Web Analytics Made Easy - Statcounter

مذاکره با تمام پیچیدگی‌هایش به اصلی مهم در دیپلماسی ایران تبدیل شده است.‌ از همان روزی که ایران حاضر به پیگیری‌ خواسته‌هایش در قالب برجام شد، نقطه‌ای طلایی در پرونده مذاکرات ایران با دیگر کشورها شکل گرفت. پس از اوباما مذاکرات فشرده ایران با گروه 1+5 با بن بستی به نام ترامپ مواجه شد اما در همان زمانی که ترامپ به تعهدات برجام پشت کرد،‌ کشورهای اروپایی تلاش کردند تا با رایزنی‌های مختلف، مذاکرات را از بن بست خارج کنند، ایران نیز در این شرایط برنامه کاهش تعهدات را در پیش گرفت تا از این طریق دست بالا را در مذاکرات داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تلاش برای ایجاد کانال مالی اینستکس، ارائه بسته پیشنهادی از سوی مکرون، سفر غیرمنتظره ظریف به فرانسه و حضور در نشست گروه 7 نشان از جان گرفتن مسیرهای جدید مذاکره داشت.

این تحولات بهانه‌ای شد تا نظر چهره‌های سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب را در مورد آینده مذاکره جویا شویم.

1-مذاکره به شرط پذیرش بسته پیشنهادی مکرون از سوی ترامپ،

2- مذاکره به شرط بازگشت آمریکا به برجام و رفع تحریم‌ها 

3- رد مذاکره،‌

سه گزینه‌ای هستند که در گفت‌وگوی همشهری  با چهره‌های سیاسی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

در این میان احمد توکلی، نماینده سابق مجلس نگاه دیگری به بحث مذاکره داشت؛« دستور مذاکره معلوم نیست بنابراین مذاکره بی‌معناست؛ مثلا اگر ترامپ اظهار پشیمانی و اعلام کند حاضر است تمام تعهدات خود را آغاز کند و موضوع مذاکره را بحث بر سر جبران خسارت تأخیر انجام تعهدات خود قرار دهد، پاسخ یک چیز است و اگر با حفظ موضع فعلی، دستور مذاکره را بحث درباره قدرت موشکی ایران عنوان کند، جواب چیز دیگری است.پس همه راه‌ها به دستور جلسه مذاکره بستگی پیدا می کند.»



سعید لیلاز
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی




من از مخالفان مذاکره با آمریکا از موضع ضعف هستم. تا چند‌ماه پیش تهدیدها و تحریم‌های طرف غربی به‌گونه‌ای بود که امکان مذاکره شرافتمندانه را از ایران می‌گرفت و طبیعی است که همه سیاستمداران، دیپلمات‌ها و کارشناسان از طیف‌های مختلف سیاسی، یکصدا بودند که نباید وارد مذاکره شد. در ماه‌های اخیر اما از چند نظر، تغییراتی در شرایط ایجاد شده است. دیگر در موضع ضعف نیستیم چراکه اقدامات ما در زمینه کاهش تعهدات برجامی در کنار تقویت موضع نظامی ایران در ماه‌های اخیر، شرایط را تغییر داده است. از سوی دیگر اقتصاد ایران درحال بازیابی است و شاخص‌ها روند مثبتی را نسبت به گذشته در پیش گرفته‌اند. تمایل طرف‌های غربی به مذاکره با ایران به خوبی نشان می‌دهد که زمان به زیان طرف مقابل در حال سپری شدن است و این امتیاز بزرگی برای ماست. ما می‌توانیم شرط لغو تحریم‌ها مطابق آنچه در برجام است را برای مذاکرات دنبال کنیم.


سید‌مصطفی هاشمی‌طبا
فعال سیاسی 



برجام یک میز مذاکره بود که یکی از طرفین این میز را ترک کرده است. حالا ما نمی‌توانیم با کسی که میز مذاکره را ترک کرده وارد مذاکره شویم. کشورهایی که با آمریکا همدست بودند باید با او مذاکره کنند تا او را به میز مذاکره برگردانند. در شرایط کنونی ما نمی‌توانیم مذاکره کنیم. آدم‌های اهل مذاکره میز مذاکره را ترک نمی‌کنند. وقتی کسی میز را ترک می‌کند اصلا قابل مذاکره نیست.


محمدعلی ابطحی
 رئیس دفتر رئیس‌جمهور در دولت اول اصلاحات 




با توجه به شرایط امروز، ذهن بنده به سمت رد مذاکره است؛ چرا که من معتقدم در مذاکره با شرایط کنونی، آورده‌ای نصیب ایران نمی‌شود. به اعتقاد بنده در شرایط فعلی اگر مذاکره هم انجام شود و حتی حضوری هم به آنجا بروند، ‌آمریکایی‌ها مشکلی از مشکلات ایران را به‌صورت واقعی حل نخواهند کرد. اینکه دو نفر پشت میز بنشینند و حرف بزنند، اتفاقی نمی‌افتد؛ ‌مهم یک اعتمادسازی متقابل است که متأسفانه دو نفر به هر دلیلی علاقه‌مند نیستند که این اعتمادسازی شکل بگیرد وگرنه صرف مذاکره و یک عکس گرفتن فایده ندارد. اینطور نیست که دو‌طرف از دلایل مشکلات هم خبر نداشته باشند و در آن مذاکره همه مشکلات حل شود. مذاکره آخرین مرحله‌ای است که اتفاقات پشت پرده را به نمایش می‌گذارد. زمانی که قرار نیست اعتماد متقابلی ایجاد شود و طرفین یکدیگر را دشمن خود می‌دانند و حتی از این دشمن‌سازی‌ سودها می برند، مذاکره به نتیجه خاصی ختم نمی‌شود.


هادی غفاری
عضو شورای مرکزی مجمع نیروهای خط امام (ره)




قطعا با عدم‌مذاکره مخالف هستم، ‌چرا که این کار یک اقدام غیراخلاقی، غیرانسانی و غیردینی است. اباعبدالله (ع) در شب عاشورا با عمرسعد مذاکره می‌کند. برخی از آقایان نادان می‌گویند که اباعبدالله (ع) قصد داشت تا عمرسعد را هدایت کند، نه هدف امام حسین (ع) این نبود، بلکه اباعبدالله (ع) آنجا رفته بود تا تکلیف سیاسی خودش را روشن کند. امام حسین (ع) آمده بود تا مذاکره کند. مذاکره با شرایطی که ترامپ می‌گوید را موافق نیستم؛ چون او زور می‌گوید. در شرایطی که به برجام برگردند، با مذاکره موافق هستم. استدلالم این است که مردم همانطور که دین می‌خواهند، زندگی هم می‌خواهند. مردم همانطور که به امام‌حسین(ع) علاقه‌ دارند به شغل فرزندانشان هم علاقه دارند، به همان اندازه که به خدا و معاد اعتقاد دارند، به یک زندگی آبرومند بدون هراس از تحریم و تغییرات دلار نیاز دارند. زندگی شرافتمندانه از طریق جنگ با دنیا امکانپذیر نیست.

الهه کولایی
عضو حزب اتحاد ملت



انکار مذاکره شیوه معمولی در محیط بین‌المللی نیست و بنابراین ما باید بر گزینه‌های بازگشت به برجام و بسته پیشنهادی مکرون تمرکز کنیم. هر کدام از این دو گزینه می‌تواند دربرگیرنده ابعاد مختلف یک سیاست واحد در حوزه بحث دیپلماسی باشد. بنابراین بنده گزینه اول و دوم را در یک طبقه‌بندی قرار می‌دهم. در واقع تقاضاها یا الزامات اساسی هر یک از بازیگران در فرایند مذاکره با اشکال گوناگون قابل‌پیگیری است. در وضعیت کنونی به‌نظر می‌رسد گزینه دوم عملی و اجرایی‌تر است اما معنی آن این نیست که نمی‌توان به گزینه اول دست یافت. بازیگران درگیر در مذاکرات بپذیرند که باید به خواسته‌ها و واقعیت‌های مؤثر در روند مذاکره توجه لازم را داشته باشند. از آنجا که دستگاه دیپلماسی کشور ما در وضعیت کنونی توجه مناسبی به این واقعیت‌ها دارد، احتمالا بتوان از گزینه اول به گزینه دوم دست‌یافت؛ ‌چرا که نقش و نفوذ آمریکا در حوزه بین‌المللی غیرقابل چشم‌پوشی است و با انکار واقعیت‌ها راه برای دستیابی به اهداف هموار نمی‌شود.


حسین مرعشی
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی





نمی‌توان به گفت‌وگو با آمریکا امید بست. مادامی که آمریکایی‌ها متوجه اشتباه استراتژیک خود نشوند نمی‌توان امیدوار بود که شرایط کنونی عوض شود. 6کشور بعد از مذاکرات فشرده به یک سند بین‌المللی رسیدند؛ به تأیید شورای امنیت هم رسید. آمریکایی‌ها اما از این پیمان خارج شدند و این سند مورد خیانت واقع شد بدون اینکه اصول دیپلماتیک رعایت شود. ترامپ مطمئن بود که با خارج شدن از برجام، ایران به یک نقطه بحرانی می‌رسد و به این واسطه امتیازهای سنگینی به آمریکا خواهد داد اما ملت شریف ما مقاومت کردند؛ سختی‌ها را تحمل کردند. کمبودها و گرانی‌ها را تاب‌آوردند و موجب شکست برنامه‌ریزی‌ها علیه خود شدند. آمریکا اشتباه کرد و حالا باید اشتباه خود را بپذیرد و تبعات آن را گردن بگیرد. واقعیت این است که ترامپ در هیچ‌یک از عرصه‌های بین‌المللی موفقیتی نداشته است؛ در مورد ایران هم در نهایت این روند موجب شکست آمریکا خواهد شد. فراموش نکنید که برجام دیگر برای ما محلی از اعراب ندارد و تنها با کاهش تحریم‌ها علیه ایران و رفع لغو فروش نفت ایران می‌توانیم به بهبود روابط بین‌المللی فکر کنیم.

مهدی چمران
نایب‌رئیس جمنا 




ما یک پروسه 6، 5ساله در این زمینه گذرانده‌ایم. چند وقت پیش هم رهبری رسما اعلام کردند و رئیس‌جمهور هم اعلام کرد که « مگر کشوری دیوانه است که با شما که توافق را نقض می‌کنید مذاکره کند»؛ بنابراین اصولا بحثی برای انجام مذاکره یا عدم‌انجام آن وجود ندارد که بخواهیم نظرسنجی کنیم. مذاکره با یک‌سری پیش‌فرض صورت می‌گیرد اما مذاکرات این شکلی با آمریکا تماما سازش‌کارانه و ذلت‌پذیر خواهد بود؛ چرا که او قرار نیست مذاکره دوستانه داشته باشد.

محمدجواد حجتی کرمانی
 نماینده اسبق مجلس خبرگان رهبری





بر اساس معیارهای سه گانه رهبر‌انقلاب یعنی عزت، حکمت، مصلحت من با مذاکره  با ترامپ مخالف هستم چون با این همه گستاخی‌ای که او نسبت به ما کرده است، ‌عزتمان اجازه چنین مذاکره‌ای را نمی‌دهد. چنین مذاکره‌ای نه دارای حکمت است نه مصلحت اما در مورد 3گزینه پیشنهادی، ‌گزینه مذاکره به شرط بازگشت به برجام و رفع تحریم‌ها یعنی مذاکره مشروط را به‌عنوان جواز « أکل لحم المیت» در موارد اضطرار آن هم با اضافه کردن شروط بیشتر انتخاب می‌کنم. من علاوه بر شرط رفع کامل تحریم با بازگشت به برجام این شرط را اضافه می‌کنم که ترامپ صریحا از توهین‌هایی که به ملت ایران کرده به هر نحو که در عرف سیاسی مورد‌قبول است، عذرخواهی کند و به نظام و انقلاب اسلامی احترام بگذارد. این گزینه من است اما انتخاب اصلی در اختیار رهبرانقلاب و مجموعه حاکمیت است.

عبدالله ناصری
 مشاور سیدمحمد خاتمی




به‌نظر من فقط گزینه پذیرش بسته پیشنهادی مکرون از طرف ترامپ می‌تواند مسیر مذاکره را شکل دهد؛ چرا که گزینه بازگشت به برجام اگرچه ایده‌ال است اما به‌نظر من منتفی است و با توجه به روحیات و نگرشی که از ترامپ دیده‌ایم، گزینه بازگشت به برجام واقع‌بینانه نیست. عدم‌مذاکره هم راه توسعه و تنفس مردم را به مرور از بین می‌برد؛ بنابراین می‌توان به گزینه پذیرش پیشنهاد مکرون امیدوار بود، چرا  که اروپایی‌ها علاقه دارند در این قضیه، جایگاهی داشته باشند.

سیدمحمدحسینی
عضو شورای مرکزی جمنا




در یک مقطعی ایران تصمیم به مذاکره با 1+5 گرفت و اتمام‌حجتی بود تا دنیا بداند که ما اهل گفت‌وگو هستیم. حال که آمریکا از برجام خارج شده است، دیگر مذاکره با آمریکا معنا و مفهومی ندارد چون اگر توافقی انجام شود، آمریکا به آن پایبند نخواهد بود اما می‌شود برای یک‌بار دیگر این فرصت را مطرح کرد. اگر آمریکایی‌ها تحریم‌ها را کامل بردارند و به برجام بازگردند، ایران می‌تواند مانند گذشته در قالب 1+5 نه به شکل جداگانه با آمریکا مذاکره کند. اگر آمریکا حاضر به بازگشت برجام و رفع تحریم‌ها نباشد، مذاکره مفهومی ندارد.


حسن بیادی
دبیرکل جمعیت آبادگران



به‌رغم مخالفت‌هایی که حین توافق برجام، چه در داخل کشور و چه در خارج از آن وجود داشت، برجام به امضا رسید. پس از توافق برجام اروپایی‌ها از این توافق راضی بودند اما آمریکایی‌ها رضایت چندانی نداشتند؛ چرا که شرکت‌های بزرگ اروپایی مانند توتال و شرکت‌های خودروسازی بعد از برجام وارد ایران شدند اما آمریکایی‌ها با موانعی برای ورود به عرصه اقتصادی روبه‌رو بودند که آنها را از برجام ناخرسند می‌کرد. به‌نظر من به‌دلیل بدعهدی آمریکایی‌ها در توافق برجام آنها علاوه بر اینکه باید به برجام برگردند و به رفع تحریمات سرعت ببخشند باید امتیازات بیشتری را جهت مذاکره ارائه دهند. در این صورت امید به مذاکره جدید وجود دارد.


ناصر ایمانی
تحلیل‌گر اصولگرا




اگر بخواهم از بین این سه گزینه انتخاب کنم، براساس صحبت‌های آقایان روحانی و ظریف گزینه بازگشت به برجام و رفع تحریم‌ها را برمی‌گزینم اما به‌نظرم باید یک گزینه دیگر برای مذاکره اضافه کرد. گزینه مورد نظر من این است که آیا بعد از برگشت آمریکا به برجام با این دولت آمریکا می‌توان مذاکره کرد یا خیر؟ چرا که رهبری هم این را مطرح کردند که به هرحال ما با این دولت آمریکا مذاکره نمی‌کنیم. فرض کنید که آمریکا به برجام بازگردد و همه تحریم‌ها را بردارد، چه تضمینی وجود دارد که دوباره دولت فعلی آمریکا که یک‌بار به سادگی برجام را پاره کرد، ‌دوباره دستاورد مذاکره را از بین نبرد؟ بنابراین من گزینه بازگشت آمریکا به برجام و رفع تحریم‌ها را انتخاب می‌کنم - این برگشت آمریکا یک امتیاز برای ما نیست، ‌چرا که وظیفه‌شان انجام برجام بود- اما وقتی به نقطه صفر رسیدیم، معتقدم که با این دولت آمریکا نمی‌توان مذاکره کرد.


غلامرضا مصباحی‌مقدم
 عضو مجمع تشخیص مصلحت‌نظام




من گزینه عدم‌مذاکره را انتخاب می‌کنم. مذاکره با آمریکا در یک شرایط برابر امکان‌پذیر نیست. اگر توقعمان این است که آمریکا با ما با شرایط برابری حاضر به مذاکره شود، چنین چیزی محال است البته محال فلسفی نیست بلکه محال وقوعی است. آمریکا خود را ابر‌قدرت جهان می‌داند و از نگاه آمریکایی‌ها مذاکره بین ضعیف و قوی است درحالی‌که ما ضعیف نیستیم و می‌خواهیم زندگی کنیم و جهان به تعبیر قرآن وسیع است و به وسیله آمریکا کوچک و محدود نشده است؛ بنابراین ما با بقیه دنیا تعامل می‌کنیم اما هیچ ضرورتی نمی‌بینیم که با آمریکا هم تعامل داشته باشیم؛ چرا که این تعامل موجب می‌شود که آنها هر آنچه می‌خواهند بر ما تحمیل کنند.


حمید رسایی
عضو جبهه پایداری 





براساس تجربه 40ساله و تجربه ملموس7، 6سال اخیر گزینه سوم را انتخاب می‌کنم؛ یعنی همانطور که رهبر انقلاب فرمودند مذاکره با این دولت آمریکا سم مضاعف است چون می‌دانیم نتیجه حاصل نمی‌شود وقتی علم داریم و تجربه داریم که نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود طبعا باید گزینه سوم را انتخاب کنیم وگرنه گزینه دوم گزینه مطلوب‌تری است اما آن راه را رفته‌ایم و می‌دانیم که بن‌بست است و نتیجه‌ای ندارد؛ بنابراین نباید وقت، توان و حیثیت خود را پای مسیری که تجربه شده بگذاریم.


امیر محبیان
تحلیل‌گر اصولگرا



اگر آمریکا تحریم‌ها را کامل رفع کند، تازه به نقطه‌ای برمی‌گردیم که قرار بود در برجام صورت بگیرد، بنابراین این سؤال ایجاد می‌شود که مذاکره برای چه دستاوردی باید انجام شود؟ مذاکره مجدد در مسائل هسته‌ای که قبلا در برجام انجام شد یا مذاکره بر مسائل موشکی که ما همواره گفته‌ایم حاضر به مذاکره بر سر این موضوع نیستیم. به‌نظر من فعلا شرایطی برای مذاکره وجود ندارد.





نظر چهره‌های سیاسی درباره شرط مذاکره با آمریکا

 

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۰۴۷۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۴۰۳ در حوزه سیاست خارجی سال سختی خواهد بود

فرارو-حشمت الله فلاحت پیشه، رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس دهم و تحلیلگر سیاسی در گفتگو با فرارو به تشریح سیاست خارجی ایران در سال ۱۴۰۲ پرداخت و گفت: «با توجه به افزایش تنش‌ها در منطقه، احتمال این که تا زمان برگزاری انتخابات آتی آمریکا، اتفاق دیپلماتیکی بین ایران و آمریکا شکل بگیرد، به شدت کاهش یافته. درواقع ایران و امریکا فرصت تنش زدایی را از دست داده اند.»

دیپلماسی کشور، «تابوپذیر» نیست

حشمت الله فلاحت پیشه به فرارو گفت: «سال ۱۴۰۲ هم در حوزه سیاست خارجی کشور، گذشت و سالی دیگر (۱۴۰۳) را درپیش داریم. اما در این خصوص که چه شد و چه خواهد شد پاسخ‌های قابل ارائه شبیه به هم است. به این دلیل که سیاست خارجی ایران، نوعی سیاست خارجی تابو زده است و در نتیجه رهایی کشور از مشکلات سیاست خارجی، معمولا دشوار است. باید این را بدانیم که دیپلماسی «تابوپذیر» نیست، یعنی زمانی که یک دیپلمات حس کند که یک تصمیم، اتفاق یا یک توافق، می‌تواند منافع ملی کشورش را تامین کند، باید این امکان را داشته باشد که این کار را انجام دهد، اما وقتی سیاست خارجی تابو زده باشد، امکان گشایش در سیاست خارجی، تا حد زیادی از بین می‌رود. امسال هم به همین شکل بود، یعنی ما هر روز، اخبار زیادی از توسعه و پیشرفت کشور‌های همسایه می شنیدیم اما در همین شرایط، ایران درگیر بحران‌هایی بود که برای سیاست خارجی کشور وجود داشت. مهمترین بحرانی که ایران با آن درگیر بود، مرتبط با چالش‌هایی بود که با کشور‌های غربی وجود دارد. همچنین بازی‌های سیاسی روسیه و تحولات شکل گرفته در فلسطین بود.»

وی افزود: «یکی دیگر از اشتباهاتی که در سیاست خارجی ایران شکل گرفت این بود که مسئولان ایران در حوزه تحولات ۷ اکتبر، غافلگیر شدند، اما در روز‌های نخست به گونه‌ای موضع گیری کردیم که گویی ایران به عنوان یکی از مقصر‌های ماجرا است. به حدی که در نبرد‌های دیپلماتیکی که برای حل مشکل شکل می‌گرفت ایران همیشه در حاشیه بود. زمانی که چین وزرای خارجی منطقه را به جلسه دعوت کرد، ایران را دعوت نکرد. اکنون نیز می بینیم که مجموعه تحولات ۷ اکتبر به گونه‌ای پیش می‌رود که نتانیاهو طراحی کرده بود. من از همان روز‌های نخست درگیری گفتم که هدف نتانیاهو از این جنگ این است که پای ایران و آمریکا را به جنگ باز کند و این همان هدفی است که طی ۲ دهه اخیر دنبال کرده است. درواقع هدف قرار دادن ایران در کانون تنش یکی از برنامه‌های نتانیاهو است، به همین دلیل نیز تمام تلاش خود را روی این موضوع متمرکز کرده که پای لبنان را نیز به جنگ باز کند.»

سالی سخت برای سیاست خارجی ایران

این تحلیلگر سیاسی گفت: «ما در سال ۱۴۰۲ نوعی از «غربت سیاست خارجی» را نیز تجربه کردیم؛ زمانی که وزیر امور خارجه ایران گفت که متاسفانه برجام تحت الشعاع جنگ اوکراین قرار گرفته و این موضوعی است که من بار‌ها اشاره کرده بودم که نگذاریم منافع ملی ایران و به ویژه برجام فدای جنگ اوکراین شود. اما به این موضوع توجه نشد و اکنون میبینیم که آقای امیرعبداللهیان همین موضوع را مطرح کرده اند؛ بنابراین من معتقدم که اگر بخواهیم نمره‌ای را به سیاست خارجی کشور در سالی که گذشت اعطا کنیم، این نمره، نمره‌ای نیست که چندان بالا باشد، اما باز هم امیدوارم از اتفاقاتی که داشتیم برای سال ۱۴۰۳ درس گرفته باشیم که آن چه که منافع کشور را تامین می‌کند تنش زدایی است و نه تنش. دیدیم که کشور‌های منطقه به محض این که در اوکراین و فلسطین جنگ شکل گرفت، بلافاصله در جهت پیشبرد منافع ملی خود حرکت کردند. همچنین ما شاهد انتخاباتی بودیم که از دل آن افراد افراطی بیرون آمدند که بلافاصله خط مشی‌های تندی را شکل دادند. با تشکیل چنین مجلسی، امکان این که در آینده برخی از تنگنا‌ها و به ویژه تنگنا‌های مربوط به FATF و تنش زدایی حل شود، کارکردی نخواهد داشت.»

وی افزود: «در ایالات متحده نیز انتخابات را داریم. فراموش نکنیم که نگاه ترامپ به حوزه سیاست خارجی، به شکلی است که قدرت را هسته بازی قدرتمردان می‌داند و سعی خواهد کرد از طریق تبانی با روسیه و چین، ایران را محل تبانی قرار دارد و با توجه به تجربه‌ای که از روسیه و چین داریم، چنین امکانی وجود دارد، بنابراین، معتقدم که امسال در حوزه سیاست خارجی سال پر مشکلی خواهد بود. مشکلاتی که اگر دولت آقای رئیسی کمی قوی‌تر عمل می‌کرد، شاید اصلا رخ نمی‌داد. متاسفانه بسیاری از فرصت‌های حوزه سیاست خارجی را به راحتی از دست دادیم. اکنون میبینیم که در شرایط یک دستی دولت و مجلس، منافع ملی کشور به خطر خواهد افتاد.»

دولت سیزدهم به راهبرد‌های تنش زدایی نیاز دارد

رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس دهم گفت: «درآمدن از شرایط تنش نیازمند راهبرد‌های تنش زدایی است. اما متاسفانه راهبرد کلی دولت، تداوم تنش بود. متاسفانه دولت به شدت تحت تاثیر جریاناتی است که به جز تنش زایی، کاری برای سیاست خارجی کشور نداشتند و شاید بهتر است بگوییم تجربه‌ای از تنش زدایی نداشتند. بسیاری از آن‌ها سخنرانی‌هایی تند داشتند که حتی تنش را به کشور تحمیل می‌کرد و این افراد هم اکنون در جایگاه قانونگذاری هم قرار گرفته اند. به همین دلیل است که می‌گویم به یک راهبرد برای کنترل تنش نیاز داریم. برخی از افرادی که برای مذاکرات برجامی فرستاده می‌شدند، به شکلی رفتار می‌کردند که گویی، بیشتر هدفشان وقت گذارانی است تا احیای برجام. ما دیدیدم که هیئت‌هایی که رفتند و امدند در نهایت دستاوردی نداشتند و این روسیه بود که از مذاکرات برجام پیروز خارج شد.»

وی افزود: «معتقدم که با توجه به افزایش تنش‌ها در منطقه، احتمال این که تا زمان برگزاری انتخابات آتی آمریکا، اتفاق دیپلماتیکی بین ایران و آمریکا شکل بگیرد، به شدت کاهش یافته. درواقع ایران و امریکا فرصت تنش زدایی را از دست داده اند. ابتدا بایدن بود که قدر این فرصت را ندانست، آن هم به رغم این که اعلام کرده بود که بازگشت به برجام را بین ۲۰ فرمان اجرایی ابتدایی خود امضا خواهد کرد، اما دیدیم که این کار را نکرد. اما وقتی بایدن راضی یا بهتر است بگوییم متوجه شد که شرایط چگونه است و راضی به تمدید توافق‌ها شد، این طرف ایرانی بود که به پیگیری مذاکرات بی توجه شد؛ بنابراین باید بگوییم فرصت تنش زدایی بین ایران و آمریکا عملا از دست رفته و طرفین خود را برای یک تنش جدید با احتمال به قدرت رسیدن ترامپ آماده می‌کنند. برخی از افراد که از مخالفان برجام و FATF بودند، وقتی که قدرت در دولت را در دست گرفتند و با تنگنا‌های بانکی و اقتصاد خارجی کشور مواجه شدند، سعی کردند برخی از این تنگنا‌ها به ویژه مسئله FATF را حل کنند، اما باز هم زور آن‌ها به این موضوع نرسید. متاسفانه مافیای تحریم و تنش در ایران به هم تنیده شده است. ما می‌دانیم افرادی که زمانی از محل تحریمها در منطقه به ثروت‌های بادآورده رسیده بودند اکنون از مخالفان برجام هستند. حقیقت این است که حتی زور دولت هم به مافیای تحریم و تنش نمی‌رسد، ضمن این که این مافیا، دوستان جدیدی هم پیدا کرده است. مثلا مافیای فیلترینگ، نوع جدیدی از مافیا در کشور است؛ بنابراین سیاست خارجی کشور نیازمند مافیا زدایی است. یعنی باید مافیا‌هایی که تنش و تحریم را به منافع ملی کشور تحمیل کرده اند، باید از سیاست خارجی کشور زدوده شوند، در غیر این صورت امکان تامین منافع ملی کشور به طور کامل وجود نخواهد داشت.»

دیگر خبرها

  • ۱۴۰۳ در حوزه سیاست خارجی سال سختی خواهد بود
  • شروط روسیه برای مذاکره با آمریکا درباره اوکراین/قرار گرفتن رئیس اطلاعات نظامی اوکراین در لیست ترور روسیه
  • شروط روسیه برای مذاکره با آمریکا درباره اوکراین
  • شروط کرملین برای مذاکره با آمریکا
  • افشاگری ظریف در خصوص عدم احیای برجام در تابستان + فیلم
  • فیلم| افشاگری ظریف در خصوص عدم احیای برجام در تابستان
  • (ویدیو) افشاگری ظریف در خصوص عدم احیای برجام در تابستان
  • پیشنهادی برای احیای برجام از طریق پوتین به ترامپ داده شد (فیلم)
  • قابلیت جدید اینستاگرام و تردز؛ محدودکردن محتوا‌های سیاسی!
  • مخالفت حزب الله با درخواست آمریکا برای مذاکره مستقیم