Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «خبرآنلاین»
2024-03-28@21:29:07 GMT

پیشاپیش حرکت کاروان اسراء؛ صبحی که سرها به نیزه شد

تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۷۱۸۰۶

پیشاپیش حرکت کاروان اسراء؛ صبحی که سرها به نیزه شد

گزارش خبرآنلاین را بر اساس گزارش منابع تاریخی با شعری از شاعر معاصرمان، استاد محمدعلی بهمنی آغاز می کنیم که سروده است:

نتوان گفت که این قافله وا می‌ماند
خسته و خفته از این خیل جدا می‌ماند

این رهی نیست که از خاطره‌اش یاد کنی
این سفر همراه تاریخ به جا می‌ماند

دانه و دام در این راه فراوان اما
مرغ دل سیر ز هر دام رها می‌ماند

می رسیم آخر و افسانه وا ماندن ما
همچو داغی به دل حادثه‌ها می ماند

بی صداتر ز سکوتیم‌، ولی گاه خروش
نعره ماست که در گوش شما می ماند

بروید ای دلتان نیمه که در شیوه ما
مرد در هر چه ستم هرچه بلا می ماند

مهمترین رخدادهای روز یازدهم

زنان و دختران و کودکان حرم حسینی را بر شتران بدون جهاز سوار کردند و آنها را بدون پوشش مناسب، میان دشمنان حرکت داده و همانند اسیران بلاد کفر و در نهایتِ مصیبت و اندوه، به سوی کوفه ‏حرکت دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مهمترین رخدادهای روز یازدهم به شرح زیر است.

تقسیم سرهای شهدای کربلا بین قبایل کوفه

«ابن سعد» تا حدود ظهر روز یازدهم به دفن اجساد پلید کوفیان مشغول بود. پس از اتمام کار در حالی که پیکر پاک فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله و یاران پاکبازش در زیر آفتاب رها شده بود، دستور داد سرهای دیگر شهدای کربلا را از بدن ها جدا کنند و به قصد تقرّب به ابن زیاد و گرفتن جایزه با خود به کوفه ببرند.

این سرهای پاک که مجموع آنها با سر امام علیه السلام به 72 سر نورانی می‏ رسید اینگونه بین قبائل تقسیم شد:

1- قبیله کنده به سرکردگی قیس بن اشعث، سیزده سر
2-قبیله هوازن به فرماندهی شمر بن ذی الجوشن، دوازده سر
3-  قبیله تمیم، هفده سر
4- قبیله بنی اسد، نه سر
5-  قبیله مذحج، هفت سر
6-  سایر قبایل، سیزده سر

حرکت کاروان اسراء از کربلا
عمر سعد پس از دفن اجساد پلید سپاهیانش نزدیک ظهر روز یازدهم دستور حرکت به سوی کوفه را صادر کرد.
«ابن عبد ربه» در «عقد الفرید» می‏نویسد: در میان اسراء دوازده پسر بچه و نوجوان از جمله آنها محمد بن الحسین‏و علی بن الحسین علیه السلام بودند.

از جمله زنان بزرگواری که در کربلا به اسارت درآمدند عبارتند از:

زینب کبری علیها السلام، ام کلثوم‏، فاطمه دختر امیرالمؤمنین علیه السلام، فاطمه دختر امام حسین علیه السلام‏، سکینه دختر امام حسین علیه السلام، و دختر چهارساله امام حسین علیه السلام (رقیه)، و رباب دختر امرء القیس همسر با وفای امام حسین علیه السلام‏، رمله، مادر حضرت قاسم و همسر امام حسن مجتبی علیه السلام.

اینان بازماندگان از عترت رسول اللَّه بودند که ابن سعد و سپاهش حرمت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) را در حق آنها رعایت نکردند و با جسارت تمام آنان را چون اسیران جنگی به بند کشیدند و با خیل نامحرمان که قاتلان ذراری پیامبر صلی الله علیه و آله و یارانش بودند، به سوی کوفه روانه ساختند.

عبور کاروان اسرا از قتلگاه
از دشوارترین لحظات تاریخ کربلا، که در عظمت و سنگینی با همه آسمانها و زمین برابری می‏ کند، لحظه وداع جانسوز قافله اسیران با بدن ‏های پاره پاره شهیدان است.
دشمنان، اسیران دل‏سوخته را از کنار آن پیکرهای پاک شهیدان عبور دادند، همان پیکرهای غرقه به خونی که یکجا همه عزّت ومظلومیت را در خود جمع و خلاصه کرده بودند.
برابر بعضی از نقل ‏ها، اسیران خود چنین درخواستی داشتند تا برای وداع با آن عزیزان شهیدشان از کنار قتلگاهشان عبور کنند.

ناگفته پیداست که ترک سرزمین کربلا در آن وضعیت غمبار و وحشتناک برای آن دل‏سوختگان بسیار دشوار و سخت بوده است. به ویژه آنکه دشمن اجساد پلید سربازانش را دفن کرده بود ولی پیکرهای ذراری پیامبر صلی الله علیه و آله به خصوص پیکر پاک سرور جوانان بهشت بی‏غسل و کفن در بیابان رها شده بود. دشمن بدکینه نه خود به دفن آنها اقدام نمود و نه اجازه تدفین آنها را به کسی داد.

مشاهده آن صحنه ‏های دلخراش با آن بدن ‏های پاره پاره و پایمال سمّ اسبان که عمدتاً قابل شناسایی نبودند، می‏توانست هر بیننده‏ای را از پای درآورد ولی طمأنینه و آرامشی که در زینب کبری‏ علیها السلام، یادگار صبر و شکوه علی علیه السلام ظهور کرد و صلابت و استحکامی که در کلمات دلنشین او موج می‏زد، تا حدود زیادی آن فضای سنگین را شکست و آن را برای آل رسول قابل تحمل کرد.

حضرت زینب (علیهاالسلام) ، رهبر کاروان اسیران کربلا

زنان حرم چون چشمشان به آن بدن های پاره پاره افتاد، فریادشان به ناله و شیون بلند شد و بر صورت خود لطمه زدند.
زینب که می‏دانست دشمن در انتظار است تا با دیدن کوچکترین نشانه ‏ای از ضعف وپشیمانی درخاندان پیامبر، قهقهه مستانه سر دهد، با دیدن پیکر به خون آغشته برادر، رو به آسمان کرد و گفت: «أَللَّهُمَّ تَقَبَّلْ هذا الْقُرْبانَ‏؛ خدایا این قربانی را قبول فرما!».این جمله چون پتکی بر سر دشمن فرود آمد و کوس رسوایی آنها را به‏ صدا درآورد.

زینب (سلام الله علیها)؛ آرامش دل امام سجاد (علیه السلام)

زینب علیها السلام سنگ صبور اهل کاروان، که با نوحه سرائی بجا و به موقعش تا حدودی باعث تخلیه بغض‏ های فرو خفته در گلو شده بود، متوجه علی بن الحسین علیه السلام شد که می‏رفت از سر بی‏قراری قالب تهی کند، زینب علیها السلام خود را به امام سجاد علیه السلام رساند و فرزند برادر خود را تسلی بخشید و آینده کربلا و عاشورا را آن‏گونه که ما امروز بعد از حدود 14 قرن می‏بینیم دقیقاً ترسیم کرد، آری قلب نازنین زینب علیها السلام می‏دانست که این آغاز کار است هر چند تاریک‏دلان بنی‏امیّه و منافقان آن را پایان کار می ‏پنداشتند.

زنان و دختران و کودکان حرم حسینی را بر شتران بدون جهاز سوار کردند و آنها را بدون پوشش مناسب، میان دشمنان حرکت داده و همانند اسیران بلاد کفر و در نهایتِ مصیبت و اندوه،  به سوی کوفه‏ حرکت دادند.

/6262

کد خبر 1298427

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: کربلا عاشورا محرم حضرت زینب امام حسین ع عاشورا محرم تیم ملی فوتبال ایران عزاداری ایالات متحده آمریکا امام حسین ع جان بولتون فدراسیون فوتبال دونالد ترامپ کربلا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۷۱۸۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مرکز اردبیل؛ امام حسن علیه السلام، امام دوم شیعیان و اولین فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) بنا بر مشهور در پانزدهم رمضان سال سوم هجری در مدینه به دنیا آمد. 

پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله وسلم و والدین حضرت نه تنها در نامگذاری آن کودک از خدای متعال سبقت نگرفتند که در انتظار نشستند تا اسم آن مولود مبارک را خداوند بی همتا برگزیند. سرانجام وحی الهی نازل شد و به رسولش خبر داد که: «این نوزاد را حسن بنامید.»

امام حسن علیه السلام هفت سال از عمر شریفش مصادف با حیات پربار خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله وسلم بود. 

تنها کنیه امام مجتبی علیه السلام «ابومحمّد» است. ولی در القاب حضرت تعابیر مختلفی ذکر شده است. مشهورترین القاب حضرتش عبارتند از: مجتبی، تقیّ، زکیّ، سیّد، سبط، ولیّ.

امام مجتبی علیه السلام شباهت بسیاری به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم داشت. شاید در همان روز‌های آغازین حیات مبارکش بود که پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله وسلم با نظاره جمال و کمال او فرمود: «تو از لحاظ آفرینش و خوی (صورت و سیرت) مانند من هستی.» 

امام حسن علیه السلام پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت و خلافت رسید و نزدیک به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداخت و در این مدت معاویه که دشمن سرسخت امام على و خاندان او بود و سال‏ها به طمع خلافت جنگیده بود به عراق که مقر خلافت امام حسن علیه السلام بود لشکر کشید و جنگ آغاز کرد واز سوى دیگر سرداران لشکریان امام حسن را تدریجاً با پول‏هاى گزاف و نویدهاى فریبنده اغوا نمود و لشکریان را بر آن حضرت شورانید. بالاخره آن حضرت به صلح مجبور شده خلافت ظاهرى را با شرایطى (به شرط این‏که پس از درگذشت معاویه دوباره خلافت به امام حسن علیه السلام برگردد و خاندان و شیعیانش از تعرض مصون باشند) به معاویه واگذار نمود. معاویه به این ترتیب خلافت اسلامى را قبضه کرد و وارد عراق شده و در سخنرانى عمومى رسمى شرایط صلح را الغاء نموده و از هر راه ممکن استفاده کرده سخت‏ترین فشار و شکنجه را بر اهل بیت و شیعیان ایشان روا داشت. امام حسن علیه السلام در تمام مدت امامت خود که ده سال طول کشید در نهایت شدت و اختناق زندگى کرد و هیچ‏گونه امنیتى حتى درداخل خانه خود نداشت و بالاخره در سال پنجاه هجرى به تحریک معاویه به ‏دست همسر خود مسموم و شهید شد. 

امام حسن هفت سال از عمرش را در دوران پیامبر سپری کرد. امام حسن علاوه بر درک محضر پیامبر در بسیاری از حوادث دوران هجرت همراه ایشان بود، مانند حادثه مباهله. آن حضرت مشمول حدیث کسا و آیه تطهیر شد که از دلایل مهم بر عصمت آن حضرت است. 


روش، منش، رفتار و کردار امام مجتبی علیه السلام نمونه روزگار بود. تاریخ نویسان مهم‌ترین برجستگی‌های اخلاقی آن حضرت را «بخشنده ترین، بزرگمنش ترین، با سخاوت ترین، حلیم ترین، زاهدترین، راستگوترین، پارساترین، عابدترین، گرامی ترین، پرگذشت‌ترین و دارای گشاده‌ترین سینه در میان مردم» ثبت و ضبط کرده اند.

امام مجتبی علیه السلام از خیل ستارگان پرفروغ است. او به «کریم اهل بیت» شهرت دارد. رفتار کریمانه او در سینه تاریخ موج می‌زند و جهانیان سرگشته درهم و دینار را به تحیّر وامی دارد. فردی از چادر نشینان خدمت امام مجتبی علیه السلام شرفیاب شد. قبل از آنکه اظهار نیاز کند، حضرت امر فرمود که هرچه در خزانه هست، به او بدهند. وقتی به سراغ خزانه رفتند، مبلغ بیست هزار درهم یافتند و همه را به سائل نیازمند دادند. مرد سائل که از رفتار سخاوتمندانه امام به شگفت آمده بود، عرض کرد: آقای من! چرا به من فرصت ندادید تا نیاز خود را بیان کنم و در مدح شما سخن بگویم؟ امام در پاسخش فرمود:
«ما گروهی هستیم که بخششهایمان تازه و بی درنگ صورت می‌گیرد.» امام مجتبی علیه السلام در جود و کرم از همگان سبقت گرفته بود؛ آن چنان که با بذل و بخشش‌های خداپسندانه، دست از دارایی‌های خویش می‌کشید و همه را در راه خشنودی خدا تقدیم می‌کرد.

اظهار محبتّهای پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به حسنین و علاقه وافر او به آن دو، قابل بیان و بررسی نیست. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم در روایتی فرمود: «حسن منّی و انا منهُ، احبَّ اللّهُ مَن احبّهُ...؛ حسن از من است و من از حسن؛ کسی را که من دوست دارم خدا نیز دوست دارد.»

و نیز فرمود: «احبُّ اهل بیتی الیّ الحسن و الحسین...؛ محبوب‌ترین فرد از خاندانم، حسن و حسین است.» 

نیز می‌فرماید: «و هما خیر أهل الأرض؛ و آن دو (حسنین) بهترین فرد روی زمین هستند». «و هما سیّدا شباب اهل الجنّة؛ و آن دو سرور جوانان اهل بهشتند». «لو کان العقل رجلاً لکان الحسن؛ اگر عقل به شکل مردی مجسّم می‌شد؛ همانا حسن بود».

 

دیگر خبرها

  • حدیث امام حسن علیه السلام درمورد ماه مبارک رمضان
  • سفره افطاری ۲۰۰ متری در اهواز
  • جشن میلاد کریم اهل‌بیت در سومین حرم اهل‌بیت + تصاویر
  • جشن میلاد کریم اهل بیت علیه السلام در اروندکنار
  • جشن میلاد کریم اهل بیت علیه السلام در اروند کنار
  • چرا به امام حسن(ع)، کریم اهل بیت گفته می‌شود؟
  • ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد
  • چرا امام حسن (علیه السلام) را مجتبی و کریم اهل بیت می‌گویند؟
  • حدیث امام حسن (ع) درمورد معنای بزرگواری
  • آیا صلح امام حسن (ع) سازش و تسلیم بوده است؟