به نقل از «خبرگزاری برنا»

وقایع مهم روز یازدهم محرم الحرام

تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۷۵۶۹۹

به گزارش خبرگزاری برنا؛ لشکر یزید بعد از به شهادت رساندن 72 تن از خاصان، متوجه سرهای مطهر شهدا و خاندان عصمت شدند تا جنایت دیگری را رقم بزنند.

الف- حرکت کاروان اسیران از کربلا

عمربن سعد ملعون روز یازدهم محرم سال 61 هـ .ق. تا ظهر در زمین کربلا ماند و بر کشتگان سپاه خود نماز خواند و آنان را به خاک سپرد؛ در حالی پیکر پاک فرزند رسول خدا صلى الله علیه و آله و یاران پاکبازش در زیر آفتاب رها شده بود، دستور داد سرهاى دیگر شهداى کربلا را از بدن ها جدا کنند و به قصد تقرّب به ابن زیاد و گرفتن جایزه با خود به کوفه ببرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این سرهاى پاک که مجموع آنها با سر امام علیه السلام به 72 سر نورانى مى‌ رسید اینگونه بین قبائل تقسیم شد.

1. قبیله کنده به سرکردگى قیس بن اشعث، سیزده سر!

2. قبیله هوازن به فرماندهى شمر بن ذى الجوشن، دوازده سر!

3. قبیله تمیم، هفده سر!

4. قبیله بنى اسد، نه سر!

5. قبیله مذحج، هفت سر!

6. سایر قبایل، سیزده سر!

چون روز به نیمه رسید، عمر بن سعد دستور داد تا اهل بیت امام حسین‌(علیه السلام) را بر شترها سوار کردند. حضرت زین العابدین‌(علیه السلام) را هم در حالی که بیمار بود، با غل و زنجیر بر اشتری سوار نمودند . هنگام حرکت کاروان اسرا از کنار قتلگاه، صدای شیون و گریه بانوان بلند شد که به یکباره غوغایی در کربلا به پا شد. 

مشاهده آن صحنه ‌هاى دلخراش با آن بدن ‌هاى پاره پاره و پایمال سمّ اسبان که عمدتاً قابل شناسایى نبودند، مى‌توانست هر بیننده‌اى را از پاى درآورد ولى طمأنینه و آرامشى که در زینب کبرى‌ علیها السلام، یادگار صبر و شکوه على علیه السلام ظهور کرد و صلابت و استحکامى که در کلمات دلنشین او موج مى‌زد، تا حدود زیادى آن فضاى سنگین را شکست و آن را براى آل رسول قابل تحمل کرد.

حضرت زینب‌ (سلام الله علیها) با چشمی خون فشان رو به بدن مطهر برادر کردند و فرمودند: «به فدای آنکس که سپاهش روز دوشنبه غارت شد! به فدای آنکس که ریسمان خیامش را قطع کردند! به فدای آنکس که نه غایب است تا امید بازگشتنش باشد و نه مجروح است که امید بهبودش باشد! به فدای آنکس که جان من فدای او باد! به فدای آنکس که با دلی اندوهناک و با لبی عطشان او را شهید کردند! به فدای آنکس که از محاسنش خون می‌چکید» . زینب که مى‌دانست دشمن در انتظار است تا با دیدن کوچکترین نشانه ‌اى از ضعف وپشیمانى درخاندان پیامبر، قهقهه مستانه سر دهد، با دیدن پیکر به خون آغشته برادر، رو به آسمان کرد و گفت: «أَللَّهُمَّ تَقَبَّلْ هذا الْقُرْبانَ‌؛ خدایا این قربانى را قبول فرما!».

نکته قابل توجه در این فرمایش حضرت زینب (سلام الله علیها) آن است که شهادت امام حسین(علیه السلام) و غارت خیمه های آن حضرت را روز دوشنبه بیان فرموده‌اند در حالی که بنا به گفته تمام تاریخ نویسان روز عاشورا، روز جمعه یا شنبه بوده است. از این رو باید گفت که این کلام بلند آن حضرت، به روز دوشنبه‌ای اشاره دارد که غاصبان خلافت در سقیفه بنی ساعده دور هم جمع شدند تا سنگ بنای انحراف و گم راهی میلیون‌ها مسلمان را بگذارند؛ پس در همان جا واقعه کربلا را نیز که ثمره این فتنه ننگین بود، طراحی نمودند و در حقیقت خنجری که شمر ملعون در عصر عاشورا بر گلوی نازنین امام حسین‌(علیه السلام) قرار داد، غاصبان خلافت در سال 11 هـ .ق. آن را از غلاف بیرون آورده و برای کشتن امام حسین‌(علیه السلام) آماده کرده بودند.

ب ـ برگزاری مجلس ابن زیاد ملعون

 عمر بن سعد روز یازدهم محـرم به کوفه آمد و عبـیدالله بن زیـاد بـا برگزاری مجلس باشکوهی، اذن عمومی داد تا مردم در مجلسش حاضر شوند. آن گاه سر مقدس امام حسین‌(علیه السلام) را مقابل او گذاشتند و او به آن نگاه و تبسم می‌نمود و با چوبی که در دست داشت جسارت می‌کرد. در این هنگام زید بن ارقم برخاست و در حالیکه می‌گریست، فریاد زد: «چوبت را از لب و دندان حسین‌(علیه السلام) بردار که من با چشم خود دیدم رسول خدا‌(صلی الله علیه و اله) لبان مبارک خویش را بر همین لب و دهان گذارده بود!» ابن زیاد ملعون به او گفت: «اگر پیرمردی سالخورده نبودی و عقل خود را از دست نداده بودی، گردنت را می‌زدم!» پس در این هنگام زید از جا برخاست و روانه خانه‌اش شد.

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: زمین عاشورا کربلا گریه محرم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۷۵۶۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه کسانی حق ارشاد ندارند؟ علی علیه السلام پاسخ می دهند

آیت الله سروش محلاتی گفت: ارشاد، کار هر کسی نیست و به شایستگی‌های خاصی نیاز دارد.   به گفته این استاد حوزه، به استناد خطبهٔ ۲۳۶ امام علی علیه‌السلام موجود در نهج‌البلاغه، این هفت گروه حق هیچ‌گونه ارشاد و دخالت در امور دیگران را ندارند:   ۱. جُفَاةٌ طَغَامٌ: کسانی که روحیهٔ خشن دارند و فاقد احساسات لطیف و شخصیت اجتماعی‌اند.   ۲. عَبِيدٌ أَقْزَامٌ: انسان‌های پَست و برده‌صفت که چشم‌بسته به هر فرمانی، تن می‌دهند و از کرامت بهره‌ای ندارند.   ۳. تُلُقِّطُوا مِنْ كُلِّ شَوْبٍ: کسانی که از گوشه- کنار کشور جمع شده‌اند و فاقد درک اجتماعی و فرهنگی نقاط مختلف جامعه هستند.   ۴. مِمَّنْ يَنْبَغِي أَنْ يُفَقَّهَ: کسانی که فهم‌شان از دین سطحی است و خود هنوز به شناخت عمیقی از اسلام نرسیده‌اند.   ۵. ... و يُؤَدَّبَ: افرادی که از ادب و فرهنگ برخوردار نیستند و خودشان نیاز به تربیت دارند.   ۶. ...وَ يُعَلَّمَ: کسانی که سواد لازم را نداشته و علم و دانش مربوط را تحصیل نکرده‌اند.   ۷. ...وَ يُدَرَّبَ: کسانی که فاقد تجربه‌اند.   بفرمودهٔ اميرالمؤمنين(ع) به این افراد نباید مسئولیتی محول نمود، بلکه به عکس:   -- باید خود آن‌ها را کنترل نموده و قیّم برایشان قرار داد، نه آنکه آنها را قیّم بر مردم قرار داد: "وَ یُوَلّی عَلَیْهِ" -- و باید مچ دست‌شان را گرفت نه آنکه آزاد بگردند و مچ دیگران را بگیرند: "وَیُؤْخَذَ عَلی یَدَیْهِ" کسانی که اینگونه‌اند، ارشادشان اضلال و اصلاحشان افساد است❗️ کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: امام جمعه قم : نسبت به مساله حجاب در میدان عمل سهل انگاری وجود دارد نیروی انتظامی برای برخورد با بی حجابی، به قانونی استناد می کند که هنوز شورای نگهبان تایید نکرده وزیر فرهنگ در صف اول دفاع از حجاب و عفاف ون‌ها و زن‌ها ؛ گشت ارشاد مدیران و صدیقی/ تقصیر آقای رئیسی نیست!