر، کنار بگذارید.

بعد نوبت به سرخ کردن سینه‌ مرغ می‌رسد. تکه‌های مرغ را در تابه بریزید و آنها را در روغن تفت دهید تا رنگشان کمی طلایی شود.

مرحله چهارم: چغاله بادام را تفت دهید

مرغ‌ها را بعد از سرخ شدن از تابه بیرون بیاورید و روی هویج‌های سرخ شده  بریزید. سپس چغاله بادام‌های خرد شده را در همان تابه تفت دهید و بعد از ۲ تا ۳ دقیقه از تابه بیرون بیاورید. در این فاصله، پیاز را پوست بگیرید و به صورت نگینی ریز یا خلالی باریک خرد کنید.

چغاله‌های تفت داده شده را از تابه بیرون بیاورید و پیازها را اضافه کنید. پیازها را با روغن تفت دهید تا سبک و طلایی شوند.

مرحله پنجم: مایه چغاله پلو را آماده کنید

بعد از تفت دادن پیاز، گشنیز یا سبزی معطر تازه خرد شده را اضافه کنید و کمی تفت دهید. نمک، زردچوبه و فلفل سیاه را هم اضافه کنید و کمی تفت دهید. سپس موادی را که تفت داده و کنار گذاشته بودید، به تابه اضافه کنید. سینه مرغ، چغاله بادام و هویج را به تابه اضافه کنید و روی آنها زعفران دم کرده را بریزید. درب تابه را بگذارید و اجازه دهید، چند دقیقه مواد با هم بپزند.

شما می‌توانید انواع سبزی معطر خشک، انواع ادویه غذا مثل زردچوبه، فلفل سیاه و نمک و زعفران را به روش‌های حضوری و اینترنتی از فروشگاه‌های افق کوروش خریداری کنید.

مرحله ششم: برنج را آبکش کنید

در یک قابلمه مقداری آب بریزید و روی حرارت بالا بگذارید تا آب بجوشد. سپس آب برنج‌های خیسانده را دور بریزید و برنج را به قابلمه اضافه کنید. حدود ۷ تا ۱۰ دقیقه (بسته به نوع برنج) آن را بجوشانید تا سطح خارجی دانه برنج، نرم و مغز آن کمی سفت باشد. سپس برنج را آبکش کنید.

مرحله هفتم: مواد پلو چغاله را در قابلمه بریزید

قابلمه را روی حرارت بگذارید و در آن کمی روغن بریزید. کف قابلمه را ته‌ دیگ دلخواه خود بگذارید و یک لایه برنج آبکش شده روی ته دیگ بریزید. سپس از مایه چغاله بادام، یک لایه روی برنج بریزید.

دوباره یک لایه برنج و یک لایه مایه چغاله بادام ریخته و لایه آخر را برنج بریزید. درب قابلمه را دم‌کنی بپیچید و روی قابلمه قرار دهید. ۲ دقیقه بعد، شعله را کم کنید و اجازه دهید پلو چغاله دم بکشد.

مرحله هشتم: پلو چغاله بادام با مرغ را سرو کنید

حدود ۴۰ تا ۴۵ دقیقه صبر کنید تا پلو چغاله شما آماده شود. سپس روی برنج را کمی کره یا روغن بدهید و به آرامی هم بزنید تا مایه چغاله بادام و برنج با هم ترکیب شوند. پلو چغاله بادام را در ظرف سرو بریزید و همراه با ترشی دلخواه سرو کنید. روی پلو چغاله را می‌توانید با چند چغاله بادام یا پرک بادام تزیین و سرو کنید.

روش تهیه پلو چغاله بادام با گوشت مواد لازم  یک ساعت  6نفر نیم کیلو چغله 6 پیمانه برنج 3 عدد پیاز نمک،فلفل قرمز و زردچوبه به مقدار لازم مواد لازم برای گوشت چرخی 2 بسته گوشت چرخی 2 عدد پیاز نمک،فلفل سیاه و زردچوبه به مقدار لازم 1 قاشق غذاخوری رب گوجه مراحل تهیه 1

ابتدا چغله را تمیز زد عفونی و آن را می شوریم و خرد می کنیم اگر خواستین کمی بزرگتر از تصویر زیر خرد کنید اشکالی نداره ولی توصیه میکنم ریز خرد کنید بهتره.

2

چغله را با ۲ استکان آب داخل ظرف می ریزیم تا بپزه. وقتی دیدین آب آن تمام شده پیاز را نگینی خرد می کنیم داخل یک ظرف دیگر و با مقداری روغن تفت می دهیم بعد چغله را داخل پیاز می ریزیم و مقدار دیگر تفت می دهیم بعد نمک،فلفل، زردچوبه به آن اضافه می کنیم و باز هم تفت می دهیم.

3

قابلمه ی مورد نظر را روی شعله ی گاز می ذاریم و زیر اجاق گاز را روشن می کنیم و آب برنج را می ریزیم تا به جوش آید وقتی آب به جوش آمد اول مقداری نمک و بعد زردچوبه اضافه می کنیم و بعد برنج را داخل ظرف می ریزیم تا بجوشد وقتی برنج جوش آمد داخل آبکش می ریزیم و زیر آب می گیریم تا اگر نمک زیادی داخل برنج باقی‌مانده است با گرفتن زیر آب کمتر شود. حالا مقداری روغن در قابلمه می ریزیم و برنج را داخل قابلمه می ریزیم و دم کنی می ذاریم روی سر قابلمه و زیر شعله را ملائم می کنیم تا دم بکشد.

4

حالا نوبتی هم باشه نوبت گوشت چرخیه: ابتدا پیاز را نگینی خرد می کنیم با مقداری روغن بعد گوشت چرخ شده را اضافه کرده و تفت می دهیم تا رنگ گوشت تغییر کند. حالا ادویه ها را اضافه کرده و تفت می دهیم و در آخر رب گوجه را اضافه می کنیم بعد از کمی مخلوط شدن و تفت دادن مواد گوشت چرخی آماده است.

5

وقتی برنج دم کشید یک ساعت قبل مواد چغله را وسط برنج می ریزیم و می ذاریم تا خوب برنج دم آید. و در آخر برنج را که داخل ظرف کشیدین با مواد چغله مخلوط کنید و با گوشت چرخی آن را نوش جان کنید این غذا با سس فلفل تند عالی میشه حتما این غذا را درست کنید و لذت ببرید.

چغاله بادام پلو با مرغ و هویج

مواد لازم :

۱ـ قیمه درشت سینه مرغ ۳۰۰ گرم

۲ـ چغاله بادام خلال شده ۳۰۰ گرم

۳ ـ هویج درشت خلال شده ۱ عدد

۴ ـ برنج ۲ پیمانه

۵ ـ نمک به قدر کافی

۶ ـ زردچوبه به میزان لازم

۷ ـ روغن زیتون به مقدار لازم

۸ ـ زعفران دم کرده

۹ ـ پیاز سرخ شده ۲ قاشق غذا خوری

۱۰ـ رب گوجه فرنگی ۲ قاشف غذا خوری

پلوی چغاله بادام پلوی ابتکاری

طرز تهیه :

دوستان خوبم پیشنهاد میکنم تا وقتی که چغاله بادام در بازار هست این پلو خوشمزه را درست کنید. یکی از غذا های من در آوردی و ابتکاری من همین پلو است که تنوعی به غذاهای روزانه میدهد و مجبور نیستیم غذا های تکراری بخوریم .

بعضی از افراد همیشه عادت به خوردن غذاهایی دارند که در نسلهای پی در پی امتحان شده و دست به دست به ما رسیده وبه هیچ وجه حاضر نیستند تغییری در آن بوجود بیاید در حالی که من معتقدم حتی در همان غذا ها هم اگر مواد جدیدی اضافه ویا از مواد اصلی کم کنیم غذای متفاوت و خوشمزه تری میتوانیم درست کنیم .

اگر برنج از نوع ایرانی است ۳ پیمانه آب و اگر از نوع دانه بلند و خارجی است ۵/۳ پیمانه آب و نمک اضافه کنید و ۱ ساعت خیس بخورد سپس به همراه زعفران و روغن زیتون در پلو پز بریزید و پلو پز را به برق بزنید.

وقتی برنج آبش تبخیر شد قبل از آنکه ته دیگ بگیرد برنج رادر ظرفی بریزید و ته پلو پز را بشوئید چون نشاسته برنج ممکن باعث چسبیدن ته دیگ به کف دیگ پلو پز شود . بعد کمی روغن بریزید و برای ته دیگ از نان برش زده یا سیب زمینی حلقه شده استفاده کنید و برنج را روی آن بریزید و در پلو پز را ببندید و اجازه بدهید تا برنج دم بکشد .

سینه مرغ قیمه شده و چغاله بادام خلال شده را با روغن و زردچوبه و نمک و یک عدد پیاز رنده شده تفت دهید ( اگر حرارت کم و کوتاه مدت بخواهید تفت بدهید میتوانید از روغن زیتون استفاده کنید در غیر این صورت از روغن مخصوص سرخ کردنی استفاده کنید) سپس روی آن مقداری آب اضافه کنید و روی شعله کم بگذارید در اواسط پخت هویج را هم اضافه کنید و بعد رب را بیفزایید وقتی که گوشت کاملاْ پخته شد و آبش تبخیر شد پیاز سرخ شده را با آن مخلوط کنید .

در این هنگام مواد آماده است برنج را بکشید و مواد را کنار یا لا به لای برنج و یا روی برنج بریزید بنا بر سلیقه خودتان میتوانید روی برنج تزئین کنید .

نکات طرز تهیه پلو چغاله بادام می‌توانید از ران مرغ هم در تهیه پلو چغاله بادام با مرغ استفاده کنید ولی سینه مرغ برای استفاده در پلو چغاله، بهتر است و زودتر می‌پزد. برای طرز تهیه پلو چغاله بادام بدون گوشت و به صورت گیاهی، انواع گوشت و مرغ را از دستور حذف کنید. استفاده از هویج در مایه پلو چغاله بادام، باعث متعادل شدن طعم‌ها در پلو چغاله می‌شود ولی اگر طعم هویج پخته را دوست ندارید، می‌توانید آن را حذف کنید. می‌توانید نصف زعفران دم کرده را روی مایه چغاله و نصف دیگر را روی برنج در هنگام دم کشیدن بریزید. به مایه پلو چغاله می‌توانید سبزیحات و حبوبات دلخواه، مثل لوبیا سبز، قارچ، سویا، نخود، نخود فرنگی پخته یا کنسروی و … هم اضافه کنید.