پشیمانی، نقطه مشترک ورزشکاران ایرانی که ترک وطن کرده‌اند
تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۹۰۶۶۶
رویداد۲۴ وقتی فریاد‌های از سر ناراحتی سعید ملایی بعد حذف از رقابت‌های جهانی گوش ورزش ایران را پر کرد، خیلی‌ها دوباره گمان کردند که یک ورزشکار دیگر هم قرار است به صف ورزشکارانی که قید جنگیدن زیر پرچم کشورشان را می‌زنند و به کشور‌های دیگر پناهنده می‌شوند، اضافه شود. در حالیکه فکر کردن به چنین موضوعی اذیت کننده و سخت بود، خیلی زودتر از چیزی که تصور می‌شد، خبر پناهندگی سعید ملایی همه جا را پر کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
طی چند سال اخیر مسئله پناهنده شدن ورزشکاران ایرانی به کشور‌های دیگر و جنگیدن زیر پرچمی غیر از پرچم کشور خودشان تبدیل به یکی از چالش برانگیزترین اتفافات ورزش ایران شده. آبان ماه سال ۹۶ بود که خبر پناهنده شدن محمد رشنونژاد، جودوکار تیم ملی بعد از شرکت در رقابت‌های گرندپری هلند خیلی‌ها را تحت تاثیر قرار داد. رشنونژاد یکی از تازه‌ترین نمونه‌های ورزش ایران است که به یک کشور اروپایی یعنی هلند پناهنده شده و حتی برای این کشور کسب مدال هم کرده است.
از پوریا جلالی پور هم می‌توان به عنوان یکی دیگر از تازه‌ترین ورزشکاران ایران یاد کرد که تصمیم عجیب پناهنده شدن را گرفته. چندی پیش مسابقات کسب سهمیه پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو برای رشته تیراندازی با کمان در کشور هلند برگزار شد و جلالی پور موفق به کسب یک مدال طلا در کامپوند تیمی مردان و یک سهمیه در میکس تیم کامپوند و ۶ سهمیه در ریکرو و کامپوند انفرادی زنان و مردان شد. او، اما پس از پایان مسابقات به همراه تیم به ایران بازنگشت تا شائبه پناهنده شدنش به گوش برسد. در نهایت این ورزشکار روز چهارشنبه ۲۲ خرداد اعلام کرد که در کانادا حضور دارد و منتظر است تا بحث مهاجرتش به آمریکا نهایی شود. مهاجرتی که باید دید جلالی پور را به چیزی بهتر از این همه افتخار که در ایران داشت خواهد رساند؟
در واقع موضوع پناهنده شدن ورزشکاران ایرانی به کشور‌های دیگر از پیچیدگی زیادی برای تحلیل، نقد و بررسی برخوردار است. اینکه یک ورزشکار در حساس‌ترین مقطع زندگی خودش چه می‌شود که به یکباره تصمیم به ترک وطن و جنگیدن زیر پرچم کشور دیگری می‌گیرد؟ اینکه آیا صدای خوشبختی که در کشور‌های دیگر به گوش می‌رسد واقعا فقط از دور خوش است یا ورزشکار ایرانی با فکر به عواقب تصمیمی که می‌گیرد، بلیط خودش را یک طرفه و بدون برگشت رزرو می‌کند؟
سامان طهماسبی، کشتی گیر سرشناس کشورمان هم یکی دیگر از پناهنده‌های ورزشی به کشور‌های دیگر است. سامان با پیشنهاد آذربایجانی‌ها تصمیم گرفت برای این کشور کشتی بگیرد. آذربایجانی‌ها سرمایه گذاری خاصی روی این کشتی گیر کرده بودند و دوبنده تیم ملی این کشور خیلی زود به طهماسبی سپرده شد. طهماسبی توانست برای آذربایجان به ترتیب مدال نقره جام جهانی ۲۰۱۳ بوداپست، مدال نقره جام جهانی ۲۰۱۴ تاشکند و مدال برنز جام جهانی ۲۰۱۵ لس آنجلس را به ارمغان بیاورد. المپیک ۲۰۱۶ لندن، اما پایان راه او بود. طهماسبی با قبول باخت در دور اول، در شانس مجدد به حبیب الله اخلاقی برخورد کرد و مقابل این کشتی‌گیر ایرانی شکست خورد و با پارگی رباط خود از مسابقات کشتی خداحافظی کرد. سامان بعد از این اتفاقات به طرز عجیبی از پشیمانی خودش بابت تصمیمی که گرفته بود می‌گفت، اما همه می‌دانستند که این پشیمانی برای او سود زیادی نخواهد داشت.
البته که در این مسیر ورزشکارانی هم بودند که بعد از پناهنده شدن موفق به کسب مدال برای کشور جدیدشان شدند. بدون شک یکی از تلخ‌ترین روز‌های ورزش ایران زمانی رقم خورد که میلاد بیگی در رشته تکواندو و در المپیک موفق به شکست نماینده ایران و کسب مدال برنز شد. مهاجرت بیگی به کشور آذربایجان بعد از طرد شدن رضا مهماندوست صورت گرفت.
به غیر از همه این نمونه‌های شناخته شده، ورزشکاران دیگری هم بودند که مسیر بیگی، طهماسبی و ... را پیش گرفتند. صباح شریعتی در رشته کشتی که برای آذربایجان در المپیک ۲۰۱۶ ریو کشتی گرفت و موفق به کسب مدال برنز شد. ایمان جمالی هندبالیست که سابقه بازی در سپاهان را هم دارد و چند سال پیش به بهانه وضعیت خیلی بد هندبال ایران تابعیت کشور مجارستان را گرفت تا برای این تیم بازی کند.
رفت و آمد‌های از این دست زیاد بوده، اما شکی وجود ندارد که حالا اگر از همه آن‌هایی که رفته اند سوال کنید یک حس پشیمانی را روی شانه‌های خودشان احساس می‌کنند. شاید درآمد آن‌ها در غربت بیشتر از چیزی باشد که در ایران به دست می‌آوردند، اما آن‌ها چیز‌های دیگری را از دست دادند که با هیچ پولی به دست نمی‌آید! منبع: خبرآنلاین خبر های مرتبط
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 پناهندگی سعید ملایی پناهندگی ورزشکاران پناهندگی ورزشکاران ایرانی پوریا جلالی پور سامان طهماسبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۹۰۶۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رنگرز: نباید برای مدال المپیک فشاری روی کشتی باشد
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از ایسنا، حسن رنگرز در حاشیه برگزاری رقابت‌های کشتی فرنگی جام تختی در اهواز درباره کامل‌شدن سهمیه‌های کشتی فرنگی ایران در المپیک پاریس گفت: خوشحالم که کشتی فرنگی با شایستگی توانست شش سهمیه باقیمانده المپیک را کسب کند و با یک انسجام تیمی و بدون دغدغه موفق شد مسیر ناهموار و سخت آماده‌سازی را پشت سر بگذارد. البته الان هم حرف چند ماه گذشته را تکرار می‌کنم. از ابتدا هم اولویت و هدفگذاری ما صرفاً کسب شش سهمیه نبود؛ کمااینکه در المپیک هم شما با ۱۰۰ ورزشکار شرکت کنید، خیلی به تعداد و کمیت امتیاز نمی‌دهند و کیفیت نتیجه‌ها و به طور مشخص به رنگ مدال‌ها نگاه ویژه‌ای می‌شود. امیدوارم بتوانیم بهترین نتایج را در المپیک رقم بزنیم.
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی درباره رقابت کشتی‌گیران ۶۰ و ۶۷ کیلوگرم برای المپیک پاریس گفت: چرخه انتخابی تیم ملی کاملاً مشخص است. در ۶۰ و ۶۷ کیلوگرم مسیرهایی برای ارزیابی فنی کشتی‌گیران تعریف و مشخص شد که چهار کشتی‌گیر باید در وزن‌های ۶۰ و ۶۷ کیلو در تورنمنت رنکینگ مجارستان شرکت کنند تا ارزیابی نهایی برای حضور در المپیک انجام شود.
رنگرز درباره رقابت حساس میان سعید اسماعیلی و محمدرضا گرایی در وزن ۶۷ کیلوگرم برای رسیدن به دوبنده تیم ملی در المپیک گفت: قطعاً رقابت‌ها بسیار حساس خواهد بود. ما دو ارزیابی در چرخه انتخابی تیم ملی تعریف کردیم. بخشی از ارزیابی‌ها، نه فقط در خصوص این دو وزن، ارزیابی‌های داخلی است که رقابت‌های قهرمانی کشور را شامل می‌شود. صرفاً قهرمانی در مسابقات کشوری به منزله پوشیدن پیراهن تیم ملی نیست. کشتی‌گیر باید در رقابت‌های بین‌المللی نیز نشان بدهد می‌تواند کسب افتخار کند. بنابراین ارزیابی‌های داخلی و کلی مکمل همدیگرند.
او درباره صحبت‌های علیرضا دبیر مبنی بر اینکه نباید انتظارها از کشتی در المپیک بالا باشد، خاطرنشان کرد: منهای رقابت‌های ۲۰۱۲ لندن، در همه ادوار المپیک اگر یک مقایسه تطبیقی انجام دهیم، کاروان کشتی ایران سهم خود را با یک نشان طلا ادا کرده است. اگر به هر دلیلی بخواهیم فشار را روی کشتی بیش از فضای متعارف خودش تحمیل کنیم و بار اضافه روی دوش کشتی‌گیران بگذاریم نه‌تنها کمک‌کننده نخواهد بود بلکه بازدارنده است.
رنگرز گفت: صحبت‌های دبیر را ۱۰۰درصد درست می‌دانم. توقع از کشتی‌گیران ما باید یک مدال طلا باشد. این به معنای این نیست که قهرمانان ایران تلاش برای مدال‌های بیشتر نداشته باشند ولی آن چیزی که باید مورد مطالبه قرار گیرد کسب یک مدال طلاست.
رنگرز درباره انتخاب امین میرزازاده به عنوان برترین ورزشکار سال ایران گفت: از دوستان تشکر می‌کنم زیرا برنامه خوبی تدارک دیدند. فدراسیون کشتی نیز با توجه به عملکردش در حوزه مدال‌آوری و ساخت‌وساز به عنوان فدراسیون برتر شناخته شد. درباره امین میرزازاده هم توقع غیر از این نبود. دو نشان طلا در آسیا، یک نشان طلا در بازی‌های آسیایی و یک نشان طلا در مسابقات قهرمانی جهان، آقایی ورزش کشور برازنده امین میرزازاده است. قطعاً یک نشان زیبا در المپیک در کارنامه‌اش خالی است که قطعا به دست خواهد آمد.
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی در پایان درباره سطح کیفی مسابقات جام تختی گفت: یکی از تورنمنت‌های ریشه‌دار و باسابقه ما جام تختی است و تلاش ما باید معطوف به این باشد که در بهترین سطح برگزار شود. این رقابت‌ها امسال تحت تاثیر مسابقات کسب سهمیه قرار گرفته و خیلی از تورنمنت‌های دنیا نیز با کیفیت و مشابه رقابت‌های جام تختی برگزار می‌شود. این رویداد برای ما یک میدان جدید است. داشته‌هایمان را برای چهار وزن غیر المپیکی ارزیابی فنی می‌کنیم و هم برای تیم ملی امید از درون این مسابقات نفرات برتر را انتخاب خواهیم کرد.
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت