به نقل از «افکارنيوز»

درمان فوری بیماری حرکت در مسافرت‌های طولانی با ماشین

تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۷۱۰۹۴

 بیماری حرکت یک اختلال بسیارمتداول در گوش داخلی است؛ این اختلال بر اثر حرکت مکرر و مداوم وسیله نقلیه یا هر وسیله حرکتی دیگر، چون کشتی یا قطار به وجود می‌آید و سبب دگرگونی در عملکرد گوش داخلی می‌شود.   اخبار اجتماعی-برخی افراد هنگام سوار شدن درهواپیما، اتومبیل یا حتی تاب درون پارک‌ها دچار حالت تهوع و استفراغ ، سرگیجه و افت قند و فشار خون می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بنا بر مطالعه‌های انجام شده که درسال ۲۰۱۳ درمجله PLoS منتشر شد تماشای فیلم‌های سه بعدی با عینک مخصوص هم می‌تواند سبب ایجاد سرگیجه و بروز حالت تهوع در افراد شود. 
بیماری دریازدگی هم که بر اثر مسافرت‌های دریایی در برخی افراد ایجاد می‌شود گونه‌ای از بیماری حرکت است؛ بنا برمطالعه‌های انجام شده این بیماری به دلیل ایجاد سیگنال‌های متضاد درگوش داخلی، چشم‌ها و گیرنده‌های حسی ایجاد می‌شود.
حرکت اجسام به وسیله مغز و از راه مسیر‌های مختلف سیستم عصبی، چون گوش داخلی، چشم‌ها و بافت‌های سطحی بدن احساس می‌شود.
زمانی افراد دچار بیماری حرکت می‌شوند که سیستم عصبی مرکزی پیام‌های متضادی از سیستم‌های حسی دریافت می‌کند.
به طور مثال زمانی که فردی روی قایق یا درون خودرو نشسته است، گوش‌های داخلی او حرکت بالا و پایین، چپ و راست را احساس می‌کنند، اما به دلیل تماشای منظره ایستایی از راه چشم نوعی اختلال به وجود می‌آید که در نتیجه آن فرد دچار احساس سرگیجه، تهوع، تعریق، رنگ پریدگی، تنفس کوتاه، بی قراری، خواب آلودگی، سردرد و مواردی از این دست می‌شود.   برای شناسایی این بیماری نیاز به آزمایش خاصی نیست و تنها بررسی حالات بالینی افراد به ویژه زمانی که سوار بر اتومبیل، هواپیما یا قایق شده اند برای تشخیص بیماری کافی است.
علامت‌های بیماری حرکت تنها در زمان مسافرت و حرکت با هواپیما و اتومبیل روی نمی‌دهد بلکه می‌تواند تا چندین روز پس از پایان سفر ادامه پیدا کند.
برای جلوگیری از بروز دوباره آن درزمان سفرکارشناسان راهکار‌های مختلفی را به افراد توصیه می‌کنند که از آن جمله می‌توان موارد زیر را نام برد.
از پنجره اتومبیل یا هواپیما یا قایق به افق و منظره‌ای خالی و بدون هیچ گونه شی نگاه کنید؛ این کار سبب ایجاد حس درونی تعادل و رفع احساس سرگیجه و تهوع می‌شود.
در صورتی که راننده نیستید و در طول سفر نیاز به انجام کار خاص یا مراقبت از افراد و کودکان ندارید با بسته نگه داشتن چشم‌ها می‌توانید مانع از بروز علامت‌های بیماری حرکت شوید.
جویدن آدامس یک راهکار منحصربه فرد و فوق العاده کارساز برای کاهش علامت‌های بیماری حرکت است. افزون بر جویدن آدامس، مصرف برخی تنقلات سالم و به طور کلی جویدن خوراکی سبب بهبود وضعیت عملکرد گوش داخلی و جلوگیری از بروز تداخل بین چشم و مغز می‌شود.
استشمام هوای تازه و خنک هم می‌تواند سبب بهبود وضعیت افراد شود برعکس استشمام هوای آلوده و بوی نامطبوع می‌تواند سبب ایجاد حالت تهوع و تشدید بیماری حرکت شود.
بنابر مطالعه‌های انجام شده جویدن زنجبیل و خوراکی‌های حاوی این ماده خوراکی می‌تواند در بهبود وضعیت افراد مبتلا به بیماری حرکت اثر گذار باشد.   برخی افراد به دلیل وجود عفونت گوش میان و گوش داخلی خود در زمان مسافرت با وسایل نقلیه دچار بیماری حرکت می‌شوند؛ اگر دچار درد گوش، وجود ترشحات درگوش، احساس کم شنوایی و مواردی از این دست هستید به متخصص مراجعه کنید؛ بروز عفونت گوش یکی از دلایل ایجاد بیماری حرکت و یکی از موارد منع پرواز مهماندران و کادر پروازی هواپیماهاست.
کارشناسان به افرادی که دارای سابقه بیماری حرکت هستند توصیه می‌کنند درصورت لزوم مسافرت برای جلوگیری از بروز این اختلال در صندلی جلو بنشینند، زیرا چشمان آنها قادر به مشاهده مناظر بیشتری است و به این ترتیب احساس سرگیجه در آنها برطرف می‌شود.   در مسافرت‌های هوایی در هواپیما کنار پنجره بنشینید تا بتوانید به مناظر اطراف نگاه کنید، برای احساس کمتر لرزش و تکان هواپیما، صندلی‌های روی بال هواپیما را انتخاب کنید، زیرا در آن قسمت میزان احساس حرکت حداقل است.
از مطالعه و کار با تلفن همراه درزمان مسافرت و حرکت خودداری کنید، زیرا به دلیل نیاز به تمرکز بالای چشم احساس سرگیجه به وجود می‌آید.   پیش از مسافرت و یا درزمان سفر از مصرف مواد خوراکی پرچرب و پرادویه یا استفاده از عطر و اودکلن‌های تند خودداری کنید.
از جمله دارو‌هایی که می‌تواند به بهبود وضعیت سلامت افراد کمک کند برچسب اسکوپولامین را می‌توان نام برد. این برچسب پوستی باید ۶ الی ۸ ساعت پیش از شروع مسافرت پشت گوش قرارگیرد.
پرومتازین هم یکی دیگر از دارو‌ها برای کمک به کنترل علامت‌های بیماری حرکت است که باید دو ساعت پیش از شروع سفر مصرف شود و اثرآن بین ۶ الی ۸ ساعت ادامه دارد.
به گفته متخصصان برای استفاده از هرگونه دارو برای رفع مشکل بیماری حرکت مجوز پزشک باید وجود داشته باشد و سابقه بیماری افراد و حساسیت‌های دارویی مورد بررسی قرار گیرد.   باند‌های  طب سوزنی  هم ازجمله روش‌های درمانی جدید برای رفع این مشکل هستند؛ این باند‌ها از نوار‌های کششی تولید شده اند که دراطراف مچ دست افراد قرار می‌گیرد و سبب ایجاد فشار روی یک نقطه خاص در قسمت داخلی مچ بین دو تاندون روی بازوی داخلی افراد می‌شود.
بنا بر مطالعه‌های آماری بیش از یک سوم افراد بیماری حرکت را درمسافرت‌های تجربه می‌کنند؛ این بیماری در زنان، کودکان، افراد مبتلا به بیماری میگرن و برخی مبتلایان به بیماری‌های خاص که دارو مصرف می‌کنند بیشترمشاهده می‌شود.
افرادی که دیر به دیر به مسافرت می‌روند و از تحرک کمتری بهره‌مند هستند بیشتر امکان دارد در زمان مسافرت با وسایل نقلیه دچار بیماری حرکت شوند.

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: استفراغ هوای آلوده طب سوزنی خواب آلودگی دارو فشار خون کودکان وسایل نقلیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۷۱۰۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلال اضطراب اجتماعی چیست و چگونه درمان می‌شود؟

امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس گفت: اختلال اضطراب اجتماعی به ترس از دیده شدن یا قضاوت شدن توسط دیگران در موقعیت‌های اجتماعی اشاره دارد. این اختلال گاهی تحت عنوان هراس اجتماعی هم شناخته می‌شود. اضطراب ترسی است که با پیش‌بینی یک واقعه به وجود می‌آید و هراس هم ترسی غیرمنطقی از برخی اشیا یا موقعیت‌ها است. 

وی گفت: شیوع این اختلال در بین زنان بیشتر از مردان است. با این حال، اختلال اضطراب اجتماعی قابل درمان است. گفتگو درمانی، درمان شناختی رفتاری و دارو درمانی می‌توانند تا حدود زیادی به افراد در غلبه بر علائم این اختلال کمک کنند.

وی ادامه داد: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی به دلیل ترس از قضاوت منفی دیگران، خجالت یا احساس طرد شدن، از برخی موقعیت‌های اجتماعی ترس یا اضطراب دارند.اگر چه تجربه‌ی اندکی اضطراب در موقعیت‌های اجتماعی امری طبیعی هست. اما اختلال اضطراب اجتماعی به اضطرابی گفته می‌شود که شدید باشد و بر زندگی کاری یا شخصی فرد تأثیر بگذارد و حداقل ۶ ماه به طول بیانجامد.

وی مطرح کرد: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی از اینکه در حضور دیگران مضطرب به نظر برسند و گونه‌هایشان سرخ شود یا  احساس نگرانی می‌کنند. به این خاطر که فکر می‌کنند در نظر دیگران  نادان به نظر می‌رسند. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال همچنین دارای علائم جسمانی شدید مانند افزایش ضربان قلب، احساس تهوع  هستند.

این جامعه شناس تصریح کرد: اگرچه ممکن است که فرد بداند ترس و واکنش‌های جسمانی‌اش افراطی و شدید است، با این حال کنترلی بر روی آنها ندارد و این علائم و واکنش‌ها کاملا به صورت اتفاقی رخ می‌دهند.

وی گفت: عوامل به وجود آورنده‌ی اضطراب اجتماعی در افراد متفاوت است، مانند ملاقات با افراد ناآشنا، صحبت کردن با افراد در محل کار یا مدرسه، سخنرانی در کلاس درس یا در جمع  صحبت کردن با صندوقدار فروشگاه درباره‌ی قیمت اجناس،  استفاده از سرویس بهداشتی عمومی،  خوردن غذا یا آشامیدن در حضور دیگران،  اجرای برنامه یا نمایش در مقابل دیگران، بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال به دنبال درمان نیستند، زیرا بر این باورند که این مسأله بخشی از شخصیت آنها است. در عوض ممکن است برای مسائل دیگری همانند افسردگی یا مصرف مواد از یک متخصص یا کارشناس کمک بگیرند.

وی گفت: اختلال اضطراب اجتماعی تأثیرات بسیاری بر جسم و روان دارد و باعث بروز علائم جسمانی، عاطفی و رفتاری در فرد می‌شود. این علائم در برخی از شرایط اجتماعی بروز می‌کنند مانند:  علائم جسمی همانند سرخ شدن، تعریق، لرزیدن، حالت تهوع، افزایش ضربان قلب و خالی شدن ذهن احساس وحشت یا حملات هراسی ترس و خجالت از تجربه‌ی احساس اضطراب در مقابل دیگران  ترس شدید از قضاوت دیگران  احساس ترس یا وحشت در موقعیت‌های که با دیگران باید صحبت کنند، به‌خصوص افراد غریبه توجه بیش از حد به جزئیات رفتاری خود در مقابل دیگران و تجربه کردن احساس خجالت یا ناجور بودن  مشکل در صحبت کردن در حضور دیگران  اجتناب از موقعیت‌هایی که ممکن است باعث اضطراب شوند.

حالت صاف و خشک بدن و صدای ملایم در هنگام تعاملات اجتماعی

وی افزود: مشکل در برقراری یا حفظ تماس چشمی  حساسیت به انتقاد، عزت نفس پایین و گفت‌وگوی منفی با خود این علائم می‌توانند بر ابعاد مختلف زندگی روزمره‌ی فرد همانند تحصیل، کار و روابط او تأثیر بگذارد و حتی گاهی آنها را به‌شدت مختل کند. در صورت درمان نکردن این اختلال، فرد ممکن است نتواند توانایی خود را در مدرسه یا محل کار شکوفا کند، زیرا به طور معمول از شرکت در فعالیت‌های گروهی، صحبت در مقابل جمع یا توسعه‌ی روابط خود اجتناب می‌کند.

این جامعه شناس گفت: در شرایط شدید یا مزمن، اختلال اضطراب اجتماعی می‌تواند منجر به ایجاد مشکلات دیگری همانند افسردگی یا مصرف مواد در فرد بشود. در کودکان، علائم این اختلال معمولا در هنگام تعامل با بزرگسالان و همسالان ظاهر می‌شود. احساس اضطراب آنها ممکن است به صورت زیر باشد؛

 وی گفت: گریه کردن  پرتاب کردن اشیا از روی خشم ،  سکوت محض و بی حرکت ماندن،  چسبیدن به والدین یا فرد مراقب،  جمع شدن به طرف درون بدن  خودداری از صحبت کردن در درمان اضطراب اجتماعی روش‌های مختلف درمانی می‌تواند به افراد در مدیریت علائم این اختلال، کسب اعتماد به نفس و غلبه بر اضطرابشان کمک کند. اگرچه بدون پیگیری برای درمان، این اختلال ممکن است در تمام طول زندگی فرد ادامه داشته باشد، هرچند ممکن است در دوره‌های زمانی مختلف شدت آن کم و زیاد بشود.

وی تصریح کرد: درمان شناختی رفتاری یک روش درمانی رایج است. هدف آن کمک به فرد در شناخت و تغییر افکار یا عقاید منفی درباره‌ی موقعیت‌های اجتماعی است. هدف دیگر این روش تغییر رفتار یا واکنش‌های فرد نسبت به موقعیت‌هایی است که باعث به وجود آمدن اضطراب در او می‌شوند. درمان شناختی رفتاری به فرد کمک می‌کند تا متوجه این مسأله بشود که افکار خود او است که می‌توانند نحوه‌ی واکنش و رفتارش را تعیین کنند، نه افکار دیگران.
روش مواجهه درمانی یا مواجهه شناختی هم می‌تواند به افراد مبتلا به این اختلال کمک کند. 

وی گفت: اضطراب اجتماعی یک تجربه‌ی کاملا فردی است. نکاتی که به یک شخص کمک می‌کنند ممکن است برای شخص دیگر مفید نباشند. به همین دلیل، بهتر است که فرد روش‌های مختلف را امتحان کند تا ببیند چه روشی برای او نتیجه‌بخش است.

دامنه‌ی تعاملات اجتماعی خود را به تدریج افزایش دهید

وی گفت: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی معمولا از موقعیت‌هایی اجتناب می‌کنند که می‌توانند احساس اضطراب را در آنها تحریک کنند. اگرچه این رفتار اجتنابی در کوتاه مدت باعث کاهش اضطراب می‌شود، اما این کار می‌تواند اضطراب را در طولانی مدت به‌شدت تشدید کند.

این جامعه شناس ادامه داد: در صورت امکان و در صورت لزوم با کمک یک درمانگر، فرد می‌تواند به‌تدریج خود را در معرض موقعیت‌های اجتماعی که از آنها می‌ترسد قرار دهد و دامنه‌ی تعاملات اجتماعی خود را افزایش دهد. این کار به آنها کمک می‌کند تا تجربه‌ی مثبتی از آن وضعیت داشته باشند.

قرایی مقدم افزود: داشتن تجارب مثبت اجتماعی می‌تواند اعتماد به نفس فرد را افزایش و اضطراب وی را کاهش دهد یا برای او این اطمینان حاصل شود که می‌تواند بر اضطراب خود غلبه کند.

باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی ازدواج و خانواده