به نقل از «مهر»

یک آئین عاشورایی که جرقه شروع انقلاب ۵۷ بود

تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۹۷۵۹۷

دریافت 10 MB

مجله مهر- دهم محرم سال ۶۱ هجری قمری؛ بعد از اینکه عمر سعد همراه سپاهش کشته‌های خود را دفن کردند و از کربلا به کوفه رفتند؛ بدن های قطعه قطعه و خون آلود امام حسین علیه اسلام و اهل بیت و اصحابشان ، روی زمین کربلا ماند تا اینکه در پایان روز دوازدهم محرم ، قوم «بنی اسد» با کمک امام سجاد(علیه‌السلام) شهدا را دفن کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این پادکست رادیومهر از رسم بنی اسدی صحبت می کنیم. صدها سالها بعد، همین مراسم نقطه شروع انقلاب اسلامی ما بود.

شیخ مفید در کتاب ارشاد می‌نویسد:

«از آنجایی که قوم بنی اسد اهل روستایی در نزدیکی کربلا بودند و در میدان نبرد شرکت نداشتند، نمی توانستند بدون راهنمایی کسی که از همه آن شهیدان و پیکر و لباسشان شناخت کامل داشته باشد آنان را شناسایی و دفن کنند. شهدای کربلا به‌جز حضرت علی اصغر که خود امام حسین (علیه‌السلام) او را دفن نمود و حر بن ریاحی که نزدیکانش مانع بریدن سر از پیکرش شدند، هیچ کدام سر در پیکر نداشتند و این اتفاق، کار شناسایی شهدای کربلا را غیر ممکن می‌ساخت و بنا بر نظر شیعه، دفن امام را جز امامی مانند خودش بر عهده نمی‌گیرد. اینگونه برداشت می‌شود که امام سجاد که آن روزها در اسارت بود، با بهره‌گیری از امدادهای غیبی به دشت کربلا آمدند و بدنهای شهداء را بعد از سه روز، به کمک مردان طایفه بنی اسد که با اصرار زنانشان به سوی دشت کربلا آمده بودند دفن می کنند.»

سِبط بن جوزی می‌نویسد: (هنگام دفن امام) مشاهده کردند که آثار سیاهی بر پشت امام (علیه‌السلام) هست؛ از علت آن پرسیدند، گفته شد. (علت این سیاهی آن است که) حضرت، شب‌ها بر پشتش طعام برای فقرای مدینه حمل می‌کرد."

در بعضی گزارش‌های تاریخی اینطور آمده که  موقع دفن، بدن مطهر امام (علیه‌السلام) را روی بوریا گذاشتند، طوری که وقتی ابراهیم دیزج در عصر متوکل، مامور ویران کردن قبر امام حسین (علیه‌السّلام) می‌شود، زمان نبش قبر، بوریای تازه‌ای می‌بیند که بدن مطهر امام (علیه‌السلام) روی آن قرار گرفه است.  دلیل آن را اینطور نوشتند که گویا بدن مطهر امام (علیه‌السّلام) بعد از تحمل آن همه تیر، نیزه و ضربهٔ شمشیر و در نهایت، لگدمال شدن توسط اسب های لشکر عمر سعد، به صورت عادی، قابل حمل و دفن نبوده است.

از آن زمان «بوریا» (حصیری که با نی شکافته بافته می شود) همیشه بخشی از روضه های آیینی ما بوده‌است:

دهاتیان به تو نزدیک تر ز ما هستند

همیشه مسجد ده چند بوریا دارد

میان نیشکر و خیزران تفاوت نیست

که خیزران ز لبت شهد پر بها دارد

عمادالدین طبری می‌گوید: بنی اسد بر قبایل عرب افتخار می‌کردند که ما بر حسین نماز خواندیم و او و یارانش را به خاک سپردیم.

حالا پانصد سال است که مردم شهر مذهبی پیشوای ورامین این مراسم را برگزار می کنند. یعنی برای همراهی با طایفه بنی‌اسد در دفن پیکرهای شهدای کربلا، ظهر روز دوازدهم محرم وارد آستان حضرت جعفربن موسی الکاظم(علیه‌السلام) می‌شوند. امامزاده جعفر(علیه‌السلام) در شهرستان پیشوا، یکی از برادرهای  تنی امام رضا(علیه‌السلام) است.

در این مراسم که به ثبت آثار معنوی شهرستان پیشوا هم رسیده، عده‌ای از  ازمردم در قالب دسته‌های سینه زنی در حالی که لباس های سنتی پوشیده‌اند وارد صحن مطهر میشوند؛ در یک مراسم نمادین، پیکر شهدای دشت کربلا را  برمیدارند و  به صحن مطهر امامزاده جعفر(علیه‌السلام) برمی گردانند.

حاج تقی علایی، پیرغلام اهل بیت(سلام‌الله‌علیها) و از چهره های مهم قیام ۱۵خرداد مردم پیشوا

جالب است که حتی قیام مشهور مردم شهرستان پیشوای ورامین در ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ از همین مراسم و از صحن امامزاده جعفر (علیه‌السلام) شروع شد. مردم در مراسم بنی اسد سال ۴۲  که با ۱۵ خرداد همزمان شده بود، با شنیدن خبر دستگیری امام خمینی (ره) کفن پوشیدند و پای پیاده به سمت تهران حرکت کرد. در این پادکست رادیومهر روایت حاج تقی علایی را میشنوید؛ از  پیرغلامان پیشوا و از چهره های مهم این قیام.

کد خبر 4715896

منبع: مهر

کلیدواژه: رادیو مهر آئین های عاشورایی عاشورا ماه محرم مراسم عزاداری پیشوا ماه محرم صفحه اول روزنامه ها عاشورا کربلا دکه روزنامه مطبوعات ایران معرفی کتاب اینفوگرافیک امام حسین ع ماه محرم و صفر قیام عاشورا صفحه اول روزنامه های اقتصادی صفحه اول روزنامه های ورزشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۹۷۵۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیت‌الله العظمی دوزدوزانی تبریزی: روحانیت فقط به عبا و عمامه نیست/ اشتباه عالِم مانند اشتباه فرد عادی نیست، عده‌ای را منحرف می کند/ روحانی واقعی برای تربیت دینی و انسانی باید تلاش و تبلیغ کند‌

به گزارش جماران؛ آیت الله العظمی دوزدوزانی تبریزی در درس اخلاق خود در مسجد اعظم قم بیان کرد: الإمامُ علیٌّ علیه السلام: زَلَّةُ العالِمِ کانکِسارِ السَّفینَةِ تَغرَقُ ، و تُغرِقُ. ( بحار الانوار، ۳۹ ، ۵۸). امام على علیه السلام می فرمایند: لغزش عالم مانند شکسته شدن کشتى است که سرنشینان خود را غرق مى کند و خودش هم غرق مى شود. 

آیت الله العظمی دوزدوزانی تبریزی تاکید کرد: اشتباه عالم مانند اشتباه فرد عادی نیست. (فکر و عمل اشتباه او ) عده ای را منحرف می‌کند، مانند محمدعلی باب، دین مردم را سست ( و منحرف ) می‌کند. در عصر حاضر، عالِم را روحانی خطاب می‌کنند. 

آیت الله العظمی دوزدوزانی تبریزی افزود: روحانیت فقط به عبا و عمامه نیست. باید فکر و عمل و خواب و همه چیز او به معنویت مربوط باشد. روحانی برای دنیا حرکت نمی‌کند. روحانی واقعی برای تربیت دینی و انسانی باید تلاش  و تبلیغ کند‌.

برگردد آنکه با هوس کشور آمده است

سر ناورد به افسر شاهی گدای ما

زندگانی عالمان را بخوانید. سید نعمت الله جزائری چه گونه زندگی می‌کرد؟ 

آه ، من خجالت میکشم. 

بعضی می‌گویند نمی‌شود. خب برای چه طلبه شده اید؟

اگر برای دنیا آمده اید، بروید. نتیجه عکس دارد. می آیند؛ گمراه می‌شوند؛  قومی را به گمراهی می‌کشند. 

داستان شقرانی که از موالی امام صادق علیه السلام است را خوانده اید و می‌دانید!

امام است، تقیه می‌کند، رفته است پیش منصور. شقرانی از امام درخواست وساطت برای معیشتش  را دارد. شرابخوار است اما امام که جانم به فدایش، قبول می‌کند. 

کار که حل شد امام فرمودند: 

إِنَّ اَلْحَسَنَ مِنْ کُلِّ أَحَدٍ حَسَنٌ وَ إِنَّهُ مِنْکَ أَحْسَنُ لِمَکَانِکَ مِنَّا وَ إِنَّ اَلْقَبِیحَ مِنْ کُلِّ أَحَدٍ قَبِیحٌ وَ إِنَّهُ مِنْکَ أَقْبَحُ لِمَکَانِکَ مِنَّا. ( بحارالانوار، ۴۷، ۳۵۰)

خوبی از همه خوب است، اما از تو خوبتر چون به ما منسوب هستی و بدی برای همه بد است، اما از تو بدتر زیرا که تو منسوب به ما هستی.

تو از شیعیان امام صادق علیه السلام هستی ( بایست مراقب رفتار و کردارت باشی)

امام علیه السلام پندی دیگر هم برای ما دارد: 

کسی که خلاف می‌کند با اشاره  و تلویحا به او تذکر دهیم.

نگوییم نمازت باطل است. بگوییم در رساله این را ، اینطور خوانده‌ام.

وظیفه ما خیلی سنگین است.

خطا اگر در حوزه باشد بسیار بد است. اگر برای آبادانی دین کاری نمیکنیم، دین را خرابتر نکنیم.

آقایی که می‌خواهی روحانی باشی  و جهنمی نباشی، مواظب باش کار عکس نشود.حتی الامکان اگر برای آبادانی دین کاری نمی‌کنیم، خرابتر نکنیم.

ان شاءالله موفق باشیم که مردم را هدایت کنیم و شرط آن ابتدا هدایت خودمان است.

والسلام علیکم و رحمت الله  و برکاته