آمریکا با وجود نتانیاهو به دشمن نیاز ندارد
تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۹۸۴۱۳
محمد جواد ظریف در پیامی در توئیتر خطاب به «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا نوشت: «باوجود دوست نزدیکی همچون بنیامین نتانیاهو، آمریکا دیگر به دشمن نیازی ندارد!» ناطقان: «محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در پیامی در توئیتر خطاب به «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا نوشت: «باوجود دوست نزدیکی همچون بنیامین نتانیاهو، آمریکا دیگر به دشمن نیازی ندارد!»
ظریف در این پیام توئیتری نوشت: «ضربهای تازه از تیم بی؛ آقای ترامپ! ایالات متحده وقتی که دوست نزدیکش، یک عضو تیم بی است - که جیب ایالات متحده را خالی میکند، سیاست خارجی آمریکا را به گروگان گرفته - و از رئیسجمهور ایالات متحده هم جاسوسی میکند، دیگر به دشمن نیازی ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
روز گذشته نشریه پالتیکو گزارش داد که سه مقام ارشد پیشین دولت آمریکا اعلام کردهاند که واشنگتن به این جمعبندی رسیده که اسرائیل در پس نصب دستگاههای جاسوسی از تلفنهای همراه در نزدیکی کاخ سفید و دیگر مکانهای حساس در پایتخت ایالات متحده بوده است. منبع: فارس برچسب ها: وزیر امورخارجه ، طریف ، آمریکا ، نتانیاهو ، دشمن
منبع: ناطقان
کلیدواژه: وزیر امورخارجه طریف آمریکا نتانیاهو دشمن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۹۸۴۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شکستهای راهبردی آمریکا در برابر ایران
به گزارش قدس آنلاین، وی می نویسد: «اینجا باید به یک سؤال اساسی پاسخ داد: آیا بازدارندگی ایالات متحده علیه ایران مؤثر بوده است؟».
تحلیلگر مرکز آمریکایی مطالعات استراتژیک و بینالمللی ادامه میدهد: «واشنگتن از زمان تأسیس جمهوری اسلامی در سال ۱۹۷۹ با مشکلاتی روبهرو بوده است و از آن زمان، ایالات متحده برای یافتن یک راهبرد موفق برای مقابله با آن تلاش کرده است. باوجود این واقعیت که اقتصاد ایالات متحده بیش از ۱۶برابر ایران و بودجه نظامی آن بیش از ۱۰۰برابر بزرگتر است، ایران بهطور مداوم تلاشهای ایالات متحده برای ایجاد یک نظم منطقهای با ثبات را به چالش میکشد. اگر چه بهسختی میتوان به شرایطی فکر کرد که تهران در آن حتی بهطور مبهم با واشنگتن رقابت کند، اما باید گفت عمده تلاشهای ایالات متحده برای به حاشیه راندن ایران در طی چهار دهه گذشته شکست خورده است. این حقیقت، یک پازل را پیش روی ما قرار میدهد. اختلافات میان دو طرف بهقدری زیاد است که میتوان تصور کرد بازدارندگی یک عامل برای تنظیم صحیح سیاست و تصمیم ایالات متحده است. این منطق پشت کارزار «فشار حداکثری» دولت ترامپ در سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ نهفته بود و همچنین مسیر واشنگتن در خاورمیانه را پس از حمله حماس به اسرائیل در ۷ اکتبر نشان داد. اما این فرض اشتباه است. در بررسی کلی باید گفت آمریکا به یک سیاست سادهتر در قبال ایران نیاز دارد؛ البته نه آنقدر که به این کشور نزدیک شود». این یادداشت میافزاید: «باید گفت مشکل از بازدارندگی نیست. بلکه مشکل این است که واشنگتن در یک دوره زمانی بسیار طولانی، با ابزارهای بسیار محدود، تلاش کرده است پاسخی به کارهای تهران دهد. اگرچه اولویت ایالات متحده و اتخاذ مجموعهای از پاسخهای انعطافپذیرتر، خاورمیانه را اصلاح نمیکند، اما مطمئناً روند آن را بهبود میبخشد».
«فارین افرز» معتقد است: «در ۴۵سال گذشته، ایالات متحده تلاش کرده است هم از قدرت بازدارندگی و هم اجبار علیه ایران استفاده کند، اما انتخاب این رویکرد اشتباه است. تئوری بازدارندگی برای مقابله با انواع چالشهایی که تهران امروز ارائه میکند، مناسب نیست. بازدارندگی در طول جنگ سرد، از آزمایش موفقیتآمیز بمب اتمی شوروی در سال ۱۹۴۹ تا پایان اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ توسعه یافت و در مورد شوروی صحیح بود».
«جان بی آلترمن» در ادامه با اشاره به طرح «اجبار» آمریکا در مقابل ایران مینویسد: «اجبار بسیار سختتر از بازدارندگی است؛ زیرا مستلزم آن است که حریف از انجام کاری که در حال حاضر در حال حرکت است، دست بردارد که فقط در یک سوم مواقع این اتفاق میافتد. اما در مورد ایران، نه تئوری بازدارندگی و نه تئوری اجبار مشکل را حل نکرده است».
مهدیه قمری